Skip to main content

Text 15

Sloka 15

Texto

Verš

āste ’vamatyopanyastaṁ
gṛha-pāla ivāharan
āmayāvy apradīptāgnir
alpāhāro ’lpa-ceṣṭitaḥ
āste ’vamatyopanyastaṁ
gṛha-pāla ivāharan
āmayāvy apradīptāgnir
alpāhāro ’lpa-ceṣṭitaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

āste — permanece; avamatyā — sin consideración; upanyastam — lo que es puesto; gṛha-pālaḥ — un perro; iva — como; āharan — comer; āmayāvī — enfermo; apradīpta-agniḥ — con dispepsia; alpa — poco; āhāraḥ — comer; alpa — poca; ceṣṭitaḥ — su actividad.

āste — zůstává; avamatyā — lhostejně; upanyastam — co je dáno; gṛha-pālaḥ — pes; iva — jako; āharan — jí; āmayāvī — nemocný; apradīpta-agniḥ — s poruchou trávení; alpa — málo; āhāraḥ — jí; alpa — malé; ceṣṭitaḥ — jeho činnosti.

Traducción

Překlad

De este modo, permanece en el hogar como un perrito faldero, comiendo lo que, sin la menor consideración, le dan para comer. Aquejado de muchas enfermedades, como la dispepsia y la falta de apetito, solo toma pequeñas cantidades de alimento, y se convierte en un inválido que ya no puede trabajar en nada.

Takto zůstává doma jako domácí pes a živí se tím, co mu lhostejně dají. Trpí mnoha nemocemi, jako je porucha trávení a ztráta chuti, a proto jí pouze malé kousky jídla. Stává se invalidou, který již nemůže nic dělat.

Significado

Význam

Antes de enfrentarse con la muerte, la persona tiene aseguradas la enfermedad y la invalidez, y, desdeñado por los miembros de su propia familia, su vida se vuelve peor que la de un perro, debido a las molestas dolencias que tiene que soportar. Las Escrituras védicas nos ordenan que, antes de llegar a tan miserable condición, debemos abandonar el hogar y morir sin que los miembros de la familia lo sepan. La muerte del hombre que abandona el hogar y muere sin que su familia lo sepa se considera gloriosa. Pero el hombre apegado a la familia quiere que, después de muerto, su familia lo lleve en una gran procesión. Él no podrá verlo, pero desea que su cuerpo sea pomposamente llevado en procesión. Es feliz de esta manera, sin ni siquiera saber adónde tiene que ir cuando abandone el cuerpo rumbo a su siguiente vida.

Před smrtí se člověk stane nemocným invalidou, a když ho členové jeho rodiny začnou přehlížet, jeho život bude horší než život psa, neboť se dostane do velice bídných podmínek. Védská písma proto přikazují, aby muž opustil domov dříve, než nastane tato situace, a zemřel bez vědomí svých příbuzných. Odejít z domova a zemřít tak, aby o tom rodina nevěděla, se pokládá za slavnou smrt. Připoutaný hospodář však chce, aby ho i po smrti jeho příbuzní nesli ve velkém procesí, a přestože sám nic neuvidí, chce, aby uspořádali honosný průvod pro jeho tělo. To mu dává pocit štěstí, přestože neví, kam bude muset jít, až své tělo opustí a otevře se před ním další život.