Skip to main content

Text 34

Sloka 34

Texto

Verš

ā smābhipṛcche ’dya patiṁ prajānāṁ
tvayāvatīrṇarṇa utāpta-kāmaḥ
parivrajat-padavīm āsthito ’haṁ
cariṣye tvāṁ hṛdi yuñjan viśokaḥ
ā smābhipṛcche ’dya patiṁ prajānāṁ
tvayāvatīrṇarṇa utāpta-kāmaḥ
parivrajat-padavīm āsthito ’haṁ
cariṣye tvāṁ hṛdi yuñjan viśokaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

ā sma abhipṛcche — yo estoy preguntando; adya — ahora; patim — al Señor; prajānām — de todos los seres creados; tvayā — por Ti; avatīrṇa-ṛṇaḥ — libre de deudas; uta — y; āpta — satisfechos; kāmaḥ — deseos; parivrajat — de mendigo itinerante; padavīm — el sendero; āsthitaḥ — adoptando; aham — yo; cariṣye — vagaré; tvām — a Ti; hṛdi — en mi corazón; yuñjan — manteniendo; viśokaḥ — libre de lamentación.

ā sma abhipṛcche — ptám se; adya — nyní; patim — Pán; prajānām — všech stvořených bytostí; tvayā — Tebou; avatīrṇa-ṛṇaḥ — zbavený dluhů; uta — a; āpta — splněné; kāmaḥ — touhy; parivrajat — potulného mnicha; padavīm — cestu; āsthitaḥ — přijímající; aham — já; cariṣye — budu se toulat; tvām — Tebe; hṛdi — v srdci; yuñjan — nesoucí; viśokaḥ — bez nářku.

Traducción

Překlad

A Ti, que eres el Señor de todas las entidades vivientes, hoy tengo que pedirte algo. Ahora que me has liberado de los deberes para con mi padre, y que todos mis deseos están satisfechos, yo deseo adoptar la orden de vida de mendigo itinerante. Renunciando a esta vida familiar, deseo vagar por el mundo, libre de lamentación, pensando siempre en Ti dentro de mi corazón.

Dnes Tě chci o něco požádat, ó Pane všech živých bytostí. Jelikož jsi mě zbavil dluhů k mému otci a splnil všechny mé touhy, chci vstoupit do stavu potulného mnicha. Přeji si odejít z rodinného života, toulat se bez nářku a v srdci neustále myslet na Tebe.

Significado

Význam

Sannyāsa, la renuncia a la vida familiar material, en realidad exige una conciencia completamente absorta en Kṛṣṇa y estar inmerso en el ser. Entrar en la orden de sannyāsa, que significa liberarse de la responsabilidad familiar en la orden de vida renunciada, no se hace para formar otra familia o para crear un embarazoso fraude trascendental en nombre de sannyāsa. La ocupación del sannyāsī no consiste en ser propietario de muchas cosas y amontonar el dinero de público inocente. El sannyāsī está orgulloso de pensar siempre en Kṛṣṇa para sus adentros. Por supuesto, hay dos clases de devotos del Señor: los goṣṭhy- ānandīs, aquellos que son predicadores y tienen muchos seguidores para predicar las glorias del Señor y que viven entre esos muchísimos seguidores solamente para organizar actividades misioneras, y los ātmānandīs, los satisfechos en sí mismos, que no corren los riesgos de la labor de prédica. Estos, por lo tanto, permanecen solos con Dios. Dentro de esta categoría estaba Kardama Muni. Él quería liberarse de toda ansiedad y permanecer solo dentro de su corazón con la Suprema Personalidad de Dios.Parivrāja significa «un mendigo itinerante». El sannyāsī mendicante no debe vivir más de tres días en ningún lugar. Siempre debe estar viajando, porque su deber es ir de puerta en puerta e iluminar a la gente en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa.

Aby člověk mohl přijmout sannyās a zříci se hmotného rodinného života, musí být plně pohroužený ve vědomí Kṛṣṇy a ponořený do vlastního já. Vzít sannyās a v životním stavu odříkání se zbavit rodinné zodpovědnosti neznamená založit nějakou jinou rodinu a znepokojovat okolí svým transcendentálním podvodem. Sannyāsī se nemá stávat majitelem mnoha věcí a hromadit peníze od nevinné veřejnosti. Sannyāsī je pyšný na to, že v duchu neustále myslí na Kṛṣṇu. Oddaní Pána jsou ovšem dvojího druhu. Jedni se nazývají goṣṭhy-ānandī, to znamená kazatelé s mnoha stoupenci pro kázání Pánovy slávy, kteří žijí mezi těmito stoupenci, aby organizovali různé misionářské činnosti. Druzí oddaní jsou ātmānandī, spokojení sami v sobě, a ti se nevystavují nebezpečí kazatelské práce. Zůstávají tedy sami s Bohem. Do této kategorie patřil Kardama Muni. Chtěl se zbavit všech starostí a zůstat sám s Nejvyšší Osobností Božství v srdci. Parivrāja znamená “potulný mnich”. Cestující sannyāsī se nemá nikde zdržet déle než tři dny. Musí být neustále na cestách, neboť jeho povinností je chodit ode dveří ke dveřím a vzdělávat lidi ve vědomí Kṛṣṇy.