Skip to main content

Text 17

Sloka 17

Texto

Verš

bhūmir dṛpta-nṛpa-vyāja-
daityānīka-śatāyutaiḥ
ākrāntā bhūri-bhāreṇa
brahmāṇaṁ śaraṇaṁ yayau
bhūmir dṛpta-nṛpa-vyāja-
daityānīka-śatāyutaiḥ
ākrāntā bhūri-bhāreṇa
brahmāṇaṁ śaraṇaṁ yayau

Palabra por palabra

Synonyma

bhūmiḥ — madre Tierra; dṛpta — envanecidos; nṛpa-vyāja — haciéndose pasar por reyes, por la personificación del poder supremo del estado; daitya — de demonios; anīka — de falanges militares de soldados; śata-ayutaiḥ — ilimitadamente, por muchos cientos de miles; ākrāntā — abrumada; bhūri-bhāreṇa — por la carga del innecesario poder militar; brahmāṇam — al Señor Brahmā; śaraṇam — para refugiarse; yayau — fue.

bhūmiḥ — matka Země; dṛpta — pyšných; nṛpa-vyāja — vydávajících se za krále či představitele nejvyšší moci ve státě; daitya — démonů; anīka — vojenskými jednotkami; śata-ayutaiḥ — neomezeně, po stovkách tisíců; ākrāntā — přetížená; bhūri-bhāreṇa — břemenem v podobě zbytečné bojové síly; brahmāṇam — u Pána Brahmy; śaraṇam — přijmout útočiště; yayau — šla.

Traducción

Překlad

Un día, sintiéndose abrumada por el peso de cientos de miles de falanges militares armadas por demonios vanidosos que se hacían pasar por reyes, madre Tierra acudió al Señor Brahmā.

Jednou, když byla matka Země přetížena stovkami tisíců vojenských jednotek různých pyšných démonů převlečených za krále, obrátila se na Pána Brahmu s žádostí o pomoc.

Significado

Význam

Cuando el mundo se resiente del peso innecesario de los grandes dispositivos militares, y cuando el poder ejecutivo de los gobiernos está en manos de reyes demoníacos, la Suprema Personalidad de Dios adviene para aliviarlo de su carga. En el Bhagavad-gītā (4.7), el Señor dice:

Když je svět přetížen zbytečnými vojsky a různí démonští králové se stanou představiteli státu, toto břímě je důvodem zjevení Nejvyšší Osobnosti Božství. Pán říká v Bhagavad-gītě (4.7):

yadā yadā hi dharmasya
glānir bhavati bhārata
abhyutthānam adharmasya
tadātmānaṁ sṛjāmy aham
yadā yadā hi dharmasya
glānir bhavati bhārata
abhyutthānam adharmasya
tadātmānaṁ sṛjāmy aham

«Cuando quiera y dondequiera que disminuya la práctica religiosa, ¡oh, descendiente de Bharata!, y aumente la irreligión de manera predominante, en ese momento, desciendo personalmente». Los habitantes de la Tierra, cuando se vuelven ateos e impíos, se degradan hasta el nivel de animales como los perros y los cerdos, y entonces lo único que hacen es ladrarse unos a otros. Eso es dharmasya glāni, alejarse del objetivo de la vida. La misión de la vida humana es alcanzar la perfección más elevada de ser consciente de Kṛṣṇa; pero, cuando la gente es atea y los reyes y presidentes están innecesariamente envanecidos de su poderío militar, lo único que hacen es pelearse y aumentar la fuerza militar de sus países. Por esa razón, hoy en día vemos que todos los países se dedican con afán a fabricar armas atómicas, preparándose para una tercera guerra mundial. Esos preparativos son realmente innecesarios; son el reflejo del orgullo falso de los jefes de estado. La verdadera función de los jefes ejecutivos es velar por la felicidad de la gente, educando a las diversas secciones de la sociedad en el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Cātur-varṇyaṁ mayā sṛṣṭaṁ guṇa-karma-vibhāgaśaḥ (Bg. 4.13). Los líderes deben educar a sus súbditos como brāhmaṇaskṣatriyasvaiśyas yśūdras, ocupándoles en sus respectivos deberes prescritos, y ayudándoles así a progresar hacia el estado de conciencia de Kṛṣṇa. Lo que tenemos, en cambio, son bandidos y maleantes que, haciéndose pasar por protectores del pueblo, organizan un sistema de votaciones y, en nombre de la democracia, no reparan en medios para hacerse con el poder y explotar a los ciudadanos. En la actualidad vemos de nuevo que los asuras, personas carentes de conciencia de Dios, se están haciendo con el poder ejecutivo en los gobiernos, como sucedió hace muchísimo tiempo. Las naciones del mundo se preocupan de reforzar sus dispositivos militares. En algunos casos, gastan el sesenta y cinco por ciento de las recaudaciones del gobierno con estos fines. Pero, ¿por qué se tiene que gastar de esa forma el dinero que tantos sudores cuesta a la gente? Debido a la presente situación mundial, Kṛṣṇa ha descendido en la forma del movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa. Es algo completamente natural, pues sin el movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa, el mundo no puede ser feliz ni conocer la paz.

“Kdykoliv a kdekoliv nastává úpadek náboženského života a začíná převládat bezbožnost, ó potomku Bharaty, v té době osobně sestoupím.” Když obyvatelé této Země propadnou ateismu a bezbožnosti, klesnou na úroveň zvířat, jako jsou psi a prasata, a jenom na sebe navzájem štěkají. To je dharmasya glāni, odklon od cíle života. Lidský život je určen k dosažení dokonalosti vědomí Kṛṣṇy, ale když jsou lidé bezbožní a prezidenti či králové zbytečně pyšní na svou vojenskou moc, chtějí pouze válčit a zvětšovat vojenský arzenál svých států. V dnešní době to proto vypadá tak, že se každý stát zabývá výrobou atomových zbraní, aby byl připravený na třetí světovou válku. Takové přípravy nemají žádnou cenu a jen odrážejí nemístnou pýchu vůdčích představitelů. Skutečným úkolem vůdce státu je postarat se o štěstí obyvatel tak, že zajistí jejich výchovu v rámci vědomí Kṛṣṇy s ohledem na jednotlivé společenské třídy. Cātur-varṇyaṁ mayā sṛṣṭaṁ guṇa-karma-vibhāgaśaḥ (Bg. 4.13). Vůdce má vychovávat lidi jako brāhmaṇy, kṣatriyi, vaiśyi a śūdry a zaměstnávat je plněním příslušných povinností, aby jim pomohl v pokroku k vědomí Kṛṣṇy. Místo toho však darebáci a zloději převlečení za ochránce zavádějí systém voleb a ve jménu demokracie se pochybnými prostředky dostávají k moci, aby mohli vykořisťovat ostatní. Již před dávnou dobou se hlavami států stávali asurové, lidé bez vědomí Boha, a nyní se to děje znovu. Různé státy na světě se až přespříliš věnují zajišťování vojenské síly a někdy na tyto účely vynakládají až šedesát pět procent státních příjmů. Proč by se ale měly těžce vydělané peníze lidí utrácet tímto způsobem? Vzhledem k současné světové situaci Kṛṣṇa sestoupil v podobě hnutí pro vědomí Kṛṣṇy. To je naprosto přirozené, protože bez hnutí pro vědomí Kṛṣṇy nemůže být ve světě mír a štěstí.