Skip to main content

Text 45

Sloka 45

Texto

Verš

sainā-patyaṁ ca rājyaṁ ca
daṇḍa-netṛtvam eva ca
sarva lokādhipatyaṁ ca
veda-śāstra-vid arhati
sainā-patyaṁ ca rājyaṁ ca
daṇḍa-netṛtvam eva ca
sarva lokādhipatyaṁ ca
veda-śāstra-vid arhati

Palabra por palabra

Synonyma

sainā-patyam — puesto de comandante en jefe; ca — y; rājyam — puesto de gobernante del reino; ca — y; daṇḍa — gobernar; netṛtvam — liderazgo; eva — ciertamente; ca — y; sarva — todos; loka-adhipatyam — propiedad del planeta; ca — y; veda-śāstra-vit — el que conoce el significado de las Escrituras védicas; arhati — merece.

sainā-patyam — postavení hlavního velitele; ca — a; rājyam — postavení vládce království; ca — a; daṇḍa — vládnutí; netṛtvam — vedení; eva — jistě; ca — a; sarva — celé; loka-adhipatyam — vlastnictví planety; ca — a; veda-śāstra-vit — ten, kdo zná význam védské literatury; arhati — zaslouží si.

Traducción

Překlad

Pṛthu Mahārāja lo ofreció todo a los Kumāras, porque solo una persona perfectamente educada conforme a los principios del conocimiento védico merece ser el comandante en jefe, el dirigente supremo del estado, el primero en castigar y el propietario de todo el planeta.

Jelikož být hlavním velitelem, vládcem státu, prvním, kdo trestá, a majitelem celé planety si zaslouží jedině ten, kdo je dokonale vzdělaný podle zásad védského poznání, Pṛthu Mahārāja nabídl vše Kumārům.

Significado

Význam

En este verso se afirma con toda claridad que un reino, estado o imperio se debe gobernar siguiendo las instrucciones de brāhmaṇas y personas santas como los Kumāras. De hecho, cuando la monarquía abarcaba todo el mundo, el rey gobernaba dirigido por un equipo de brāhmaṇas y personas santas. En su papel de administrador del estado, el rey ejecutaba sus deberes actuando como sirviente de los brāhmaṇas. El rey y los brāhmaṇas no eran dictadores, ni se consideraban propietarios del estado. Los reyes también estaban bien versados en las Escrituras védicas, de modo que conocían perfectamente el mandamiento del Śrī Īśopaniṣad: īśāvāsyam idaṁ sarvam: Todo lo que existe pertenece a la Suprema Personalidad de Dios. En el Bhagavad-gītā, el Señor Kṛṣṇa también proclama que Él es el propietario de todos los sistemas planetarios (sarva-loka-maheśvaram). Siendo esto así, nadie puede pretender que es el propietario del estado. El rey, presidente o jefe de estado siempre debe recordar que no es el propietario, sino el sirviente.

Zde je jasně řečeno, že vláda v království, státě či říši se musí řídit pokyny svatých osob a brāhmaṇů, jako jsou Kumārové. Když na celém světě vládla monarchie, monarchu usměrňovala rada brāhmaṇů a světců. Král jakožto vládce státu vykonával své povinnosti jako služebník brāhmaṇů. Králové ani brāhmaṇové však nebyli diktátoři a také se nepovažovali za majitele státu. I králové dobře znali védskou literaturu, včetně prohlášení Śrī Īśopaniṣady: īśāvāsyam idaṁ sarvam — vše, co existuje, patří Nejvyšší Osobnosti Božství. Také v Bhagavad-gītě Pán Kṛṣṇa prohlašuje, že je vlastníkem všech planetárních systémů (sarva-loka-maheśvaram). Jelikož je tomu tak, nikdo se nemůže prohlašovat za majitele státu. Král, prezident či hlava státu má mít vždy na paměti, že není majitelem, ale služebníkem.

En la época actual, los reyes y presidentes olvidan que son sirvientes de Dios y se consideran sirvientes del pueblo. Los actuales gobiernos democráticos proclaman ser gobiernos populares, gobiernos del pueblo y para el pueblo, pero esto no se aprueba en los Vedas. Los Vedas sostienen que, en el gobierno de un reino, el objetivo debe ser la satisfacción de la Suprema Personalidad de Dios, y por consiguiente el gobierno debe estar en manos de un representante del Señor. No se debe nombrar como jefe de estado a una persona carente de conocimiento védico. En este verso se afirma claramente (veda-śāstra-vid arhati) que todos los puestos de responsabilidad de un gobierno están especialmente reservados para personas bien versadas en las enseñanzas de los Vedas. Las enseñanzas de los Vedas definen con precisión cuál debe ser la conducta del rey, del comandante en jefe, del soldado y del civil. Por desgracia, en la era actual hay muchos mal llamados filósofos que instruyen sin citar la autoridad, y muchos líderes que siguen sus desautorizadas instrucciones. Como consecuencia de ello, la gente no es feliz.

V současném věku král či prezident zapomíná na to, že je služebníkem Boha, a považuje se za služebníka lidí. Současná demokratická vláda je prohlašována za lidovou vládu, vládu lidí a pro lidi, ale nic takového Vedy neschvalují. Vedy prohlašují, že království má být vládnuto za účelem uspokojení Nejvyšší Osobnosti Božství, a proto mu má vládnout zástupce Pána. Hlava státu nemá být jmenována do funkce, pokud nemá žádné védské poznání. V tomto verši je jasně řečeno, že všechna vysoká vládní místa jsou zvláště určena pro osoby dobře obeznámené s učením Ved (veda-śāstra-vid arhati). Vedy obsahují přesné pokyny, jak se mají král, hlavní velitel, voják a občan chovat. V současném věku je bohužel mnoho takzvaných filozofů, kteří dávají pokyny, aniž by citovali autority, a mnoho vůdců se jejich neautorizovanými pokyny řídí. Lidé proto nejsou šťastní.

Los gobiernos comunistas actuales siguen la teoría del comunismo dialéctico de Karl Marx, pero esa teoría no es perfecta. Según el comunismo védico, en un estado nadie debe pasar hambre. En la actualidad hay muchas instituciones engañosas que organizan colectas públicas para alimentar a la gente que pasa hambre, pero los fondos colectados, invariablemente, acaban siendo mal empleados. Según las instrucciones de los Vedas, el gobierno debe disponer las cosas de tal manera que el problema del hambre ni si quiera se plantee. En el Śrīmad-Bhāgavatam se afirma que los casados deben velar porque ni siquiera los lagartos y serpientes pasen hambre. A ellos también hay que darles de comer. Sin embargo, en realidad el problema del hambre no tiene sentido, puesto que todo es propiedad del Señor Supremo, quien vela por que haya alimentos más que suficientes para todos. En los Vedas (Kaṭha Up. 2.2.13), se dice: eko bahūnāṁ yo vidadhāti kāmān: el Señor Supremo provee a todos de todo lo que necesitan para vivir, y el hambre no tiene razón de ser. Si alguien pasa hambre, se debe a la mala administración de los supuestos gobernantes, dirigentes o presidentes.

Moderní teorie dialektického komunismu, kterou předložil Karel Marx a kterou následují komunistické vlády, není dokonalá. Podle védského komunismu nemá nikdo ve státě nikdy hladovět. V současnosti existuje mnoho falešných institucí, které od veřejnosti vybírají peníze pro nasycení hladovějících lidí, ale tyto peníze jsou pravidelně zneužívány. Podle védských pokynů má vláda zařídit vše takovým způsobem, aby nikdo neměl hlad. Ve Śrīmad-Bhāgavatamu je řečeno, že hospodář se musí postarat o to, aby ani ještěrka či had nehladověli. I ti musí dostat potravu. Ve skutečnosti není možné, aby někdo hladověl, neboť vše je majetkem Nejvyššího Pána, který se stará, aby měl každý dostatek potravy. Ve Vedách (Kaṭha Up. 2.2.13) je řečeno: eko bahūnāṁ yo vidadhāti kāmān. Nejvyšší Pán dodává životní nezbytnosti všem; hladovění nepřipadá v úvahu. Jestliže někdo hladoví, je to kvůli špatnému vládnutí takzvaného panovníka či prezidenta.

Por lo tanto, queda claro que las personas que no están bien versadas en los mandamientos védicos (veda-śāstra-vit) no son candidatos validos para su elección como presidentes, gobernadores, etc. En el pasado, los reyes eran rājarṣis, es decir, además de cumplir con su servicio como reyes, también eran santos, pues no desobedecían ningún mandamiento de las Escrituras védicas y gobernaban siguiendo las directrices de grandes personas santas y brāhmaṇas. Según ese sistema, todos los actuales presidentes, gobernantes y altos funcionarios ejecutivos, son indignos de sus puestos, pues no están versados en el conocimiento administrativo de los Vedas y no siguen las directrices de las grandes personas santas y de los brāhmaṇas. Debido a su desobediencia de las órdenes de los Vedas y de los brāhmaṇas, el rey Vena, el padre de Pṛthu Mahārāja, fue matado por los brāhmaṇas. Por lo tanto, Pṛthu Mahārāja sabía muy bien que a él le correspondía gobernar el planeta como sirviente de los brāhmaṇas y las personas santas.

Je tedy jasné, že kdo nezná védské pokyny (veda-śāstra-vit), nemá kandidovat na místo prezidenta, vládního představitele a podobně. Dřívější králové byli rājarṣiové, což znamená, že i když sloužili jako králové, vyrovnali se světcům, protože nikdy nepřekračovali pravidla daná ve védských písmech a vládli podle pokynů velkých světců a brāhmaṇů. Moderní prezidenti, představitelé vlády a výkonní úředníci nejsou podle tohoto měřítka svých postavení hodni, neboť védské pokyny týkající se správy státu neznají a radami brāhmaṇů a světců se neřídí. Krále Venu, otce Mahārāje Pṛthua, zabili brāhmaṇové kvůli jeho neposlušnosti vůči příkazům Ved a brāhmaṇů. Pṛthu Mahārāja tedy dobře věděl, že jeho povinností je vládnout planetě jako služebník světců a brāhmaṇů.