Skip to main content

Text 24

Sloka 24

Texto

Verš

so ’haṅkāra iti prokto
vikurvan samabhūt tridhā
vaikārikas taijasaś ca
tāmasaś ceti yad-bhidā
dravya-śaktiḥ kriyā-śaktir
jñāna-śaktir iti prabho
so ’haṅkāra iti prokto
vikurvan samabhūt tridhā
vaikārikas taijasaś ca
tāmasaś ceti yad-bhidā
dravya-śaktiḥ kriyā-śaktir
jñāna-śaktir iti prabho

Palabra por palabra

Synonyma

saḥ — la mismísima cosa; ahaṅkāraḥ — ego; iti — así; proktaḥ — dijo; vikurvan — siendo transformado; samabhūt — se hizo manifiesto; tridhā — en tres aspectos; vaikārikaḥ — en la modalidad de la bondad; taijasaḥ — en la modalidad de la pasión; ca — y; tāmasaḥ — en la modalidad de la ignorancia; ca — también; iti — así; yat — que es; bhidā — divididas; dravya-śaktiḥ — poderes que producen materia; kriyā-śaktiḥ — iniciación que crea; jñāna śaktiḥ — inteligencia que guía; iti — así; prabho — el amo.

saḥ — tatáž věc; ahaṅkāraḥ — ego; iti — takto; proktaḥ — řečeno; vikurvan — přeměněná; samabhūt — projevuje se; tridhā — ve třech rysech; vaikārikaḥ — v kvalitě dobra; taijasaḥ — v kvalitě vášně; ca — a; tāmasaḥ — v kvalitě nevědomosti; ca — také; iti — takto; yat — co je; bhidā — rozdělené; dravya-śaktiḥ — síly, které vyvíjejí hmotu; kriyā-śaktiḥ — podnět k tvoření; jñāna-śaktiḥ — inteligence, která vše vede; iti — takto; prabho — ó mistře.

Traducción

Překlad

El ego materialista egocéntrico, siendo así transformado en tres aspectos, se vuelve conocido como las modalidades de la bondad, la pasión y la ignorancia en tres divisiones, a saber, los poderes que producen materia, el conocimiento de las creaciones materiales y la inteligencia que guía esas actividades materialistas. Nārada, tú eres lo bastante competente como para comprender esto.

Materialistické ego se takto přeměňuje do tří rysů známých jako kvalita dobra, kvalita vášně a kvalita nevědomosti ve třech odděleních neboli jako síly, které vyvíjejí hmotu, poznání o hmotných výtvorech a inteligence, která tyto hmotné činnosti vede. Nārado, máš všechny předpoklady k tomu, abys to pochopil.

Significado

Význam

El ego materialista, o el sentido de la identificación con la materia, es extremadamente egocéntrico y carece de conocimiento claro acerca de la existencia de Dios. Y ese egocentrismo que poseen las entidades vivientes materialistas, es la causa de que ellas sean condicionadas por los otros enseres, y continúen su cautiverio en la forma de la existencia material. En el Bhagavad-gītā, en el capítulo siete (textos 24–27), se da una explicación muy clara acerca de ese egocentrismo. El impersonalista egocéntrico, carente de una clara concepción acerca de la Personalidad de Dios, concluye a su manera que la Personalidad de Dios adopta una forma material a partir de Su existencia espiritual original e impersonal, para llevar a cabo una misión en particular. Y esa concepción engañadora acerca del Señor Supremo, que posee el impersonalista egocéntrico, continúa, si bien se observa que él está muy interesado en las Escrituras védicas tales como los Brahma-sūtras y otras fuentes de conocimiento altamente intelectuales. Esa ignorancia del aspecto personal del Señor, se debe tan solo al hecho de ignorar que existe la mezcla de las diferentes modalidades. Así pues, el impersonalista no puede concebir la forma eterna y espiritual del Señor, constituida por existencia, bienaventuranza y conocimiento eternos. La razón es, que el Señor se reserva el derecho de exponerse ante el no devoto, el cual incluso después de un estudio minucioso de literatura como el Bhagavad-gītā, sigue siendo un impersonalista solo por obstinación. Esa obstinación se debe a la acción de yogamāyā, una energía personal del Señor que actúa como un ayudante de campo, al cubrir la visión del impersonalista obstinado. Se dice que un ser humano así de confundido es un mūḍha, o completamente ignorante, debido a que es incapaz de comprender que la forma trascendental del Señor es innaciente e inalterable. Si el Señor adopta una forma o figura material a partir de Su aspecto impersonal original, entonces ello significa que Él nace y cambia de lo impersonal a lo personal. Pero Él no es alterable, y jamás nace una y otra vez como un alma condicionada. El alma condicionada puede que adopte una forma, nacimiento tras nacimiento, debido a su existencia condicionada en la materia; pero los impersonalistas egocéntricos, debido a su crasa ignorancia y al egocentrismo, consideran al Señor como uno de ellos, incluso después del supuesto avance de conocimiento que han logrado en cuanto al Vedānta. El Señor, estando situado en el corazón de toda entidad viviente individual, conoce muy bien cual es la tendencia de esas almas condicionadas, en términos del pasado, presente y futuro, pero la confundida alma condicionada difícilmente puede conocerlo a Él en Su forma eterna. Por la voluntad del Señor, por lo tanto, el impersonalista, incluso después de conocer los aspectos Brahman y Paramātmā del Señor, continúa ignorando Su eterno aspecto personal como Nārāyaṇa que existe por siempre, trascendental a toda creación material.

Hmotné ego, pocit totožnosti s hmotou, je silně egocentrické a postrádá jasné poznání o existenci Boha. Tento sobecký egoismus materialistických živých bytostí je příčinou jejich podmínění dalšími hmotnými prvky a trvalého uvěznění v hmotné existenci. Tento egoismus je velice pěkně vysvětlen v sedmé kapitole Bhagavad-gīty (verše 24-27). Egoistický impersonalista, který nemá žádné jasné pojetí Osobnosti Božství, se na základě vlastního úsudku domnívá, že Osobnost Božství projevuje hmotnou podobu ze Své původní neosobní duchovní existence pro splnění určitého poslání. Impersonalista se drží tohoto mylného pojetí Nejvyššího Pána, přestože se zdánlivě velice zajímá o védskou literaturu jako jsou Brahma-sūtry a další vysoce intelektuální filozofické zdroje poznání. Jeho nevědomost ohledně osobního rysu Pána je výsledkem nevědomosti způsobené směsí různých kvalit. Impersonalista tak nedokáže pochopit Pánovu věčnou duchovní podobu plnou věčného poznání, blaženosti a existence. Důvodem je to, že Pán si vyhrazuje právo nevystavovat se neoddanému, který i po podrobném studiu literatury jako je Bhagavad-gītā zůstává jednoduše z tvrdohlavosti impersonalistou. Tak působí yogamāyā, Pánova osobní energie, která jedná jako pobočník Pána a zakrývá pohled neústupného impersonalisty. Takto zmatený člověk je popisován jako mūḍha neboli naprosto nevědomý, jelikož nedokáže pochopit, že transcendentální podoba Pána je nezrozená a neměnná. Kdyby Pán přijímal podobu nebo hmotné tělo a Jeho původní rys byl neosobní, znamenalo by to, že se rodí a mění se na Osobu. Pán je však neměnný a nikdy se nerodí jako podmíněná duše. Podmíněná duše přijímá různé podoby zrození za zrozením, neboť podléhá zákonům hmotného světa, ale egocentričtí impersonalisté se svojí základní nevědomostí pokládají Pána za jednoho z nich, protože se dokáží soustředit jen sami na sebe, nehledě na jejich takzvaný pokrok ve studiu Vedānty. Pán, který je v srdci každé individuální živé bytosti, zná velice dobře minulé, přítomné i budoucí sklony těchto podmíněných duší, ale zmatená podmíněná duše prakticky není schopna znát Pána v Jeho věčné podobě. I když impersonalista pozná Pánovy rysy Brahman a Paramātmu, zůstává Jeho vůlí nevědomý co se týče Jeho věčného osobního rysu v podobě věčného Nārāyaṇa, transcendentálního všemu hmotnému stvoření.

La causa de esa crasa ignorancia es la constante dedicación a la que se entrega el hombre materialista, al tratar de aumentar artificialmente las necesidades materiales. Para poder entender plenamente a la Suprema Personalidad de Dios, uno tiene que purificar los sentidos materialistas mediante el servicio devocional. La modalidad de la bondad, o la cultura brahmínica que se recomienda en las Escrituras védicas, ayuda a lograr esa iluminación espiritual y, por ello, la etapa jñāna-śakti del alma condicionada es mejor, comparativamente, que las otras dos etapas, a saber, dravya-śakti y kriyā-śakti. La civilización material por entero se manifiesta en una acumulación inmensa de materiales o, en otras palabras, materia prima para propósitos industriales, y las empresas industriales (kriyā-śakti) se deben todas a la crasa ignorancia que existe de la vida espiritual. Con objeto de rectificar esa gran anomalía de la civilización materialista, basada en los principios de dravya-śakti y kriyā-śakti, uno tiene que adoptar el proceso de servicio devocional del Señor, mediante la adopción de los principios de karma-yoga, que se mencionan en el Bhagavad-gītā (9.27) de la siguiente manera:

Příčinou této nevědomosti materialistů je to, že se neustále zabývají nepřirozeným zvyšováním svých hmotných potřeb. Chce-li člověk poznat Nejvyšší Osobnost Božství, musí prostřednictvím oddané služby očistit své hmotné smysly. Kvalita dobra neboli bráhmanská kultura doporučovaná ve védských písmech této duchovní realizaci napomáhá, a proto je stav jñāna-śakti pro podmíněné duše relativně lepší než dva další stavy, dravya-śakti a kriyā-śakti. Celá materialistická civilizace se vyznačuje ohromným hromaděním surovin pro průmyslovou výrobu a veškeré toto průmyslové podnikání (kriyā-śakti) je způsobeno naprostým opomíjením duchovního života. Chceme-li napravit tento velký nedostatek materialistické civilizace, která se zakládá na principech dravya-śakti a kriyā-śakti, musíme se vydat cestou oddané služby Pánu a přijmout principy karma-yogy, které popisuje Bhagavad-gītā (9.27):

yat karoṣi yad aśnāsi
yaj juhoṣi dadāsi yat
yat tapasyasi kaunteya
tat kuruṣva mad-arpaṇam
yat karoṣi yad aśnāsi
yaj juhoṣi dadāsi yat
yat tapasyasi kaunteya
tat kuruṣva mad-arpaṇam

«¡Oh, hijo de Kuntī! Todo lo que hagas, todo lo que comas, todo lo que ofrezcas y regales, así como también todas las austeridades que ejecutes, debes hacerlas como una ofrenda a Mí».

“Ať činíš cokoliv, ať pojídáš cokoliv, ať obětuješ nebo daruješ cokoliv a ať provádíš jakákoliv pokání, ó synu Kuntī, vždy to čiň jako oběť Mně.”