Skip to main content

Text 26

Sloka 26

Texto

Verš

brahmaṇy avasthita-matir
bhagavaty ātma-saṁśraye
nivṛtta-jīvāpattitvāt
kṣīṇa-kleśāpta-nirvṛtiḥ
brahmaṇy avasthita-matir
bhagavaty ātma-saṁśraye
nivṛtta-jīvāpattitvāt
kṣīṇa-kleśāpta-nirvṛtiḥ

Palabra por palabra

Synonyma

brahmaṇi — en Brahman; avasthita — situada; matiḥ — su mente; bhagavati — en la Suprema Personalidad de Dios; ātma-saṁśraye — que reside en todas las entidades vivientes; nivṛtta — liberada; jīva — del alma jīva; āpattitvāt — de la condición desgraciada; kṣīṇa — desaparecidos; kleśa — sufrimientos materiales; āpta — obtuvo; nirvṛtiḥ — bienaventuranza trascendental.

brahmaṇi — v Brahmanu; avasthita — spočívala; matiḥ — její mysl; bhagavati — v Nejvyšší Osobnosti Božství; ātma-saṁśraye — kdo sídlí ve všech živých bytostech; nivṛtta — osvobodil; jīva — duše neboli jīvy; āpattitvāt — z neblahého postavení; kṣīṇa — zmizely; kleśa — hmotné útrapy; āpta — dosáhla; nirvṛtiḥ — transcendentální blaženost.

Traducción

Překlad

Cuando su mente se ocupó por completo en el Señor Supremo, ella comprendió el conocimiento del Brahman impersonal. Como alma que ha comprendido el Brahman, estaba libre de las designaciones del concepto materialista de la vida. De esta manera, todos los sufrimientos materiales desaparecieron, y alcanzó la bienaventuranza trascendental.

Automaticky realizovala poznání neosobního Brahmanu, neboť její mysl byla naprosto pohroužena do myšlenek na Nejvyššího Pána. Jelikož realizovala Brahman, zbavila se veškerých označení spojených s materialistickým pojetím života. Všechny hmotné útrapy zmizely a Devahūti dosáhla transcendentální blaženosti.

Significado

Význam

El verso anterior afirma que Devahūti ya estaba familiarizada con la Verdad Absoluta. Siendo así, podría surgir la pregunta de por qué estaba meditando. La explicación es que cuando alguien estudia teóricamente la Verdad Absoluta, se sitúa en el concepto impersonal de la Verdad Absoluta. Paralelamente, cuando alguien estudia con seriedad el tema de la forma, las cualidades, los pasatiempos y el entorno de la Suprema Personalidad de Dios, se sitúa en la meditación en Él. Cuando alguien tiene conocimiento completo del Señor Supremo, de inmediato se ilumina en el conocimiento del Brahman impersonal. El conocedor puede comprender a la Verdad Absoluta desde tres ángulos distintos: el Brahman impersonal, la Superalma localizada y, en última instancia, la Suprema Personalidad de Dios. Por lo tanto, estar situado en el conocimiento de la Suprema Personalidad de Dios implica estar también situado en el concepto de la Superalma y del Brahman impersonal.

Předchozí sloka hovořila o tom, že Devahūti již Absolutní Pravdu znala. Proč tedy meditovala? Odpovědí je, že teoretickými diskusemi o Absolutní Pravdě se dostaneme na úroveň neosobní realizace Absolutní Pravdy. Pokud seriózně diskutujeme o podobě, vlastnostech, zábavách a společnících Nejvyššího Pána, dosáhneme meditace o Osobnosti Božství. Dokonalé poznání o Nejvyšším Pánu zahrnuje také poznání o neosobním Brahmanu. Absolutní Pravdu můžeme realizovat ze tří zorných úhlů — jako neosobní Brahman, lokalizovanou Nadduši a konečně Nejvyšší Osobnost Božství. Pokud známe Nejvyšší Osobnost Božství, znamená to, že známe také Nadduši a neosobní Brahman.

En el Bhagavad-gītā se dice: brahma-bhūtaḥ prasannātmā, lo cual significa que sin estar libre del enredo material y situado en el Brahman, nadie puede penetrar en la comprensión del servicio devocional ni ocuparse en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa. Se considera que una persona que se ocupa en servicio devocional a Kṛṣṇa, ya está iluminada en el concepto Brahman de la vida, porque el conocimiento trascendental de la Suprema Personalidad de Dios incluye el conocimiento del Brahman. Esto se confirma en el Bhagavad-gītā: brahmaṇo hi pratiṣṭhāham: El concepto de la Personalidad de Dios no está subordinado al del Brahman. También el Viṣṇu Purāṇa confirma que aquel que se ha refugiado en el Señor Supremo, que es completamente auspicioso, ya está situado en la comprensión del Brahman. En otras palabras, un vaiṣṇava es ya un brāhmaṇa.

V Bhagavad-gītě je řečeno: brahma-bhūtaḥ prasannātmā. Dokud nejsme osvobozeni z hmotného zapletení a nerealizujeme Brahman, nemůžeme pochopit oddanou službu a jednat ve vědomí Kṛṣṇy. Kdo oddaně slouží Kṛṣṇovi, je již na úrovni realizace Brahmanu, neboť transcendentální poznání Nejvyšší Osobnosti Božství zahrnuje také poznání Brahmanu. To je potvrzeno v Bhagavad-gītě: brahmaṇo hi pratiṣṭhāham — pojetí Nejvyšší Osobnosti Božství nezávisí na Brahmanu. Viṣṇu Purāṇa rovněž potvrzuje, že ten, kdo se uchýlil k nanejvýš příznivému Svrchovanému Pánu, již zná Brahman. Jinak řečeno, vaiṣṇava je automaticky brāhmaṇou.

Otro punto importante en este verso es que hay que seguir las reglas y regulaciones prescritas. Como se confirma en el Bhagavad-gītā, yuktāhāra-vihārasya. Una persona ocupada en servicio devocional consciente de Kṛṣṇa sigue teniendo que atender a las necesidades del cuerpo: comer, dormir, defenderse y aparearse, pero realiza esas actividades de manera regulada. Tiene que comer kṛṣṇa-prasāda. Tiene que dormir siguiendo principios reguladores. El principio que debe seguir es reducir la duración del sueño y reducir el comer, tomando solo lo necesario para mantener el cuerpo sano. En pocas palabras: el objetivo es el avance espiritual, no la complacencia de los sentidos. De la misma manera, tiene que minimizar la vida sexual, cuya única finalidad deber ser engendrar hijos conscientes de Kṛṣṇa. Si no, la vida sexual no es necesaria. No se prohíbe nada, pero todo se hace yukta, de un modo regulado, teniendo siempre en mente el propósito superior. Quien siga estas reglas y regulaciones en su vida se purificará, y todos sus conceptos erróneos debidos a la ignorancia desaparecerán. Aquí se menciona especialmente que las causas del enredo material desaparecen por completo.

Tento verš rovněž upozorňuje na povinnost každého následovat předepsaná pravidla a předpisy. Bhagavad-gītā tuto povinnost zdůrazňuje slovy yuktāhāra-vihārasya. I když oddaně sloužíme Pánu, přesto musíme jíst, spát, bránit se a rozmnožovat se, protože se jedná o tělesné potřeby. Tyto činnosti však musíme vykonávat podle pravidel. Musíme jíst pouze kṛṣṇa-prasādam a také podle pravidel spát. V zásadě bychom měli zkrátit dobu spánku a omezit množství přijímané potravy — měli bychom jíst jen tolik, kolik tělo skutečně potřebuje. Cílem našeho úsilí je duchovní pokrok, ne smyslový požitek. Rovněž je nutné omezit sex. Jediným účelem sexu je plodit děti, které si budou vědomé Kṛṣṇy. Jinak je sex zbytečný. Nic není zakázané, ale naše činnosti by měly být yukta, usměrněné. Musíme mít stále na zřeteli vyšší cíl lidské existence. Pokud ve svém životě následujeme všechna pravidla a předpisy, očistíme se a veškeré mylné představy, které vycházejí z nevědomosti, zmizí. Zde je výslovně řečeno, že příčiny hmotného zapletení zcela zmizely.

La frase sánscrita anartha-nivṛtti indica que el cuerpo es algo indeseado. Somos almas espirituales, y nunca tuvimos necesidad alguna de un cuerpo material. Pero tenemos uno, que nos lo da la energía material, bajo la dirección de la Suprema Personalidad de Dios, porque hemos querido disfrutarlo. Tan pronto como nos restablezcamos en nuestra posición original de servicio al Señor Supremo, empezaremos a olvidar las necesidades del cuerpo, y finalmente, nos olvidaremos del cuerpo.

Sanskrtský výrok anartha-nivṛtti naznačuje, že naše tělo je nechtěné. Jsme duše a hmotné tělo nepotřebujeme. Jelikož jsme si však chtěli užívat v hmotném těle, prostřednictvím hmotné energie a řízením Nejvyššího Pána jsme je dostali. Když tedy znovu zaujmeme své původní postavení služebníka Nejvyššího Pána, začneme postupně zapomínat na tělesné potřeby a nakonec zapomeneme i na samotné tělo.

A veces soñando recibimos un determinado cuerpo, con el cual actuamos en el sueño. Tal vez sueñe que estoy volando por el cielo, o que me he ido al bosque o a algún lugar desconocido. Pero tan pronto como despierto, me olvido de todos esos cuerpos. De la misma manera, la persona que es consciente de Kṛṣṇa y está plenamente consagrada olvida todos sus cambios de cuerpo. Siempre estamos cambiando de cuerpo, desde el mismo momento en que salimos del vientre de nuestra madre. Pero cuando nos volvemos conscientes de Kṛṣṇa, olvidamos todos esos cuerpos. Las necesidades del cuerpo pasan a ser algo secundario, pues la necesidad primaria es la ocupación del alma en la verdadera vida, la vida espiritual. Las actividades del servicio devocional realizadas en plena conciencia de Kṛṣṇa nos sitúan en el nivel trascendental. Las palabras bhagavaty ātma-saṁśraye indican que la Personalidad de Dios es el Alma Suprema, el alma de todos. En el Bhagavad-gītā, Kṛṣṇa dice: bījaṁ māṁ sarva-bhūtānām: «Yo soy la semilla de todas las entidades». Al refugiarnos en el Ser Supremo mediante el proceso de servicio devocional, nos situamos por completo en el concepto de la Personalidad de Dios. Como explicó el Señor Kapila: mad-guṇa-śruti-mātreṇa: Aquel que es completamente consciente de Kṛṣṇa, que está situado en la Personalidad de Dios, tan pronto como escucha acerca de las cualidades trascendentales del Señor, se llena de amor por Dios.

Ve snu někdy dostáváme tělo určené k činnostem, o kterých se nám právě zdá. Může se nám zdát, že létáme ve vzduchu, že jsme v lese nebo na nějakém neznámém místě. Jakmile se však probudíme, okamžitě na všechna vysněná těla zapomeneme. Stejně tak pokud jsme dokonale odevzdáni ve vědomí Kṛṣṇy, zapomeneme všechny tělesné změny. Tělo měníme neustále, od samého počátku života v lůně matky. Když však procitneme k vědomí Kṛṣṇy, na všechna tato hmotná těla zapomeneme. Tělesné potřeby se stanou druhořadými, neboť prvořadým úkolem je zaměstnání duše v opravdovém, duchovním životě. Oddaná služba v dokonalém vědomí Kṛṣṇy nám umožňuje žít v transcendenci. Slova bhagavaty ātma-saṁśraye poukazují na Osobnost Božství v jejím aspektu Nejvyšší Duše, duše všech. Kṛṣṇa v Bhagavad-gītě říká: bījaṁ māṁ sarva-bhūtānām—“Jsem semeno všech bytostí.” Pokud se tedy prostřednictvím oddané služby uchýlíme k Nejvyšší Bytosti, zrealizujeme Nejvyšší Osobnost Božství. Kapila v tomto ohledu řekl: mad-guṇa-śruti-mātreṇa — jakmile osoba v dokonalém vědomí Kṛṣṇy, Osobnosti Božství, slyší o transcendentálních vlastnostech Pána, je okamžitě naplněna láskou k Bohu.

Devahūti recibió de Kapila, su hijo, instrucciones completas sobre cómo concentrar la mente en la forma de Viṣṇu con todo detalle. Siguiendo las enseñanzas de su hijo acerca del servicio devocional, ella contempló la forma del Señor dentro de sí con gran amor devocional. Esa es la perfección, tanto de la comprensión del Brahman como del sistema de yoga místico y del servicio devocional. En última instancia, la perfección suprema la obtiene aquel que está completamente absorto en pensar en el Señor Supremo, meditando en Él constantemente. El Bhagavad-gītā confirma que aquel que está siempre absorto de ese modo, debe ser considerado el más elevado de todos los yogīs.

Kapiladeva matku dokonale poučil o tom, jak má soustředit mysl na podobu Viṣṇua se všemi podrobnostmi. Podle pokynů svého syna ohledně oddané služby potom Devahūti s velkou oddaností a láskou v nitru rozjímala o podobě Pána. To je dokonalost realizace Brahmanu, vrchol mystického procesu yogy a oddané služby. Když jsme dokonale pohrouženi v myšlenkách na Nejvyššího Pána a nepřetržitě o Něm meditujeme, dosáhli jsme nejvyššího stupně dokonalosti. Bhagavad-gītā potvrzuje, že ten, kdo neustále myslí na Kṛṣṇu, je nejvyšší yogī.

El verdadero objetivo de todos los procesos de iluminación trascendental —jñāna-yoga, dhyāna-yoga o bhakti-yoga— es llegar al servicio devocional. Quien se esfuerza simplemente por obtener conocimiento de la Verdad Absoluta o de la Superalma, pero no tiene servicio devocional, se esfuerza sin conseguir el verdadero resultado. Se compara su esfuerzo con el de batir cáscaras de trigo vacías. Sin entender que la Suprema Personalidad de Dios es la meta final, las simples prácticas del yoga místico o de la especulación no sirven de nada. En el sistema de aṣṭāṅga-yoga, dhyāna es la séptima etapa de perfección. En el servicio devocional, dhyāna es la tercera de nueve etapas: la primera es escuchar, la segunda, cantar, y la tercera, contemplar. Por lo tanto, quien realiza servicio devocional es experto como jñānī y como yogī, sin necesidad de ningún esfuerzo adicional. En otras palabras, jñāna y yoga son fases preparatorias del servicio devocional.

Konečným cílem všech postupů k dosažení transcendentální realizace — jñāna-yogy, dhyāna-yogy nebo bhakti-yogy — je oddaná služba. Pokud usilujeme o poznání Absolutní Pravdy nebo realizaci Nadduše, aniž bychom vykonávali oddanou službu, naše úsilí bude bezvýsledné. Je to jako mlácení vymlácených obilných klasů. Dokud si neuvědomíme, že konečným cílem je Nejvyšší Osobnost Božství, veškerá snaha spekulovat či věnovat se mystické yoze je naprosto bezcenná. V aṣṭāṅga-yoze se sedmému stadiu dokonalosti říká dhyāna. V bhakti-yoze je tato dhyāna třetím stupněm. V oddané službě existuje devět stupňů. Prvním je naslouchání, pak následuje zpívání a poté rozjímání. Provozováním oddané služby se automaticky staneme zkušeným jñānīm i yogīnem. Jñāna a yoga jsou různá předběžná stadia oddané služby.

Devahūti era experta en captar lo verdaderamente esencial; ella contempló la forma de Viṣṇu con todo detalle, siguiendo el consejo de Kapiladeva, su sonriente hijo. Al mismo tiempo, estaba pensando en Kapiladeva, que es la Suprema Personalidad de Dios. Por esa razón, logró la perfección completa de sus austeridades, penitencias e iluminación trascendental.

Devahūti dokonale pochopila skutečnou podstatu — rozjímala o podobě Viṣṇua do všech podrobností, jak ji to naučil její usměvavý syn. Myslela přitom nepřetržitě na Kapiladeva, Nejvyšší Osobnost Božství, a tím dosáhla dokonalosti odříkání, pokání a transcendentální realizace.