Skip to main content

Texts 37-38

Texts 37-38

Texto

Text

tadā vāṁ parituṣṭo ’ham
amunā vapuṣānaghe
tapasā śraddhayā nityaṁ
bhaktyā ca hṛdi bhāvitaḥ
tadā vāṁ parituṣṭo ’ham
amunā vapuṣānaghe
tapasā śraddhayā nityaṁ
bhaktyā ca hṛdi bhāvitaḥ
prādurāsaṁ varada-rāḍ
yuvayoḥ kāma-ditsayā
vriyatāṁ vara ity ukte
mādṛśo vāṁ vṛtaḥ sutaḥ
prādurāsaṁ varada-rāḍ
yuvayoḥ kāma-ditsayā
vriyatāṁ vara ity ukte
mādṛśo vāṁ vṛtaḥ sutaḥ

Palabra por palabra

Synonyms

tadā — entonces (después de doce mil años celestiales); vām — con ustedes dos; parituṣṭaḥ aham — Yo Me sentí muy satisfecho; amunā — por esto; vapuṣā — en esta forma de Kṛṣṇa; anaghe — ¡oh, mi querida e intachable madre!; tapasā — con austeridad; śraddhayā — con fe; nityam — constantemente (ocupados); bhaktyā — con servicio devocional; ca — así como; hṛdi — en lo más profundo del corazón; bhāvitaḥ — firmemente establecido (en la determinación); prādurāsam — aparecí ante ustedes; vara-da-rāṭ — el mejor entre quienes pueden conceder bendiciones; yuvayoḥ — de ustedes dos; kāma-ditsayā — deseoso de satisfacer el deseo; vriyatām — les pedí que abrieran sus mentes; varaḥ — para una bendición; iti ukte — ante esta petición; mādṛśaḥ — idéntico a Mí; vām — de ustedes dos; vṛtaḥ — fue pedido; sutaḥ — como hijo suyo (querían un hijo que fuese exactamente como Yo).

tadā — then (after the expiry of twelve thousand celestial years); vām — with both of you; parituṣṭaḥ aham — I was very much satisfied; amunā — by this; vapuṣā — in this form as Kṛṣṇa; anaghe — O My dear sinless mother; tapasā — by austerity; śraddhayā — by faith; nityam — constantly (engaged); bhaktyā — by devotional service; ca — as well as; hṛdi — within the core of the heart; bhāvitaḥ — fixed (in determination); prādurāsam — appeared before you (in the same way); vara-da-rāṭ — the best of all who can bestow benedictions; yuvayoḥ — of both of you; kāma-ditsayā — wishing to fulfill the desire; vriyatām — asked you to open your minds; varaḥ — for a benediction; iti ukte — when you were requested in this way; mādṛśaḥ — exactly like Me; vām — of both of you; vṛtaḥ — was asked; sutaḥ — as Your son (you wanted a son exactly like Me).

Traducción

Translation

¡Oh, intachable madre Devakī!, después de doce mil años celestiales, durante los cuales Me contemplaron constantemente en lo más profundo del corazón, llenos de fe, de devoción y de austeridad, Yo Me sentí muy satisfecho con ustedes. Puesto que soy el supremo dispensador de bendiciones, aparecí ante ustedes en esta misma forma de Kṛṣṇa para ofrecerles la bendición que desearan. Entonces expresaron su deseo de tener un hijo exactamente como Yo.

O sinless mother Devakī, after the expiry of twelve thousand celestial years, in which you constantly contemplated Me within the core of your heart with great faith, devotion and austerity, I was very much satisfied with you. Since I am the best of all bestowers of benediction, I appeared in this same form as Kṛṣṇa to ask you to take from Me the benediction you desired. You then expressed your desire to have a son exactly like Me.

Significado

Purport

Doce mil años de los planetas celestiales no es demasiado tiempo para los que viven en el sistema planetario superior, aunque sí lo es para los habitantes de este planeta. Sutapā era hijo de Brahmā, y, como ya hemos visto en el Bhagavad-gītā (8.17), un día de Brahmā equivale, en nuestros cálculos, a muchos millones de años (sahasra-yuga-paryantam ahar yad brahmaṇo viduḥ). Debemos entender muy bien que, para tener a Kṛṣṇa por hijo, es necesario someterse a enormes austeridades. Para que la Suprema Personalidad de Dios sea uno de nosotros en el mundo material, son necesarias grandes penitencias, pero, si queremos ir de regreso a Kṛṣṇa (tyaktvā dehaṁ punar janma naiti mām eti so 'rjuna), solo tenemos que entenderle y amarle. Solo con que Le amemos, nos será muy fácil ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios. Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: premā pum-artho mahān: El amor por Dios es el más grande logro que se pueda obtener.

Twelve thousand years on the celestial planets is not a very long time for those who live in the upper planetary system, although it may be very long for those who live on this planet. Sutapā was the son of Brahmā, and as we have already understood from Bhagavad-gītā (8.17), one day of Brahmā equals many millions of years according to our calculation (sahasra-yuga-paryantam ahar yad brahmaṇo viduḥ). We should be careful to understand that to get Kṛṣṇa as one’s son, one must undergo such great austerities. If we want to get the Supreme Personality of Godhead to become one of us in this material world, this requires great penance, but if we want to go back to Kṛṣṇa (tyaktvā dehaṁ punar janma naiti mām eti so ’rjuna), we need only understand Him and love Him. Through love only, we can very easily go back home, back to Godhead. Śrī Caitanya Mahāprabhu therefore declared, premā pum-artho mahān: love of Godhead is the highest achievement for anyone.

Ya hemos explicado que la adoración del Señor pasa por tres etapas: jñāna, jñānamayī, rati, amor. Sutapā y su esposa, Pṛśni, comenzaron sus actividades devocionales desde la base del conocimiento completo. Poco a poco fueron adquiriendo amor por la Suprema Personalidad de Dios, y, cuando ese amor maduró, el Señor Se manifestó en la forma de Viṣṇu, aunque entonces Devakī Le pidió que adoptase la forma de Kṛṣṇa. Para amar más a la Suprema Personalidad de Dios, deseamos que el Señor manifieste las formas de Kṛṣṇa o Rāma.

As we have explained, in worship of the Lord there are three stages — jñāna, jñānamayī and rati, or love. Sutapā and his wife, Pṛśni, inaugurated their devotional activities on the basis of full knowledge. Gradually they developed love for the Supreme Personality of Godhead, and when this love was mature, the Lord appeared as Viṣṇu, although Devakī then requested Him to assume the form of Kṛṣṇa. To love the Supreme Personality of Godhead more, we want a form of the Lord like Kṛṣṇa or Rāma. We can engage in loving transactions with Kṛṣṇa especially.

En la era actual todos hemos caído muy bajo, pero la Suprema Personalidad de Dios ha descendido en la forma de Caitanya Mahāprabhu para concedernos directamente amor por Dios. Así lo supieron apreciar los sirvientes directos de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Rūpa Gosvāmī dijo:

In this age, we are all fallen, but the Supreme Personality of Godhead has appeared as Caitanya Mahāprabhu to bestow upon us love of Godhead directly. This was appreciated by the associates of Śrī Caitanya Mahāprabhu. Rūpa Gosvāmī said:

namo mahā-vadānyāya
kṛṣṇa-prema-pradāya te
kṛṣṇāya kṛṣṇa-caitanya-
nāmne gaura-tviṣe namaḥ
namo mahā-vadānyāya
kṛṣṇa-prema-pradāya te
kṛṣṇāya kṛṣṇa-caitanya-
nāmne gaura-tviṣe namaḥ

Este verso explica que Śrī Caitanya Mahāprabhu es mahā-vadānya, la más generosa de las personas caritativas, pues Él pone a Kṛṣṇa a nuestra disposición, y lo hace de una forma tan sencilla que lo único que se necesita para tenerle es cantar el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa. Por consiguiente, debemos aprovechar la bendición de Śrī Caitanya Mahāprabhu, de modo que, una vez purificados de toda la suciedad (ceto-darpaṇa-mārjanam) mediante el canto del mantra Hare Kṛṣṇa, podamos entender con mucha facilidad que Kṛṣṇa es el único objeto de amor (kīrtanād eva kṛṣṇasya mukta-saṅgaḥ paraṁ vrajet).

In this verse, Śrī Caitanya Mahāprabhu is described as mahā-vadānya, the most munificent of charitable persons, because He gives Kṛṣṇa so easily that one can attain Kṛṣṇa simply by chanting the Hare Kṛṣṇa mahā-mantra. We should therefore take advantage of the benediction given by Śrī Caitanya Mahāprabhu, and when by chanting the Hare Kṛṣṇa mantra we are cleansed of all dirty things (ceto-darpaṇa-mārjanam), we shall be able to understand very easily that Kṛṣṇa is the only object of love (kīrtanād eva kṛṣṇasya mukta-saṅgaḥ paraṁ vrajet).

Así pues, no es necesario someterse a rigurosas penitencias durante miles de años; basta con aprender a amar a Kṛṣṇa y ocuparse siempre en Su servicio(sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ). Así resulta muy fácil ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios. Si, en lugar de traer al Señor a este mundo porque deseamos un hijo o por cualquier otro motivo material, vamos de regreso al hogar, de vuelta a Dios, se nos revelará nuestra verdadera relación con el Señor, y nos ocuparemos eternamente en esa relación eterna. El canto del mantra Hare Kṛṣṇa nos permite recobrar gradualmente nuestra relación eterna con la Persona Suprema, para así alcanzar la perfección denominada svarūpa-siddhi. Debemos aprovechar esa bendición e ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios. En relación con esto, Śrīla Narottama dāsa Ṭhākura dice en una canción: patita-pāvana-hetu tava avatāra: Caitanya Mahāprabhu apareció en forma de encarnación para liberar a todas las almas caídas, que somos nosotros, y concedernos directamente amor por Dios. Debemos aprovechar esa gran bendición de la gran Personalidad de Dios.

Therefore, one need not undergo severe penances for many thousands of years; one need only learn how to love Kṛṣṇa and be always engaged in His service (sevonmukhe hi jihvādau svayam eva sphuraty adaḥ). Then one can very easily go back home, back to Godhead. Instead of bringing the Lord here for some material purpose, to have a son or whatever else, if we go back home, back to Godhead, our real relationship with the Lord is revealed, and we eternally engage in our eternal relationship. By chanting the Hare Kṛṣṇa mantra, we gradually develop our eternal relationship with the Supreme Person and thus attain the perfection called svarūpa-siddhi. We should take advantage of this benediction and go back home, back to Godhead. Śrīla Narottama dāsa Ṭhākura has therefore sung, patita-pāvana-hetu tava avatāra: Caitanya Mahāprabhu appeared as an incarnation to deliver all fallen souls like us and directly bestow upon us love of Godhead. We must take advantage of this great benediction of the great Personality of Godhead.