Skip to main content

Text 17

Sloka 17

Texto

Verš

sa nirgataḥ kaurava-puṇya-labdho
gajāhvayāt tīrtha-padaḥ padāni
anvākramat puṇya-cikīrṣayorvyām
adhiṣṭhito yāni sahasra-mūrtiḥ
sa nirgataḥ kaurava-puṇya-labdho
gajāhvayāt tīrtha-padaḥ padāni
anvākramat puṇya-cikīrṣayorvyām
adhiṣṭhito yāni sahasra-mūrtiḥ

Palabra por palabra

Synonyma

saḥ — él (Vidura); nirgataḥ — tras haber abandonado; kaurava — la dinastía Kuru; puṇya — piedad; labdhaḥ — así lograda; gaja-āhvayāt — de Hastināpura; tīrtha-padaḥ — del Señor Supremo; padāni — peregrinajes; anvākramat — se refugió; puṇya — piedad; cikīrṣayā — deseando así; urvyām — de alto grado; adhiṣṭhitaḥ — situadas; yāni — todas esas; sahasra — miles; mūrtiḥ — formas.

saḥ — on (Vidura); nirgataḥ — poté, co odešel; kaurava — kuruovská dynastie; puṇya — zbožnost; labdhaḥ — dosáhl; gaja-āhvayāt — z Hastināpuru; tīrtha-padaḥ — Nejvyššího Pána; padāni — poutní cesty; anvākramat — uchýlil se; puṇya — zbožnost; cikīrṣayā — toužící po; urvyām — vysokého stupně; adhiṣṭhitaḥ — umístěny; yāni — ty všechny; sahasra — tisíce; mūrtiḥ — podob.

Traducción

Překlad

Por su piedad, Vidura logró obtener las ventajas de los piadosos Kauravas. Tras abandonar Hastināpura, se refugió en muchos lugares de peregrinaje, que constituyen los pies de loto del Señor. Con un deseo de alcanzar un alto grado de vida piadosa, viajó a lugares santos en los que Se encuentran situadas miles de formas trascendentales del Señor.

Vidura se díky své zbožnosti narodil mezi zbožnými Kuruovci. Po odchodu z Hastināpuru se uchýlil na mnohá poutní místa, známá jako lotosové nohy Pána. Cestoval po svatých místech, kde jsou umístěny tisíce transcendentálních podob Pána, s touhou dosáhnout vysokého stupně zbožného života.

Significado

Význam

Vidura era indudablemente un alma muy piadosa y elevada, pues de lo contrario no habría nacido en la familia Kaurava. Tener un parentesco elevado, poseer riqueza, ser altamente erudito y tener una gran belleza personal, se debe todo a actos piadosos pasados. Pero esas posesiones piadosas no son suficientes para obtener la gracia del Señor y ocuparse en Su amoroso servicio trascendental. Vidura se consideraba a sí mismo poco piadoso, y decidió por lo tanto viajar a todos los grandes lugares de peregrinaje del mundo, con objeto de adquirir una mayor piedad, y así avanzar y acercarse más al Señor. En ese entonces, Śrī Kṛṣṇa Se encontraba personalmente presente en el mundo, y Vidura de inmediato podía haberse acercado a Él directamente, pero no lo hizo, debido a que no se encontraba lo suficientemente libre de pecado. No se puede estar cien por ciento consagrado al Señor, a menos que, y solo hasta que, se esté completamente libre de todos los efectos del pecado. Vidura estaba consciente de que, por relacionarse con los diplomáticos Dhṛtarāṣṭra y Duryodhana, había perdido su piedad, y, por consiguiente, no era digno de presentarse de inmediato ante el Señor. En el Bhagavad-gītā (7.28), esto se confirma en el siguiente verso:

Vidura byl nepochybně vysoce pokročilá a zbožná duše, protože jinak by se nenarodil v rodině Kuruovců. Vznešený původ, bohatství, učenost a tělesná krása pochází z minulých zbožných činů. Tyto známky zbožnosti ovšem člověku nestačí k tomu, aby získal milost Pána a mohl být zaměstnán v Jeho transcendentální láskyplné službě. Vidura se považoval za málo zbožného, a proto se rozhodl cestovat na všechna velká poutní místa světa, aby dosáhl větší zbožnosti, a přiblížil se tak více k Pánu. Pán Kṛṣṇa byl tehdy Osobně přítomný na Zemi a Vidura mohl jít přímo za Ním, ale neudělal to, protože nebyl dostatečně očištěn od hříchu. Nikdo nemůže být na sto procent oddán Pánovi, dokud není zcela oproštěný od všech hříšných následků. Vidura si byl vědom toho, že ve společnosti diplomatického Dhṛtarāṣṭry a Duryodhany přišel o svoji zbožnost, a nebyl proto bezprostředně připraven na Pánovu společnost. V Bhagavad-gītě (7.28) je to potvrzeno následujícím veršem:

yeṣāṁ tv anta-gataṁ pāpaṁ
janānāṁ puṇya-karmaṇām
te dvandva-moha-nirmuktā
bhajante māṁ dṛḍha-vratāḥ
yeṣāṁ tv anta-gataṁ pāpaṁ
janānāṁ puṇya-karmaṇām
te dvandva-moha-nirmuktā
bhajante māṁ dṛḍha-vratāḥ

Las personas que son asuras pecaminosos como Kaṁsa y Jarāsandha no pueden pensar en Śrī Kṛṣṇa como Suprema Personalidad de Dios, la Verdad Absoluta. Solo aquellos que son devotos puros, aquellos que siguen los principios regulativos de la vida religiosa tal y como se prescriben en las Escrituras, pueden dedicarse al karma-yoga y luego al jñāna-yoga, y después, mediante la meditación pura, pueden entender la conciencia pura. Cuando se desarrolla conciencia de Dios, se puede aprovechar la compañía de los devotos puros. Syān mahat-sevayā viprāḥ puṇya-tīrtha-niṣevaṇāt: Uno puede relacionarse con el Señor incluso durante la existencia de esta vida.

Hříšní asurové, jako byl Kaṁsa a Jarāsandha, nemohou na Pána Kṛṣṇu myslet jako na Nejvyšší Osobnost Božství a Absolutní Pravdu. Pouze čistí oddaní, kteří následují usměrňující zásady náboženského života předepsané v písmech, se mohou zabývat karma-yogou, potom jñāna-yogou a nakonec čistou meditací pochopit čisté vědomí. Jakmile člověk vyvine vědomí Boha, může využít společnosti čistých oddaných. Syān mahat-sevayā viprāḥ puṇya-tīrtha-niṣevaṇāt — může se stýkat s Pánem již v tomto životě.

Los lugares de peregrinaje están destinados a erradicar los pecados de los peregrinos, y están distribuidos por todas partes del universo solo para dar facilidades a todos los interesados en lograr una existencia pura y la comprensión de Dios. Sin embargo, no hay que sentirse satisfecho por meramente visitar los lugares de peregrinaje y ejecutar los deberes prescritos; se debe estar ansioso por conocer a las grandes almas que ya están allí, ocupadas en el servicio del Señor. En todos y cada uno de los lugares de peregrinaje, el Señor Se encuentra presente en Sus diversas formas trascendentales.

Poutní místa zbavují poutníky jejich hříchů a vyskytují se po celém vesmíru, aby poskytla každému příležitost dosáhnout čisté existence a realizace Boha. Člověk by se ovšem neměl spokojit s pouhou návštěvou poutních míst a s pouhým vykonáním svých předepsaných povinností. Poutník má toužit po setkání s velkými dušemi, které tam žijí a slouží Pánu. Na každém poutním místě je Pán přítomen ve Svých různých transcendentálních podobách.

Esas formas se denominan arcā-mūrtis, formas del Señor que pueden ser fácilmente apreciadas por el hombre común. El Señor es trascendental a nuestros sentidos mundanos. No se Lo puede ver con nuestros ojos actuales, ni tampoco se Lo puede oír con nuestros oídos actuales. Podemos percibir al Señor hasta el punto en que hayamos participado del servicio del Señor, o en la proporción en que nuestras vidas estén libres de pecado. Pero, aun a pesar de que no estemos libres de pecado, el Señor es lo suficientemente bondadoso como para darnos la facilidad de verlo en Sus arcā-mūrtis del templo. El Señor es todopoderoso, y, por consiguiente, puede aceptar nuestro servicio mediante la presentación de Su forma arcā. Por tanto, nadie debe pensar neciamente que el arcā del templo es un ídolo. Dicho arcā-mūrti no es un ídolo, sino el propio Señor, y en la proporción en que estemos libres de pecados, podremos conocer la importancia del arcā-mūrti. Se requiere siempre, por ello, la guía de un devoto puro.

Tyto podoby se nazývají arcā-mūrti neboli podoby Pána, které mohou snadno shlédnout obyčejní lidé. Pán je transcendentální našim hmotným smyslům. Není možné, abychom Ho viděli svýma současnýma očima a slyšeli svýma současnýma ušima. Můžeme Ho vnímat pouze úměrně tomu, jak jsme se zapojili do Jeho služby a nakolik jsme oproštěni od hříchů. Pán je však natolik laskavý, že i když ještě nejsme oproštěni od všech hříchů, dovoluje nám, abychom Ho viděli v Jeho podobách arcā-mūrti v chrámu. Je všemocný, a proto může přijímat naši službu prostřednictvím Své podoby arcā. Nikdo by tedy neměl pošetile považovat arcā-mūrti v chrámu za modlu. Tato arcā-mūrti není modla, ale Samotný Pán, a postavení arcā-mūrti může člověk pochopit do té míry, do jaké je oproštěn od hříchů. Vždy je proto zapotřebí vedení čistého oddaného.

En la tierra de Bhāratavarṣa hay muchos cientos y miles de lugares de peregrinaje distribuidos por todo el país, y, como práctica tradicional, el hombre común visita dichos lugares santos durante todas las estaciones del año. Aquí se mencionan algunas de las representaciones arcā del Señor que Se encuentran situadas en diferentes lugares de peregrinaje. El Señor está presente en Mathurā (el lugar donde nació Śrī Kṛṣṇa) en forma de Ādi-keśava; el Señor está presente en Purī (Orissa) en forma de Śrī Jagannātha (también conocido como Puruṣottama); está presente en Allahabad (Prayāga) en forma de Bindu-mādhava; en Colina Mandara, está presente en forma de Madhusūdana. En el Ānandāraṇya, se Le conoce como Vāsudeva, Padmanābha y Janārdana; en Viṣṇukāñcī, se Le conoce como Viṣṇu; y en Māyāpura se Le conoce como Hari. Hay millones y billones de esas formas arcā del Señor distribuidas por todas partes del universo. Todas estas arcā-mūrtis se resumen en el Caitanya-caritāmṛta con las siguientes palabras:

Po celé zemi Bhāratavarṣi se nacházejí stovky a tisíce poutních míst a je tradicí, že je obyčejní lidé navštěvují v každém ročním období. Uvedeme několik arcā podob Pána, které se nacházejí na různých poutních místech: v Mathuře (rodišti Pána Kṛṣṇy) je Pán přítomný jako Ādi-keśava; v Purī (Orisse) je Pán přítomný jako Pán Jagannātha (zvaný též Puruṣottama); v Allahabadu (Prayāgu) je přítomný jako Bindu-mādhava a na hoře Mandara je přítomný jako Madhusūdana. V Ānandāraṇyi je známý jako Vāsudeva, Padmanābha a Janārdana; ve Viṣṇukāñcī je známý jako Viṣṇu a v Māyāpuru je známý jako Hari. Miliony a miliardy takových arcā podob Pána jsou rozmístěny po celém vesmíru. Všechny tyto arcā-mūrti jsou shrnuty v Caitanya-caritāmṛtě následujícími slovy:

sarvatra prakāśa tāṅra — bhakte sukha dite
jagatera adharma nāśi’ dharma sthāpite
sarvatra prakāśa tāṅra—bhakte sukha dite
jagatera adharma nāśi' dharma sthāpite

«El Señor Se ha distribuido así por todo el universo, únicamente para dar placer a los devotos, dar al hombre común la facilidad de erradicar sus pecados, y establecer principios religiosos en el mundo».

“Pán se takto rozmístil po celém vesmíru, aby potěšil oddané, aby dal možnost obyčejným lidem zbavit se hříchů a aby na světě ustanovil náboženské zásady.”