Skip to main content

Texts 11-12

Sloka 11-12

Texto

Verš

sat-saṅgān mukta-duḥsaṅgo
hātuṁ notsahate budhaḥ
kīrtyamānaṁ yaśo yasya
sakṛd ākarṇya rocanam
sat-saṅgān mukta-duḥsaṅgo
hātuṁ notsahate budhaḥ
kīrtyamānaṁ yaśo yasya
sakṛd ākarṇya rocanam
tasmin nyasta-dhiyaḥ pārthāḥ
saheran virahaṁ katham
darśana-sparśa-saṁlāpa-
śayanāsana-bhojanaiḥ
tasmin nyasta-dhiyaḥ pārthāḥ
saheran virahaṁ katham
darśana-sparśa-saṁlāpa-
śayanāsana-bhojanaiḥ

Palabra por palabra

Synonyma

sat-saṅgāt — mediante la compañía de devotos puros; mukta-duḥsaṅgaḥ — liberados de la mala asociación materialista; hātum — abandonar; na utsahate — nunca tratan; budhaḥ — aquel que ha comprendido al Señor; kīrtyamānam — glorificando; yaśaḥ — fama; yasya — cuyo; sakṛt — solo una vez; ākarṇya — oyendo únicamente; rocanam — placentero; tasmin — a Él; nyasta-dhiyaḥ — aquel que le ha entregado la mente a Él; pārthāḥ — los hijos de Pṛthā; saheran — pueden tolerar; viraham — separación; katham — como; darśana — viendo cara a cara; sparśa — tocando; saṁlāpa — conversando; śayana — durmiendo; āsana — sentándose; bhojanaiḥ — comiendo juntos.

sat-saṅgāt — společností čistých oddaných; mukta-duḥsaṅgaḥ — osvobozený od špatné materialistické společnosti; hātum — zanechat; na utsahate — nikdy se nepokusí; budhaḥ — ten, který pochopil Pána; kīrtyamānam — oslavující; yaśaḥ — sláva; yasya — jehož; sakṛt — jen jednou; ākarṇya — pouze slyšel; rocanam — potěšení; tasmin — Jemu; nyasta-dhiyaḥ — ten, který Mu dal svoji mysl; pārthāḥ — synové Pṛthy; saheran — mohou vydržet; viraham — odloučení; katham — jak; darśana — viděli se tváří v tvář; sparśa — dotýkali se; saṁlāpa — rozmlouvali; śayana — spali; āsana — seděli; bhojanaiḥ — obědvali společně.

Traducción

Překlad

Las personas inteligentes, que han comprendido al Señor Supremo en compañía de devotos puros y que han quedado liberadas de la mala asociación materialista, nunca pueden dejar de oír las glorias del Señor, aunque las hayan oído tan solo una vez. ¿Cómo, entonces, pudieron los Pāṇḍavas tolerar el estar separados de Él, si se asociaron íntimamente con Su persona, lo vieron cara a cara, lo tocaron, conversaron con Él, y durmieron, se sentaron y comieron con Él?

Inteligentní člověk, který pochopil Nejvyššího Pána ve společnosti čistých oddaných a oprostil se od špatné materialistické společnosti, se nikdy nevyhýbá naslouchání o slávě Pána, byť o ní slyšel jen jedinkrát. Jak tedy mohli Pāṇḍuovci snášet odloučení od Něho, když se důvěrně stýkali s Jeho osobou, vídali se s Ním tváří v tvář, dotýkali se Ho a spali, sedali a obědvali s Ním?

Significado

Význam

La posición constitucional del ser viviente es la de servir a un superior. Él está obligado a servir a la fuerza los dictados de la energía material ilusoria en diferentes fases de complacencia de los sentidos, y nunca se cansa de prestarles servicio a los sentidos. Y aunque se canse, la energía ilusoria lo obliga perpetuamente a hacerlo sin que él se satisfaga. Ese asunto de complacer los sentidos no tiene fin, y el alma condicionada se enreda en esa servidumbre, sin esperanzas de liberarse. La liberación se logra únicamente mediante el hecho de asociarse con devotos puros. Dicha asociación lo promueve a uno gradualmente hasta el nivel de su conciencia trascendental. De ese modo se puede llegar a saber que la posición eterna de uno es la de prestarle servicio al Señor, y no el prestarles servicio a los sentidos pervertidos, en la forma de lujuria, ira, deseo de enseñoreamiento, etc. Sociedad, amistad y amor materiales son todos diferentes fases de la lujuria. Hogar, país, familia, sociedad, riqueza y toda clase de corolarios, son todos causas de cautiverio en el mundo material, en donde las tres clases de sufrimientos que hay en la vida son factores concomitantes. Por el hecho de uno asociarse con devotos puros y oírlos sumisamente, el apego al disfrute material se afloja, y la atracción por oír hablar de las trascendentales actividades del Señor se vuelve resaltante. Una vez que estas cosas aparecen, continúan progresivamente, sin detención, tal como el fuego en el seno de la pólvora. Se dice que Hari, la Personalidad de Dios, es tan atractivo en sentido trascendental, que incluso aquellos que están autosatisfechos en virtud de la autorrealización y que están verdaderamente liberados de todo cautiverio material, también se vuelven devotos del Señor. Bajo tales circunstancias, se entiende fácilmente cuál debe de haber sido la posición de los Pāṇḍavas, quienes eran compañeros constantes del Señor. Ellos ni siquiera podían pensar en separarse de Śrī Kṛṣṇa, ya que la atracción era más intensa en ellos debido al continuo contacto personal. Recordarlo a Él por medio de Su forma, calidad, nombre, fama, pasatiempos, etc., también le resulta atractivo al devoto puro, tanto, que se olvida de todas las formas, calidad, nombre, fama y actividades del mundo terrenal, y, debido a su madura asociación con los devotos puros, no deja de estar en contacto con el Señor ni por un momento.

Přirozeným postavením živé bytosti je, že slouží nadřízenému. V různých fázích smyslového požitku je silou nucena sloužit iluzorní hmotné energii a služba smyslům ji nikdy neunaví. I když ji někdy unaví, iluzorní energie ji stále nutí v této službě pokračovat, a nikdy nedojde k uspokojení. Toto uspokojování smyslů nikdy nekončí a podmíněná duše se do takové služby zaplétá bez naděje na vysvobození. Jediný únik umožňuje společnost čistých oddaných — ta člověka postupně povýší k jeho transcendentálnímu vědomí. Tak může živé bytost poznat, že jejím věčným postavením je sloužit Pánu a ne zvráceným smyslům, které přinášejí chtíč, hněv, touhu vládnout atd. Hmotná společnost, přátelství a láska — to vše jsou různé projevy chtíče. Domov, země, rodina, společnost, majetek a vše co to přináší — to jsou všechno příčiny otroctví v hmotném světě, jehož průvodním faktorem je trojí životní utrpení. Jakmile člověk začne vyhledávat společnost čistých oddaných a naslouchat těmto osobnostem s pokorou, jeho pouta k hmotnému požitku se zmenší a naslouchání o transcendentálních činnostech Pána ho přitahuje čím dál víc. Jakmile tento proces jednou začne, nikdy se nazastaví, jako oheň, který se šíří střelným prachem. Je řečeno, že Hari, Osobnost Božství, je tak transcendentálně přitažlivý, že i ti, kteří jsou seberealizovaní a zcela spokojení sami v sobě a prakticky se osvobodili z hmotného otroctví — i ti se stávají oddanými Pána. Za těchto okolností můžeme snadno pochopit, jaké bylo postavení Pāṇḍuovců, kteří byli Pánovými stálými společníky. Díky stálému osobnímu styku byli přitahováni ještě intenzívněji, a proto nemohli na odloučení od Śrī Kṛṣṇy ani pomyslet. Vzpomínky na Něho, na Jeho podobu, vlastnosti, jméno, slávu, zábavy atd., přitahují také čistého oddaného, který kvůli nim zapomíná na všechny podoby, vlastnosti, jména, slávu a činnosti hmotného světa, a ve zralé společnosti čistých oddaných se nedostává ze styku s Pánem ani na okamžik.