Skip to main content

Text 39

Text 39

Texto

Text

taṁ brahma-nirvāṇa-samādhim āśritaṁ
vyupāśritaṁ giriśaṁ yoga-kakṣām
sa-loka-pālā munayo manūnām
ādyaṁ manuṁ prāñjalayaḥ praṇemuḥ
taṁ brahma-nirvāṇa-samādhim āśritaṁ
vyupāśritaṁ giriśaṁ yoga-kakṣām
sa-loka-pālā munayo manūnām
ādyaṁ manuṁ prāñjalayaḥ praṇemuḥ

Palabra por palabra

Synonyms

tam — a él (el Señor Śiva); brahma-nirvāṇa — en brahmānanda; samādhim — en trance; āśritam — absorto; vyupāśritam — inclinándose hacia; giriśam — el Señor Śiva; yoga-kakṣām — que tenía la rodilla izquierda firmemente sujeta con una tela anudada; sa-loka-pālāḥ — con los semidioses (encabezados por Indra); munayaḥ — los sabios; manūnām — de todos los pensadores; ādyam — el principal; manum — pensador; prāñjalayaḥ — con las manos juntas; praṇemuḥ — ofrecieron reverencias respetuosas.

tam — him (Lord Śiva); brahma-nirvāṇa — in brahmānanda; samādhim — in trance; āśritam — absorbed; vyupāśritam — leaning on; giriśam — Lord Śiva; yoga-kakṣām — having his left knee firmly fixed with a knotted cloth; sa-loka-pālāḥ — along with the demigods (headed by Indra); munayaḥ — the sages; manūnām — of all thinkers; ādyam — the chief; manum — thinker; prāñjalayaḥ — with folded palms; praṇemuḥ — offered respectful obeisances.

Traducción

Translation

Todos los sabios y semidioses, encabezados por Indra, ofrecieron sus respetuosas reverencias al Señor Śiva con las manos juntas. El Señor Śiva llevaba ropas de color azafrán y estaba absorto en trance. Por su aspecto, parecía el más eminente de los sabios.

All the sages and demigods, headed by Indra, offered their respectful obeisances unto Lord Śiva with folded hands. Lord Śiva was dressed in saffron garments and absorbed in trance, thus appearing to be the foremost of all sages.

Significado

Purport

En este verso es significativa la palabra brahmānanda. Prahlāda Mahārāja explica ese brahmānanda, o brahma-nirvāṇa: Cuando una persona está completamente absorta en la Suprema Personalidad de Dios, que es adhokṣaja, es decir, que está fuera del alcance de la percepción de los sentidos de los materialistas, esa persona está situada en brahmānanda.

In this verse the word brahmānanda is significant. This brahmānanda, or brahma-nirvāṇa, is explained by Prahlāda Mahārāja. When one is completely absorbed in the adhokṣaja, the Supreme Personality of Godhead, who is beyond the sense perception of materialistic persons, one is situated in brahmānanda.

La existencia, el nombre, la forma, las cualidades y los pasatiempos de la Suprema Personalidad de Dios son inconcebibles, pues Su situación trascendental escapa a la capacidad de concebir de las personas materialistas. Debido a esa incapacidad de concebir y de imaginar a la Suprema Personalidad de Dios, los materialistas pueden llegar a pensar incluso que Dios ha muerto, cuando lo cierto es que Él existe siempre en Su forma sac-cid-ānanda-vigraha, Su forma eterna. La meditación constante, concentrada en la forma del Señor, se denomina samādhi, éxtasis o trance. Samādhi significa que la atención se concentra con especial intensidad. Por consiguiente, una persona que ha adquirido la buena cualidad de meditar siempre en la Personalidad de Dios, está siempre en trance disfrutando de brahma-nirvāṇa, o brahmānanda. El Señor Śiva manifestaba esos signos, y por eso se dice que estaba absorto en brahmānanda.

It is impossible to conceive of the existence, name, form, quality and pastimes of the Supreme Personality of Godhead because He is transcendentally situated beyond the conception of materialistic persons. Because materialists cannot imagine or conceive of the Supreme Personality of Godhead, they may think that God is dead, but factually He is always existing in His sac-cid-ānanda-vigraha, His eternal form. Constant meditation concentrated on the form of the Lord is called samādhi — ecstasy or trance. Samādhi means particularly concentrated attention, so one who has achieved the qualification of always meditating on the Personality of Godhead is to be understood to be always in trance and enjoying brahma-nirvāṇa, or brahmānanda. Lord Śiva exhibited those symptoms, and therefore it is stated that he was absorbed in brahmānanda.

Otra palabra significativa es yoga-kakṣām. Yoga-kakṣā es la manera de sentarse en que el muslo izquierdo está sujeto por debajo de la ropa color azafrán, que se ata con un fuerte nudo. También son significativas las palabras manūnām ādyam, cuyo significado es «filósofo», o «el que es reflexivo y puede pensar con profundidad». La palabra que designa a esa persona es manu. En este verso se describe al Señor Śiva como «el más importante de los pensadores». Por supuesto, el Señor Śiva no se ocupa en inútiles especulaciones mentales, sino que, como se afirmó en el verso anterior, siempre está pensando en cómo liberar a los demonios de su caída condición de vida. Está escrito que cuando el Señor Caitanya estuvo en este planeta, Sadāśiva apareció como Advaita Prabhu, cuya principal preocupación era elevar a las caídas almas condicionadas al plano del servicio devocional al Señor Kṛṣṇa. Como la gente estaba inmersa en ocupaciones inútiles que les mantendrían en la existencia material, el Señor Śiva, en la forma del Señor Advaita, suplicó al Señor Supremo que descendiese en la forma del Señor Caitanya para liberar a esas almas, víctimas de la ilusión. De hecho el Señor Caitanya apareció atendiendo a la petición del Señor Advaita. Además, el Señor Śiva encabeza una sampradāya, la Rudra-sampradāya. Él siempre está pensando en la liberación de las almas caídas, como manifestó el Señor Advaita Prabhu.

Another significant word is yoga-kakṣām. Yoga-kakṣā is the sitting posture in which the left thigh is fixed under one’s tightly knotted saffron-colored garment. Also the words manūnām ādyam are significant here because they mean a philosopher, or one who is thoughtful and can think very nicely. Such a man is called manu. Lord Śiva is described in this verse as the chief of all thinkers. Lord Śiva, of course, does not engage in useless mental speculation, but as stated in the previous verse, he is always thoughtful regarding how to deliver the demons from their fallen condition of life. It is said that during the advent of Lord Caitanya, Sadāśiva appeared as Advaita Prabhu, and Advaita Prabhu’s chief concern was to elevate the fallen conditioned souls to the platform of devotional service to Lord Kṛṣṇa. Since people were engaged in useless occupations which would continue their material existence, Lord Śiva, in the form of Lord Advaita, appealed to the Supreme Lord to appear as Lord Caitanya to deliver these illusioned souls. Actually Lord Caitanya appeared on the request of Lord Advaita. Similarly, Lord Śiva has a sampradāya, the Rudra sampradāya. He is always thinking about the deliverance of the fallen souls, as exhibited by Lord Advaita Prabhu.