Skip to main content

Text 10

Sloka 10

Texto

Verš

vicikitsitam etan me
bravītu bhagavān yathā
śābde brahmaṇi niṣṇātaḥ
parasmiṁś ca bhavān khalu
vicikitsitam etan me
bravītu bhagavān yathā
śābde brahmaṇi niṣṇātaḥ
parasmiṁś ca bhavān khalu

Palabra por palabra

Synonyma

vicikitsitam — pregunta producto de la duda; etat — esta; me — de mí; bravītu — tan solo aclara; bhagavān — poderoso como el Señor; yathā — tanto como; śābde — sonido trascendental; brahmaṇi — la literatura védica; niṣṇātaḥ — plenamente iluminado; parasmin — en la trascendencia; ca — también; bhavān — tu buena persona; khalu — en realidad.

vicikitsitam — dotazy plné pochyb; etat — tyto; me — mé; bravītu — vyjasni; bhagavān — mocný jako Pán; yathā — jako; śābde — transcendentální zvuk; brahmaṇi — védská literatura; niṣṇātaḥ — plně realizovaný; parasmin — v transcendenci; ca — také; bhavān — ty; khalu — skutečně.

Traducción

Překlad

Ten la bondad de aclarar todas estas preguntas producto de la duda, pues tú no solo eres sumamente entendido en las Escrituras védicas y autorrealizado en la trascendencia, sino que también eres un gran devoto del Señor, y, por lo tanto, eres prácticamente igual que la Personalidad de Dios.

Prosím tě, abys vyjasnil všechny moje pochyby, protože jsi nejen dokonale znalý védské literatury a seberealizovaný v transcendenci, ale jsi také velký oddaný Pána a jsi proto stejně dobrý jako Osobnost Božství.

Significado

Význam

En la Brahma-saṁhitā se dice que la Suprema Verdad Absoluta, Govinda, la Personalidad de Dios, aunque no tiene igual, se expande de un modo infalible por medio de formas innumerables que no son diferentes entre sí, y aunque Él es la persona original, aun así siempre se mantiene joven, con una energía juvenil permanente. Él es muy difícil de conocer mediante el simple aprendizaje de la ciencia trascendental de los Vedas, pero es muy fácilmente comprendido por Sus devotos puros.

V Brahma-saṁhitě je řečeno, že Nejvyšší Absolutní Pravda, Govinda, Osobnost Božství, se expanduje do bezpočtu navzájem se nelišících svrchovaných podob, i když je jeden jediný, a třebaže je prvotní Osobou, je stále věčně mladý a plný nevyhasínající energie mládí. Je velice obtížné Ho poznat pouhým studiem transcendentální vědy Ved, ale Jeho čistí oddaní Ho realizují velice snadno.

Las expansiones de las diferentes formas del Señor —tales como de Kṛṣṇa a Baladeva y a Saṅkarṣana, de Saṅkarṣana a Vāsudeva, de Vāsudeva a Aniruddha, de Aniruddha a Pradyumna, y luego a un segundo Saṅkarṣana, y de Él a los Nārāyaṇa puruṣāvatāras, e infinidad de otras formas, las cuales se asemejan al flujo constante de las incontables olas de un río— son todas idénticas. Ellas son como lámparas de igual poder, cada una de las cuales ha sido encendida por otra. Así es la potencia trascendental del Señor. Los Vedas dicen que Él es tan completo, que aunque toda la identidad completa emana de Él, no obstante Él permanece como el mismo todo completo (pūrṇasya pūrṇam ādāya pūrṇam evāvaśiṣyate). Así pues, el concepto material que acerca del Señor produzca el especulador mental, no tiene ninguna validez; Él siempre permanece como un misterio para el estudioso mundano, aunque este sea sumamente entendido en materia de Escrituras védicas (vedeṣu durlabham adurlabham ātma-bhaktau). Por consiguiente, para los eruditos entendidos, filósofos o científicos mundanos, el Señor se encuentra más allá del límite de la concepción. Los devotos puros lo pueden entender con facilidad, porque el Señor declara en el Bhagavad-gītā (18.45) que, después de superar la etapa del conocimiento, cuando uno es capaz de dedicarse al servicio devocional del Señor, solo entonces puede uno conocer la verdadera naturaleza del Señor. Uno no puede tener una concepción clara acerca del Señor o de Su santo nombre, fama, atributos, pasatiempos, etc., a menos que esté dedicado a Su amoroso servicio trascendental. La declaración del Bhagavad-gītā de que en primer lugar uno debe entregarse al Señor, libre de todas las demás ocupaciones, significa que uno debe volverse un devoto puro e incondicional del Señor. Solo entonces puede uno conocerlo a Él por la fuerza del servicio devocional.

Expanze různých podob Pána — z Kṛṣṇy na Baladeva a Saṅkarṣaṇa, ze Saṅkarṣaṇa na Vāsudeva, z Vāsudeva na Aniruddhu, z Aniruddhy na Pradyumnu a pak znovu na druhého Saṅkarṣaṇa a z Něho na puruṣāvatāry Nārāyaṇa a na bezpočet jiných podob, které se přirovnávají k neustálému toku vln na řece — jsou všechny navzájem totožné. Jsou jako lampy stejné intenzity, které jsou zapalovány jedna od druhé. Taková je transcendentální síla Pána. Vedy říkají, že Pán je tak úplný, že i když z Něho emanují celé úplné jednotky, On pořád zůstává stejným úplným celkem (pūrṇasya pūrṇam ādāya pūrṇam evāvaśiṣyate). Hmotné pojetí Pána, které je výtvorem mentálních spekulantů, proto nemá žádný význam. Pro světské učence Pán zůstává tajemstvím, třebaže důkladně prostudovali védskou literaturu (vedeṣu durlabham adurlabham ātma-bhaktau). Pán se zcela vymyká představám materialistických učenců, filozofů a vědců. Jeho čistí oddaní Ho však mohou snadno pochopit a Sám v Bhagavad-gītě (18.54) prohlašuje, že Jeho skutečnou povahu může znát jedině ten, kdo překonal stádium poznání a dokázal se zaměstnat v oddané službě Pánu. Nikdo nemůže mít jasné pojetí Pána nebo Jeho svatého jména, podoby, vlastností, zábav atd., dokud není zaměstnán v transcendentální láskyplné službě Jemu. Pokyn Bhagavad-gīty, že ze všeho nejdříve se musíme odevzdat Pánovi a zanechat ostatních činností znamená, že se musíme stát čistými a nepodmíněnými oddanými Pána. Jedině pak Ho můžeme poznat silou své oddané služby.

Mahārāja Parīkṣit admitió en el verso anterior que el Señor les resulta inconcebible incluso a los más eminentes eruditos entendidos. ¿Por qué, entonces, le pedía de nuevo a Śukadeva Gosvāmī que le aclarara el conocimiento insuficiente que tenía acerca del Señor? La razón es clara. Śukadeva Gosvāmī no solo era sumamente entendido en materia de Escrituras védicas, sino que además era una gran alma autorrealizada y un poderoso devoto del Señor. Por la gracia del Señor, un poderoso devoto del Señor es más que el propio Señor. La Personalidad de Dios Śrī Rāmacandra trató de construir un puente sobre el océano Índico para llegar a la isla de Laṅkā, pero Śrī Hanumānjī, el devoto puro de la Personalidad de Dios, pudo atravesar el océano con solo saltarlo. El Señor es tan misericordioso con Su devoto puro, que presenta a este como si fuera más poderoso que Él Mismo. El Señor manifestó ser incapaz de salvar a Durvāsā Muni, aunque el Muni era tan poderoso, que, bajo condiciones materiales, pudo llegar directamente a donde se encontraba el Señor. Pero a Durvāsā Muni lo salvó Mahārāja Ambarīṣa, un devoto del Señor. Luego el devoto del Señor no solo es más poderoso que el Señor, sino que, además, el adorar al devoto se considera más eficaz que la adoración directa del Señor (mad-bhakta-pūjābhyadhikā).

Mahārāja Parīkṣit uznal v dřívějším verši, že Pána nedovedou pochopit ani velcí vzdělaní učenci. Proč tedy znovu žádá Śukadeva Gosvāmīho, aby poznání o Pánovi vysvětloval dále? Důvod je zřejmý. Śukadeva Gosvāmī byl nejen nesmírně vzdělaný ve védské literatuře, ale byl také velkou seberealizovanou duší a mocným oddaným Pána. Milostí Pána se Jeho oddaný stává mocnější než On Samotný. Osobnost Božství Śrī Rāmacandra se pokoušel postavit most přes Indický oceán, aby se dostal na ostrov Laṅku, ale Śrī Hanumānjī, čistý oddaný Osobnosti Božství, snadno překonal celý oceán jedním velkým skokem. Nejvyšší Pán je ke Svému čistému oddanému tak milostivý, že se někdy zdá, že Jeho milovaný oddaný je mocnější než On Samotný. Pán o Sobě prohlásil, že není schopen zachránit Durvāsu Muniho, přestože Muni byl tak mocný, že dokázal přijít k Pánovi, i když byl ještě hmotně podmíněn. Durvāsu Muniho však zachránil Mahārāja Ambarīṣa, Pánův oddaný. A jelikož oddaný Pána je mocnější než Pán, uctívání oddaného je účinnější než přímé uctívání Pána (mad-bhakta-pūjābhyadhikā).

Se concluye, entonces, que un devoto interesado debe acudir primero a un maestro espiritual que, además de estar bien versado en las Escrituras védicas, sea un gran devoto que tenga una verdadera comprensión acerca del Señor y Sus diferentes energías. Sin la ayuda de esa clase de maestro espiritual devoto, uno no puede progresar en la ciencia trascendental del Señor. Y un maestro espiritual genuino como Śukadeva Gosvāmī no habla acerca del Señor únicamente en relación con Sus potencias internas, sino que también explica cómo Él se relaciona con Sus potencias externas.

Závěr je tedy takový, že upřímný oddaný musí nejprve vyhledat duchovního mistra, který nejen dokonale zná védskou literaturu, ale je také velkým oddaným se skutečnou realizací Pána a Jeho různých energií. Bez pomoci takového duchovního mistra není možné dělat žádné pokroky v poznávání transcendentální vědy o Pánovi. A pravý duchovní mistr jako je Śukadeva Gosvāmī nehovoří o Pánovi pouze ve vztahu k Jeho vnitřním silám, ale také vysvětluje, jak Pán zachází se Svými vnějšími silami.

Los pasatiempos del Señor en el ámbito de la potencia interna se exhiben en Sus actividades en Vṛndāvana, pero Sus obras potenciales externas las dirige en Sus aspectos de Kāraṇārṇavaśāyī Viṣṇu, Garbhodakaśāyī Viṣṇu y Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu. Śrīla Viśvanātha Cakravartī les ofrece su buen consejo a los vaiṣṇavas interesados, cuando les dice que no deben estar únicamente interesados en oír hablar acerca de las actividades del Señor (como el rāsa-līlā)‚ sino que deben además estar profundamente interesados en los pasatiempos que Él realiza en Sus aspectos de los puruṣāvatāras, en relación con el sṛṣṭi-tattva, las funciones de la creación, siguiendo los ejemplos de Mahārāja Parīkṣit, el discípulo ideal, y Śukadeva Gosvāmī, el maestro espiritual ideal.

Činnosti vnitřní energie Pána se projevují v Jeho zábavách ve Vṛndāvanu, ale působení Jeho vnější energie je řízeno Jeho podobami Kāraṇārṇavaśāyī Viṣṇua, Garbhodakaśāyī Viṣṇua a Kṣīrodakaśāyī Viṣṇua. Śrīla Viśvanātha Cakravartī dává všem vaiṣṇavům dobrou radu, aby se po vzoru ideálního žáka Mahārāje Parīkṣita a ideálního duchovního mistra Śukadeva Gosvāmīho nezajímali pouze o Pánovy zábavy jako je rāsa-līlā, ale také o činnosti Jeho puruṣāvatārů ve spojení se sṛṣṭi-tattvou, s Jejich úlohami ve stvoření.