Skip to main content

CAPÍTULO 17

KAPITOLA SEDMNÁCTÁ

El Señor viaja a Vṛndāvana

Pánova cesta do Vrindávanu

En su Amṛta-pravāha-bhāṣya, Bhaktivinoda Ṭhākura da el siguiente resumen del Capítulo Diecisiete. Tras asistir a la ceremonia de Ratha-yātrā de Śrī Jagannātha, Śrī Caitanya Mahāprabhu decidió partir hacia Vṛndāvana. Śrī Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī escogieron a un brāhmaṇa, Balabhadra Bhaṭṭācārya, para que fuese el asistente personal del Señor. Por la mañana temprano, antes de salir el Sol, el Señor partió hacia la ciudad de Kaṭaka. Al norte de Kaṭaka, Se internó en un espesa selva, donde encontró muchos tigres y elefantes, a los que ocupó en cantar el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa. Siempre que tenía ocasión de visitar algún pueblo, pedía limosna y conseguía un poco de arroz y verduras. Si no había pueblos, cocinaba el arroz que Le quedaba y las hierbas comestibles que recogía en la selva. Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba muy complacido con el comportamiento de Balabhadra Bhaṭṭācārya.

Následující shrnutí sedmnácté kapitoly předkládá Bhaktivinoda Ṭhākura ve své Amṛta-pravāha-bhāṣyi. Poté, co se Śrī Caitanya Mahāprabhu zúčastnil slavnostní Ratha-yātry Pána Jagannātha, rozhodl se odejít do Vrindávanu. Śrī Rāmānanda Rāya se Svarūpou Dāmodarem vybrali jednoho brāhmaṇu jménem Balabhadra Bhaṭṭācārya, aby se stal osobním pomocníkem Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Časně ráno před východem slunce se Pán vydal do města Kataku. Severně od Kataku procházel hustým lesem, kde potkal mnoho tygrů a slonů, které zapojil do zpívání Hare Kṛṣṇa mahā-mantry. Pokaždé, když Pán narazil na nějakou vesnici, Balabhadra Bhaṭṭācārya vyžebral trochu rýže a zeleniny. Když nebyla žádná vesnice nablízku, Balabhadra Bhaṭṭācārya uvařil pro Pána k jídlu zbytek rýže a lesní špenát. Śrī Caitanya Mahāprabhu byl s chováním Balabhadry Bhaṭṭācāryi velmi spokojený.

De ese modo, el Señor atravesó la selva de Jhārikhaṇḍa hasta que, finalmente, llegó a Vārāṇasī. Después de bañarse en el Maṇikarṇikā-ghāṭa, en Vārāṇasī, Se encontró con Tapana Miśra, quien llevó al Señor a su casa y, respetuosamente, Le ofreció un cómodo alojamiento. En Vārāṇasī, Śrī Caitanya Mahāprabhu recibió también el servicio de Su viejo amigo Vaidya Candraśekhara. Al ver el modo de actuar de Śrī Caitanya Mahāprabhu, un brāhmaṇa de Maharashtra lo comentó con Prakāśānanda Sarasvatī, el líder de los sannyāsīs māyāvādīs. Prakāśānanda criticó las actividades del Señor. Ello causó gran tristeza al brāhmaṇa de Maharashtra, quien explicó lo ocurrido a Śrī Caitanya Mahāprabhu y Le preguntó por qué los sannyāsīs māyāvādīs no pronunciaban el santo nombre de Kṛṣṇa. Como respuesta, Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo que eran ofensores y que no había que relacionarse con ellos. De ese modo, el Señor otorgó Sus bendiciones al brāhmaṇa.

Tak Pán prošel džunglí Džhárkhand, až nakonec došel do Váránasí. Po koupeli na tamním Manikarnika-ghátu se setkal s Tapanou Miśrou, který Ho vzal k sobě domů a s úctou Ho pohodlně ubytoval. Ve Váránasí Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi sloužil také Jeho starý přítel Vaidya Candraśekhara. Když jeden brāhmaṇa z Maháráštry viděl chování Śrī Caitanyi Mahāprabhua, řekl o tom Prakāśānandovi Sarasvatīmu, vůdci místních māyāvādských sannyāsīch. Prakāśānanda proti Pánu vznesl různá obvinění, což brāhmaṇu z Maháráštry nesmírně mrzelo, a tak o tom zpravil Śrī Caitanyu Mahāprabhua. Zeptal se Ho také, proč māyāvādští sannyāsī nepronášejí svaté jméno Kṛṣṇy. Śrī Caitanya Mahāprabhu mu odpověděl, že jsou to rouhači a člověk by se s nimi neměl sdružovat. Tímto způsobem brāhmaṇovi požehnal.

A continuación, Śrī Caitanya Mahāprabhu pasó por Prayāga y Mathurā, y allí almorzó en casa de un brāhmaṇa sānoḍiyā, discípulo de Mādhavendra Purī. Almorzando en casa del brāhmaṇa, le concedió Sus bendiciones. A continuación, el Señor visitó los doce bosques de Vṛndāvana, lleno de un gran amor extático. Mientras recorría los bosques de Vṛndāvana, escuchaba el gorjeo de los loros y de otras aves.

Potom Śrī Caitanya Mahāprabhu prošel Prajágem a Mathurou a poobědval v domě jednoho brāhmaṇy z kasty Sanoḍiyā, žáka Mādhavendry Purīho. Požehnal brāhmaṇovi tím, že u něho poobědval. Dále Pán navštívil dvanáct vrindávanských lesů a naplnila Ho velká extatická láska. Při svých toulkách vrindávanskými lesy poslouchal zpěv papoušků a dalších ptáků.

Text 1:
En el camino a Vṛndāvana, el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu pasó por el bosque de Jhārikhaṇḍa e hizo cantar el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa y danzar a todos los tigres, elefantes, ciervos y aves. Así, todos esos animales quedaron abrumados de amor extático.
Text 1:
Cestou do Vrindávanu procházel Śrī Caitanya Mahāprabhu lesem Džhárkhand, kde roztančil a rozezpíval tygry, slony, jeleny a ptáky. Všechna tato zvířata zpívala Hare Kṛṣṇa mahā-mantru a byla přemožená extatickou láskou.
Text 2:
¡Toda gloria a Śrī Caitanya Mahāprabhu! ¡Toda gloria al Señor Nityānanda! ¡Toda gloria a Advaitacandra! ¡Y toda gloria a todos los devotos del Señor!
Text 2:
Sláva Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi! Sláva Pánu Nityānandovi! Sláva Advaitacandrovi! Sláva všem oddaným Pána!
Text 3:
Cuando llegó el otoño, Śrī Caitanya Mahāprabhu decidió ir a Vṛndāvana. En un lugar solitario, Se reunió con Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī para consultarles al respecto.
Text 3:
Přišel podzim a Śrī Caitanya Mahāprabhu se rozhodl jít do Vrindávanu. O samotě se poradil s Rāmānandou Rāyem a Svarūpou Dāmodarem Gosvāmīm.
Text 4:
El Señor pidió a Rāmānanda Rāya y a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī que Le ayudasen a ir a Vṛndāvana.
Text 4:
Pán Rāmānandu Rāye a Svarūpu Dāmodara požádal, aby Mu pomohli vydat se do Vrindávanu.
Text 5:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Saldré por la mañana temprano e iré de incógnito, siguiendo el camino de la selva. Iré solo; no llevaré a nadie conmigo.
Text 5:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Časně ráno se vydám na cestu lesem, aniž by o tom kdokoliv věděl. Půjdu sám, nikoho s sebou nebudu brát.
Text 6:
«Si alguien quiere seguirme, detenedle, por favor. No quiero que nadie Me acompañe.
Text 6:
„Pokud by někdo chtěl jít za Mnou, zastavte ho prosím. Nechci, aby se Mnou kdokoliv šel.“
Text 7:
«Por favor, dadme de buena gana vuestro permiso y no os sintáis tristes. Si sois felices, también Yo seré feliz en Mi camino a Vṛndāvana.»
Text 7:
„S radostí Mi prosím požehnejte a nebuďte nešťastní. Pokud budete šťastní, budu na své cestě do Vrindávanu šťastný i Já.“
Text 8:
Al escuchar esto, Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī contestaron: «Querido Señor, Tú eres completamente independiente. Como no dependes de nadie, harás lo que desees.
Text 8:
Když to Rāmānanda Rāya a Svarūpa Dāmodara uslyšeli, odpověděli: „Drahý Pane, jsi zcela nezávislý. Protože na nikom nezávisíš, uděláš to, co si budeš přát.“
Text 9:
«Querido Señor, escucha, por favor, lo único que Te pedimos. Has dicho que nuestra felicidad Te hará feliz a Ti también. Son Tus propias palabras.
Text 9:
„Drahý Pane, prosím vyslechni si naši prosbu. Už jsi řekl, že budeš šťastný, když my budeme šťastní. To jsou Tvá vlastní slova.“
Text 10:
«Si quisieras aceptarnos un único ruego, nos sentiríamos sumamente felices.
Text 10:
„Velmi nás potěší, když laskavě přijmeš naši jedinou žádost.“
Text 11:
«Señor nuestro, por favor, lleva contigo a un buen brāhmaṇa. Él pedirá limosna para Ti, cocinará para Ti, Te dará prasādam y llevará Tu cántaro de agua durante el viaje.
Text 11:
„Náš Pane, vezmi si s sebou prosím jednoho vznešeného brāhmaṇu. Bude pro Tebe vybírat almužny, vařit a podávat Ti prasādam, a cestou ponese Tvoji nádobu na vodu.“
Text 12:
«Cuando vayas por la jungla, no habrá ningún brāhmaṇa de quien puedas recibir Tu almuerzo. Así pues, permite, por favor, que Te acompañe al menos un brāhmaṇa puro.»
Text 12:
„Až půjdeš džunglí, nebude tam žádný brāhmaṇa, od kterého bys mohl přijmout oběd. Dovol tedy prosím, aby s Tebou šel alespoň jeden čistý brāhmaṇa.“
Text 13:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «No llevaré conmigo a ninguno de Mis devotos íntimos, pues, si Me decido por alguien, todos los demás se sentirán desdichados.
Text 13:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Žádného ze svých společníků s sebou nevezmu, protože když někoho vyberu, všichni ostatní budou nešťastní.“
Text 14:
«Debe ser alguien nuevo, y debe tener una mente pacífica. Si encontrase a alguien así, consentiría en llevarle conmigo.»
Text 14:
„Musí to být nový člověk a musí mít klidnou mysl. Pokud takového člověka dostanu, svolím, aby šel se Mnou.“
Text 15:
Svarūpa Dāmodara dijo entonces: «Con nosotros está Balabhadra Bhaṭṭācārya, que siente un gran amor por Ti. Es un sabio erudito y honesto, de conciencia espiritual avanzada.
Text 15:
Svarūpa Dāmodara potom řekl: „Zde je Balabhadra Bhaṭṭācārya. Chová k Tobě velkou náklonnost, je čestný, učený a má pokročilé duchovní vědomí.
Text 16:
«Vino contigo de Bengala al principio, y tiene el deseo de visitar y ver todos los lugares sagrados de peregrinaje.
Text 16:
„Přišel s Tebou původně z Bengálska. Touží jít navštívit všechna svatá poutní místa.“
Text 17:
«Además, puedes llevar a otro brāhmaṇa para que sea Tu sirviente en el camino y se encargue de Tu comida.
Text 17:
„Můžeš s sebou vzít ještě jednoho brāhmaṇu. Ten Ti bude po cestě sloužit a starat se o Tvé jídlo.“
Text 18:
«Si puedes llevarle contigo a él también, seremos muy felices. Ciertamente, acompañado de dos personas, cruzarás la selva sin mayor dificultad ni inconveniente.
Text 18:
„Pokud s sebou vezmeš i jeho, budeme velmi šťastní. Půjdou-li s Tebou džunglí dva lidé, jistě nenastanou žádné potíže nebo nepříjemnosti.“
Text 19:
«El otro brāhmaṇa puede llevarte la ropa y el cántaro de agua, y Balabhadra Bhaṭṭācārya pedirá limosna y cocinará para Ti.»
Text 19:
„Ten druhý brāhmaṇa může nést Tvoje oblečení a nádobu na vodu. Balabhadra Bhaṭṭācārya bude vybírat almužny a vařit Ti.“
Text 20:
De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu aceptó la petición de Svarūpa Dāmodara Paṇḍita y consintió en llevar con Él a Balabhadra Bhaṭṭācārya.
Text 20:
Śrī Caitanya Mahāprabhu přijal žádost Svarūpy Dāmodara Paṇḍita a souhlasil, že s sebou Balabhadru Bhaṭṭācāryu vezme.
Text 21:
La noche anterior, Śrī Caitanya Mahāprabhu había visitado al Señor Jagannātha y recibido Su permiso. Ahora, cuando ya la noche tocaba a su fin, el Señor Se levantó y partió inmediatamente, sin que nadie Le viera.
Text 21:
Předchozí noci Śrī Caitanya Mahāprabhu navštívil Pána Jagannātha a vyžádal si od Něho svolení. Nyní, ke konci noci, Pán vstal a nikým neviděn se ihned vydal na cestu.
Text 22:
Como el Señor Se había marchado, los devotos, al no verle por la mañana temprano, se pusieron a buscarle con gran ansiedad.
Text 22:
Protože Pán odešel, oddaní Ho časně ráno nikde neviděli, a tak Ho začali s velkou úzkostí hledat.
Text 23:
Todos los devotos buscaban al Señor, pero Svarūpa Dāmodara les hizo desistir. Conociendo la mente de Śrī Caitanya Mahāprabhu, todos guardaron silencio.
Text 23:
Všichni oddaní hledali Pána, ale Svarūpa Dāmodara je zastavil. Jelikož znali mysl Śrī Caitanyi Mahāprabhua, všichni se utišili.
Text 24:
El Señor, en lugar de caminar por la muy transitada vía pública, fue dando un rodeo. Así entró en la selva, dejando a Su derecha la ciudad de Kaṭaka.
Text 24:
Pán se vyhnul známé veřejné cestě a šel jinou, vedlejší. Nechal tedy město Katak po pravé straně a vstoupil do lesa.
Text 25:
Cuando iba por la solitaria selva cantando el santo nombre de Kṛṣṇa, los tigres y los elefantes, al verle, Le dejaban paso.
Text 25:
Cestou pustým lesem Pán zpíval svaté jméno Kṛṣṇy a tygři i sloni, kteří Ho viděli, uhýbali z cesty.
Text 26:
Mientras el Señor andaba por la jungla lleno de éxtasis, acudían a Él manadas de tigres, elefantes, rinocerontes y jabalíes, y el Señor pasaba directamente en medio de ellos.
Text 26:
Když Pán ve velké extázi putoval džunglí, přicházely houfy tygrů, slonů, nosorožců a kanců a Pán procházel přímo mezi nimi.
Text 27:
Balabhadra Bhaṭṭācārya sentía mucho miedo al verles, pero, por la influencia de Śrī Caitanya Mahāprabhu, todos los animales se hacían a un lado.
Text 27:
Balabhadra Bhaṭṭācārya byl při pohledu na ně zděšený, ale všechna zvířata vlivem Śrī Caitanyi Mahāprabhua uhnula k jedné straně.
Text 28:
Un día había un tigre acostado en el camino, y Śrī Caitanya Mahāprabhu, que caminaba lleno de amor extático, le tocó con los pies.
Text 28:
Jednoho dne ležel na cestě tygr, a když tam Śrī Caitanya Mahāprabhu šel ve své extázi lásky, dotkl se ho nohou.
Text 29:
El Señor dijo: «¡Canta el santo nombre de Kṛṣṇa!». El tigre se levantó inmediatamente y se puso a danzar y a cantar: «¡Kṛṣṇa! ¡Kṛṣṇa!».
Text 29:
Pán řekl: „Zpívej svaté jméno Kṛṣṇy!“ Tygr okamžitě vstal a začal tančit a zpívat „Kṛṣṇa! Kṛṣṇa!“
Text 30:
Otro día, mientras Śrī Caitanya Mahāprabhu Se bañaba en un río, una manada de elefantes enloquecidos bajó a beber agua.
Text 30:
Jindy se zase Śrī Caitanya Mahāprabhu koupal v řece, když se tam přišlo napít stádo zdivočelých slonů.
Text 31:
Mientras el Señor Se bañaba y murmuraba el mantra gāyatrī, los elefantes llegaron ante Él. El Señor inmediatamente les salpicó con agua y les pidió que cantasen el nombre de Kṛṣṇa.
Text 31:
Zatímco se Pán koupal a odříkával Gāyatrī mantru, sloni se přiblížili až k Němu. Pán je hned postříkal vodou a vyzval je, ať zpívají jméno Kṛṣṇy.
Text 32:
Los elefantes cuyos cuerpos fueron tocados por el agua que el Señor les había salpicado empezaron a decir: «¡Kṛṣṇa! ¡Kṛṣṇa!», y a danzar y cantar en éxtasis.
Text 32:
Sloni, jejichž těl se dotkla voda stříknutá Pánem, začali zpívat „Kṛṣṇa, Kṛṣṇa!“ a tančit v extázi.
Text 33:
Algunos elefantes caían al suelo, y algunos bramaban de éxtasis. Al ver esto, Balabhadra Bhaṭṭācārya estaba completamente atónito.
Text 33:
Někteří ze slonů upadli na zem a jiní v extázi ryčeli. Balabhadra Bhaṭṭācārya to sledoval s naprostým úžasem.
Text 34:
A veces, mientras cruzaba la selva, Śrī Caitanya Mahāprabhu cantaba en voz muy alta. Al escuchar Su dulce voz, todos los ciervos se Le acercaban.
Text 34:
Śrī Caitanya Mahāprabhu čas od času při cestě džunglí velice hlasitě zpíval. Všechny laně, které zaslechly Jeho sladký hlas, k Němu hned přiběhly.
Text 35:
Escuchando la poderosa vibración del Señor, todos los ciervos Le seguían, a derecha e izquierda. Lleno de curiosidad, el Señor recitaba un verso mientras les acariciaba.
Text 35:
Všechny laně naslouchaly Pánovu úžasnému hlasu a kráčely z obou stran za Ním. Pán s velkým zápalem recitoval jeden verš a přitom je hladil.
Text 36:
«“Benditos sean todos estos tontos ciervos, pues se han acercado al hijo de Mahārāja Nanda, que está suntuosamente vestido y toca Su flauta. En verdad, ciervos y gamos adoran al Señor con miradas llenas de amor y de afecto.”»
Text 36:
„  ,Všichni tito pošetilí jeleni jsou požehnaní, protože přišli za synem Mahārāje Nandy, který je nádherně oblečený a hraje na svou flétnu. Vždyť ty laně i jeleni uctívají Pána svými pohledy plnými lásky a náklonnosti.̀  “
Text 37:
Mientras Śrī Caitanya Mahāprabhu pasaba por la selva, vinieron cinco o siete tigres. Uniéndose a los ciervos, los tigres siguieron también al Señor.
Text 37:
Zatímco Śrī Caitanya Mahāprabhu procházel džunglí, přišlo k Němu pět až sedm tygrů. Přidali se k jelenům a následovali Pána.
Text 38:
Al ver a los tigres y los ciervos siguiéndole, Śrī Caitanya Mahāprabhu recordó inmediatamente la tierra de Vṛndāvana. Entonces recitó un verso acerca de la naturaleza trascendental de Vṛndāvana.
Text 38:
Śrī Caitanya Mahāprabhu si při pohledu na tygry a jeleny, kteří Ho následovali, okamžitě vzpomněl na vrindávanskou zemi. Začal recitovat verš, který popisuje transcendentální povahu Vrindávanu.
Text 39:
«“Vṛndāvana es la morada trascendental del Señor. Allí no hay hambre, ira ni sed. Los seres humanos y los animales salvajes, que por naturaleza se tienen enemistad, viven juntos allí, unidos por una amistad trascendental.”»
Text 39:
„  ,Vrindávan je transcendentální sídlo Pána. Neexistuje tam hlad, hněv ani žízeň. I když jsou k sobě lidské bytosti a divá zvěř přirozeně nepřátelští, tam žijí společně ve vztahu transcendentálního přátelství.̀  “
Text 40:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Cantad “¡Kṛṣṇa! ¡Kṛṣṇa!”», los tigres y los ciervos se pusieron a cantar «¡Kṛṣṇa!» y a bailar.
Text 40:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Zpívejte ,Kṛṣṇa, Kṛṣṇa!̀  “ A tygři i jeleni začali zpívat „Kṛṣṇa!“ a tančit.
Text 41:
Al ver a todos los tigres y los ciervos danzar y saltar, Balabhadra Bhaṭṭācārya no podía salir de su asombro.
Text 41:
Balabhadra Bhaṭṭācārya jen žasl, když viděl, jak všichni tygři i jeleni tančí a skáčou.
Text 42:
En verdad, los tigres y ciervos se abrazaban entre sí y, tocándose la boca, se besaban.
Text 42:
Tygři a jeleni se dokonce začali objímat a dávat si polibky.
Text 43:
Al ver aquella divertida situación, Śrī Caitanya Mahāprabhu sonrió. Finalmente, dejó a los animales y continuó Su camino.
Text 43:
Když Śrī Caitanya Mahāprabhu viděl celou tu zábavu, začal se smát. Nakonec zvířata opustil a pokračoval ve své cestě.
Text 44:
Los pavos reales y otras aves que vieron a Śrī Caitanya Mahāprabhu comenzaron a seguirle, cantando y danzando, enloquecidos con el santo nombre de Kṛṣṇa.
Text 44:
Śrī Caitanyu Mahāprabhua spatřili pávi a různí jiní ptáci a začali Jej za zpěvu a tance následovat. Všichni byli pobláznění ze svatého jména Kṛṣṇy.
Text 45:
Cuando el Señor cantó en voz alta «¡Haribol!», los árboles y enredaderas se llenaron de júbilo al oírle.
Text 45:
I stromy a liány měly velkou radost, že slyší Pána hlasitě volat „Haribol!“
Text 46:
De ese modo, todas las entidades vivientes de la selva de Jhārikhaṇḍa —unas móviles y otras inmóviles— enloquecieron al escuchar la vibración del santo nombre del Señor Kṛṣṇa de labios de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 46:
Všechny živé bytosti z džhárkhandského lesa – některé pohyblivé, jiné nehybné – se tak z poslechu svatých jmen Pána Kṛṣṇy, která zpíval Śrī Caitanya Mahāprabhu, pomátly na rozumu.
Text 47:
En todas las aldeas por donde pasó el Señor y en todos los lugares en que descansó durante Su viaje, todas las gentes se purificaron y vieron surgir en ellas el amor extático por Dios.
Text 47:
Ve všech vesnicích, kterými Pán procházel, a na všech místech, kde na své cestě odpočíval, byli všichni očištěni a probudila se jejich extatická láska k Bohu.
Texts 48-49:
Una persona escuchaba el canto del santo nombre de labios de Śrī Caitanya Mahāprabhu, y alguien, a su vez, lo escuchaba de esa persona; nuevamente, un tercero lo escuchaba del anterior; así, con esa sucesión discipular, todos los habitantes de todas las regiones se volvieron vaiṣṇavas. De ese modo, todos cantaron los santos nombres de Kṛṣṇa y Hari, y danzaron, lloraron y sonrieron.
Text 48-49:
Když někdo slyšel zpěv svatého jména z úst Śrī Caitanyi Mahāprabhua a někdo další pak slyšel zpěv z úst této druhé osoby a někdo další zase od té třetí osoby, stali se všichni ve všech zemích skrze takovouto duchovní posloupnost vaiṣṇavy. Každý tak zpíval svaté jméno Kṛṣṇa a Hari, tančil, plakal a smál se.
Text 50:
El Señor no manifestaba siempre Su éxtasis. Por temor de las grandes multitudes, mantenía Su éxtasis oculto.
Text 50:
Pán svoji extázi neprojevoval vždy. Skrýval ji, protože měl obavy z davů lidí.
Text 51:
Aunque Śrī Caitanya Mahāprabhu no manifestaba Su natural amor extático, sólo con verle y escucharle, todos se volvían devotos puros.
Text 51:
I když Śrī Caitanya Mahāprabhu svoji přirozenou extatickou lásku neprojevoval, všichni se stali čistými oddanými už jen tím, že Ho zahlédli a zaslechli Jeho zpěv.
Text 52:
De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu recorrió personalmente Bengala, Bengala Oriental, Orissa y los países del sur, y liberó a toda clase de personas propagando el proceso de conciencia de Kṛṣṇa.
Text 52:
Śrī Caitanya Mahāprabhu tak osobně prošel Bengálsko, východní Bengálsko, Urísu i jižní státy a šířením vědomí Kṛṣṇy osvobodil lidi všeho druhu.
Text 53:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu pasó por Jhārikhaṇḍa, camino a Mathurā, vio que la gente era prácticamente incivilizada y que carecían de conciencia de Dios.
Text 53:
Když Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu na cestě do Mathury procházel Džhárkhandem, zjistil, že tamní lidé jsou téměř necivilizovaní a postrádají vědomí Boha.
Text 54:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dio la oportunidad de cantar el santo nombre y elevarse al plano del amor extático incluso a los bhillas. De ese modo, les liberó a todos. ¿Quién tiene el poder de comprender los trascendentales pasatiempos del Señor?
Text 54:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dal příležitost zpívat svaté jméno a dostat se tak na úroveň extatické lásky dokonce i Bhillům, čímž je všechny osvobodil. Kdo je schopen porozumět Pánovým transcendentálním zábavám?
Text 55:
Mientras pasaba por el bosque de Jhārikhaṇḍa, Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba convencido de que aquel lugar era Vṛndāvana. Si atravesaba montañas, creía que eran Govardhana.
Text 55:
Śrī Caitanya Mahāprabhu byl při své cestě Džhárkhandem přesvědčený, že je to Vrindávan, a když přecházel kopce, považoval je za Góvardhan.
Text 56:
Del mismo modo, siempre que veía un río, Śrī Caitanya Mahāprabhu creía inmediatamente que era el río Yamunā. Así cruzaba la selva lleno de amor extático, y danzaba y caía al suelo llorando.
Text 56:
Kdykoliv uviděl nějakou řeku, považoval ji za Jamunu. Po celou tu dobu v lese Ho tak naplňovala velká extáze lásky, tančil a s nářkem padal na zem.
Text 57:
Por el camino, Balabhadra Bhaṭṭācārya recogía toda clase de hierbas comestibles, raíces y frutas donde fuera posible.
Text 57:
Kdykoliv to bylo možné, Balabhadra Bhaṭṭācārya po cestě nashromáždil všelijaké druhy špenátu, kořínků a ovoce.
Text 58:
Siempre que Śrī Caitanya Mahāprabhu visitaba un pueblo, algunos brāhmaṇas —cinco o siete— venían a pedir al Señor que aceptara sus invitaciones.
Text 58:
Kdykoliv Śrī Caitanya Mahāprabhu navštívil nějakou vesnici, přišlo pět nebo sedm brāhmaṇů a pozvali Ho k sobě.
Text 59:
Algunas personas traían cereales y se los daban a Balabhadra Bhaṭṭācārya. Otros traían leche y yogur, y otros ghī y azúcar.
Text 59:
Někdo přinesl obilí a dal je Balabhadrovi Bhaṭṭācāryovi. Jiní přinesli mléko a jogurt, a další zase ghí a cukr.
Text 60:
En algunos pueblos no había brāhmaṇas; sin embargo, devotos nacidos en familias que no eran de brāhmaṇas venían a pedir a Balabhadra Bhaṭṭācārya que aceptase su invitación.
Text 60:
Ve vesnicích, kde žádní brāhmaṇové nebyli, přišli oddaní z nebráhmanských rodin a zvali Balabhadru Bhaṭṭācāryu.
Text 61:
Balabhadra Bhaṭṭācārya solía cocinar todo tipo de hortalizas que recogía en la selva, y Śrī Caitanya Mahāprabhu Se sentía muy complacido de aceptar lo que él le ofrecía.
Text 61:
Balabhadra Bhaṭṭācārya vařil všemožné druhy lesní zeleniny a Śrī Caitanya Mahāprabhu tato jídla s velkou radostí přijímal.
Texts 62-63:
Balabhadra Bhaṭṭācārya solía guardar una provisión de cereales que durara entre dos y cuatro días. En las zonas deshabitadas, cocinaba los cereales y preparaba hortalizas, hierbas comestibles, raíces y frutas que recogía en el bosque.
Text 62-63:
Balabhadra Bhaṭṭācārya s sebou nosil zásobu obilovin na dva až čtyři dny. V neobydlených oblastech vařil tyto obiloviny a k tomu připravoval zeleninu, špenát, kořínky a ovoce nasbírané v lese.
Text 64:
El Señor Se sentía siempre muy feliz de comer aquellas verduras del bosque, y, cuando tenía oportunidad de quedarse en algún lugar solitario, Se sentía incluso más feliz.
Text 64:
Pán jedl lesní zeleninu vždy s velkým potěšením a Jeho štěstí se ještě zvětšilo, když měl možnost zůstat na opuštěném místě.
Text 65:
Balabhadra Bhaṭṭācārya sentía tanto afecto por el Señor que Le ofrecía servicio con la actitud de un humilde criado. Su asistente, el brāhmaṇa, llevaba el cántaro de agua y la ropa.
Text 65:
Balabhadra Bhaṭṭācārya měl Pána tak rád, že Mu sloužil jako prostý služebník. Jeho brāhmaṇský pomocník nosil nádobu na vodu a oblečení.
Text 66:
El Señor solía bañarse tres veces al día en las tibias aguas de las cataratas. Por la mañana y al atardecer, Se calentaba en una hoguera alimentada con la ilimitada cantidad de leña del bosque.
Text 66:
Pán se třikrát denně koupal v teplé vodě vodopádů a ráno i večer se hřál u ohně rozdělaného z neomezeného množství dřeva.
Text 67:
Mientras viajaba por aquella apartada selva, Śrī Caitanya Mahāprabhu, que Se sentía muy feliz, hizo la siguiente afirmación.
Text 67:
Při cestě tímto liduprázdným lesem měl Śrī Caitanya Mahāprabhu velkou radost a pronesl následující výrok.
Text 68:
«Mi querido Bhaṭṭācārya, he viajado hasta muy lejos a través de la selva, y no he sufrido la más mínima molestia.
Text 68:
„Můj drahý Bhaṭṭācāryo, dlouho cestuji lesem, ale ani v nejmenším jsem se nesetkal s nějakými nesnázemi.“
Text 69:
«Kṛṣṇa es muy misericordioso, y conmigo especialmente. Él Me ha mostrado Su misericordia trayéndome por este camino de la selva. Así Me ha otorgado un gran placer.
Text 69:
„Kṛṣṇa je velice milostivý, a zvláště ke Mně. Svou milost Mi prokázal tím, že Mě přivedl na tuto lesní cestu. Udělal Mi tím velkou radost.“
Text 70:
«Otra vez, decidí ir a Vṛndāvana y, de camino, visitar de nuevo a Mi madre, el río Ganges y a otros devotos.
Text 70:
„Předtím jsem se rozhodl, že půjdu do Vrindávanu a cestou zase jednou navštívím svou matku, Gangu a oddané.“
Text 71:
«Pensé en ver de nuevo a todos los devotos, estar con ellos y llevarles conmigo a Vṛndāvana.
Text 71:
„Myslel jsem si, že se opět setkám se všemi oddanými a vezmu je s sebou do Vrindávanu.“
Text 72:
«Entonces fui a Bengala, y Me sentí muy feliz de ver a Mi madre, el río Ganges y a los devotos.
Text 72:
„Šel jsem tedy do Bengálska a byl jsem šťastný, že vidím svou matku, řeku Gangu a oddané.“
Text 73:
«Sin embargo, cuando partí hacia Vṛndāvana, se formó una multitud de millones de personas que venían conmigo.
Text 73:
„Když jsem se však vydal na cestu do Vrindávanu, připojilo se ke Mně mnoho tisíců a miliónů lidí, kteří šli se Mnou.“
Text 74:
«De ese modo, iba a Vṛndāvana con una gran multitud, pero Kṛṣṇa puso en labios de Sanātana una lección para Mí. Así, poniéndome ciertos obstáculos, Me ha traído a Vṛndāvana por una senda que atraviesa la selva.
Text 74:
„Šel jsem tak do Vrindávanu s velkým davem, ale Kṛṣṇa Mě poučil skrze Sanātanova ústa. Postavil Mi do cesty určitou překážku a tak Mě přivedl na lesní cestu do Vrindávanu.“
Text 75:
«Kṛṣṇa es un océano de misericordia. Él es especialmente misericordioso con los pobres y los caídos. Sin Su misericordia, no es posible ser feliz.»
Text 75:
„Kṛṣṇa je oceán milosti. Je zvláště milostivý k ubohým a pokleslým. Bez Jeho milosti není možné zažít štěstí.“
Text 76:
Śrī Caitanya Mahāprabhu abrazó entonces a Balabhadra Bhaṭṭācārya y le dijo: «Si ahora soy tan feliz, es sólo por tu bondad».
Text 76:
Śrī Caitanya Mahāprabhu pak objal Balabhadru Bhaṭṭācāryu a řekl mu: „Je to jen tvou milostí, že jsem teď tak šťastný.“
Text 77:
Balabhadra Bhaṭṭācārya contestó: «Mi querido Señor, Tú eres Kṛṣṇa mismo, y por ello eres misericordioso. Yo soy una entidad viviente caída, pero Tú me has otorgado una gran bendición.
Text 77:
Balabhadra Bhaṭṭācārya odpověděl: „Můj drahý Pane, Ty jsi samotný Kṛṣṇa, a proto jsi milostivý. Já jsem pokleslá živá bytost, ale Ty mi prokazuješ velkou přízeň.“
Text 78:
«Señor, yo soy muy caído, pero Tú me has traído contigo. Mostrándote muy misericordioso, has aceptado alimentos cocinados por mí.
Text 78:
„Pane, já jsem nanejvýš pokleslý, ale Ty jsi mne vzal přesto s sebou. Prokazuješ mi velkou přízeň tím, že přijímáš jídlo, které vařím.“
Text 79:
«Aunque no soy mejor que un maldito cuervo, Tú me has convertido en Garuḍa, Tu montura. Por lo pronto, Tú eres la independiente Personalidad de Dios, el Señor original.
Text 79:
„Učinil jsi mne svým nosičem Garuḍou, i když nejsem o nic lepší než ohavná vrána. Jsi proto nezávislá Osobnost Božství, původní Pán.“
Text 80:
«“La Suprema Personalidad de Dios tiene la forma de sac-cid-ānanda-vigraha: bienaventuranza trascendental, conocimiento y eternidad. Yo le ofrezco respetuosas reverencias a Él, que hace de los mudos oradores elocuentes y capacita a los cojos para cruzar montañas. Así es la misericordia del Señor.”»
Text 80:
„  ,Nejvyšší Osobnost Božství má podobu, která je sac-cid-ānanda-vigraha neboli plná transcendentální blaženosti, poznání a věčnosti. Klaním se Jemu, který mění němé ve výmluvné řečníky a chromému umožňuje překročit hory. Taková je milost Pána.̀  “
Text 81:
De ese modo, Balabhadra Bhaṭṭācārya ofreció oraciones al Señor. Ofreciéndole servicio con amor extático, calmó la mente del Señor.
Text 81:
Balabhadra Bhaṭṭācārya takto přednesl Pánu své modlitby. Svou extatickou láskyplnou službou uklidnil Pánovu mysl.
Text 82:
Finalmente el Señor, lleno de felicidad, llegó a Kāśī, el lugar sagrado. Allí Se bañó en el ghat conocido con el nombre de Maṇikarṇikā.
Text 82:
Nakonec Pán s velkou radostí přišel na posvátné místo zvané Káší, kde se vykoupal na koupacím ghátu Manikarnika.
Text 83:
En aquel momento, Tapana Miśra estaba bañándose en el Ganges. Al ver allí al Señor, se asombró mucho.
Text 83:
Tehdy se právě v Ganze koupal Tapana Miśra, a když tam uviděl Pána, užasl.
Text 84:
Tapana Miśra pensó entonces: «He escuchado decir que Śrī Caitanya Mahāprabhu ha entrado en la orden de vida de renuncia». Con este pensamiento, el corazón de Tapana Miśra se llenó de júbilo.
Text 84:
Tapana Miśra si myslel: „Slyšel jsem, že Śrī Caitanya Mahāprabhu přijal stav odříkání.“ Jak o tom přemýšlel, pocítil v srdci velkou radost.
Text 85:
Entonces, llorando, se tomó de los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu. El Señor le ayudó a levantarse y le abrazó.
Text 85:
Potom uchopil lotosové nohy Śrī Caitanyi Mahāprabhua a začal plakat. Pán jej zvedl a obejmul.
Text 86:
Entonces, Tapana Miśra llevó a Śrī Caitanya Mahāprabhu a visitar el templo de Viśveśvara. Al volver, vieron los pies de loto del Señor Bindu Mādhava.
Text 86:
Tapana Miśra vzal Śrī Caitanyu Mahāprabhua na návštěvu chrámu Viśveśvary. Když se odtamtud vraceli, zhlédli lotosové nohy Pána Bindu Mādhavy.
Text 87:
Con gran placer, Tapana Miśra llevó a Śrī Caitanya Mahāprabhu a su casa y Le ofreció servicio. En verdad, se puso a danzar, haciendo ondear sus ropas.
Text 87:
Tapana Miśra si s velkou radostí přivedl Śrī Caitanyu Mahāprabhua domů a sloužil Mu. Dal se z toho i do tance a mával přitom svým oděvem.
Text 88:
Después de lavar los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu, él y toda su familia bebieron el agua. También adoró a Balabhadra Bhaṭṭācārya con grandes muestras de respeto.
Text 88:
Omyl lotosové nohy Śrī Caitanyi Mahāprabhua a použitou vodu potom s celou rodinou vypili. Uctil také Balabhadru Bhaṭṭācāryu a projevil mu úctu.
Text 89:
Tapana Miśra invitó a Śrī Caitanya Mahāprabhu a almorzar en su casa, e hizo cocinar a Balabhadra Bhaṭṭācārya.
Text 89:
Tapana Miśra pozval Śrī Caitanyu Mahāprabhua domů na oběd a Balabhadru Bhaṭṭācāryu požádal, aby uvařil.
Text 90:
Mientras Śrī Caitanya Mahāprabhu descansaba después de almorzar, Raghu, el hijo de Tapana Miśra, solía darle masaje en las piernas.
Text 90:
Když Śrī Caitanya Mahāprabhu po obědě odpočíval, Miśrův syn Raghu Mu masíroval nohy.
Text 91:
Toda la familia de Tapana Miśra comía los remanentes de la comida de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Cuando se corrió la voz de la llegada del Señor, Candraśekhara fue a verle.
Text 91:
Celá rodina Tapana Miśry jedla zbytky jídla Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Když se rozšířila zpráva o Pánově příchodu, přišel Ho navštívit Candraśekhara.
Text 92:
Candraśekhara era amigo de Tapana Miśra, y Śrī Caitanya Mahāprabhu le conocía como sirviente Suyo de mucho tiempo atrás. Pertenecía a la casta de los médicos, y de profesión era funcionario. Por aquel entonces, vivía en Vārāṇasī.
Text 92:
Candraśekhara byl přítel Tapany Miśry a Śrī Caitanya Mahāprabhu ho už dlouho znal jako svého služebníka. Byl kastou lékař a pracoval jako písař. V té době žil ve Váránasí.
Text 93:
Nada más llegar, Candraśekhara se postró a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu y empezó a llorar. Por Su misericordia sin causa, el Señor Se puso en pie y le abrazó.
Text 93:
Po příchodu Candraśekhara padl u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua a začal plakat. Pán vstal a ze své bezpříčinné milosti ho objal.
Text 94:
Candraśekhara dijo: «Mi querido Señor, Tú me has concedido Tu misericordia sin causa porque soy Tu viejo sirviente. En verdad, has venido aquí en persona para darme audiencia.
Text 94:
Candraśekhara řekl: „Můj drahý Pane, udělil jsi mi svou bezpříčinnou milost, protože jsem Tvůj starý služebník. Dokonce jsi osobně přišel, abys mi umožnil se s Tebou setkat.“
Text 95:
«Debido a mis actividades pasadas, ahora vivo en Vārāṇasī, pero aquí lo único que escucho son las palabras “māyā” y “Brahman”.»
Text 95:
„Kvůli svým minulým činům teď bydlím ve Váránasí, ale neslyším tady nic jiného než slova ,māyā̀ a ,brahmaǹ.“
Text 96:
Candraśekhara continuó: «De lo único que se habla en Vārāṇasī es de las seis tesis filosóficas. Tapana Miśra, sin embargo, ha sido muy bueno conmigo, pues habla de los temas acerca del Señor Kṛṣṇa.
Text 96:
Candraśekhara pokračoval: „Ve Váránasí se nehovoří o ničem jiném než o šesti filosofických tezích. Tapana Miśra je však ke mně nesmírně milostivý, protože mluví o tématech týkajících se Pána Kṛṣṇy.“
Text 97:
«Mi querido Señor, nosotros dos pensamos constantemente en Tus pies de loto. Aunque Tú eres la omnisciente Suprema Personalidad de Dios, nos has concedido Tu audiencia.
Text 97:
„Můj drahý Pane, my dva neustále myslíme na Tvoje lotosové nohy. A Ty, třebaže jsi vševědoucí Nejvyšší Osobnost Božství, jsi nám umožnil se s Tebou setkat.“
Text 98:
«Mi Señor, he oído decir que Te diriges a Vṛndāvana. Quédate unos días en Vārāṇaṣī y libéranos, por favor, pues somos Tus sirvientes».
Text 98:
„Můj Pane, slyšel jsem, že jsi na cestě do Vrindávanu. Zůstaň prosím několik dní zde ve Váránasí a osvoboď nás, své dva služebníky.“
Text 99:
Tapana Miśra dijo entonces: «Mi querido Señor, por favor, en todo el tiempo que estés en Vārāṇasī, no aceptes ninguna invitación que no sea la mía».
Text 99:
Tapana Miśra potom řekl: „Můj drahý Pane, dokud zůstaneš ve Váránasí, nepřijímej prosím jiná pozvání než moje.“
Text 100:
Aunque no entraba en Sus planes, y porque Sus dos sirvientes Se lo rogaron, Śrī Caitanya Mahāprabhu, Se vio obligado a quedarse diez días en Vārāṇasī.
Text 100:
I když to Śrī Caitanya Mahāprabhu neměl v plánu, zůstal ve Váránasí deset dní, zavázán prosbami svých dvou služebníků.
Text 101:
En Vārāṇasī había un brāhmaṇa de Maharashtra que iba a ver todos los días a Śrī Caitanya Mahāprabhu. El brāhmaṇa estaba simplemente atónito de ver la belleza personal del Señor y Su amor extático por Kṛṣṇa.
Text 101:
Ve Váránasí žil jeden brāhmaṇa z Maháráštry, který každý den chodil navštěvovat Śrī Caitanyu Mahāprabhua. Jen žasl, když viděl Pánovu krásu a Jeho extatickou lásku ke Kṛṣṇovi.
Text 102:
Cuando los brāhmaṇas de Vārāṇasī invitaban a Śrī Caitanya Mahāprabhu a almorzar, el Señor no aceptaba la invitación. Su respuesta era: «Ya estoy invitado en otro sitio».
Text 102:
Když brāhmaṇové z Váránasí zvali Śrī Caitanyu Mahāprabhua na oběd, Pán jejich pozvání nepřijímal. Vždy odpověděl: „Už jsem pozvaný jinam.“
Text 103:
Śrī Caitanya Mahāprabhu rechazaba todos los días esas invitaciones por temor a relacionarse con sannyāsīs māyāvādīs.
Text 103:
Śrī Caitanya Mahāprabhu každý den odmítal jejich pozvání, protože se obával společnosti māyāvādských sannyāsīch.
Text 104:
Había un gran sannyāsī māyāvādī de nombre Prakāśānanda Sarasvatī, que solía enseñar filosofía vedānta a un numeroso grupo de seguidores.
Text 104:
Byl tam jeden velký māyāvādský sannyāsī jménem Prakāśānanda Sarasvatī, který učil filosofii Vedānty velké shromáždění následovníků.
Text 105:
Un brāhmaṇa que vio el maravilloso comportamiento de Śrī Caitanya Mahāprabhu fue a ver a Prakāśānanda Sarasvatī y le describió las características del Señor.
Text 105:
Jeden brāhmaṇa, který viděl úžasné chování Śrī Caitanyi Mahāprabhua, šel za Prakāśānandou Sarasvatīm a popsal mu Pánovy vlastnosti.
Text 106:
El brāhmaṇa dijo a Prakāśānanda Sarasvatī: «Hay un sannyāsī que ha venido de Jagannātha Purī. Yo no acierto a describir Sus glorias y Su maravillosa influencia.
Text 106:
Tento brāhmaṇa Prakāśānandovi Sarasvatīmu řekl: „Z Džagannáth Purí přišel jeden sannyāsī, jehož úžasný vliv a slávu nedokážu ani popsat.“
Text 107:
«Todo en este sannyāsī es maravilloso. Su cuerpo es muy hermoso y bien formado, y del color del oro puro.
Text 107:
„Vše je na Něm úžasné. Má dobře stavěné, mocné tělo a Jeho pleť má barvu přečištěného zlata.“
Text 108:
«Los brazos Le llegan a las rodillas, y Sus ojos son como pétalos de loto. En Su persona están todas las características trascendentales de la Suprema Personalidad de Dios.
Text 108:
„Ruce Mu sahají až ke kolenům a oči má jako okvětní lístky lotosu. V Jeho osobě se nacházejí veškeré transcendentální příznaky Nejvyšší Osobnosti Božství.“
Text 109:
«Quien ve Sus rasgos, Le considera Nārāyaṇa mismo. Todo el que Le ve, empieza a cantar inmediatamente el santo nombre de Kṛṣṇa.
Text 109:
„Jakmile někdo vidí všechny tyto rysy, považuje Ho za samotného Nārāyaṇa. Každý, kdo Ho vidí, začne okamžitě zpívat svaté jméno Kṛṣṇy.“
Text 110:
«En el Śrīmad-Bhāgavatam hemos escuchado acerca de las características del devoto de primera clase. Todas esas características se manifiestan en el cuerpo de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 110:
„Ze Śrīmad-Bhāgavatamu jsme se dozvěděli o příznacích prvotřídního oddaného, a ty všechny jsou projevené v těle Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 111:
«Su lengua está siempre cantando el santo nombre de Kṛṣṇa, y de Sus ojos caen lágrimas en un flujo incesante como el del Ganges.
Text 111:
„Jeho jazyk stále zpívá Kṛṣṇovo svaté jméno a z Jeho očí neustále tečou slzy jako proud Gangy.“
Text 112:
«A veces danza, ríe, canta y llora, y a veces ruge como un león.
Text 112:
„Někdy tančí, směje se, zpívá nebo pláče a někdy řve jako lev.“
Text 113:
«Su nombre, Kṛṣṇa Caitanya, es plenamente auspicioso para el mundo. Todo en Él —Su nombre, Su forma y Sus cualidades— es inigualable.
Text 113:
„Jeho jméno, Kṛṣṇa Caitanya, je dokonale příznivé pro celý svět. Vše, co se Ho týká – Jeho jméno, podoba i vlastnosti –, nemá obdoby.“
Text 114:
«Sólo con verle, se entiende que posee todas las características de la Suprema Personalidad de Dios. Esas características son, ciertamente, extraordinarias. ¿Quién dará crédito a ello?»
Text 114:
„Každý, kdo Ho vidí, pochopí, že má veškeré vlastnosti Nejvyšší Osobnosti Božství. Takové vlastnosti jsou zajisté neobvyklé. Kdo tomu uvěří?“
Text 115:
Prakāśānanda Sarasvatī rió mucho al escuchar esta descripción. Bromeando y riéndose del brāhmaṇa, dijo lo siguiente.
Text 115:
Prakāśānanda Sarasvatī se tomuto popisu vysmál. Častoval brāhmaṇu různými posměšky a takto promluvil.
Text 116:
Prakāśānanda Sarasvatī dijo: «Sí, he oído hablar de Él. Sé que es un sannyāsī de Bengala, y que es muy sentimental. También he oído decir que pertenece a la Bhāratī-sampradāya, pues es discípulo de Keśava Bhāratī. Sin embargo, no es más que un farsante».
Text 116:
Prakāśānanda Sarasvatī řekl: „Ano, slyšel jsem o Něm. Je to nějaký sannyāsī z Bengálska a je nesmírně sentimentální. Slyšel jsem také, že patří do Bhāratī-sampradāyi, protože je žákem Keśavy Bhāratīho. Je to však pouhý podvodník.“
Text 117:
Prakāśānanda Sarasvatī continuó: «Sé que Su nombre es Caitanya y que siempre Le acompaña un buen grupo de sentimentales. Sus seguidores danzan con Él, y Él viaja de región en región y de aldea en aldea.
Text 117:
Prakāśānanda Sarasvatī pokračoval: „Vím, že se jmenuje Caitanya a doprovází Ho mnoho sentimentalistů. Tančí se svými následovníky a cestuje ze země do země a z vesnice do vesnice.“
Text 118:
«Todo el que Le ve piensa que es la Suprema Personalidad de Dios. Como tiene poderes místicos para hipnotizar a la gente, todo el que Le ve cae en esa ilusión.
Text 118:
„Každý, kdo Jej vidí, Ho považuje za Nejvyšší Osobnost Božství. Má nějakou mystickou sílu, kterou lidi hypnotizuje, a každý, kdo Ho spatří, podlehne iluzi.“
Text 119:
«Sārvabhauma Bhaṭṭācārya era un gran sabio erudito, pero he oído decir que, por relacionarse con ese Caitanya, también se ha vuelto loco.
Text 119:
„Sārvabhauma Bhaṭṭācārya byl velký učenec, ale slyšel jsem, že se ve společnosti toho Caitanyi také zbláznil.“
Text 120:
«Ese Caitanya es sannyāsī sólo de nombre. Lo que en realidad es, es un mago de primera clase. En todo caso, Su sentimentalismo no puede tener mucha aceptación aquí, en Kāśī.
Text 120:
„Tenhle Caitanya je sannyāsī pouze jménem. Ve skutečnosti je to prvotřídní kouzelník. Každopádně však po Jeho sentimentalismu zde v Káší moc velká poptávka nebude.“
Text 121:
«No vayas a ver a Caitanya. Continúa escuchando el vedānta. Si te relacionas con advenedizos, estarás perdido, tanto en este mundo como en el siguiente.»
Text 121:
„Nechoď se na Něho dívat. Jen pokračuj v naslouchání Vedāntě. Pokud se budeš sdružovat s povýšenci, budeš ztracen v tomto i příštím světě.“
Text 122:
El brāhmaṇa, cuando escuchó a Prakāśānanda Sarasvatī hablar de aquel modo de Śrī Caitanya Mahāprabhu, se sintió muy dolido. Cantando el santo nombre de Kṛṣṇa, se fue inmediatamente.
Text 122:
Brāhmaṇu velice zarmoutilo, když slyšel Prakāśānandu Sarasvatīho takto hovořit o Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi. Okamžitě tedy odešel, se svatým jménem Kṛṣṇy na rtech.
Text 123:
La mente del brāhmaṇa estaba ya purificada, debido a que había visto a la Suprema Personalidad de Dios, Śrī Caitanya Mahāprabhu. Por consiguiente, fue a ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu y Le explicó lo que había ocurrido con el sannyāsī māyāvādī Prakāśānanda.
Text 123:
Brāhmaṇova mysl již byla očištěná pohledem na Nejvyšší Osobnost Božství, Śrī Caitanyu Mahāprabhua. A proto šel za Śrī Caitanyou Mahāprabhuem a popsal, co se u māyāvādského sannyāsīho Prakāśānandy odehrálo.
Text 124:
Al escuchar esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu sonrió dulcemente. El brāhmaṇa entonces habló de nuevo al Señor.
Text 124:
Když to Śrī Caitanya Mahāprabhu vyslechl, lehce se pousmál. Brāhmaṇa potom k Pánu znovu promluvil.
Text 125:
El brāhmaṇa dijo: «Tan pronto como pronuncié Tu nombre ante él, inmediatamente confirmó que conocía Tu nombre.
Text 125:
Brāhmaṇa řekl: „Jakmile jsem před ním vyslovil Tvé jméno, okamžitě přiznal, že je zná.“
Text 126:
«Mientras Te criticaba, pronunció Tu nombre tres veces, diciendo: “Caitanya, Caitanya, Caitanya”.
Text 126:
„Když Tě pomlouval, vyslovil Tvoje jméno třikrát: ,Caitanya, Caitanya, Caitanya.̀  “
Text 127:
«Aunque pronunció Tu nombre tres veces, no pronunció el nombre “Kṛṣṇa”. Yo me sentí muy dolido de que pronunciase Tu nombre con desprecio.
Text 127:
„I když Tvé jméno vyslovil třikrát, nevyřkl jméno ,Kṛṣṇà. Velice mne zarmoutilo, že Tvé jméno vyslovoval s pohrdáním.“
Text 128:
«¿Por qué no podía pronunciar Prakāśānanda los nombres “Kṛṣṇa” y “Hari”? El nombre “Caitanya” lo dijo tres veces. En lo que a mí se refiere, sólo con verte me siento impulsado a cantar los santos nombres “Kṛṣṇa” y “Hari”.»
Text 128:
„Proč nemohl Prakāśānanda vyslovit jména ,Kṛṣṇà a ,Harì? Jméno ,Caitanyà zopakoval třikrát. Co se mě týče, já chci zpívat svatá jména ,Kṛṣṇà a ,Harì, sotva Tě zahlédnu.“
Text 129:
Śrī Caitanya Mahāprabhu contestó: «Los impersonalistas māyāvādīs son grandes ofensores contra el Señor Kṛṣṇa; por eso solamente dicen las palabras “Brahman”, “ātmā” y “caitanya”.
Text 129:
Śrī Caitanya Mahāprabhu odpověděl: „Māyāvādští impersonalisté Pána Kṛṣṇu nesmírně urážejí, a proto opakují pouze slova ,Brahmaǹ, ,ātmā̀ a ,caitanyà.“
Text 130:
«Puesto que son ofensivos contra Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, que es idéntico a Su santo nombre, el santo nombre de Kṛṣṇa no se manifiesta en sus bocas.
Text 130:
„Jelikož urážejí Kṛṣṇu, Nejvyšší Osobnost Božství, který se neliší od svého svatého jména, svaté jméno ,Kṛṣṇà se v jejich ústech neobjeví.“
Text 131:
«El santo nombre del Señor, Su forma y Su personalidad son una sola cosa. No hay diferencia entre ellos. Puesto que esos tres aspectos son absolutos, están todos llenos de bienaventuranza trascendental.
Text 131:
„Pánovo svaté jméno, podoba a osobnost jsou jedno a totéž. Není mezi nimi rozdíl. Protože jsou absolutní, jsou všechny transcendentálně blažené.“
Text 132:
«No hay diferencia entre el cuerpo de Kṛṣṇa y Él mismo, o entre Su nombre y Él mismo. Pero con el alma condicionada no es así; su nombre es diferente del cuerpo, de la forma original, etc.
Text 132:
„Mezi Kṛṣṇovým tělem a Jím samotným nebo mezi Jeho jménem a Jím samotným není rozdíl. V případě podmíněné duše se však její jméno liší od jejího těla, její původní podoby a tak dále.“
Text 133:
«“El santo nombre de Kṛṣṇa está lleno de bienaventuranza trascendental. Concede todas la bendiciones espirituales, pues es Kṛṣṇa mismo, el receptáculo de todo placer. El nombre de Kṛṣṇa es completo, y es la forma de todas las melosidades trascendentales. En ninguna circunstancia es un nombre material, y no es menos poderoso que Kṛṣṇa mismo. Puesto que el nombre de Kṛṣṇa no está contaminado por las cualidades materiales, no existe la posibilidad de que se mezcle con māyā. El nombre de Kṛṣṇa es siempre liberado y espiritual; nunca está condicionado por las leyes de la naturaleza material. Eso se debe a que el nombre de Kṛṣṇa y Kṛṣṇa mismo son idénticos.”
Text 133:
„  ,Svaté jméno Kṛṣṇy je transcendentálně blažené. Udílí všechna možná duchovní požehnání, protože je to samotný Kṛṣṇa, zdroj veškeré blaženosti. Kṛṣṇovo jméno je úplné a je ztělesněním všech transcendentálních nálad. Za žádných okolností se nejedná o hmotné jméno a není o nic méně mocné než samotný Kṛṣṇa. A jelikož Kṛṣṇovo jméno není znečištěné hmotnými kvalitami, nepřipadá v úvahu, že by mělo něco společného s māyou. Kṛṣṇovo jméno je vždy osvobozené a duchovní; nikdy není podmíněné zákony hmotné přírody. Je tomu tak proto, že se od sebe Kṛṣṇovo jméno a Kṛṣṇa samotný neliší.̀  “
Text 134:
«El santo nombre de Kṛṣṇa, Su cuerpo y Sus pasatiempos no se pueden entender con los torpes sentidos materiales. Se manifiestan de forma independiente.
Text 134:
„Kṛṣṇovo svaté jméno, Jeho tělo a Jeho zábavy nelze poznat tupými hmotnými smysly. Projevují se samy od sebe.“
Text 135:
«El santo nombre de Kṛṣṇa, Sus cualidades transcendentales y Sus pasatiempos trascendentales son iguales al Señor Kṛṣṇa mismo. Son completamente espirituales y llenos de bienaventuranza.
Text 135:
„Kṛṣṇovo svaté jméno, transcendentální vlastnosti a transcendentální zábavy jsou na stejné úrovni jako Pán Kṛṣṇa samotný. Jsou duchovní a plné blaženosti.“
Text 136:
«“Por lo tanto, los sentidos materiales no pueden apreciar el santo nombre, la forma, las cualidades y los pasatiempos de Kṛṣṇa. Cuando el alma condicionada despierta y se vuelve consciente de Kṛṣṇa y ofrece servicio empleando la lengua para cantar el santo nombre del Señor y saborear los remanentes de la comida del Señor, la lengua se purifica, y gradualmente llega a entender quién es Kṛṣṇa realmente.”
Text 136:
„  ,Hmotné smysly proto nemohou vnímat Kṛṣṇovo svaté jméno, podobu, vlastnosti a zábavy. Když se podmíněná duše probudí k vědomí Kṛṣṇy a slouží tím, že používá svůj jazyk ke zpěvu Pánova svatého jména a ochutnávání zbytků Pánova jídla, jazyk se očistí a člověk postupně pochopí, kdo Kṛṣṇa skutečně je.̀  “
Text 137:
«Las melosidades de los pasatiempos del Señor Kṛṣṇa, que están llenos de bienaventuranza, atraen al jñānī que goza del placer de la experiencia del Brahman y le conquistan.
Text 137:
„Nálady zábav Pána Kṛṣṇy, které jsou plné blaženosti, přitahují jñānīho pohrouženého v radosti z realizace Brahmanu a získají si ho.“
Text 138:
«“Ofrezco respetuosas reverencias a mi maestro espiritual, el hijo de Vyāsadeva, Śukadeva Gosvāmī. Él es quien acaba con todo lo que de inauspicioso hay en el universo. Aunque al principio estaba absorto en la felicidad de la comprensión del Brahman y vivía en un lugar apartado, habiendo abandonado toda otra forma de conciencia, se sintió atraído por los muy melodiosos pasatiempos del Señor Śrī Kṛṣṇa. Por esa razón, misericordiosamente habló el Purāṇa supremo, conocido con el nombre de Śrīmad-Bhāgavatam, que es la brillante luz de la Verdad Absoluta y que narra las actividades del Señor Kṛṣṇa.”
Text 138:
„  ,S úctou se klaním svému duchovnímu mistrovi, synovi Vyāsadevy, Śukadevovi Gosvāmīmu. Je to právě on, kdo poráží vše nepříznivé ve vesmíru. I když byl zpočátku pohroužený ve štěstí realizace Brahmanu a žil na odlehlém místě, vzdal se všech ostatních druhů vědomí a začaly ho přitahovat ty nejlíbeznější zábavy Pána Śrī Kṛṣṇy. Milostivě tedy vyslovil nejvznešenější Purāṇu známou jako Śrīmad-Bhāgavatam, která je jasným světlem Absolutní Pravdy a popisuje činnosti Pána Kṛṣṇy.̀  “
Text 139:
«Las cualidades trascendentales de Śrī Kṛṣṇa son plenamente bienaventuradas y gustosas. Por consiguiente, las cualidades del Señor Kṛṣṇa atraen incluso la mente de las personas autorrealizadas, haciéndoles dejar la bienaventuranza de la autorrealización.
Text 139:
„Transcendentální vlastnosti Śrī Kṛṣṇy jsou zcela blažené a lahodné, a tak dokonce i mysli seberealizovaných osobností odlákávají od blaženosti seberealizace.“
Text 140:
«“Quienes están satisfechos en el ser, libres de la atracción de los deseos materiales externos, sienten, sin embargo, atracción por el servicio amoroso de Śrī Kṛṣṇa, que posee cualidades trascendentales y que realiza actividades maravillosas. Hari, la Personalidad de Dios, Se llama Kṛṣṇa debido a que posee esos rasgos trascendentalmente atractivos.”
Text 140:
„  ,Láskyplná oddaná služba Śrī Kṛṣṇovi, který má transcendentální vlastnosti a projevuje úžasné činnosti, přitahuje i osoby, které jsou vnitřně spokojené a jež nepřitahují vnější hmotné touhy. Hari, Osobnost Božství, se nazývá Kṛṣṇa pro své transcendentálně přitažlivé rysy.̀  “
Text 141:
«Aparte de los pasatiempos del Señor Kṛṣṇa, la mente de las personas autorrealizadas se siente atraída hasta por el aroma de las hojas de tulasī que se ofrecen a los pies de loto de Śrī Kṛṣṇa.
Text 141:
„Kromě zábav Pána Kṛṣṇy přitahuje mysl seberealizovaných osob i vůně lístků tulasī obětovaných lotosovým nohám Śrī Kṛṣṇy.“
Text 142:
«“La brisa que llevaba el aroma de azafrán y de hojas de tulasī de los pies de loto de la Personalidad de Dios, el de ojos de loto, entró en el corazón de aquellos sabios [los Kumāras] a través de la nariz. En ese momento, los sabios experimentaron un cambio, tanto en el cuerpo como en la mente, a pesar de que estaban apegados a la comprensión impersonal del Brahman.”
Text 142:
„  ,Jakmile vánek nesoucí vůni lístků tulasī a šafránu z lotosových nohou Osobnosti Božství, jež má oči jako lotosy, pronikl do nosních dírek těchto mudrců (Kumārů), pocítili změnu na těle i na mysli, přestože byli připoutáni k realizaci neosobního Brahmanu.̀  “
Text 143:
«Debido a que los māyāvādīs son grandes ofensores y filósofos ateos, el santo nombre de Kṛṣṇa no sale de su boca.
Text 143:
„Protože jsou māyāvādī velcí rouhači a ateističtí filosofové, z jejich úst nevychází svaté jméno Kṛṣṇy.“
Text 144:
«Yo he venido aquí para vender Mis emociones y sentimientos extáticos en esta ciudad de Kāśī, pero no encuentro quien los compre. Si no los vendo, tendré que llevarlos de regreso a casa.
Text 144:
„Přišel jsem do tohoto města Káší prodávat svá emocionální extatická rozpoložení, ale nenacházím žádné zákazníky. Pokud je neprodám, budu si je muset odnést zpátky domů.“
Text 145:
«He traído una carga muy pesada para vender en esta ciudad. Me sería muy difícil llevarla de vuelta; por eso, si me pagan una fracción de su precio, la venderé aquí, en la ciudad de Kāśī.»
Text 145:
„Přinesl jsem do tohoto města těžký náklad, abych ho prodal. Nést ho zase zpátky je náročné, proto ho zde v Káší prodám i za pouhý zlomek ceny.“
Text 146:
Tras decir esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu aceptó a aquel brāhmaṇa como devoto Suyo. A la mañana siguiente, el Señor Se levantó muy temprano y partió hacia Mathurā.
Text 146:
Když Śrī Caitanya Mahāprabhu domluvil, přijal onoho brāhmaṇu jako svého oddaného. Druhý den Pán časně ráno vstal a vydal se do Mathury.
Text 147:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu partió hacia Mathurā, los tres devotos se dispusieron a ir con Él; pero el Señor les prohibió que Le acompañasen y, tras una cierta distancia, les pidió que volvieran a casa.
Text 147:
Když se Śrī Caitanya Mahāprabhu vydal na cestu do Mathury, všichni tři oddaní vyšli s Ním. Pán jim však zakázal Ho doprovázet a z dálky je požádal, aby se vrátili domů.
Text 148:
Sintiendo separación del Señor, los tres solían reunirse y glorificar las santas cualidades del Señor. Así permanecían absortos en amor extático.
Text 148:
Kvůli odloučení od Pána se tito tři setkávali a opěvovali Pánovy svaté vlastnosti. Tak byli pohroužení v extatické lásce.
Text 149:
Śrī Caitanya Mahāprabhu fue entonces a Prayāga, donde Se bañó en la confluencia del Ganges y el Yamunā. Después visitó el templo de Veṇī Mādhava, donde cantó y danzó lleno de amor extático.
Text 149:
Śrī Caitanya Mahāprabhu potom šel do Prajágu, kde se vykoupal na soutoku Gangy a Jamuny. Pak navštívil chrám Veṇī Mādhavy, ve kterém zpíval a tančil v extázi lásky.
Text 150:
Tan pronto como vio el río Yamunā, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se tiró al agua. Balabhadra Bhaṭṭācārya sujetó al Señor rápidamente, y Le sacó de nuevo con mucho cuidado.
Text 150:
Jakmile Śrī Caitanya Mahāprabhu uviděl řeku Jamunu, skočil do ní. Balabhadra Bhaṭṭācārya Pána rychle chytil a opatrně Ho vytáhl.
Text 151:
El Señor pasó tres días en Prayāga, donde entregó el santo nombre de Kṛṣṇa y el amor extático. De ese modo, liberó a mucha gente.
Text 151:
Pán zůstal v Prajágu tři dny a rozdával tam svaté jméno Kṛṣṇy spolu s extatickou láskou. Osvobodil tak mnoho lidí.
Text 152:
Camino de Mathurā, el Señor entregó el santo nombre de Kṛṣṇa y el amor extático por Kṛṣṇa en todos los lugares en que se detuvo a descansar. Así hizo danzar a la gente.
Text 152:
Kdekoliv se Pán na cestě do Mathury zastavil, aby si odpočinul, rozdával svaté jméno Kṛṣṇy a extatickou lásku ke Kṛṣṇovi. Přiměl tak lidi k tanci.
Text 153:
Durante Su viaje por el sur de la India, el Señor había liberado a mucha gente; del mismo modo, cuando viajó por la parte occidental, también convirtió a mucha gente al vaiṣṇavismo.
Text 153:
Během své cesty jižní Indií Pán osvobodil mnoho lidí a podobně i na své cestě západní oblastí obrátil mnoho lidí na vaiṣṇavismus.
Text 154:
En el camino a Mathurā, el Señor Se encontró varias veces cerca del río Yamunā. El Señor, tan pronto como veía el Yamunā, Se tiraba al agua. En el agua, el éxtasis del amor por Kṛṣṇa Le hacía perder el conocimiento.
Text 154:
Na cestě do Mathury Pán několikrát překračoval řeku Jamunu a pokaždé, když ji uviděl, do ní okamžitě skočil. Ve vodě upadal v extázi lásky ke Kṛṣṇovi do bezvědomí.
Text 155:
Cuando, finalmente, vio a lo lejos la ciudad de Mathurā, Se postró de inmediato en el suelo y ofreció reverencias con gran amor extático.
Text 155:
Jakmile se přiblížil k Mathuře a uviděl město, okamžitě padl na zem a v přílivu extatické lásky se poklonil.
Text 156:
Una vez en Mathurā, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se bañó en Viśrāma-ghāṭa. A continuación visitó el lugar de nacimiento de Kṛṣṇa y vio la Deidad de Keśavajī, a la que ofreció respetuosas reverencias.
Text 156:
Śrī Caitanya Mahāprabhu vstoupil do města Mathury a vykoupal se na Višrám-ghátu. Potom navštívil Kṛṣṇovo rodiště a zhlédl Božstvo Keśavajīho, kterému se s úctou poklonil.
Text 157:
Al ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu cantando, danzando y emitiendo unos sonidos muy fuertes, toda la gente estaba asombrada de ver Su amor extático.
Text 157:
Když Śrī Caitanya Mahāprabhu zpíval, tančil a hlasitě vykřikoval, všichni lidé při pohledu na Jeho extatickou lásku žasli.
Text 158:
Un brāhmaṇa se postró a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Después, lleno de amor extático, danzó con Él.
Text 158:
Jeden brāhmaṇa padl k lotosovým nohám Śrī Caitanyi Mahāprabhua a pak s Ním začal tančit ve stavu extatické lásky.
Text 159:
Ambos danzaron llenos de amor extático y se abrazaron el uno al otro. Levantando los brazos, decían: «¡Cantad los santos nombres de Hari y Kṛṣṇa!».
Text 159:
Oba dva tančili v extázi lásky a navzájem se objímali. Zvedali ruce nad hlavu a říkali: „Zpívejte svatá jména Hariho a Kṛṣṇy!“
Text 160:
Toda la gente empezó entonces a cantar «¡Hari! Hari!», y se levantó un gran tumulto. El sacerdote que servía al Señor Keśava ofreció un collar de flores a Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 160:
Všichni lidé potom začali volat „Hari! Hari!“ a nastalo velké pozdvižení. Kněz sloužící Pánu Keśavovi daroval Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi girlandu.
Text 161:
Viendo a Śrī Caitanya Mahāprabhu cantar y danzar, la gente estaba completamente maravillada. Todos decían: «Ese amor trascendental no es cosa corriente».
Text 161:
Když lidé viděli, jak Śrī Caitanya Mahāprabhu tančí a zpívá, žasli a říkali: „Taková transcendentální láska není nikdy obyčejná věc.“
Text 162:
La gente decía: «Sólo con ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu, todos enloquecen de amor por Kṛṣṇa. En verdad, todos ríen, lloran, cantan y aceptan el santo nombre de Kṛṣṇa.
Text 162:
Lidé si povídali: „Při pouhém pohledu na Śrī Caitanyu Mahāprabhua všichni šílí láskou ke Kṛṣṇovi. Každý se směje, pláče, tančí, zpívá a bere si svaté jméno Kṛṣṇy.“
Text 163:
«Ciertamente, Śrī Caitanya Mahāprabhu es, en todo aspecto, la encarnación del Señor Kṛṣṇa. Ahora ha venido a Mathurā para liberar a todos.»
Text 163:
„Śrī Caitanya Mahāprabhu je zcela jistě ve všech ohledech inkarnací Pána Kṛṣṇy a nyní přišel do Mathury, aby každého osvobodil.“
Text 164:
Después de esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se llevó aparte al brāhmaṇa. Sentados en un lugar solitario, el Señor le hizo preguntas.
Text 164:
Śrī Caitanya Mahāprabhu si potom vzal onoho brāhmaṇu stranou, sedli si v ústraní a Pán se ho začal ptát.
Text 165:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Tú eres un brāhmaṇa mayor, sincero y avanzado en la vida espiritual. ¿De dónde has obtenido esa opulencia trascendental del amor extático por Kṛṣṇa?».
Text 165:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Jsi starší brāhmaṇa, upřímný a pokročilý v duchovním životě. Odkud jsi získal toto transcendentální bohatství extatické lásky ke Kṛṣṇovi?“
Text 166:
El brāhmaṇa contestó: «Estando de viaje, Su Santidad Śrīla Mādhavendra Purī vino a la ciudad de Mathurā.
Text 166:
Brāhmaṇa odpověděl: „Śrīla Mādhavendra Purī přišel během svých cest do Mathury.“
Text 167:
«Durante su estancia en Mathurā, Śrīpāda Mādhavendra Purī visitó mi casa y me aceptó como discípulo. Incluso almorzó en mi casa.
Text 167:
„Během pobytu v Mathuře Śrīpāda Mādhavendra Purī navštívil můj dům a přijal mne za svého žáka. Dokonce v mém domě i poobědval.“
Text 168:
«Tras instalar la Deidad de Gopāla, Śrīla Mādhavendra Purī Le ofreció servicio. Esa misma Deidad se adora todavía en la colina Govardhana.»
Text 168:
„Śrīla Mādhavendra Purī instaloval Božstvo Gopāla a poté Mu sloužil. Toto Božstvo se na Góvardhanu uctívá dodnes.“
Text 169:
Al escuchar la relación del brāhmaṇa con Mādhavendra Purī, Caitanya Mahāprabhu inmediatamente ofreció reverencias a sus pies. El brāhmaṇa, asustado, se postró también a los pies de loto del Señor.
Text 169:
Jakmile Caitanya Mahāprabhu uslyšel o vztahu Mādhavendry Purīho k tomuto brāhmaṇovi, okamžitě se poklonil u jeho nohou. Brāhmaṇu to vylekalo a také okamžitě padl Pánovi k nohám.
Text 170:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Tú estás al nivel de Mi maestro espiritual, y Yo soy tu discípulo. Como tú eres Mi maestro espiritual, no es adecuado que Me ofrezcas reverencias».
Text 170:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Ty jsi na úrovni Mého duchovního mistra a Já jsem tvůj žák. Protože jsi Můj duchovní mistr, nepřísluší ti, aby ses Mi klaněl.“
Text 171:
Al escuchar esto, el brāhmaṇa se asustó. Entonces dijo: «¿Por qué hablas así? Tú eres un sannyāsī.
Text 171:
Jakmile to brāhmaṇa uslyšel, vylekal se a řekl: „Proč říkáš takové věci? Jsi přece sannyāsī.“
Text 172:
«Al ver Tu amor extático, puedo imaginar que debes de tener alguna relación con Mādhavendra Purī. Eso es lo que entiendo.
Text 173:
„Tento druh extatické lásky může zakusit jedině ten, kdo má vztah s Mādhavendrou Purīm. Bez něho nemůže být po takové transcendentální extatické lásce ani stopy.“
Text 173:
«Esa clase de amor extático sólo puede experimentarlo quien tiene una relación con Mādhavendra Purī. Sin él, es imposible ni el más mínimo aroma de ese amor extático trascendental.»
Text 173:
“This kind of ecstatic love can be experienced only when one has a relationship with Mādhavendra Purī. Without him, even a scent of such transcendental ecstatic love is impossible.”
Text 174:
Balabhadra Bhaṭṭācārya explicó entonces la relación entre Mādhavendra Purī y Śrī Caitanya Mahāprabhu. Al escuchar esto, el brāhmaṇa se sintió muy complacido y se puso a danzar.
Text 174:
Balabhadra Bhaṭṭācārya potom vysvětlil vztah mezi Mādhavendrou Purīm a Śrī Caitanyou Mahāprabhuem. Když to brāhmaṇa uslyšel, měl z toho velkou radost a začal tančit.
Text 175:
El brāhmaṇa llevó entonces a Śrī Caitanya Mahāprabhu a su casa, y, por su propia voluntad, ofreció diversos servicios al Señor.
Text 175:
Brāhmana pak vzal Śrī Caitanyu Mahāprabhua do svého domu a různými způsoby Pánu sloužil podle touhy svého srdce.
Text 176:
El brāhmaṇa pidió a Balabhadra Bhaṭṭācārya que cocinase el almuerzo de Śrī Caitanya Mahāprabhu. En ese momento, el Señor, sonriendo, dijo lo siguiente.
Text 176:
Požádal Balabhadru Bhaṭṭācāryu, aby pro Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua uvařil oběd. Tehdy Pán s úsměvem promluvil.
Text 177:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «En tu casa ha comido Mādhavendra Purī. Por eso, puedes cocinar tú y darme lo que cocines. Ésa es Mi instrucción».
Text 177:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Tady u tebe již obědval Mādhavendra Purī, proto můžeš uvařit a dát Mi najíst. To je Můj pokyn.“
Text 178:
«Cualquier acción que un gran hombre ejecute, los hombres comunes la siguen. Y cualquier norma que establezca con actos ejemplares, todo el mundo la sigue.»
Text 178:
„  ,Cokoliv dělá velký člověk, obyčejní lidé následují a vzor, který svým příkladem stanoví, si pak osvojí celý svět.̀  “
Text 179:
El brāhmaṇa pertenecía a la comunidad sanoḍiyā de brāhmaṇas. Un sannyāsī no aceptaría comida de esa clase de brāhmaṇas.
Text 179:
Tento brāhmaṇa patřil ke společenství Sanoḍiyā brāhmaṇů a od takového brāhmaṇy sannyāsī jídlo nepřijímá.
Text 180:
Aunque el brāhmaṇa pertenecía a la comunidad sanoḍiyā, Śrīla Mādhavendra Purī vio que se comportaba como un vaiṣṇava, y por ello le aceptó como discípulo. Mādhavendra Purī aceptó también los alimentos que cocinaba.
Text 180:
I když tento brāhmaṇa patřil do společenství Sanoḍiyā, Śrīla Mādhavendra Purī jej přijal za svého žáka, protože u něho viděl vaiṣṇavské chování. Mādhavendra Purī také přijímal jídlo, které uvařil.
Text 181:
Por esa razón, Śrī Caitanya Mahāprabhu, de muy buena gana, pidió al brāhmaṇa que cocinara; llevado por su natural humildad, el brāhmaṇa dijo lo siguiente.
Text 181:
Śrī Caitanya Mahāprabhu ho proto rád o jídlo požádal a brāhmaṇa, který pociťoval přirozenou pokoru, začal hovořit následovně:
Text 182:
«Soy muy afortunado de poderte ofrecer comida. Tú eres el Señor Supremo y estás en la posición trascendental, de modo que no estás sujeto a ninguna restricción.
Text 182:
„Je pro mne velké štěstí, že Ti mohu nabídnout jídlo. Ty jsi Nejvyšší Pán, a protože jsi transcendentální, nepodléháš žádnému omezení.“
Text 183:
«Los necios blasfemarán contra Ti, pero yo no voy a tolerar las palabras de esos malvados.»
Text 183:
„Hlupáci Tě budou pomlouvat, ale já nebudu slova těchto zlomyslných lidí tolerovat.“
Text 184:
Śrī Caitanya Mahāprabhu contestó: «Los Vedas, los Purāṇas y los grandes sabios eruditos no siempre están de acuerdo entre sí. Es por eso que hay distintos principios religiosos.
Text 184:
Śrī Caitanya Mahāprabhu odpověděl: „Védy, Purāṇy a velcí učení mudrci spolu nejsou vždy za jedno, a proto existují různé náboženské zásady.“
Text 185:
«El comportamiento del devoto establece el verdadero propósito de los principios religiosos. El comportamiento de Mādhavendra Purī Gosvāmī es la esencia de esos principios religiosos.»
Text 185:
„Oddaný svým chováním ustanovuje skutečný význam náboženských zásad. Chování Mādhavendry Purīho Gosvāmīho je jejich podstatou.“
Text 186:
Śrī Caitanya Mahāprabhu continuó: «“Los áridos argumentos no llevan a ninguna conclusión. A una gran personalidad no se le considera un gran sabio si su opinión no difiere de la de los demás. No se llega al camino de la recta comprensión de los principios religiosos por el simple hecho de estudiar los Vedas y su diversidad. La verdad inmutable de los principios religiosos está oculta en el corazón de las personas puras y autorrealizadas. Por consiguiente, y como se confirma en los śāstras, se debe aceptar la senda de progreso que promueven los mahājanas”».
Text 186:
Śrī Caitanya Mahāprabhu pokračoval: „Suché argumenty nevedou k žádným závěrům. Velká osobnost, jejíž názor se neliší od názorů druhých, není považována za významného mudrce. Védy jsou rozmanité a pouhým studiem se nelze dobrat správné cesty vedoucí k pochopení náboženských zásad. Skutečná pravda o náboženských zásadách je ukrytá v srdci ryzí, seberealizované osoby. Proto je třeba, jak potvrzují śāstry, přijmout takovou cestu pokroku, jakou zastávají mahājanové.“
Text 187:
Tras esta conversación, el brāhmaṇa sirvió a Śrī Caitanya Mahāprabhu Su almuerzo. Todos los habitantes de Mathurā fueron entonces a ver al Señor.
Text 187:
Po tomto rozhovoru předložil brāhmaṇa Pánu Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi oběd a poté přišli Pána navštívit všichni lidé z Mathury.
Text 188:
Vinieron cientos de miles de personas, tantas que nadie podía contarlas. Por esa razón, Śrī Caitanya Mahāprabhu salió de la casa para dar audiencia a la gente.
Text 188:
Lidé přicházeli po statisících a nikdo je nemohl spočítat. Śrī Caitanya Mahāprabhu proto vyšel z domu, aby se jim ukázal.
Text 189:
Cuando se formó aquella multitud, Śrī Caitanya Mahāprabhu levantó los brazos y dijo en voz muy alta: «¡Haribol!». La gente respondió al Señor y se llenó de éxtasis. Como si hubieran enloquecido, se pusieron a danzar y a pronunciar el sonido trascendental «¡Hari!».
Text 189:
Śrī Caitanya Mahāprabhu před shromážděnými lidmi zvedl ruce nad hlavu a vykřikl „Haribol!“ Lidé Pánu odpověděli a upadli do extáze. Tančili jako šílení a volali transcendentální jméno „Hari!“
Text 190:
Śrī Caitanya Mahāprabhu Se bañó en los veinticuatro ghats que hay a lo largo de la orilla del Yamunā, y el brāhmaṇa Le mostró todos los lugares de peregrinaje.
Text 190:
Śrī Caitanya Mahāprabhu se vykoupal na dvaceti čtyřech ghátech podél Jamuny a brāhmaṇa Mu ukázal všechna poutní místa.
Text 191:
Śrī Caitanya Mahāprabhu visitó Svayambhu, Viśrāma-ghāṭa, Dīrgha Viṣṇu, Bhūteśvara, Mahāvidyā, Gokarṇa y todos los demás lugares sagrados a orillas del Yamunā.
Text 191:
Śrī Caitanya Mahāprabhu navštívil všechna posvátná místa nacházející se na březích Jamuny, mezi nimi i místa jako Svajambhu, Višrám-ghát, Dírgha Višnu, Bhútéšvar, Mahávidja a Gókarn.
Text 192:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu deseó ver los bosques de Vṛndāvana, llevó consigo al brāhmaṇa.
Text 192:
Když chtěl Śrī Caitanya Mahāprabhu vidět různé lesy Vrindávanu, vzal toho brāhmaṇu s sebou.
Text 193:
Śrī Caitanya Mahāprabhu visitó los diferentes bosques, entre ellos los de Madhuvana, Tālavana, Kumudavana y Bahulāvana. En todos los sitios que visitaba, Se bañaba lleno de amor extático.
Text 193:
Śrī Caitanya Mahāprabhu navštívil různé lesy včetně Madhuvanu, Tálavanu, Kumudavanu a Bahulávanu. Všude, kam přišel, se ve velké extázi lásky vykoupal.
Text 194:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu pasó por Vṛndāvana, los rebaños de vacas que estaban pastando Le vieron pasar y, de inmediato, Le rodearon, mugiendo en voz muy alta.
Text 194:
Když Śrī Caitanya Mahāprabhu procházel Vrindávanem, spatřila Ho stáda pasoucích se krav. Okamžitě Ho obklopily a hlasitě bučely.
Text 195:
Al ver a las vacas acercársele, el Señor quedó aturdido de amor extático. Las vacas, entonces, Le lamieron el cuerpo debido al gran afecto que sentían por Él.
Text 195:
Když Pán viděl, jak k Němu přicházejí ta stáda, ztuhl v extázi lásky. Krávy Mu z velké náklonnosti začaly olizovat celé tělo.
Text 196:
Tras recobrar la calma Śrī Caitanya Mahāprabhu Se puso a acariciar a las vacas, que, sin poder abandonar Su compañía, iban con Él.
Text 196:
Śrī Caitanya Mahāprabhu se uklidnil a začal krávy hladit. Ty se nedokázaly vzdát Jeho společnosti, a tak šly s Ním.
Text 197:
Los pastores de vacas pasaron grandes dificultades antes de conseguir que las vacas regresasen. Entonces, cuando el Señor cantó, todos los ciervos oyeron Su dulce voz y se acercaron a Él.
Text 197:
Pastevcům dalo velkou práci krávy udržet. Když Pán zpíval, Jeho příjemný hlas uslyšeli jeleni a přispěchali za Ním.
Text 198:
Al ver la cara del Señor, los ciervos y los gamos se pusieron a lamerle el cuerpo. Sin sentir ningún miedo de Él, Le acompañaron por el camino.
Text 198:
Jakmile jeleni a laně přišli blíž a uviděli Pánovu tvář, začali olizovat Jeho tělo. Vůbec se Ho nebáli a doprovázeli Ho po cestě.
Text 199:
Los abejorros, los loros, el cuco y otras aves, cantaban la quinta nota en voz muy alta, y los pavos reales danzaban frente al Señor.
Text 199:
Čmeláci a ptáci, jako jsou papoušci a kukačky, se hlasitě rozezpívali v pátém tónu a pávi se před Pánem dali do tance.
Text 200:
Al ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu, los árboles y las enredaderas de Vṛndāvana se llenaron de júbilo. Se les erizaron los tallos, y comenzaron a derramar lágrimas de éxtasis en forma de miel.
Text 200:
Vrindávanské stromy a popínavé rostliny jásaly, když viděly Śrī Caitanyu Mahāprabhua. Měly zježené větvičky a ronily slzy extáze v podobě medu.
Text 201:
Cargadas de frutas y flores, las ramas de los árboles y las enredaderas se postraban a los pies de loto del Señor y Le recibían con diversos obsequios, como si de un viejo amigo se tratase.
Text 201:
Větve stromů i popínavé rostliny padaly přetížené ovocem a květy k lotosovým nohám Pána a vítaly Ho různými dárky, jako kdyby byli přátelé.
Text 202:
Así, todas las entidades vivientes móviles e inmóviles de Vṛndāvana se llenaron de júbilo al ver al Señor. Eran como viejos amigos que se sentían felices de volver a verse.
Text 202:
Všechny pohyblivé i nehybné živé bytosti ve Vrindávanu tedy měly nesmírnou radost, že vidí Pána. Bylo to, jako když se přátelé radují, že vidí jiného přítele.
Text 203:
Al ver el afecto que Le mostraban, el Señor Se sintió conmovido de amor extático. Entonces Se puso a jugar con ellos como un amigo que juega con otro amigo. Así, por voluntad propia, Se dejó controlar por Sus amigos.
Text 203:
Pán byl dojat extatickou láskou, když viděl jejich náklonnost. Začal si s nimi hrát, jako si spolu hrají přátelé, a tak se jimi dobrovolně nechal ovládat.
Text 204:
Śrī Caitanya Mahāprabhu abrazaba a todos los árboles y enredaderas, que, a su vez, Le ofrecían sus frutas y sus flores como en meditación.
Text 204:
Śrī Caitanya Mahāprabhu začal objímat každý strom i popínavou rostlinu a ty zase jako by v meditaci nabízely své plody a květy.
Text 205:
El cuerpo del Señor estaba inquieto, y en él se manifestaron lágrimas, temblores y júbilo. En voz muy alta decía: «¡Cantad “Kṛṣṇa”! ¡Cantad “Kṛṣṇa”!».
Text 205:
Pánovo tělo bylo neklidné a objevily se u Něho slzy, chvění i jásot. Hlasitě volal: „Zpívej ,Kṛṣṇa!̀ Zpívej ,Kṛṣṇa!̀  “
Text 206:
Todas las criaturas móviles e inmóviles comenzaron entonces a entonar el sonido trascendental de Hare Kṛṣṇa, como un eco a la profunda voz de Caitanya Mahāprabhu.
Text 206:
Všechny pohyblivé i nehybné živé bytosti začaly zpívat transcendentální jména Hare Kṛṣṇa, jako kdyby tvořily ozvěnu hlubokého hlasu Caitanyi Mahāprabhua.
Text 207:
El Señor entonces Se tomaba del cuello de los ciervos y lloraba. Los cuerpos de los ciervos mostraban signos de júbilo, y en sus ojos había lágrimas.
Text 207:
Pán potom chytal jeleny okolo krku a plakal. Na tělech jelenů byla vidět velká radost a v očích měli slzy.
Text 208:
Cuando una pareja de loros, macho y hembra, se posaron en las ramas de un árbol, el Señor les vio y quiso escucharles hablar.
Text 208:
Když se ve větvích jednoho stromu objevil pár papoušků, Pán je spatřil a chtěl je slyšet mluvit.
Text 209:
Los dos loros volaron hasta la mano del Señor y comenzaron a cantar las cualidades trascendentales de Kṛṣṇa, mientras el Señor les escuchaba.
Text 209:
Oba papoušci pak přistáli Pánovi na ruce a On poslouchal, jak opěvují Kṛṣṇovy transcendentální vlastnosti.
Text 210:
El loro macho cantó: «La glorificación del Señor Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, es beneficiosa para todos los seres del universo. Su belleza sale victoriosa sobre las gopīs de Vṛndāvana y subyuga su paciencia. Sus pasatiempos dejan asombrada a la diosa de la fortuna, y Su fuerza física hace de la colina Govardhana un pequeño juguete, como una pelota. Sus inmaculadas cualidades son ilimitadas, y Su comportamiento satisface a todos. El Señor Kṛṣṇa es atractivo para todos. ¡Oh, que nuestro Señor sustente al universo entero!».
Text 210:
Papoušek zpíval: „Opěvování Pána Kṛṣṇy, Nejvyšší Osobnosti Božství, přináší prospěch každému ve vesmíru. Jeho krása přemáhá gopī z Vrindávanu a pokořuje jejich trpělivost. Bohyně štěstí žasne nad Jeho zábavami a Jeho síla dělá z kopce Góvardhanu malý míček na hraní. Jeho bezchybné vlastnosti jsou neomezené a Jeho chování každého uspokojuje. Všichni jsou k Pánu Kṛṣṇovi přitahováni. Nechť náš Pán udržuje celý vesmír!“
Text 211:
Al escuchar al loro macho describir de esta forma al Señor Kṛṣṇa, la hembra se dispuso a describir a Śrīmatī Rādhārāṇī.
Text 211:
Poté, co samička vyslechla papouškův popis Pána Kṛṣṇy, začala popisovat Śrīmatī Rādhārāṇī.
Text 212:
El loro hembra dijo: «El afecto de Śrīmatī Rādhārāṇī, Su exquisita belleza y Su buen comportamiento, Su manera artística de danzar y de cantar y Sus composiciones poéticas son tan atractivas que atraen la mente de Kṛṣṇa, el que atrae la mente de todos los seres del universo».
Text 212:
Samička řekla: „Citová náklonnost Śrīmatī Rādhārāṇī, Její dokonalá krása a dobré chování, Její umělecký tanec a zpěv a Její básně jsou tak přitažlivé, že okouzlují mysl Kṛṣṇy, který přitahuje mysl každého ve vesmíru.“
Text 213:
Entonces, el loro macho dijo: «Kṛṣṇa es quien encanta la mente de Cupido». Entonces recitó otro verso.
Text 213:
Papoušek potom řekl: „Kṛṣṇa okouzluje i mysl Amora.“ A začal recitovat další verš.
Text 214:
El loro macho dijo: «Mi querida śārī [loro hembra], Śrī Kṛṣṇa lleva una flauta y encanta el corazón de todas las mujeres del universo. Él es, en particular, el disfrutador de las hermosas gopīs, así como el que cautiva a Cupido. ¡Gloria a Él!».
Text 214:
Papoušek pokračoval: „Moje drahá śārī (papouščí samičko), Śrī Kṛṣṇa nosí flétnu a okouzluje srdce všech žen ve vesmíru. Zvláště se těší z překrásných gopī a také okouzluje Amora. Nechť je oslavován!“
Text 215:
Entonces, el loro hembra comenzó a hablar jocosamente al loro macho. Śrī Caitanya Mahāprabhu la escuchó abrumado de un maravilloso amor extático.
Text 215:
Samička pak začala v žertu promlouvat k papouškovi. Śrī Caitanyi Mahāprabhua se zmocnila úžasná extáze lásky, když slyšel její slova.
Text 216:
El loro hembra dijo: «Cuando está con Rādhārāṇī, el Señor Śrī Kṛṣṇa es el encantador de Cupido; pero, cuando está solo, Él mismo Se ve cautivado por sentimientos eróticos, aunque Él encante al universo entero».
Text 216:
Samička řekla: „Když je Pán Śrī Kṛṣṇa s Rādhārāṇī, dokáže okouzlit Amora. O samotě je však sám okouzlený erotickými pocity, i když okouzluje celý vesmír.“
Text 217:
Los dos loros volaron hasta la rama de un árbol; entonces, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se quedó mirando con curiosidad la danza de los pavos reales.
Text 217:
Oba papoušci potom odletěli zpět na větev stromu a Śrī Caitanya Mahāprabhu začal se zvědavostí sledovat tanec pávů.
Text 218:
El cuello azul de los pavos reales despertó de inmediato en el Señor el recuerdo de Kṛṣṇa. Entonces cayó al suelo poseído de amor extático.
Text 218:
Jakmile Pán uviděl modré paví krky, vzpomněl si okamžitě na Kṛṣṇu a v extázi lásky upadl na zem.
Text 219:
Cuando vieron que Śrī Caitanya Mahāprabhu había caído inconsciente, el brāhmaṇa y Balabhadra Bhaṭṭācārya fueron inmediatamente a atenderle.
Text 219:
Když brāhmaṇa uviděl Śrī Caitanyu Mahāprabhua v bezvědomí, společně s Balabhadrou Bhaṭṭācāryou se o Něho postaral.
Text 220:
Sin perder un instante, salpicaron agua sobre el cuerpo del Señor. Después, Le abanicaron, usando la prenda superior del Señor.
Text 220:
Rychle Pána pokropili vodou a začali Ho ovívat Jeho svrchním kusem oděvu.
Text 221:
Entonces, se pusieron a cantarle el santo nombre de Kṛṣṇa al oído. El Señor, al recobrar la conciencia, comenzó a rodar por el suelo.
Text 221:
Pak Pánovi do ucha zpívali svaté jméno Kṛṣṇy. Pán se probral a začal se válet po zemi.
Text 222:
En el suelo había espinas puntiagudas que hirieron al Señor mientras rodaba por el suelo. Sentándole en su regazo, Balabhadra Bhaṭṭācārya Le calmó.
Text 222:
Jak se Pán válel po zemi, Jeho tělo poranily ostré trny. Balabhadra Bhaṭṭācārya si Ho proto vzal na klín a uklidnil Ho.
Text 223:
La mente de Śrī Caitanya Mahāprabhu vagaba llena de amor extático por Kṛṣṇa. De pronto, el Señor Se puso en pie y dijo: «¡Cantad! ¡Cantad!», al mismo tiempo que Él mismo empezaba a danzar.
Text 223:
Mysl Śrī Caitanyi Mahāprabhua blouznila v extázi lásky ke Kṛṣṇovi. Okamžitě se postavil a říkal: „Zpívejte! Zpívejte!“ Potom sám začal tančit.
Text 224:
Al recibir esa orden del Señor, Balabhadra Bhaṭṭācārya y el brāhmaṇa se pusieron a cantar el santo nombre de Kṛṣṇa. El Señor entonces, sin dejar de danzar, continuó caminando.
Text 224:
Na pokyn Pána začali Balabhadra Bhaṭṭācārya s brāhmaṇou zpívat svaté jméno Kṛṣṇy. Pán tančil a pokračoval dále po cestě.
Text 225:
El brāhmaṇa estaba asombrado de ver los signos de amor extático que mostraba Śrī Caitanya Mahāprabhu. Entonces se llenó de ansiedad por proteger al Señor.
Text 225:
Brāhmaṇa žasl, když viděl příznaky extatické lásky Śrī Caitanyi Mahāprabhua, a toužil Pána chránit.
Text 226:
En Jagannātha Purī, la mente de Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba absorta en amor extático, pero, en el camino que Le llevaba a Vṛndāvana, ese amor aumentó cien veces.
Text 226:
V Džagannáth Purí byla mysl Śrī Caitanyi Mahāprabhua pohroužená do extatické lásky, ale na cestě do Vrindávanu se tato láska ještě stokrát zvětšila.
Text 227:
Cuando visitó Mathurā, el amor extático del Señor se multiplicó por mil, pero caminando por los bosques de Vṛndāvana era cien mil veces mayor.
Text 227:
Pánova extatická láska se zvětšila tisíckrát, když navštívil Mathuru, ale při putování po lesích Vrindávanu vzrostla stotisíckrát.
Texts 228-229:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba en otros lugares, la sola mención del nombre de Vṛndāvana bastaba para aumentar Su amor extático. Ahora, cuando de hecho caminaba por el bosque de Vṛndāvana, Su mente estaba absorta, día y noche, en un gran amor extático. Se bañaba y comía sólo por hábito.
Text 228-229:
Když byl Śrī Caitanya Mahāprabhu někde jinde, stačilo ke zvětšení Jeho extatické lásky pouhé jméno Vrindávanu. Nyní, když cestoval Vrindávanem, byla Jeho mysl dnem i nocí pohroužená ve velké extázi lásky. Jedl a koupal se jen ze zvyku.
Text 230:
He escrito así una descripción del amor extático que el Señor Caitanya manifestó en uno de los lugares que visitó mientras caminaba por los doce bosques de Vṛndāvana. Explicar lo que experimentó en cada uno de los lugares sería imposible.
Text 230:
Takto jsem popsal extatickou lásku Pána Caitanyi projevenou na jednom z míst, která navštívil při svých cestách dvanácti lesy Vrindávanu. Popsat, co prožíval všude, by nebylo možné.
Text 231:
El Señor Ananta escribe millones de libros explicando con detalle las transformaciones de amor extático que Śrī Caitanya Mahāprabhu experimentó en Vṛndāvana.
Text 231:
Pán Ananta dopodrobna líčí v miliónech knih proměny extatické lásky zakoušené Śrī Caitanyou Mahāprabhuem ve Vrindávanu.
Text 232:
Puesto que el propio Señor Ananta no puede narrar ni un fragmento de esos pasatiempos, yo simplemente indico la dirección.
Text 232:
A protože samotný Pán Ananta nedokáže popsat ani zlomek těchto zábav, já pouze ukazuji směr.
Text 233:
El mundo entero quedó sumergido en la inundación de los pasatiempos de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Podremos nadar en esas aguas en la medida en que tengamos fuerzas para hacerlo.
Text 233:
Celý svět byl stržen záplavou zábav Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Každý může v této vodě plavat, nakolik mu síly stačí.
Text 234:
Orando a los pies de loto de Śrī Rūpa y Śrī Raghunātha, siempre deseando su misericordia, yo, Kṛṣṇadāsa, narro el Śrī Caitanya-caritāmṛta, siguiendo sus pasos.
Text 234:
Já, Kṛṣṇadāsa, vyprávím Śrī Caitanya-caritāmṛtu po vzoru Śrī Rūpy a Śrī Raghunātha. A protože vždy toužím po jejich milosti, modlím se u jejich lotosových nohou.