Skip to main content

Text 19

Sloka 19

Texto

Verš

sāntvayan ślakṣṇayā vācā
hṛdayena vidūyatā
preyasyāḥ sneha-saṁrambha-
liṅgam ātmani nābhyagāt
sāntvayan ślakṣṇayā vācā
hṛdayena vidūyatā
preyasyāḥ sneha-saṁrambha-
liṅgam ātmani nābhyagāt

Palabra por palabra

Synonyma

sāntvayan — sosegar; ślakṣṇayā — con dulces; vācā — palabras; hṛdayena — con un corazón; vidūyatā — sintiéndolo mucho; preyasyāḥ — de su querida; sneha — del cariño; saṁrambha — de ira; liṅgam — señal; ātmani — en su corazón; na — no; abhyagāt — surgió.

sāntvayan — uklidňoval; ślakṣṇayā — sladkými; vācā — slovy; hṛdayena — srdcem; vidūyatā — velice litoval; preyasyāḥ — své milované; sneha — z lásky; saṁrambha — hněvu; liṅgam — příznak; ātmani — v jejím srdci; na — ne; abhyagāt — objevil se.

Traducción

Překlad

El rey, con la mente afligida, se dirigió a su esposa con palabras muy dulces. Aunque lo sentía mucho y trataba de que ella se sosegara, en el corazón de su querida esposa no podía ver la menor señal de la ira que nace del amor.

Se zarmoucenou myslí k ní král začal promlouvat velice příjemnými slovy. Přestože byl naplněn lítostí a snažil se ji uklidnit, neviděl v srdci své milované ženy jediný příznak hněvu vyvolaného láskou.

Significado

Význam

El rey sintió mucho haber dejado a la reina para irse al bosque a realizar actividades pecaminosas. Cuando una persona se arrepiente de sus actividades pecaminosas, es decir, de haber abandonado la inteligencia y haber dejado de ser consciente de Kṛṣṇa, ante ella se abren las puertas de la liberación, y puede escapar de las garras de la materia. Como se explica en el Śrīmad-Bhāgavatam (5.5.5): parābhavas tāvad abodha-jāto yāvan na jijñāsata ātma-tattvam. La persona que deja de ser consciente de Kṛṣṇa y pierde el interés por la autorrealización tiene que ocuparse en actividades pecaminosas. En una vida carente de conciencia de Kṛṣṇa, todas las actividades llevan a la derrota y al desperdicio de la propia vida. De un modo natural, al volverse consciente de Kṛṣṇa, la persona se arrepiente de las actividades pecaminosas que ha realizado anteriormente en la forma humana. Ese es el único proceso para liberarse de las garras de la nesciencia, es decir, de la ignorancia de la vida materialista.

Král velice litoval, že opustil svoji královnu a odjel do lesa věnovat se hříšným činnostem. Když člověk lituje svých hříšných činností a toho, jak se vzdal vědomí Kṛṣṇy a dobré inteligence, cesta osvobození z hmotného zajetí je pro něho otevřená. Ve Śrīmad-Bhāgavatamu (5.5.5) stojí: parābhavas tāvad abodha-jāto yāvan na jijñāsata ātma-tattvam. Když člověk ztratí své vědomí Kṛṣṇy a zájem o seberealizaci, nutně se věnuje hříšným činnostem. Všechny činnosti toho, kdo žije bez vědomí Kṛṣṇy, znamenají pouze porážku a promarněný život. Ten, kdo přichází k vědomí Kṛṣṇy, přirozeně lituje svých minulých hříšných činností v lidské podobě. Jedině tak se člověk může osvobodit ze zajetí nevědomosti materialistického života.