Skip to main content

Text 35

Sloka 35

Texto

Verš

tatrāpi mokṣa evārtha
ātyantikatayeṣyate
traivargyo ’rtho yato nityaṁ
kṛtānta-bhaya-saṁyutaḥ
tatrāpi mokṣa evārtha
ātyantikatayeṣyate
traivargyo ’rtho yato nityaṁ
kṛtānta-bhaya-saṁyutaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

tatra — ahí; api — también; mokṣaḥ — liberación; eva — ciertamente; arthe — en cuestión; ātyantikatayā — más importante; iṣyate — tomando de esa forma; traivargyaḥ — los tres restantes, es decir, la religión, el crecimiento económico y la complacencia de los sentidos; arthaḥ — interés; yataḥ — de donde; nityam — regularmente; kṛta-anta — muerte; bhaya — temor; saṁyutaḥ — apegado.

tatra — tam; api — také; mokṣaḥ — osvobození; eva — jistě; arthe — za účelem; ātyantikatayā — nejdůležitější; iṣyate — přijaté tímto způsobem; trai-vargyaḥ — tři zbývající: náboženství, hospodářský rozvoj a smyslový požitek; arthaḥ — zájem; yataḥ — odkud; nityam — pravidelně; kṛta-anta — smrt; bhaya — strach; saṁyutaḥ — připoutaný.

Traducción

Překlad

Entre esos cuatro principios, es decir, la religión, el crecimiento económico, la complacencia de los sentidos y la liberación, este último, la liberación se debe tomar muy en serio. Los otros tres están destinados a ser destruidos por la estricta ley de la naturaleza: la muerte.

Ze čtyř principů — náboženství, hospodářského rozvoje, smyslového požitku a osvobození — je třeba brát osvobození velice vážně. Zbývající tři budou zničeny působením přísného zákona přírody — smrti.

Significado

Význam

Mokṣa, la liberación, debe tomarse muy en serio, incluso a costa de los otros tres factores. Como explica Sūta Gosvāmī al principio del Śrīmad-Bhāgavatam, los principios religiosos no se basan en el éxito en el crecimiento económico. Como estamos muy apegados a la complacencia de los sentidos, acudimos a Dios, en el templo o en las iglesias, llevados por razones económicas. Y de la misma manera, el crecimiento económico no significa complacencia de los sentidos. Todo debe conjugarse de modo que podamos alcanzar la liberación. Por consiguiente, en este verso se da una especial relevancia a mokṣa, la liberación. Los otros tres factores son materiales, y por lo tanto, están destinados a la destrucción. Incluso si en esta vida logramos disponer de una sustanciosa cuenta bancaria y de muchas cosas materiales, todo se terminará con la muerte. En el Bhagavad-gītā se dice que la muerte es la Suprema Personalidad de Dios, que, al final, se lleva todo lo que el materialista ha logrado adquirir. Pero somos tan necios que no nos preocupamos por ello. Somos tan necios que no tenemos miedo de la muerte, ni nos paramos a pensar que la muerte nos va a quitar todo lo que hayamos conseguido mediante los procesos de dharma, artha y kāma. Dharma, las actividades piadosas, nos permiten elevarnos hasta los planetas celestiales, pero eso no significa que nos liberemos de las garras del nacimiento, la muerte, la vejez y las enfermedades. Con esto se quiere decir que podemos sacrificarnos y dejar a un lado nuestros intereses en traivargya, es decir, en los principios religiosos, el crecimiento económico y la complacencia de los sentidos, pero no podemos abandonar la causa de la liberación. Con respecto a la liberación, en el Bhagavad-gītā (4.9) se afirma: tyaktvā dehaṁ punar janma naiti. Liberación significa que después de abandonar el cuerpo no tenemos que recibir ningún otro cuerpo material. Para los impersonalistas, liberarse significa fundirse en la existencia del Brahman impersonal. Pero, de hecho, eso no es mokṣa, porque desde esa posición impersonal hay que caer de nuevo al mundo material. Por lo tanto, debemos buscar el refugio de la Suprema Personalidad de Dios y ocuparnos en Su servicio devocional. Esa es la verdadera liberación. En conclusión, no debemos dar excesiva importancia a las actividades piadosas, el crecimiento económico y la complacencia de los sentidos, sino que nuestra preocupación debe ser acercarnos al Señor Viṣṇu en Sus planetas espirituales, el más importante de los cuales es Goloka Vṛndāvana, el planeta en que vive el Señor Kṛṣṇa. Por consiguiente, el movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa es el don más valioso para las personas que realmente desean liberarse.

Mokṣu neboli osvobození je třeba brát velice vážně, byť i na úkor zbývajících tří principů. Jak prohlásil Sūta Gosvāmī na počátku Śrīmad-Bhāgavatamu, náboženské zásady nejsou založeny na úspěchu v hospodářském rozvoji. Jelikož velice lpíme na smyslovém požitku, přicházíme za Bohem — do chrámu nebo do kostelů — z určitých ekonomických důvodů. Hospodářský rozvoj ovšem také neznamená smyslový požitek. Vše má být uspořádáno takovým způsobem, abychom dosáhli osvobození. Z toho důvodu je zde osvobození (mokṣa) zdůrazněné. Zbývající tři principy jsou hmotné, a proto podléhají zničení. I když se nějakým způsobem dopracujeme k velkému bankovnímu kontu a budeme vlastnit mnoho hmotných věcí, smrt učiní všemu konec. V Bhagavad-gītě je řečeno, že smrt je Nejvyšší Osobnost Božství — Pán, který nakonec odebere vše, co materialista získal. Jako hlupáci se o to nestaráme — nebojíme se smrti a neuvažujeme o tom, že nám vezme vše, čeho jsme nabyli prostřednictvím dharmy, arthy a kāmy. Díky dharmě, zbožným činnostem, můžeme být povýšeni na nebeské planety, ale to neznamená svobodu od zrození, smrti, stáří a nemoci. Z toho je zřejmé, že své zájmy v rámci traivargyi — náboženských zásad, hospodářského rozvoje a smyslového požitku — můžeme obětovat, ale nikoliv snahu o osvobození. Bhagavad-gītā (4.9) ohledně osvobození říká: tyaktvā dehaṁ punar janma naiti. Osvobození znamená, že po opuštění tohoto těla nemusíme přijmout další hmotné tělo. Pro impersonalisty osvobození znamená splynout s neosobním Brahmanem. To ale ve skutečnosti není mokṣa, neboť z tohoto neosobního postavení musíme znovu poklesnout do hmotného světa. Měli bychom proto vyhledat útočiště u Nejvyššího Pána, Osobnosti Božství, a oddaně Mu sloužit. To je skutečné osvobození. Nemáme tedy zdůrazňovat zbožné činnosti, hospodářský rozvoj a smyslový požitek, ale zajímat se o to, jak se přiblížit k Pánu Viṣṇuovi, který sídlí na duchovních planetách, z nichž nejvyšší je Goloka Vṛndāvana, kde žije Pán Kṛṣṇa. Toto hnutí pro vědomí Kṛṣṇy je tudíž největším darem pro ty, kdo skutečně touží po osvobození.