Skip to main content

Text 8

Sloka 8

Texto

Verš

śrī-nārada uvāca
bhavatānudita-prāyaṁ
yaśo bhagavato ’malam
yenaivāsau na tuṣyeta
manye tad darśanaṁ khilam
śrī-nārada uvāca
bhavatānudita-prāyaṁ
yaśo bhagavato ’malam
yenaivāsau na tuṣyeta
manye tad darśanaṁ khilam

Palabra por palabra

Synonyma

śrī-nāradaḥ — Śrī Nārada; uvāca — dijo; bhavatā — por ti; anudita-prāyam — apenas elogiado; yaśaḥ — glorias; bhagavataḥ — de la Personalidad de Dios; amalam — inmaculado; yena — mediante el cual; eva — indudablemente; asau — Él (la Personalidad de Dios); na — no; tuṣyeta — estar complacido; manye — yo creo; tat — esa; darśanam — filosofía; khilam — inferior.

śrī-nāradaḥ — Śrī Nārada; uvāca — řekl; bhavatā — tebou; anudita-prāyam — téměř nepochválený; yaśaḥ — slávu; bhagavataḥ — Osobnosti Božství; amalam — beze skvrny; yena — čímž; eva — jistě; asau — On (Osobnost Božství); na — není; tuṣyeta — potěšen; manye — míním; tat — to; darśanam — filozofie; khilam — nižší.

Traducción

Překlad

Śrī Nārada dijo: Tú no has difundido de hecho las sublimes e inmaculadas glorias de la Personalidad de Dios. Aquella filosofía que no satisface los trascendentales sentidos del Señor, se considera que carece de valor.

Śrī Nārada řekl: Opomenul jsi rozhlásit vznešenou a neposkvrněnou slávu Osobnosti Božství. Filozofii, která neuspokojuje transcendentální smysly Pána, lze považovat za bezvýznamnou.

Significado

Význam

La relación eterna de un alma individual con el Alma Suprema, la Personalidad de Dios, es por constitución la de ser la servidora eterna del amo eterno. El Señor se ha expandido en forma de los seres vivientes, a fin de aceptar un amoroso servicio que ellos le presten, y solo eso puede satisfacer tanto al Señor como a los seres vivientes. Vyāsadeva, erudito como es, ha completado muchas expansiones de las Escrituras védicas, finalizando con la filosofía vedānta, pero ninguna de ellas se ha escrito en glorificación directa de la Personalidad de Dios. Las áridas especulaciones filosóficas, incluso acerca del trascendental tema del Absoluto, tienen muy poca atracción si no tratan directamente de la glorificación del Señor. La Personalidad de Dios es la última palabra en comprensión trascendental. El Absoluto que se llega a comprender como el Brahman impersonal o la Superalma localizada, Paramātmā, produce menos bienaventuranza trascendental que la comprensión máxima: la comprensión de Sus glorias como la Persona Suprema.

Ve své podstatě je věčný vztah mezi individuální duší a Nejvyšší Duší, Osobností Božství, vztahem věčného služebníka k věčnému pánu. Pán se Sám expanduje jako živé bytosti, aby od nich přijímal láskyplnou službu, která jediná může uspokojit Pána i živé bytosti. Velký učenec Vyāsadeva sepsal mnohá rozšíření védských písem, konče filozofií Vedānty, ale žádné z nich není přímou oslavou Osobnosti Božství. Suché filozofické spekulování, i to, které se týká transcendentálního poznání Absolutna, postrádá veškerou přitažlivost, pokud se přímo nepojí s oslavováním Pána. Osobnost Božství je nejvyšší úrovní transcendentální realizace. Realizovat Absolutního jako neosobní Brahman či lokalizovanou Nadduši, Paramātmu, nepřináší tolik transcendentální blaženosti, jako nejvyšší osobní realizace Jeho slávy.

El propio Vyāsadeva es el recopilador del Vedānta-darśana. Sin embargo, a pesar de ser el autor, está preocupado. Entonces, ¿qué clase de bienaventuranza trascendental pueden obtener los lectores y oyentes del Vedānta, que Vyāsadeva, el autor, no explique directamente? Aquí surge la necesidad de que el mismo autor explique el Vedānta-sūtra en la forma del Śrīmad-Bhāgavatam.

Vyāsadeva je autorem Vedānta-darśanu, avšak přesto se cítí nespokojen. Co potom říci o těch, kteří poslouchají či čtou Vedāntu s výkladem někoho jiného, než jejího autora Vyāsadeva. Jakou blaženost mohou cítit oni? Zde vychází najevo nutnost toho, aby Vedānta-sūtru vysvětlil samotný autor v podobě Śrīmad-Bhāgavatamu.