Skip to main content

Texto 228

Text 228

Texto

Verš

āpanāre ‘pālaka’ jñāna, kṛṣṇe ‘pālya’-jñāna
‘cāri’ guṇe vātsalya rasa — amṛta-samāna
āpanāre ‘pālaka’ jñāna, kṛṣṇe ‘pālya’-jñāna
‘cāri’ guṇe vātsalya rasa — amṛta-samāna

Palabra por palabra

Synonyma

āpanāre — a sí mismo; pālaka jñāna — la idea de cuidador; kṛṣṇe — en el Señor Kṛṣṇa; pālya — como objeto de protección; jñāna — noción; cāri — cuatro; guṇe — en cualidades; vātsalya rasa — la melosidad del amor paternal; amṛta-samāna — como néctar.

āpanāre — sobě; pālaka jñāna — představa ochránce; kṛṣṇe — v Pánu Kṛṣṇovi; pālya — objekt své ochrany; jñāna — představa; cāri — čtyřech; guṇe — ve vlastnostech; vātsalya rasa — nálada rodičovské lásky; amṛta-samāna — jako nektar.

Traducción

Překlad

«En el plano del amor paternal, el devoto se considera el sustentador del Señor. El Señor es así el objeto de manutención, como un hijo; por esa razón, esta melosidad goza en plenitud de las cualidades de cuatro rasas: śānta-rasa, dāsya-rasa, fraternidad y amor paternal. En ese nivel, el néctar trascendental es mayor.

„Na úrovni rodičovské lásky se oddaný považuje za Pánova ochránce. Pán je tak objektem péče jako syn, a proto je tato nálada plná vlastností čtyř ras – śānta-rasy, dāsya-rasy, přátelství a rodičovské lásky. Tento nektar je ještě více transcendentální.“

Significado

Význam

En su Amṛta-pravāha-bhāṣya, Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura nos da un breve resumen de esta complicada descripción de los diversos rāsas. Explica que, al establecerse firmemente en el servicio del Señor, el devoto se libera de todos los deseos materiales. Ésas son las dos cualidades trascendentales del plano de śānta-rasa. Del mismo modo que en todos los elementos materiales se encuentra la vibración sonora, esas dos cualidades de śānta-rasa se difunden por las demás melosidades trascendentales, que se conocen con los nombres de dāsya-rasa, sakhya-rasa, vātsalya-rasa y madhura-rasa. Aunque en śānta-rasa hay apego por Kṛṣṇa con temor y veneración —puesto que las dos valiosas cualidades trascendental de ese rasa son apego por Kṛṣṇa y desapego de los deseos materiales—, aun así, falta el sentido de intimidad. La razón es que en śānta-rasa lo que predomina es el apego por el Brahman impersonal y el Paramātmā localizado. En otras palabras, ese sentido de intimidad que lleva a pensar en Kṛṣṇa como único refugio y amigo no se da en śānta-rasa, pues en śānta-rasa se tiene la noción de Kṛṣṇa como Parambrahma impersonal o Paramātmā localizado. Esa comprensión se basa en el conocimiento especulativo del jñānī. Sin embargo, cuando ese conocimiento evoluciona, aparece el convencimiento de que Paramātmā, el Señor Supremo, es el amo, y de que la entidad viviente es Su sirviente eterno. Así se alcanza el plano de dāsya-rasa. En dāsya-rasa, se mira al Señor con temor y reverencia. De ese modo, el servicio activo que no se da en śānta-rasa es la actitud predominante en dāsya-rasa. En otras palabras, en el plano de dāsya-rasa encontramos las cualidades de śānta-rasa, y vemos aparecer también de forma predominante el servicio. Del mismo modo, cuando ese mismo rasa evoluciona hasta la fraternidad (sakhya-rasa), se añade una intimidad amistosa. En sakhya-rasa no hay temor y reverencia. De modo que sakhya-rasa está dotada de las cualidades de tres rasasśāntadāsya y sakhya. De forma similar, en el plano del amor paternal, las cualidades de śānta-rasa, dāsya-rasa y sakhya-rasa se desarrollan plenamente hasta alcanzar otra forma: el sentido de mantener al Señor. Por lo tanto, en el plano del amor paternal existe una combinación de las cualidades de cuatro melosidades trascendentales: śānta, dāsya, sakhya y paternidad. La melosidad de la paternidad pone al devoto en la posición de sustentador; sin ninguna formalidad, el devoto adopta la posición de sustentador y ve al Señor como objeto de sustento. Así, en el plano del amor paternal están presentes las cualidades de cuatro melosidades trascendentales de amor por Kṛṣṇa.

Shrnutí tohoto složitého popisu různých ras předkládá ve své Amṛta-pravāha-bhāṣyi Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura. Říká, že ten, kdo je zcela pohroužený ve službě Pánu, je prostý všech hmotných tužeb. To jsou dvě transcendentální vlastnosti úrovně śānta-rasa. Stejně jako se zvuk nachází ve všech hmotných prvcích, nacházejí se tyto dvě vlastnosti śānta-rasy ve všech ostatních transcendentálních náladách známých jako dāsya-rasa, sakhya-rasa, vātsalya-rasa a madhura-rasa. V śānta-rase schází pocit důvěrnosti, protože kvůli dvěma cenným transcendentálním vlastnostem této rasy – připoutanosti ke Kṛṣṇovi a odpoutanosti od hmotných přání – je náklonnost ke Kṛṣṇovi ovlivněna bázní a úctou. Je tomu tak proto, že v śānta-rase převažuje připoutanost k neosobnímu Brahmanu a lokalizované Paramātmě. Jinými slovy, pocit důvěrnosti, kdy oddaný považuje Kṛṣṇu za své jediné útočiště a přítele, v śānta-rase schází, protože oddaný Kṛṣṇu chápe jako neosobní Brahman nebo lokalizovanou Paramātmu. Toto pochopení je založeno na spekulativním poznání jñānīho. Pokud se však rozvine dále, oddaný je přesvědčen, že Paramātmā, Nejvyšší Pán, je vládce a živá bytost je Jeho věčný služebník. Tehdy oddaný dosáhne úrovně dāsya-rasa. V dāsya-rase se na Pána obrací s úctou a bázní. V dāsya-rase tak vystupuje do popředí aktivní služba, která v śānta-rase schází. V dāsya-rase jsou jinými slovy přítomné vlastnosti śānta-rasy s výrazně převažující službou. Podobně je tomu tehdy, když se tatáž rasa rozvine v přátelství (sakhya-rasa); tehdy přibude přátelská důvěrnost. V sakhya-rase není projevená bázeň a úcta. Sakhya-rasa tedy disponuje vlastnostmi tří rasśānty, dāsyi a sakhyi. A podobně je tomu na úrovni rodičovské lásky, kde se vlastnosti śānta-rasy, dāsya-rasy a sakhya-rasy plně rozvinou do další podoby – do vědomí, že oddaný Pána chrání. Na úrovni rodičovské lásky se tedy nachází spojení vlastností čtyř transcendentálních nálad – śānty, dāsyi, sakhyi a rodičovství. Rodičovská nálada staví oddaného do role ochránce. Oddaný opravdu bez jakýchkoliv formalit přijímá roli živitele a k Pánu se chová jako ke svému svěřenci. Na úrovni rodičovské lásky jsou tak přítomné vlastnosti čtyř transcendentálních nálad lásky ke Kṛṣṇovi.