Skip to main content

Text 31

Text 31

Texto

Verš

ārādhanānāṁ sarveṣāṁ
viṣṇor ārādhanaṁ param
tasmāt parataraṁ devi
tadīyānāṁ samarcanam
ārādhanānāṁ sarveṣāṁ
viṣṇor ārādhanaṁ param
tasmāt parataraṁ devi
tadīyānāṁ samarcanam

Palabra por palabra

Synonyma

ārādhanānām — de las diversas formas de adoración; sarveṣām — todas; viṣṇoḥ — del Señor Viṣṇu; ārādhanam — adoración; param — la más sublime; tasmāt — y por encima de esa adoración del Señor Viṣṇu; parataram — de mayor valor; devi — ¡oh, diosa!; tadīyānām — de las personas relacionadas con el Señor Viṣṇu; samarcanam — adoración firme y estricta.

ārādhanānām — z druhů uctívání; sarveṣām — veškerých; viṣṇoḥ — Pána Śrī Viṣṇua; ārādhanam — uctívání; param — nejvznešenější; tasmāt — a nad tímto uctíváním Pána Viṣṇua; parataram — ještě hodnotnější; devi — ó bohyně; tadīyānām — těch, kdo mají vztah s Pánem Viṣṇuem; samarcanam — přísné a věrné uctívání.

Traducción

Překlad

«[El Señor Śiva dijo a la diosa Durgā:] “Mi querida Devī, aunque los Vedas recomiendan la adoración de semidioses, la adoración del Señor Viṣṇu es suprema. Sin embargo, por encima de la adoración del Señor Viṣṇu está el ofrecer servicio a los vaiṣṇavas, que están relacionados con el Señor Viṣṇu”.

„(Pán Śiva řekl bohyni Durze:) ,Moje drahá Devī, i když Védy doporučují uctívání polobohů, uctívání Pána Viṣṇua je nejvyšší. Ještě vyšší než uctívání Pána Viṣṇua je však sloužení vaiṣṇavům, protože ti k Pánu Viṣṇuovi patří.̀“

Significado

Význam

Los Vedas se dividen en tres secciones: karma-kāṇḍa, jñāna-kāṇda y upāsanā-kāṇda. Esas actividades están centradas en los procesos fruitivos, la especulación filosófica y la adoración. En los Vedas hay pasajes en los que se recomienda la adoración de diversos semidioses, así como del Señor Viṣṇu. En este verso del Padma Purāṇa, el Señor Śiva responde a una pregunta de Durgā. El verso aparece también en el Laghu-bhāgavatāmṛta (2.4), de Śrīla Rūpa Gosvāmī. Las palabras viṣṇor ārādhanam se refieren a la adoración del Señor Viṣṇu, Kṛṣṇa. Por lo tanto, la forma suprema de adoración es satisfacer a la Suprema Personalidad de Dios, Śrī Kṛṣṇa. En el verso, además, se concluye que quien adora al Señor Viṣṇu ofrece un mejor servicio si adora al devoto del Señor Kṛṣṇa. Hay diversos tipos de devotos: unos están en el plano de śānta-rasa, mientras que otros están en dāsya-rasa, sakhya-rasa, vātsalya-rasa o mādhurya-rasa. Aunque todos los rasas se dan en el plano trascendental, mādhurya-rasa es la melosidad trascendental suprema. Por consiguiente, la conclusión es que la adoración de los devotos que se ocupan en el servicio del Señor en la actitud de mādhurya-rasa es la actividad espiritual suprema. Śrī Caitanya Mahāprabhu y Sus seguidores adoran al Señor Kṛṣṇa principalmente con la actitud de mādhurya-rasa. Otros ācāryas vaiṣṇavas recomendaron la adoración hasta el nivel de vātsalya-rasa. Por eso, Śrīla Rūpa Gosvāmī, en su Vidagdha-mādhava (1.2), explica que el método de adoración de Śrī Caitanya Mahāprabhu es el supremo:

Védy jsou rozděleny do tří oddělení: karma-kāṇḍa, jñāna-kāṇḍa a upāsanā-kāṇḍa, jež pojednávají o ploduchtivém jednání, empirické filosofické spekulaci a uctívání. Ve Védách je doporučeno uctívání různých polobohů a také Pána Viṣṇua. V tomto citátu z Padma Purāṇy Pán Śiva odpovídá na otázku bohyně Durgy. Stejný verš je také v Laghu-bhāgavatāmṛtě (2.4) Śrīly Rūpy Gosvāmīho. Slova viṣṇor ārādhanam poukazují na uctívání Pána Viṣṇua neboli Kṛṣṇy. Nejvyšší formou uctívání je uspokojit Nejvyšší Osobnost Božství, Śrī Kṛṣṇu. Dalším závěrem je, že ten, kdo uctívá Pána Viṣṇua, prokazuje ještě lepší službu, pokud uctívá oddaného Pána Kṛṣṇy. Oddaní jsou různých druhů – v śānta-rase, dāsya-rase, sakhya-rase, vātsalya-rase a mādhurya-rase. I když jsou všechny tyto rasy na transcendentální úrovni, mādhurya-rasa je tou nejvyšší transcendentální náladou. Přirozený závěr tedy je, že uctívání oddaných, kteří Pánu slouží v mādhurya-rase, je nejvznešenější duchovní činností. Śrī Caitanya Mahāprabhu a Jeho následovníci uctívají Pána Kṛṣṇu hlavně v mādhurya-rase. Jiní vaiṣṇavští ācāryové doporučovali uctívání nanejvýš do úrovně vātsalya-rasy. Śrīla Rūpa Gosvāmī proto ve své Vidagdha-mādhavě (1.2) popisuje učení Śrī Caitanyi Mahāprabhua jako nejvyšší:

anarpita-carīṁ cirāt karuṇayāvatīrṇaḥ kalau
samarpayitum unnatojjvala-rasāṁ sva-bhakti-śriyam
anarpita-carīṁ cirāt karuṇayāvatīrṇaḥ kalau
samarpayitum unnatojjvala-rasāṁ sva-bhakti-śriyam

Śrī Caitanya Mahāprabhu descendió en la era de Kali para manifestar la excelencia suprema de mādhurya-rasa, un regalo que ningún ācārya o encarnación había otorgado anteriormente. Por consiguiente, Śrī Caitanya Mahāprabhu es considerado la encarnación más magnánima. Él es el único que repartió amor por Kṛṣṇa, manifestando, al mismo tiempo, la excelencia suprema del amor por Kṛṣṇa en el rāsa conyugal.

Śrī Caitanya Mahāprabhu se v tomto věku Kali zjevil proto, aby představil naprostou výjimečnost mādhurya-rasy, dar, který nikdy předtím žádný ācārya ani inkarnace neudělili. Śrī Caitanya Mahāprabhu je proto přijímán jako nejvelkodušnější inkarnace ze všech. Jedině On rozdával lásku ke Kṛṣṇovi s tím, že zároveň projevoval výjimečnou vznešenost lásky ke Kṛṣṇovi v milostné rase.