Text 28
Sloka 28
Texto
Verš
na hy asantoṣa-hetavaḥ
puṁso moham ṛte bhinnā
yal loke nija-karmabhiḥ
na hy asantoṣa-hetavaḥ
puṁso moham ṛte bhinnā
yal loke nija-karmabhiḥ
Palabra por palabra
Synonyma
Traducción
Překlad
Mi querido Dhruva, aunque te sientas insultado en tu honor, no tienes motivo para estar contrariado. Esa clase de insatisfacción es otro aspecto de la energía ilusoria; todas las entidades vivientes están controladas por sus acciones anteriores, y por esa razón, hay diversidad de formas de vida para disfrutar o sufrir.
Můj milý Dhruvo, i když cítíš, že byla uražena tvá čest, přesto nemáš důvod k nespokojenosti. Tento druh nespokojenosti je jen dalším projevem iluzorní energie. Každou živou bytost ovlivňují její předešlé činy, a proto je život co do požitku a utrpení tak různorodý.
Significado
Význam
En los Vedas se dice que la entidad viviente siempre está libre de la contaminación y de la influencia de la relación con la materia. La entidad viviente obtiene distintos tipos de cuerpos materiales debido a sus actividades fruitivas anteriores. Sin embargo, cuando la persona tiene la comprensión filosófica de que es un alma espiritual viva, sin afinidad alguna con el disfrute ni con el sufrimiento, se considera que está liberada. En el Bhagavad-gītā (18.54), se confirma: brahma-bhūtaḥ prasannātmā: El que de verdad está situado en el plano trascendental, está libre de la lamentación y el anhelo. Nārada Ṛṣi comenzó por tratar de hacer entender a Dhruva Mahārāja que no era más que un niño; no debería haberse sentido afectado por palabras de honra o de insulto. Y si estaba tan adelantado como para entender la honra y el insulto, entonces debía haber aplicado ese entendimiento en su propia vida; debía saber que tanto el honor como el deshonor son el destino que nos corresponde por nuestras acciones pasadas, y que, por lo tanto, no debemos sentirnos alegres ni tristes bajo ninguna circunstancia.
Vedy praví, že živá bytost není nikdy znečištěna a ovlivněna stykem s hmotou. Protože se však zapletla do plodonosných činností, dostává různá hmotná těla. Když člověk pochopí, že je svou podstatou čistě duchovní a nemá nic společného s požitkem ani utrpením, je považován za osvobozeného. Bhagavad-gītā (18.54) to potvrzuje: brahma-bhūtaḥ prasannātmā — ten, kdo dosáhl transcendentální úrovně, nemá nic, kvůli čemu by naříkal ani po čem by toužil. Nārada Ṛṣi chtěl nejprve Dhruvu Mahārāje upozornit, že je jen dítě. Nebylo důvodu, aby se ho dotkla slova chvály či pohany. A pokud byl na takové úrovni, že byl schopen porozumět urážce a pochvale, pak to měl použít ve svém životě — měl vědět, že úcta i potupa jsou způsobeny jen karmou, minulými činnostmi. Člověk by tedy za žádných okolností neměl ničeho litovat ani se z něčeho radovat.