Skip to main content

Text 23

Sloka 23

Texto

Verš

anyāni ceha dvija-deva-devaiḥ
kṛtāni nānāyatanāni viṣṇoḥ
pratyaṅga-mukhyāṅkita-mandirāṇi
yad-darśanāt kṛṣṇam anusmaranti
anyāni ceha dvija-deva-devaiḥ
kṛtāni nānāyatanāni viṣṇoḥ
pratyaṅga-mukhyāṅkita-mandirāṇi
yad-darśanāt kṛṣṇam anusmaranti

Palabra por palabra

Synonyma

anyāni — otros; ca — también; iha — aquí; dvija-deva — por los grandes sabios; devaiḥ — y los semidioses; kṛtāni — establecidos por; nānā — varias; āyatanāni — varias formas; viṣṇoḥ — de la Suprema Personalidad de Dios; prati — todas y cada una de las; aṅga — parte; mukhya — los principales; aṅkita — marcados; mandirāṇi — templos; yat — los cuales; darśanāt — por verlos desde lejos; kṛṣṇam — la Personalidad de Dios original; anusmaranti — recuerda constantemente.

anyāni — další; ca — také; iha — zde; dvija-deva — velkými mudrci; devaiḥ — a polobohy; kṛtāni — založené; nānā — různé; āyatanāni — různé podoby; viṣṇoḥ — Nejvyšší Osobnosti Božství; prati — každá; aṅga — část; mukhya — hlavní; aṅkita — označené; mandirāṇi — chrámy; yat — které; darśanāt — viděné z dálky; kṛṣṇam — původní Osobnost Božství; anusmaranti — neustále připomíná.

Traducción

Překlad

Había también muchos otros templos en honor a varias formas de Viṣṇu, la Suprema Personalidad de Dios, establecidos por grandes sabios y semidioses. Esos templos estaban marcados con los emblemas principales del Señor, y siempre hacían recordar a la Personalidad de Dios original, Śrī Kṛṣṇa.

Bylo tam také mnoho dalších chrámů s různými podobami Viṣṇua, Nejvyšší Osobnosti Božství, které založili velcí mudrci a polobozi. Tyto chrámy byly označeny hlavními symboly Pána a neustále každému připomínaly původní Osobnost Božství, Pána Kṛṣṇu.

Significado

Význam

La sociedad humana está dividida en cuatro órdenes sociales de vida y cuatro divisiones espirituales, que se aplican a todas las personas, sin excepción. Ese sistema se denomina varṇāśrama-dharma, y ya se ha hablado de él en muchas partes de esta gran obra. A los sabios, las personas que se consagraban por completo al mejoramiento espiritual de toda la sociedad humana, se les conocía como dvija-deva, los mejores de aquellos que han nacido dos veces. A los ciudadanos de los planetas superiores, desde el planeta Luna hacia arriba, se les conocía como devas. Tanto los dvija-devas como los devas, siempre construyen templos de Śrī Viṣṇu en honor a Sus diversas formas, tales como Govinda, Madhusūdana, Nṛsiṁha, Mādhava, Keśava, Nārāyaṇa, Padmanābha, Pārthasārathi y muchas otras. El Señor Se expande en innumerables formas, pero todas ellas son iguales entre sí. Śrī Viṣṇu tiene cuatro brazos, y cada uno de ellos lleva un artículo en particular, bien sea una caracola, un disco, una maza o una flor de loto. De esos cuatro emblemas, el cakra (el disco) es el principal. Śrī Kṛṣṇa, siendo la forma original de Viṣṇu, tiene solo un emblema, el disco, y, por lo tanto, recibe a veces el nombre de Cakrī. El cakra del Señor es el símbolo del poder mediante el cual controla toda la manifestación. La parte superior de los templos de Viṣṇu está marcada con el símbolo del disco, de manera que la gente pueda tener la oportunidad de ver el símbolo desde muy lejos e inmediatamente recordar a Śrī Kṛṣṇa. El objetivo de construir templos muy altos es dar a la gente la oportunidad de verlos desde lejos. Ese sistema aún se sigue en la India cuando se construye un templo nuevo, y parece ser que proviene de una época anterior a la historia escrita. Aquí se refuta la necia propaganda de los ateos de que los templos fueron construidos en una época posterior, ya que Vidura visitó esos templos hace al menos cinco mil años, y los templos de Viṣṇu existían muchísimo antes de que Vidura los visitara. Los grandes sabios y semidioses nunca erigían estatuas de hombres o semidioses, sino que construían templos de Viṣṇu para beneficio del hombre común, a fin de elevarlo al plano de conciencia de Dios.

Lidská společnost je rozdělena do čtyř tříd a čtyř duchovních stavů, do kterých jsou zařazeni všichni lidé. Tento systém se nazývá varṇāśrama-dharma a byl již rozebírán na mnoha místech tohoto velkého díla. Mudrci neboli lidé, kteří zcela zasvětili své životy duchovnímu pozvednutí celé lidské společnosti, byli známi jako dvija-deva, “nejlepší mezi dvojzrozenými”. Obyvatelé vyšších planet, počínaje Měsícem, se nazývali devové. Jak dvija-devové, tak devové vždy zakládají chrámy Pána Viṣṇua v Jeho různých podobách, jako je Govinda, Madhusūdana, Nṛsiṁha, Mādhava, Keśava, Nārāyaṇa, Padmanābha, Pārthasārathi a mnoho dalších. Pán se expanduje do nespočetně mnoha podob, ale všechny jsou navzájem totožné. Pán Viṣṇu má čtyři ruce a v každé drží jeden ze čtyř symbolů—lasturu, disk, kyj a lotosový květ. Z těchto čtyř symbolů je cakra neboli disk tím hlavním. Pán Kṛṣṇa, který je původní podobou Viṣṇua, má pouze jeden symbol, disk, a proto se někdy nazývá Cakrī. Pánova cakra je symbolem moci, kterou Pán ovládá celé stvoření. Disk bývá umístěn na vrcholcích chrámů Viṣṇua, aby jej lidé mohli vidět z veliké dálky a ihned si vzpomenout na Pána Kṛṣṇu. Chrámy se staví vysoké proto, aby je lidé viděli i ze vzdálených míst. Tento systém se v Indii zachovává při stavbě každého nového chrámu a ukazuje se, že pochází z dob starších, než jaké zaznamenávají dějiny. Je zde vyvrácena pošetilá propaganda ateistů, že chrámy se začaly stavět až později, protože Vidura tyto chrámy navštívil nejméně před pěti tisíci lety a chrámy Viṣṇua existovaly již dlouho před jeho příchodem. Velcí mudrci a polobozi nikdy nestavěli sochy lidí nebo polobohů, ale zakládali chrámy Viṣṇua pro dobro obyčejných lidí, aby je pozdvihli k vědomí Boha.