Skip to main content

Text 14

Sloka 14

Texto

Verš

tato ’nyathā kiñcana yad vivakṣataḥ
pṛthag dṛśas tat-kṛta-rūpa-nāmabhiḥ
na karhicit kvāpi ca duḥsthitā matir
labheta vātāhata-naur ivāspadam
tato ’nyathā kiñcana yad vivakṣataḥ
pṛthag dṛśas tat-kṛta-rūpa-nāmabhiḥ
na karhicit kvāpi ca duḥsthitā matir
labheta vātāhata-naur ivāspadam

Palabra por palabra

Synonyma

tataḥ — de eso; anyathā — aparte; kiñcana — algo; yat — todo lo que; vivakṣataḥ — deseando describir; pṛthak — separadamente; dṛśaḥ — visión; tat-kṛta — reacciona ante esto; rūpa — forma; nāmabhiḥ — mediante nombres; na karhicit — nunca; kvāpi — cualquier; ca — y; duḥsthitā matiḥ — mente oscilante; labheta — gana; vāta-āhata — perturbado por el viento; nauḥ — bote; iva — como; āspadam — lugar.

tataḥ — z toho; anyathā — mimo; kiñcana — něco; yat — cokoliv; vivakṣataḥ — přát si popsat; pṛthak — odděleně; dṛśaḥ — vize; tat-kṛta — následkem toho; rūpa — podoba; nāmabhiḥ — jmény; na karhicit — nikdy; kvāpi — žádné; ca — a; duḥsthitā matiḥ — těkavá mysl; labheta — vytěží; vāta-āhata — zneklidňovaná větrem; nauḥ — loď; iva — jako; āspadam — místo.

Traducción

Překlad

Todo lo que quieras describir que sea de una visión que se aparte del Señor, simplemente reacciona, con diferentes formas, nombres y resultados, de manera de agitar la mente, tal como el viento agita un bote que no tiene un lugar donde apoyarse.

Cokoliv chceš popsat, co je viditelně oddělené od Pána, různými tvary, jmény a výsledky jen způsobuje, že mysl je neklidná jako větrem hnaná loď, která nemá, kde by zakotvila.

Significado

Význam

Śrī Vyāsadeva es el editor de todas las clases de Escrituras védicas, y por eso él ha descrito la comprensión trascendental de diferentes maneras, a saber, mediante las actividades fruitivas, el conocimiento especulativo, el poder místico y el servicio devocional. Además de eso, en sus diversos Purāṇas, él ha recomendado la adoración de muchísimos semidioses con diferentes formas y nombres. El resultado de ello es que la generalidad de la gente está intrigada en cuanto a cómo fijar la mente en el servicio del Señor; ellos siempre están preocupados por encontrar el verdadero sendero de la autorrealización. Śrīla Nāradadeva está recalcando ese defecto en particular de las Escrituras védicas recopiladas por Vyāsadeva y, en consecuencia, está tratando de enfatizar que todo debe describirse en relación con el Señor Supremo, y nadie más. En efecto, nada existe con excepción del Señor. El Señor se manifiesta en diferentes expansiones. Él es la raíz de todo el árbol. Él es el estómago de todo el cuerpo. Verter agua en la raíz es el proceso correcto para regar el árbol, de la misma manera en que alimentar el estómago le suministrará energía a todas las partes del cuerpo. De manera que Śrīla Vyāsadeva no debió haber recopilado ningún otro Purāṇa más que el Bhāgavata Purāṇa, debido a que apartarse de ello ligeramente puede crear estragos en la autorrealización. Si una ligera desviación puede crear un estrago tal, entonces ni hablar de la deliberada expansión de las ideas que están separadas de la Absoluta Verdad y Personalidad de Dios. La parte más defectuosa de la adoración de los semidioses consiste en que crea una concepción definida de panteísmo, lo cual termina desastrosamente en muchas sectas religiosas que van en detrimento del progreso de los principios del Bhāgavatam. Y estos últimos son los únicos que pueden proporcionar la dirección precisa para la autorrealización en una relación eterna con la Personalidad de Dios, por medio del servicio devocional con amor trascendental. El ejemplo del bote que es perturbado por un torbellino es idóneo a este respecto. La desviada mente del panteísta nunca puede llegar a la perfección de la autorrealización, debido a la perturbada condición de la selección del objeto.

Śrī Vyāsadeva je redaktor všech částí védského písemnictví a popsal transcendentální realizaci rozličnými způsoby — prostřednictvím plodonosných činů, spekulativního poznání, mystické síly a konečně oddané služby. Mimoto v různých Purāṇách doporučil uctívat celou řadu polobohů různých podob a jmen. Výsledkem je, že lidé jsou v rozpacích a nevědí, jak soustředit mysl na službu Pánu; neustále zmateně hledají skutečnou cestu seberealizace. Śrīla Nāradadeva poukazuje právě na tento nedostatek védských textů, které Vyāsadeva sestavil, a klade důraz na to, že vše se má popisovat ve vztahu k Svrchovanému Pánu a k nikomu jinému. Mimo Pána vlastně nic neexistuje. Pán se projevuje v různých expanzích. Je kořenem celého stromu. Je žaludkem celého těla. Správný postup při zalévání stromu je zalévat kořen, a nasycením žaludku získají sílu všechny ostatní části těla. Śrīla Vyāsadeva tedy neměl sepisovat jiné Purāṇy než Bhāgavata Purāṇu, neboť sebemenší odchylka od výše zmíněného principu může způsobit zmatek na cestě k seberealizaci. Může-li nepatrná odchylka způsobit zmatek, pak co teprve záměrné rozebírání pojmů, které jsou od Absolutní Pravdy, Osobnosti Božství, oddělené. Nejzávadnějším důsledkem uctívání polobohů je vznik panteistické představy, která vede ke katastrofálním koncům — objevuje se mnoho náboženských sekt, které jsou překážkou rozvoje zásad Bhāgavatamu, který jediný může poskytnout správné vedení na cestě k seberealizaci, ve věčném vztahu k Osobnosti Božství prostřednictvím oddané služby a transcendentální lásky. Příklad lodě hnané bouřlivým větrem je velice příhodný. Rozvrácená mysl panteisty nemůže v žádném případě dosáhnout dokonalé seberealizace, neboť je stále narušovaná výběrem z mnoha možností.