Skip to main content

Text 19

Sloka 19

Texto

Verš

na vai jano jātu kathañcanāvrajen
mukunda-sevy anyavad aṅga saṁsṛtim
smaran mukundāṅghry-upagūhanaṁ punar
vihātum icchen na rasa-graho janaḥ
na vai jano jātu kathañcanāvrajen
mukunda-sevy anyavad aṅga saṁsṛtim
smaran mukundāṅghry-upagūhanaṁ punar
vihātum icchen na rasa-graho janaḥ

Palabra por palabra

Synonyma

na — nunca; vai — indudablemente; janaḥ — una persona; jātu — en cualquier momento; kathañcana — de una forma u otra; āvrajet — no experimenta; mukunda-sevī — el devoto del Señor; anyavat — como otros; aṅga — ¡oh, querido mío!; saṁsṛtim — existencia material; smaran — recordando; mukunda-aṅghri — los pies de loto del Señor; upagūhanam — abrazando; punaḥ — de nuevo; vihātum — dispuesto a dejar; icchet — deseo; na — nunca; rasa-grahaḥ — aquel que ha saboreado la melosidad; janaḥ — persona.

na — nikdy; vai — jistě; janaḥ — osoba; jātu — kdykoliv; kathañcana — tak či onak; āvrajet — nepodrobuje se; mukunda-sevī — oddaný Pána; anyavat — jako ostatní; aṅga — ó drahý; saṁsṛtim — hmotnou existenci; smaran — pamatuje; mukunda-aṅghri — lotosové nohy Pána; upagūhanam — objímá; punaḥ — znovu; vihātum — ochotný se zříci; icchet — touhy; na — nikdy; rasa-grahaḥ — ten, kdo vychutnal sladkost; janaḥ — osoba.

Traducción

Překlad

Mi querido Vyāsa, aun a pesar de que un devoto del Señor Kṛṣṇa a veces caiga de una forma u otra, indudablemente no experimenta la existencia material como los demás [los trabajadores fruitivos, etc.], porque una persona que se ha deleitado una vez con el sabor de los pies de loto del Señor, no puede sino recordar ese éxtasis una y otra vez.

Můj drahý Vyāso, přestože někdy oddaný Kṛṣṇy z té či oné příčiny poklesne, určitě nemusí podstoupit hmotnou existenci jako ostatní (ploduchtiví pracovníci atd.), neboť ten, kdo jednou okusil sladkost lotosových nohou Pána, nemůže jinak, nežli znovu a znovu vzpomínat na tu extázi.

Significado

Význam

Un devoto del Señor automáticamente pierde interés en el encanto de la existencia material, debido a que él es rasa-graha, o alguien que ha probado la dulzura de los pies de loto del Señor Kṛṣṇa. Existen sin duda muchos casos en que devotos del Señor han caído a causa de una mala asociación, tal como los trabajadores fruitivos, que están siempre propensos a degradarse. Pero aunque el devoto caiga, nunca ha de ser considerado igual que un caído karmī. El karmī sufre el resultado de sus propias reacciones fruitivas, mientras que el devoto es reformado por medio de un castigo que el propio Señor dirige. Los sufrimientos de un huérfano y los sufrimientos del querido hijo de un rey no son exactamente iguales. El huérfano es verdaderamente pobre porque no tiene a nadie que cuide de él, pero el querido hijo de un hombre rico, aunque parezca estar en el mismo nivel que el huérfano, se halla siempre bajo la vigilancia de su apto padre. Un devoto del Señor, debido a la asociación equivocada, a veces imita a los trabajadores fruitivos. Los trabajadores fruitivos quieren enseñorearse del mundo material, y de la misma manera un devoto neófito piensa tontamente en acumular algún poder material a cambio del servicio devocional. A veces el propio Señor pone en dificultades a esos devotos necios. Como un favor especial, puede que Él les quite todas las cosas materiales. Mediante una acción tal, el confundido devoto es abandonado por todos los amigos y familiares y, en consecuencia, recobra de nuevo su buen juicio, por la misericordia del Señor, y es encaminado correctamente en la ejecución de su servicio devocional.

Oddaný Pána se automaticky přestane zajímat o půvab hmotné existence, protože je rasa-graha neboli ten, kdo okusil sladkost lotosových nohou Pána Kṛṣṇy. Existuje bezesporu mnoho případů, kdy oddaný Pána poklesl ovlivněn nevhodnou společností, jako ploduchtiví pracovníci, kteří jsou stále vystaveni riziku poklesnutí. Ale i když oddaný poklesne, nelze ho nikdy srovnávat s pokleslým karmīm. Karmī trpí následky svého ploduchtivého počínání, zato oddaný je potrestán vůlí Pána, což směřuje k jeho nápravě. Utrpení sirotka a utrpení oblíbeného dítěte krále není rovnocenné. Sirotek je skutečně ubohý, neboť nemá nikoho, kdo by se o něj staral. Milovaný syn bohatého člověka je však stále pod bdělým dohledem svého movitého otce, i když se zdá, že je ve stejné situaci jako sirotek. Oddaný Pána někdy ovlivněn špatnou společností napodobuje ploduchtivé pracovníky. Ploduchtiví pracovníci chtějí vládnout hmotnému světu. A začínající oddaný také někdy pošetile touží po tom, aby výměnou za oddanou službu obdržel nějakou hmotnou moc. Takové pošetilé oddané Pán Samotný někdy přivede do nesnáze a jako projev Své zvláštní přízně jim odebere veškeré hmotné vybavení. Zmatený oddaný se tak octne v situaci, kdy na něj všichni přátelé a příbuzní zanevřou, a on tak má milostí Pána možnost znovu přijít k rozumu a se správným přístupem vykonávat svou oddanou službu.

En el Bhagavad-gītā se dice también que esos devotos caídos reciben la oportunidad de nacer en una familia de brāhmaṇas altamente capacitados o en una familia de ricos mercaderes. Un devoto que está en una posición de esta índole, no es tan afortunado como aquel que es castigado por el Señor y puesto en una posición de aparente desamparo. El devoto que queda desamparado por la voluntad del Señor es más afortunado que aquellos que nacen en buenas familias. Los devotos caídos que nacen en una buena familia puede que olviden los pies de loto del Señor, pues son poco afortunados; pero el devoto que es puesto en una condición desoladora es más afortunado, porque regresa rápidamente a los pies de loto del Señor, creyendo estar completamente desvalido.

V Bhagavad-gītě je také řečeno, že těmto pokleslým oddaným je umožněno narodit se v rodinách vysoce kvalifikovaných brāhmaṇů nebo zámožných kupců. Oddaný, kterého potká tento osud, však není obdařen takovým štěstím jako ten, který je Pánem potrestán a uvržen do zdánlivě beznadějné situace. Oddaný, který se vůlí Pána stane takřka bezmocný, je ve výhodnějším postavení nežli ti, kteří se narodili v dobrých rodinách. Pokleslí oddaní, kteří se narodí v dobré rodině, mohou zapomenout na lotosové nohy Pána, ale oddaný, který je postavený před bezvýchodnou situaci, je na tom mnohem lépe, protože když pozná, že je v bezvýchodné situaci, velice rychle se vrátí k lotosovým nohám Pána.

El servicio devocional puro es tan delicioso en sentido espiritual, que de manera automática el devoto pierde interés en el disfrute material. Ese es el signo de la perfección en el servicio devocional progresivo. Un devoto puro recuerda continuamente los pies de loto del Señor Śrī Kṛṣṇa, y no lo olvida a Él ni por un momento, ni siquiera a cambio de toda la opulencia de los tres mundos.

Čistá oddaná služba je tak duchovně lahodná, že oddaný automaticky ztratí zájem o hmotný požitek. To je známkou dokonalosti v progresivní oddané službě. Čistý oddaný nepřetržitě vzpomíná na lotosové nohy Pána Śrī Kṛṣṇy a ani na chvíli na Něho nezapomene, ani výměnou za bohatství tří světů.