Skip to main content

Text 208

Text 208

Texto

Verš

āji haite duṅhāra nāma ‘rūpa’ ‘sanātana’
dainya chāḍa, tomāra dainye phāṭe mora mana
āji haite duṅhāra nāma ‘rūpa’ ‘sanātana’
dainya chāḍa, tomāra dainye phāṭe mora mana

Palabra por palabra

Synonyma

āji haite — desde este día; duṅhāra — de vosotros dos; nāma — estos nombres; rūpa — Śrī Rūpa; sanātana — Śrī Sanātana; dainya chāḍa — dejad a un lado vuestra humildad; tomāra — vuestra; dainye — humildad; phāṭe — rompe; mora — Mío; mana — corazón.

āji haite — od tohoto dne; duṅhāra — vás dvou; nāma — tato jména; rūpa — Śrī Rūpa; sanātana — Śrī Sanātana; dainya chāḍa — zanechte své pokory; tomāra — vaše; dainye — pokora; phāṭe — trhá; mora — Moje; mana — srdce.

Traducción

Překlad

«Mi querido Sākara Mallika, desde este día vuestros nombres serán Śrīla Rūpa y Śrīla Sanātana. Ahora, por favor, abandonad esa actitud, pues vuestra humildad Me rompe el corazón.»

„Můj drahý Sákaro Maliku, ode dneška se budete jmenovat Śrīla Rūpa a Śrīla Sanātana. A nyní prosím odložte stranou svou pokoru, neboť Mi puká srdce, když vás tu vidím tak ponížené.“

Significado

Význam

Con esas palabras, Śrī Caitanya Mahāprabhu dio iniciación a Dabira Khāsa y Sākara Mallika. Ambos acudieron al Señor con toda humildad, y el Señor les aceptó como Sus viejos sirvientes, Sus sirvientes eternos, y Les cambió el nombre. A raíz de esto, podemos entender la importancia fundamental de que el discípulo cambie de nombre después de la iniciación.

V tuto chvíli Śrī Caitanya Mahāprabhu ve skutečnosti Dabira Kháse a Sákaru Malika zasvětil. Přišli za Pánem s veškerou pokorou a Pán je přijal jako odvěké, věčné služebníky a změnil jim jména. Z toho je zřejmé, jak je pro žáka důležitá změna jména po zasvěcení.

śaṅkha-cakrādy-ūrdhva-puṇḍra-dhāraṇādy-ātma-lakṣaṇam
tan nāma-karaṇaṁ caiva
vaiṣṇavatvam ihocyate
śaṅkha-cakrādy-ūrdhva-puṇḍra-
dhāraṇādy-ātma-lakṣaṇam
tan nāma-karaṇaṁ caiva
vaiṣṇavatvam ihocyate

«Después de la iniciación, el nombre del discípulo debe cambiar para indicar que es un sirviente del Señor Viṣṇu. A partir de entonces, el discípulo también debe empezar a marcarse el cuerpo con tilaka (ūrdhva-puṇḍra), en especial la frente. Esas marcas son espirituales, los signos del perfecto vaiṣṇava». Este verso procede del Uttara-khaṇḍa del Padma Purāṇa. Los miembros de la sahajiyā-sampradāya no se cambian el nombre; por lo tanto, no se les puede considerar gauḍīya vaiṣṇavas. Si una persona no se cambia de nombre después de la iniciación, debe entenderse que va a continuar bajo la influencia del concepto corporal de la vida.

„Po zasvěcení se musí změnit jméno žáka, aby bylo jasné, že je služebníkem Pána Viṣṇua. Žák si musí také okamžitě začít značit tělo tilakem (ūrdhva-puṇḍra), zvláště na čele. To jsou duchovní označení, znaky dokonalého vaiṣṇavy.“ Tento verš je z Padma Purāṇy, Uttara-khaṇḍy. Členové sahajiyā-sampradāyi si jména nemění, a proto nemohou být považováni za Gauḍīya-vaiṣṇavy. Pokud u člověka nedojde po zasvěcení ke změně jména, znamená to, že bude pokračovat s tělesným pojetím života.