Skip to main content

Text 8

Sloka 8

Texto

Verš

api devarṣiṇādiṣṭaḥ
sa kālo ’yam upasthitaḥ
yadātmano ’ṅgam ākrīḍaṁ
bhagavān utsisṛkṣati
api devarṣiṇādiṣṭaḥ
sa kālo ’yam upasthitaḥ
yadātmano ’ṅgam ākrīḍaṁ
bhagavān utsisṛkṣati

Palabra por palabra

Synonyma

api — si; deva-ṛṣiṇā — por el semidiós santo (Nārada); ādiṣṭaḥ — instruyó; saḥ — eso; kālaḥ — tiempo eterno; ayam — este; upasthitaḥ — llegó; yadā — cuando; ātmanaḥ — de Su propio ser; aṅgam — porción plenaria; ākrīḍam — manifestación; bhagavān — la Personalidad de Dios; utsisṛkṣati — va a terminar.

api — zdali; deva-ṛṣiṇā — od poloboha-světce (Nārady); ādiṣṭaḥ — pokyny; saḥ — ten; kālaḥ — věčný čas; ayam — tento; upasthitaḥ — nastal; yadā — kdy; ātmanaḥ — Jeho vlastního Já; aṅgam — úplná část; ākrīḍam — projev; bhagavān — Osobnost Božství; utsisṛkṣati — chystá se odejít.

Traducción

Překlad

¿Será que Él va a abandonar Sus pasatiempos terrenales, tal como indicó Devarṣi Nārada? ¿Habrá llegado ya ese momento?

Chystá se Pán ukončit Své pozemské zábavy, jak naznačil Devarṣi Nārada? Nastal už ten čas?

Significado

Význam

Como ya hemos discutido muchas veces, la Suprema Personalidad de Dios, el Señor Śrī Kṛṣṇa, tiene muchas expansiones plenarias, y todas y cada una de ellas, aunque son igualmente poderosas, ejecutan diferentes funciones. En el Bhagavad-gītā hay diversas declaraciones del Señor, y cada una de esas declaraciones se refiere a diferentes porciones plenarias o porciones de las porciones plenarias. Por ejemplo, Śrī Kṛṣṇa, el Señor, dice en el Bhagavad-gītā:

Jak jsme mnohokrát probírali, Nejvyšší Osobnost Božství Pán Śrī Kṛṣṇa má mnoho úplných expanzí a každá z nich, přestože jsou stejně mocné, má jiné poslání. V Bhagavad-gītě Pán pronáší různá tvrzení, a každé z těchto tvrzení se vztahuje na jinou úplnou část nebo část úplné části. Śrī Kṛṣṇa, Pán, například říká v Bhagavad-gītě:

«Cuando quiera y dondequiera que haya una declinación en la práctica religiosa, ¡oh, descendiente de Bharata!, y un aumento predominante de la irreligión, en ese entonces Yo Mismo desciendo» (Bg. 4.7).

“Kdykoliv a kdekoliv nastává úpadek náboženství, ó potomku Bharaty, a narůstá bezbožnost, v té době Osobně sestoupím.” (Bg. 4.7)

«A fin de redimir a los fieles, aniquilar a los infieles y también para restablecer los principios de la ocupación obligatoria, Yo aparezco en cada era» (Bg. 4.8).

“Abych osvobodil věřící a zničil ničemné, a abych znovu upevnil zásady předepsaných povinností, objevuji se v každém věku.” (Bg. 4.8)

«Si Yo dejara de trabajar, entonces toda la humanidad se desencaminaría. Yo también sería la causa de la creación de una población no deseada, y con ello destruiría la paz de todos los seres vivientes» (Bg. 3.24).

“Kdybych přestal pracovat, celé lidstvo by bylo svedeno. Stal bych se také příčinou vzniku nechtěného obyvatelstva a tím bych zničil mír všech bytostí.” (Bg. 3.24)

«Los hombres comunes siguen los pasos de un gran hombre, sea cual fuere la acción que este ejecute. Y cualesquiera que sean las pautas que él establezca mediante actos ejemplares, el mundo entero las sigue» (Bg. 3.21).

“Cokoliv koná velký člověk, konají i ostatní lidé. Celý svět následuje vzor, který svým příkladem stanoví.” (Bg. 3.21)

Todas esas declaraciones del Señor se les aplican a diferentes porciones plenarias del Señor, es decir, expansiones de Él tales como Saṅkarṣaṇa, Vāsudeva, Pradyumna, Aniruddha y Nārāyaṇa. Todas ellas son Él Mismo en diferentes expansiones trascendentales, y aun así, como Śrī Kṛṣṇa es el Señor actúa en una esfera diferente de intercambio trascendental, con devotos de diferentes niveles. Y, sin embargo, el Señor Kṛṣṇa tal como es aparece en todos y cada uno de los universos una vez cada veinticuatro horas del período de Brahmā (o al cabo de un lapso de 8 640 000 000 años solares), y todos Sus pasatiempos trascendentales se exhiben en una rutina cíclica en todos y cada uno de los universos. Pero en esa rutina cíclica, las funciones del Señor Kṛṣṇa, el Señor Vāsudeva, etc., son problemas complejos para el profano. No hay diferencia entre el Ser del Señor Supremo y el cuerpo trascendental del Señor. Las expansiones ejecutan actividades diferenciales. Cuando, sin embargo, el Señor aparecen en persona como el Señor Kṛṣṇa, Sus otras porciones plenarias también se unen a Él mediante Su potencia inconcebible denominada yogamāyā, y por eso el Señor Kṛṣṇa de Vṛndāvana es diferente del Señor Kṛṣṇa de Mathurā o del Señor Kṛṣṇa de Dvārakā. El virāṭ-rūpa del Señor también es diferente de Él, por Su potencia inconcebible. El virāṭ-rūpa que se exhibió en el campo de batalla de Kurukṣetra es la concepción material de Su forma. Por lo tanto, debe entenderse que cuando el Señor Kṛṣṇa fue aparentemente matado por el arco y la flecha del cazador, el Señor dejó en el mundo material Su supuesto cuerpo material. El Señor es kaivalya, y para Él no existe diferencia entre la materia y el espíritu, porque todo se crea a partir de Él. En consecuencia, que Él abandonara un tipo de cuerpo o aceptara otro cuerpo no significa que Él es como el ser viviente ordinario. Todas estas actividades son simultáneamente idénticas y diferentes, en virtud de Su potencia inconcebible. Cuando Mahārāja Yudhiṣṭhira se estaba lamentando ante la posibilidad de que Él hubiera desaparecido, era solo para seguir la costumbre de lamentarse ante la desaparición de un gran amigo, pero el Señor nunca deja Su cuerpo trascendental, como erróneamente lo creen personas poco inteligentes. En el Bhagavad-gītā, el propio Señor ha condenado a esas personas poco inteligentes, y se las conoce como «los mūḍhas». Que el Señor dejara Su cuerpo significa que Él dejó de nuevo Sus porciones plenarias en los respectivos dhāmas (moradas trascendentales), tal como Él dejó Su virāṭ-rūpa en el mundo material.

Všechna výše uvedená tvrzení Pána se vztahují k Jeho různým úplným částem; k Jeho expanzím, jako je Saṅkarṣaṇa, Vāsudeva, Pradyumna, Aniruddha a Nārāyaṇa. Ti všichni jsou On Samotný v různých transcendentálních expanzích, ale Pán přesto jako Śrī Kṛṣṇa působí v oblasti jiné, ve světě transcendentální výměny vztahů Pána a Jeho různých oddaných. A zároveň se ještě zjevuje takový, jaký je, v každém vesmíru každých dvacet čtyři hodin Brahmova času (tzn. jednou za 8 640 000 000 slunečních let) a všechny Jeho transcendentální zábavy se odehrávají v každém vesmíru s plynulou přesností. Pro nezasvěceného člověka jsou však tyto běžné činnosti Pána Kṛṣṇy, Pána Vāsudeva atd. velikým otazníkem. Mezi Pánovým Já a Jeho transcendentálním tělem není žádný rozdíl. Jeho expanze vykonávají rozlišné činnosti. Když ovšem sestoupí Osobně jako Pán Śrī Kṛṣṇa, Jeho ostatní úplné části Ho doprovázejí v Něm působením Jeho nepochopitelné síly zvané yogamāyā, a proto se Pán Kṛṣṇa z Vṛndāvanu liší od Pána Kṛṣṇy z Mathury či Pána Kṛṣṇy z Dvāraky. Virāṭ-rūpa Pána Kṛṣṇy se od Něho působením Jeho nepochopitelné síly také liší. Virāṭ-rūpa projevená v bitvě na Kurukṣetře je hmotným pojetím Jeho podoby. Musíme proto pochopit, že když byl Pán Kṛṣṇa zdánlivě zabit lukem a šípy lovce, zanechal Své takzvané hmotné tělo v hmotném světě. Pán je kaivalya a není pro Něho rozdílu mezi hmotou a duchem, jelikož všechno je Jeho výtvorem. Když tedy opouští jeden druh těla nebo přijímá jiné, neznamená to, že je stejný jako obyčejná živá bytost. Všechny Jeho činnosti jsou nepochopitelně totožné i odlišné zároveň. Když Mahārāja Yudhiṣṭhira naříkal nad možným odchodem Pána, dělal to pouze pro zachování zvyku být smutný při odchodu přítele. Pán ve skutečnosti nikdy neopouští Své transcendentální tělo, jak si mylně představují méně inteligentní lidé. Tyto méně inteligentní osoby Pán Sám zavrhuje v Bhagavad-gītě a jsou známí jako mūḍhové. To, že Pán opustil Své tělo, znamená, že znovu ponechal Své úplné části v Jejich příslušných dhāmech (transcendentálních sídlech) a Svoji virāṭ-rūpu v hmotném světě.