Skip to main content

CAPÍTULO 6

KAPITOLA ŠESTÁ

El encuentro de Śrī Caitanya Mahāprabhu y Raghunātha dāsa Gosvāmī

Setkání Śrī Caitanyi Mahāprabhua s Raghunāthem dāsem Gosvāmīm

En su Amṛta-pravāha-bhāṣya, Bhaktivinoda Ṭhākura da el siguiente resumen de este capítulo. Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu sufría un arrebato trascendental de amor extático, Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Le asistían y Le satisfacían conforme a Su deseo. Raghunātha dāsa Gosvāmī, que llevaba mucho tiempo tratando de refugiarse en los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu, abandonó finalmente su hogar y fue a ver al Señor. Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu pasó por Śāntipura camino de Vṛndāvana, Raghunātha dāsa Gosvāmī se ofreció a dedicar su vida a los pies de loto del Señor. Sin embargo, durante ese período, un funcionario musulmán, envidioso de Hiraṇya dāsa, el tío de Raghunātha dāsa Gosvāmī, había logrado que un gran ministro funcionario de la corte musulmana le hiciera arrestar. Hiraṇya dāsa tuvo que huir de casa, pero Raghunātha dāsa Gosvāmī, con gran inteligencia, pudo aclarar la situación. A continuación, Raghunātha dāsa fue a Pānihāṭi y, siguiendo la orden de Nityānanda Prabhu, celebró un festival (ciḍā-dadhi-mahotsava) en que repartió arroz partido con yogur. El día siguiente al festival, Nityānanda Prabhu dio a Raghunātha dāsa Gosvāmī la bendición de que muy pronto obtendría el refugio de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Después de ese episodio, y con la ayuda de su sacerdote, Yadunandana Ācārya, Raghunātha dāsa se valió de una estratagema para salir de su casa y huir. Evitando los caminos principales, Raghunātha dāsa Gosvāmī se marchó en secreto a Jagannātha Purī. Doce días después, llegó a Jagannātha Purī, a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.

Shrnutí této kapitoly předkládá ve své Amṛta-pravāha-bhāṣyi Bhaktivinoda Ṭhākura následovně. Když Śrī Caitanya Mahāprabhu upadal do transcendentálních záchvatů extatické lásky, Rāmānanda Rāya a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī se o Něho starali a uspokojovali Ho podle Jeho přání. Raghunātha dāsa Gosvāmī se dlouhou dobu snažil dostat k lotosovým nohám Śrī Caitanyi Mahāprabhua, až nakonec opustil domov a s Pánem se setkal. Śrī Caitanya Mahāprabhu po cestě do Vrindávanu navštívil Šántipur, kde Raghunātha dāsa Gosvāmī Pánu nabídl, že svůj život odevzdá u Jeho lotosových nohou. Mezitím však jeden muslimský úředník začal chovat zášť vůči Hiraṇyovi dāsovi, strýci Raghunātha dāse Gosvāmīho, a poslal jednoho vysoce postaveného ministra, aby ho zatkl. Hiraṇya dāsa proto odešel z domova, ale díky inteligenci Raghunātha dāse Gosvāmīho bylo celé nedorozumění urovnáno. Raghunātha dāsa šel potom do Pániháti, kde na pokyn Nityānandy Prabhua uspořádal slavnost (ciḍā-dadhi-mahotsava) rozdáváním rýžových vloček s jogurtem. Následujícího dne mu dal Nityānanda Prabhu požehnání, že velmi brzy získá útočiště u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Po této události se Raghunātha dāsa za pomoci svého kněze, který se jmenoval Yadunandana Ācārya, dostal díky lsti z domova a utekl. Raghunātha dāsa Gosvāmī tajně odešel do Džagannáth Purí, přičemž se vyhnul hlavní cestě. Po dvanácti dnech dospěl do Džagannáth Purí k lotosovým nohám Śrī Caitanyi Mahāprabhua.

Śrī Caitanya Mahāprabhu puso a Raghunātha dāsa Gosvāmī bajo la tutela de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī. Por esa razón, otro nombre de Raghunātha dāsa Gosvāmī es Svarūpera Raghu, el Raghunātha de Svarūpa Dāmodara. Durante cinco días, Raghunātha dāsa Gosvāmī tomó prasādam en el templo, pero después se quedaba en la puerta Siṁha-dvāra y sólo comía lo que podía recoger mendigando. Más adelante se mantuvo con la limosna de los chatras, los centros de distribución de comida. El padre de Raghunātha, al recibir noticias de esto, le envió sirvientes y dinero, pero Raghunātha dāsa Gosvāmī se negó a aceptarlo. Śrī Caitanya Mahāprabhu, al saber que Raghunātha dāsa Gosvāmī vivía de la limosna de los chatras, le regaló Su propio guñjā-mālā y una piedra de la colina Govardhana. Más tarde, Raghunātha dāsa Gosvāmī solía comer alimentos desechados, después de recogerlos y lavarlos. Esa vida renunciada satisfizo mucho a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y a Śrī Caitanya Mahāprabhu. Un día, Śrī Caitanya Mahāprabhu le quitó por la fuerza un poco de esa comida, y luego bendijo a Raghunātha dāsa Gosvāmī por su renunciación.

Śrī Caitanya Mahāprabhu svěřil Raghunātha dāse Gosvāmīho do péče Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho. Z toho důvodu je jeho dalším jménem Svarūpera Raghu neboli Raghunātha Svarūpy Dāmodara. Pět dní přijímal Raghunātha dāsa Gosvāmī prasādam v chrámu, ale potom se postavil k bráně Simha-dvára a jedl jen to, co vyžebral. Později se živil z almužen různých chater neboli míst, kde se rozdává jídlo. Když se o tom dozvěděl jeho otec, poslal mu nějaké lidi a peníze, ale Raghunātha dāsa Gosvāmī odmítl peníze přijmout. Śrī Caitanya Mahāprabhu věděl, že se Raghunātha dāsa Gosvāmī živí žebráním z chater, a proto mu dal svou vlastní guñjā-mālu a kámen z kopce Góvardhanu. Raghunātha dāsa Gosvāmī potom začal jíst vyhozené jídlo, které posbíral a opláchl. Tak odříkavý život velmi potěšil Svarūpu Dāmodara Gosvāmīho i Śrī Caitanyu Mahāprabhua. Ten jednoho dne Raghunāthovi dāsovi Gosvāmīmu trochu tohoto jídla násilím vzal a snědl, čímž mu požehnal za jeho odříkání.

Text 1:
Con las cuerdas de Su misericordia sin causa, Śrī Kṛṣṇa Caitanya Mahāprabhu recurrió a un ardid para liberar a Raghunātha dāsa Gosvāmī del pozo oculto de la detestable vida familiar. Él hizo de Raghunātha dāsa Gosvāmī uno de Sus devotos personales, poniéndolo bajo la tutela de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī. A Él ofrezco reverencias.
Text 1:
Klaním se Śrī Kṛṣṇovi Caitanyovi Mahāprabhuovi, který použil lest a pomocí provazů své bezpříčinné milosti vysvobodil Raghunātha dāse Gosvāmīho ze zarostlé studny opovrženíhodného rodinného života. Svěřil Raghunātha dāse Gosvāmīho do péče Svarūpovi Dāmodarovi Gosvāmīmu a tak ho učinil jedním ze svých osobních společníků.
Text 2:
¡Toda gloria al Señor Caitanya Mahāprabhu! ¡Toda gloria al Señor Nityānanda! ¡Toda gloria a Śrī Advaita Ācārya! ¡Y toda gloria a todos los devotos del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu!
Text 2:
Sláva Pánu Caitanyovi Mahāprabhuovi! Sláva Pánu Nityānandovi! Sláva Śrī Advaitovi Ācāryovi! Sláva všem oddaným Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua!
Text 3:
De ese modo, el Señor Gauracandra realizó diversos pasatiempos con Sus devotos en Jagannātha Purī, disfrutando del placer trascendental de variadas formas.
Text 3:
Pán Gauracandra tak v Džagannáth Purí se svými společníky prováděl rozmanité zábavy, při kterých prožíval různé transcendentální radosti.
Text 4:
Śrī Caitanya Mahāprabhu sufría del dolor de la separación de Kṛṣṇa, pero no manifestaba externamente Sus sentimientos, pues temía la infelicidad de Sus devotos.
Text 4:
I když Śrī Caitanya Mahāprabhu prožíval bolest odloučení od Kṛṣṇy, neprojevoval tyto pocity navenek, neboť se bál, že z toho Jeho oddaní budou nešťastní.
Text 5:
Las transformaciones que el Señor sufría cuando manifestaba los intensos sufrimientos de la separación de Kṛṣṇa están más allá de toda descripción.
Text 5:
Proměny, které Pán podstupoval, když projevoval hluboké neštěstí z odloučení od Kṛṣṇy, není možné popsat.
Text 6:
Cuando el Señor sentía la separación de Kṛṣṇa en toda su agudeza, solamente las palabras de Rāmānanda Rāya acerca de Kṛṣṇa y las dulces canciones de Svarūpa Dāmodara Le mantenían vivo.
Text 6:
Ve chvílích, kdy Pán silně prožíval trýzně odloučení od Kṛṣṇy, Ho držely při životě jen vyprávění Rāmānandy Rāye o Kṛṣṇovi a sladké písně, které zpíval Svarūpa Dāmodara.
Text 7:
Durante el día, debido al trato con diversos devotos, la mente del Señor se distraía ligeramente, pero, de noche, los dolores de la separación de Kṛṣṇa aumentaban rápidamente.
Text 7:
Během dne byla Pánova mysl díky společnosti různých oddaných do jisté míry rozptýlená, ale v noci se bolesti odloučení od Kṛṣṇy rychle zvětšovaly.
Text 8:
Dos personas, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y Rāmānanda Rāya, se quedaban con el Señor para calmarle recitándole versos acerca de los pasatiempos de Kṛṣṇa y cantando canciones adecuadas para Su satisfacción.
Text 8:
Dva lidé – Rāmānanda Rāya a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī – zůstávali v Pánově společnosti, aby Ho uklidňovali přednášením různých veršů o Kṛṣṇových zábavách a zpíváním vhodných písní pro Jeho uspokojení.
Text 9:
En el pasado, cuando el Señor Kṛṣṇa estaba personalmente presente, Subala, uno de Sus amigos pastorcillos de vacas, Le ayudaba a recobrar la felicidad cuando sufría la separación de Rādhārāṇī. De forma similar, Rāmānanda Rāya ayudaba al Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu a sentirse feliz.
Text 9:
Dříve, když byl Pán Kṛṣṇa osobně přítomný, Mu jeden z Jeho přátel, pasáček Subala, přinášel potěšení v Jeho pocitech odloučení od Rādhārāṇī. Podobně pomáhal Rāmānanda Rāya potěšit Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua.
Text 10:
En el pasado, cuando Śrīmatī Rādhārāṇī sentía los dolores de la separación de Kṛṣṇa, Su compañera constante, Lalitā, la mantenía viva, ayudándola de tantas maneras. De forma similar, cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu sentía las emociones de Rādhārāṇī, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī Le ayudaba a seguir con vida.
Text 10:
Dříve, když Śrīmatī Rādhārāṇī pociťovala trýzeň odloučení od Kṛṣṇy, Jí Její neustálá společnice Lalitā mnoha způsoby pomáhala udržet se naživu. Podobně, když Śrī Caitanya Mahāprabhu prožíval pocity Rādhārāṇī, pomáhal Mu zůstat naživu Svarūpa Dāmodara Gosvāmī.
Text 11:
Explicar la afortunada posición de Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī es sumamente difícil. Eran famosos como amigos íntimos y confidenciales de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 11:
Popsat šťastné postavení Rāmānandy Rāye a Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho je krajně obtížné. Byli známí jako důvěrní přátelé Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 12:
De ese modo, el Señor disfrutaba de Su vida junto con Sus devotos. ¡Oh, devotos del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu!, escuchad ahora acerca del encuentro de Raghunātha dāsa Gosvāmī con el Señor.
Text 12:
Tak si Pán užíval života se svými oddanými. Ó oddaní Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua, nyní poslouchejte, jak se s Pánem setkal Raghunātha dāsa Gosvāmī.
Text 13:
Durante su vida de casado, Raghunātha dāsa había ido a ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu a Śāntipura, y el Señor, por Su misericordia sin causa, le había dado instrucciones muy valiosas.
Text 13:
Když Raghunātha dāsa ještě během svého rodinného života navštívil Śrī Caitanyu Mahāprabhua v Šántipuru, Pán mu ze své bezpříčinné milosti udělil užitečné pokyny.
Text 14:
En lugar de vivir como un falso renunciante, Raghunātha dāsa, siguiendo las instrucciones del Señor, regresó a su hogar y actuó igual que cualquier hombre apegado al dinero.
Text 14:
Místo aby předstíral odříkání, vrátil se na Pánův příkaz domů a hrál roli požitkáře.
Text 15:
En su interior, Raghunātha dāsa era completamente renunciado, incluso en la vida familiar, pero no expresaba su renunciación externamente. En lugar de ello, actuaba como un hombre de negocios común y corriente. Viendo esto, sus padres se sentían satisfechos.
Text 15:
Raghunātha dāsa byl vnitřně zcela odříkavý, dokonce i v rodinném životě, ale navenek své odříkání neprojevoval a choval se jako obyčejný obchodník. Jeho otec i matka byli spokojení, když to viděli.
Text 16:
Cuando recibió el mensaje de que el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu había regresado de Mathurā, Raghunātha dāsa se esforzó por ir a los pies de loto del Señor.
Text 16:
Jakmile se Raghunātha dāsa dozvěděl, že se Śrī Caitanya Mahāprabhu vrátil z Mathury, snažil se dostat k Pánovým lotosovým nohám.
Text 17:
Por aquel entonces, un funcionario musulmán era el recaudador de impuestos de Saptagrāma.
Text 17:
Tehdy v Saptagrámu vybíral daně jeden muslimský úředník.
Text 18:
Cuando Hiraṇya dāsa, el tío de Raghunātha dāsa, llegó a un acuerdo con el gobierno para recaudar los impuestos, el caudhurī musulmán, el recaudador de impuestos, al perder su posición, se llenó de envidia contra él.
Text 18:
Hiraṇya dāsa, strýc Raghunātha dāse, se s vládou domluvil na vybírání daní a muslimský výběrčí, který tak přišel o místo, vůči němu začal chovat krajní zášť.
Text 19:
De una recaudación de 2.000.000 de monedas, Hiraṇya dāsa tendría que haber entregado 1.500.000 al gobierno. Sin embargo, sólo estaba entregando 1.200.000, aumentando así sus ganancias en 300.000 monedas. Al ver esto, el caudhurī musulmán, que era turco, manifestó su rivalidad.
Text 19:
Hiraṇya dāsa vybíral 2 000 000 mincí, a měl proto vládě odevzdávat 1 500 000. On však odevzdával pouze 1 200 000, čímž si vydělal dalších 300 000 navíc. Když to muslimský caudhurī, který byl Turek, viděl, stal se jeho protivníkem.
Text 20:
Tras enviar un balance confidencial a la tesorería del gobierno, el caudhurī hizo venir al ministro encargado. Cuando el caudhurī vino a detener a Hiraṇya dāsa, Hiraṇya dāsa había huido. El caudhurī, entonces, optó por detener a Raghunātha dāsa.
Text 20:
Caudhurī poslal do vládní pokladny tajné vyúčtování a přivolal příslušného ministra. Caudhurī chtěl Hiraṇyu dāse zatknout. Ten ale utekl, a tak místo něho zatkl Raghunātha dāse.
Text 21:
El musulmán amonestaba todos los días a Raghunātha dāsa diciéndole: «Trae a tu padre y a su hermano mayor, o recibirás tú el castigo».
Text 21:
Muslim Raghunātha dāse každý den káral a říkal mu: „Přiveď svého otce a jeho staršího bratra, jinak budeš potrestán.“
Text 22:
El caudhurī quiso golpearle, pero nada más ver la cara de Raghunātha, cambió de parecer, y no pudo hacerlo.
Text 22:
Caudhurī ho chtěl zbít, ale při pohledu na Raghunāthovu tvář to nedokázal.
Text 23:
En verdad, el caudhurī tenía miedo de Raghunātha dāsa, pues Raghunātha dāsa pertenecía a la comunidad kāyastha. Aunque le amonestaba de palabra, en realidad no se atrevía a pegarle.
Text 23:
Caudhurī se ve skutečnosti Raghunātha dāse bál vzhledem k tomu, že Raghunātha patřil ke komunitě kāyasthů. I když ho caudhurī slovy napadal, bál se ho zbít.
Text 24:
En esas circunstancias, Raghunātha dāsa ideó una treta para escapar. Humildemente presentó la siguiente súplica a los pies del caudhurī musulmán.
Text 24:
Raghunātha dāsa po celou tu dobu přemýšlel o nějaké lsti, aby mohl utéct. S pokorou tedy u nohou muslimského caudhurīho přednesl tuto žádost.
Text 25:
«Mi querido señor, mi padre y su hermano mayor son hermanos tuyos. Los hermanos siempre tienen algo por qué pelearse.
Text 25:
„Můj drahý pane, můj otec a jeho starší bratr jsou tvoji bratři. Všichni bratři spolu neustále kvůli něčemu soupeří.
Text 26:
«Los hermanos, unas veces se pelean y otras veces son muy amigos. Nunca se sabe cuándo las cosas van a cambiar. Por lo tanto, estoy seguro de que, aunque hoy os estáis peleando, mañana sentaréis juntos, y en paz‚ los tres hermanos.
Text 26:
„Někdy spolu bratři soupeří a jindy se k sobě chovají velmi přátelsky. Nikdo neví, kdy se to změní. Dnes spolu sice soupeříte, ale jsem si jistý, že zítra budete vy tři bratři sedět v klidu pohromadě.“
Text 27:
«Tal como soy hijo de mi padre, también lo soy tuyo. Yo dependo de ti, y tú me mantienes.
Text 27:
„Stejně jako jsem synem svého otce, jsem i tvým synem. Jsem tvůj chráněnec a ty jsi můj opatrovatel.“
Text 28:
«El que mantiene no hace bien si castiga a la persona mantenida. Tú eres experto en todas las Escrituras. En verdad, eres como un santo en vida.»
Text 28:
„Není dobré, aby zaopatřovatel trestal svého chráněnce. Ty znáš všechna písma a ve skutečnosti jsi jako žijící světec.“
Text 29:
Al escuchar la conmovedora voz de Raghunātha dāsa, el corazón del musulmán se ablandó. Lloraba, y las lágrimas se deslizaban por su barba.
Text 29:
Když muslim slyšel prosebný hlas Raghunātha dāse, změklo mu srdce. Začal plakat a slzy mu stékaly po vousech.
Text 30:
El caudhurī musulmán dijo a Raghunātha dāsa: «De hoy en adelante, tú eres mi hijo. Hoy, de alguna forma, me las arreglaré para que te suelten».
Text 30:
Muslimský caudhurī Raghunāthovi dāsovi řekl: „Ode dneška jsi mým synem. Dnes nějakým způsobem zařídím tvoje osvobození.“
Text 31:
Tras informar al ministro, el caudhurī dejó libre a Raghunātha dāsa y, con mucho afecto, le dijo lo siguiente.
Text 31:
Caudhurī to oznámil ministrovi, Raghunātha dāse propustil a potom k němu s velkou náklonností promluvil.
Text 32:
«El hermano mayor de tu padre no es muy inteligente —dijo—. Disfruta de 800.000 monedas, pero, como yo también entro en el reparto, debería darme algo a mí.
Text 32:
„Starší bratr tvého otce je méně inteligentní,“ řekl. „Užívá si 800 000 mincí, ale já jsem také spolupodílníkem, a proto by mi měl část dát.“
Text 33:
«Ahora, ve y organiza un encuentro entre tu tío y yo. Que haga lo que mejor le parezca. Yo dependeré por completo de lo que él decida.»
Text 33:
„Nyní jdi a zařiď mi setkání s tvým strýcem. Ať udělá, co mu bude připadat nejlepší, a já se zcela podřídím jeho rozhodnutí.“
Text 34:
Raghunātha dāsa organizó el encuentro entre su tío y el caudhurī. La cuestión, se zanjó, y todo quedó en paz.
Text 34:
Raghunātha dāsa zařídil setkání svého strýce s caudhurīm. Celá věc se urovnala a byl zase klid.
Text 35:
De ese modo, Raghunātha dāsa pasó un año cumpliendo a la perfección con las funciones de un hombre de negocios. Sin embargo, al año siguiente tomó de nuevo la decisión de irse de casa.
Text 35:
Raghunātha dāsa takto strávil celý rok jako prvotřídní obchodník, ale v dalším roce se znovu rozhodl opustit domov.
Text 36:
Una noche, se levantó y se marchó en solitario, pero su padre logró atraparle cuando ya estaba muy lejos y le hizo regresar.
Text 36:
Jedné noci vstal a utekl, ale jeho otec ho na vzdáleném místě chytil a přivedl zpět.
Text 37:
La cosa se repetía casi a diario. Raghunātha huía de casa, y su padre le traía de regreso. Entonces, la madre de Raghunātha dāsa dijo lo siguiente a su padre.
Text 37:
Tyto útěky byly takřka na denním pořádku. Raghunātha utíkal z domu a jeho otec ho vždy přiváděl nazpátek. Matka Raghunātha dāse si pak s otcem promluvila.
Text 38:
«Nuestro hijo se ha vuelto loco —le dijo —. Átale con cuerdas, y así no podrá irse». Su padre, sintiéndose muy desdichado, le dio la siguiente respuesta.
Text 38:
„Náš syn se zbláznil,“ řekla. „Spoutej ho provazy.“ Otec byl velmi nešťastný a odpověděl takto:
Text 39:
«Raghunātha dāsa, nuestro hijo, goza de la opulencia de Indra, el rey del cielo, y su esposa es bella como un ángel. Aun así, nada de eso ha bastado para someter su mente.
Text 39:
„Náš syn Raghunātha dāsa je bohatý jako Indra, král nebes, a jeho manželka je krásná jako anděl. Ani to však nedokázalo spoutat jeho mysl.“
Text 40:
«¿Cómo entonces iban a bastar unas cuerdas para retenerle en casa? Las reacciones de las actividades pasadas de una persona no las puede anular ni su propio padre.
Text 40:
„Jak ho tedy chceš udržet doma spoutaného provazy? Ani vlastní otec nedokáže zbavit člověka následků jeho minulých činů.“
Text 41:
«El Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu le ha concedido plenamente Su misericordia. ¿Quién puede retener en casa a alguien que está tan loco por Caitanyacandra?».
Text 41:
„Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu mu v plné míře udělil svou milost. Kdo může takového Caitanyacandrova šílence udržet doma?“
Text 42:
Raghunātha dāsa estuvo reflexionando, y al día siguiente fue a ver a Nityānanda Gosāñi.
Text 42:
Raghunātha dāsa o něčem v duchu uvažoval, a dalšího dne šel za Nityānandou Gosāñim.
Text 43:
En el pueblo de Pānihāṭi, Raghunātha dāsa logró una entrevista con Nityānanda Prabhu, que estaba acompañado por muchos cantores de kīrtana, sirvientes, etc.
Text 43:
Ve vesnici Pániháti se Raghunātha dāsa mohl setkat s Nityānandou Prabhuem, kterého doprovázel velký počet oddaných provádějících kīrtan, služebníků a dalších osob.
Text 44:
Sentado en una roca bajo un árbol, a orillas del Ganges, el Señor Nityānanda se veía tan refulgente como cientos de miles de soles nacientes.
Text 44:
Pán Nityānanda seděl na kameni pod stromem na břehu Gangy a zářil jako statisíce vycházejících sluncí.
Text 45:
Muchos devotos, sentados en el suelo, Le rodeaban. Raghunātha dāsa se asombró de ver la influencia de Nityānanda Prabhu.
Text 45:
Na zemi okolo Něho sedělo mnoho oddaných. Raghunātha dāsa žasl, když viděl vliv Nityānandy Prabhua.
Text 46:
Raghunātha dāsa ofreció reverencias desde lejos, postrándose en el suelo. El sirviente de Nityānanda Prabhu, señalando hacia él, indicó: «Allí está Raghunātha dāsa, que Te ofrece reverencias».
Text 46:
Raghunātha dāsa na vzdáleném místě padl na zem jako tyč, aby se poklonil, a služebník Nityānandy Prabhua na něho ukázal se slovy: „Tamhle se Ti klaní Raghunātha dāsa.“
Text 47:
Al escuchar esto, el Señor Nityānanda Prabhu dijo: «Eres un ladrón. Ahora has venido a verme. ¡Ven aquí!, ¡ven aquí!. ¡Hoy te castigaré!».
Text 47:
Když to Pán Nityānanda Prabhu uslyšel, řekl: „Přišel jsi Mne navštívit, ty zloději? Pojď sem, pojď sem, dnes tě potrestám!“
Text 48:
Aunque el Señor le llamaba, Raghunātha dāsa no se acercaba a Él. El Señor entonces le trajo por la fuerza y puso Sus pies de loto en la cabeza de Raghunātha dāsa.
Text 48:
Pán ho zavolal, ale Raghunātha dāsa k Pánu nepřišel. Pán ho násilím chytil a položil mu na hlavu své lotosové nohy.
Text 49:
El Señor Nityānanda era muy misericordioso y divertido por naturaleza. Mostrando Su misericordia, dijo lo siguiente a Raghunātha dāsa.
Text 49:
Pán Nityānanda měl velice milostivou a veselou povahu. A jelikož byl milostivý, promluvil k Raghunāthovi dāsovi následovně.
Text 50:
«Tú eres como un ladrón, pues, en lugar de acercarte, te mantienes alejado. Ahora que te he atrapado, te castigaré.
Text 50:
„Jsi jako zloděj, protože místo abys přišel blíž, stojíš daleko. Nyní jsem tě ale chytil a potrestám tě.“
Text 51:
«Organiza un festival y sirve yogur con arroz partido a todos Mis devotos.» Al escuchar esto, Raghunātha dāsa se sintió muy complacido.
Text 51:
„Uspořádej slavnost a nasyť všechny Mé společníky jogurtem a rýžovými vločkami.“ Když to Raghunātha dāsa slyšel, velice se zaradoval.
Text 52:
Sin perder un instante, Raghunātha dāsa envió a sus propios sirvientes a la aldea para que comprasen toda clase de comestibles y los trajesen.
Text 52:
Raghunātha dāsa okamžitě poslal své lidi do vesnice, aby nakoupili veškeré potřebné potraviny a přinesli je zpět.
Text 53:
Raghunātha dāsa trajo arroz partido, yogur, leche, dulces, azúcar, plátanos y otros comestibles y los puso todos alrededor.
Text 53:
Raghunātha dāsa přinesl rýžové vločky, jogurt, mléko, sladkosti, cukr, banány a další potraviny a naskládal je všude okolo.
Text 54:
Tan pronto como escucharon que se iba a celebrar un festival, comenzaron a llegar toda clase de brāhmaṇas y otras gentes respetables. Se reunió así una enorme multitud.
Text 54:
Jakmile se dozvěděli, že se má konat slavnost, začali se scházet brāhmaṇové a další urození lidé. Nebylo možné spočítat, kolik jich bylo.
Text 55:
Al ver que la multitud aumentaba, Raghunātha dāsa dispuso que trajesen más comestibles de otras aldeas. También hizo traer entre doscientas y cuatrocientas vasijas de barro, grandes y redondas.
Text 55:
Když Raghunātha dāsa viděl, jak se dav zvětšuje, nechal přinést více potravin z dalších vesnic. Přinesl také dvě stě až čtyři sta velkých kulatých hliněných nádob.
Text 56:
Consiguió, además, entre cinco y siete recipientes de barro especialmente grandes. En ellos, y para satisfacción del Señor Nityānanda, un brāhmaṇa puso a remojar el arroz partido.
Text 56:
Nechal také přinést pět až sedm zvláště velkých hliněných nádob, ve kterých jeden brāhmaṇa začal pro potěšení Pána Nityānandy namáčet rýžové vločky.
Text 57:
En un lugar, en cada uno de los recipientes grandes, puso en remojo el arroz partido en leche caliente. Después, mezcló la mitad del arroz con yogur, azúcar y plátanos.
Text 57:
Na jednom místě byly v každé z velkých nádob namáčeny rýžové vločky do horkého mléka. Potom jich byla polovina smíchána s jogurtem, cukrem a banány.
Text 58:
La otra mitad la mezcló con leche condensada y plátanos de un tipo especial llamado cāṅpā-kalā. Después, añadió azúcar, mantequilla clarificada y alcanfor.
Text 58:
Druhá půlka byla smíchána s kondenzovaným mlékem a zvláštním druhem banánů zvaných cāṅpā-kalā, cukrem, ghí a kafrem.
Text 59:
Después de que Nityānanda Prabhu Se cambiase de ropa y Se sentase en una plataforma elevada, el brāhmaṇa llevó ante Él los siete recipientes grandes.
Text 59:
Nityānanda Prabhu se převlékl do nových šatů, posadil se na vyvýšené místo a brāhmaṇa před Něho postavil sedm obrovských nádob.
Text 60:
En esa plataforma se sentaron los devotos más importantes de Śrī Nityānanda Prabhu, así como otras personas importantes, formando un círculo alrededor del Señor.
Text 60:
Na tom vyvýšeném místě seděli v kruhu okolo Pána Nityānandy Prabhua všichni Jeho nejdůležitější společníci a také další důležité osobnosti.
Text 61:
Entre ellos estaban Rāmadāsa, Sundarānanda, Gadādhara dāsa, Murāri, Kamalākara, Sadāśiva y Purandara.
Text 61:
Byli mezi nimi Rāmadāsa, Sundarānanda, Gadādhara dāsa, Murāri, Kamalākara, Sadāśiva a Purandara.
Text 62:
Con ellos estaban también Dhanañjaya, Jagadīśa, Parameśvara dāsa, Maheśa, Gaurīdāsa y Hoḍa Kṛṣṇadāsa.
Text 62:
Byl tam rovněž Dhanañjaya, Jagadīśa, Parameśvara dāsa, Maheśa, Gaurīdāsa a Hoḍa Kṛṣṇadāsa.
Text 63:
Con Nityānanda Prabhu, en la plataforma elevada, se sentaron también Uddhāraṇa Datta Ṭhākura y muchos otros devotos personales del Señor. Nadie podría contarlos.
Text 63:
Na vyvýšeném místě seděl s Nityānandou Prabhuem také Uddhāraṇa Datta Ṭhākura a mnoho dalších osobních společníků Pána. Nikdo by je všechny nespočítal.
Text 64:
Al saber del festival, toda clase de sabios eruditos, brāhmaṇas y sacerdotes acudieron al lugar. El Señor Nityānanda Prabhu les honró y les hizo sentarse con Él en la plataforma elevada.
Text 64:
Jakmile se o slavnosti doslechli nejrůznější učenci, brāhmaṇové a kněží, vydali se tam. Pán Nityānanda Prabhu je uctil a usadil na vyvýšené místo vedle sebe.
Text 65:
A cada persona le ofrecieron dos recipientes de barro. En uno había arroz partido con leche condensada, y en el otro, arroz partido con yogur.
Text 65:
Každý dostal dvě hliněné nádoby. Jedna byla naplněná rýžovými vločkami s kondenzovaným mlékem a druhá rýžovými vločkami s jogurtem.
Text 66:
Todas las demás personas se sentaron en grupos alrededor de la plataforma. Nadie podría contar cuánta gente se había reunido.
Text 66:
Všichni ostatní lidé seděli ve skupinách kolem toho vyvýšeného stupínku. Nikdo by nedokázal spočítat, kolik lidí tam bylo.
Text 67:
A todos y cada uno se le sirvieron dos recipientes de barro, uno de arroz partido en yogur y otro de arroz partido en leche condensada.
Text 67:
Každý z nich dostal dvě hliněné nádoby –  jednu s rýžovými vločkami namočenými v jogurtu a druhou s rýžovými vločkami namočenými v kondenzovaném mléku.
Text 68:
Algunos brāhmaṇas, al no haber podido sentarse en la plataforma, fueron a la orilla del Ganges con sus dos recipientes de barro y remojaron allí su arroz partido.
Text 68:
Někteří brāhmaṇové se již na stupínek nevešli, a tak si šli se svými dvěma hliněnými nádobami namáčet rýžové vločky na břeh Gangy.
Text 69:
Otros, que no encontraron sitio ni siquiera en la orilla del Ganges, se metieron en el agua, y allí comían sus dos clases de arroz partido.
Text 69:
Ti, kteří se nevešli ani na břeh Gangy, si se svými dvěma druhy rýžových vloček sedli do vody a začali je jíst tam.
Text 70:
De ese modo, algunos se sentaron en la plataforma, otros en la base de la plataforma, y otros en la orilla del Ganges, y los veinte hombres que servían la comida les dieron a todos sus dos recipientes correspondientes.
Text 70:
Někteří tedy seděli na vyvýšeném místě, někteří pod ním a někteří na břehu Gangy. Dvacet mužů rozdávalo jídlo, každému do dvou nádob.
Text 71:
En ese momento llegó al lugar Rāghava Paṇḍita. Al ver la situación, se echó a reír muy sorprendido.
Text 71:
Tehdy tam přišel Rāghava Paṇḍita. Když uviděl celou tu scénu, udiveně se rozesmál.
Text 72:
Trajo toda clase de alimentos cocinados en ghī y ofrecidos al Señor. Primero puso el prasādam ante el Señor Nityānanda, y a continuación lo repartió entre los devotos.
Text 72:
Přinesl mnoho druhů jídla připraveného na ghí a obětovaného Pánu. Nejdříve toto prasādam položil před Pána Nityānandu a potom ho rozdával oddaným.
Text 73:
Rāghava Paṇḍita dijo al Señor Nityānanda: «Señor, yo ya había ofrecido comida para Ti a la Deidad, pero, como Tú estás celebrando este festival, mi comida se ha quedado allí, sin que nadie la coma».
Text 73:
Rāghava Paṇḍita řekl Pánu Nityānandovi: „Pane, obětoval jsem pro Tebe jídlo Božstvu, ale protože se tady účastníš slavnosti, zůstalo tam ležet nedotčené.“
Text 74:
El Señor Nityānanda contestó: «Deja que coma todo esto aquí durante el día, y en tu casa comeré de noche.
Text 74:
Pán Nityānanda Prabhu řekl: „Nech Mě přes den jíst zde toto jídlo a v noci budu jíst u tebe doma.“
Text 75:
«Formo parte de una comunidad de pastorcillos de vacas, y por eso suelo estar acompañado de muchos pastorcillos. Me siento feliz cuando merendamos juntos, como hoy, en la arena de la orilla del río.»
Text 75:
„Patřím mezi pasáčky krav, a proto jich mám obvykle hodně s sebou. Jsem šťastný, když takto společně jíme na písčitém břehu řeky.“
Text 76:
El Señor Nityānanda invitó a Rāghava Paṇḍita a sentarse e hizo que le trajesen dos recipientes de barro a él también. En ellos había dos tipos de arroz partido.
Text 76:
Pán Nityānanda Rāghavu Paṇḍita usadil a nechal i jemu přinést dvě nádoby, ve kterých byly namočené dva druhy rýžových vloček.
Text 77:
Cuando se hubo servido arroz partido a todos, el Señor Nityānanda Prabhu, en meditación, trajo a Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 77:
Když už měl rýžové vločky každý, Pán Nityānanda Prabhu v meditaci přivedl Śrī Caitanyu Mahāprabhua.
Text 78:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu llegó, el Señor Nityānanda Prabhu Se levantó. Entonces, los dos juntos vieron cómo los demás disfrutaban del arroz partido con yogur y leche condensada.
Text 78:
Jakmile Śrī Caitanya Mahāprabhu přišel, Pán Nityānanda Prabhu vstal a společně se dívali, jak si všichni pochutnávají na rýžových vločkách s jogurtem a kondenzovaným mlékem.
Text 79:
El Señor Nityānanda Prabhu tomaba un poco de arroz partido de cada vasija y, bromeando, se lo metía en la boca a Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 79:
Pán Nityānanda Prabhu vzal jedno sousto rýžových vloček z každé nádoby a žertovně ho strčil Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi do úst.
Text 80:
Śrī Caitanya Mahāprabhu, sonriendo también, tomó un poco de comida y lo metió en la boca de Nityānanda, riendo mientras Se lo hacía comer.
Text 80:
Také Śrī Caitanya Mahāprabhu vzal s úsměvem sousto jídla, strčil je do úst Nityānandovi a smál se, když je Pán Nityānanda na Jeho popud jedl.
Text 81:
De ese modo, el Señor Nityānanda pasaba por entre todos los grupos de devotos que comían, y todos los vaiṣṇavas allí presentes Le veían divertirse.
Text 81:
Takto Pán Nityānanda chodil mezi skupinami hodujících, a všichni vaiṣṇavové, kteří tam stáli, celou tu zábavu sledovali.
Text 82:
Nadie pudo entender qué estaba haciendo Nityānanda Prabhu mientras caminaba entre los devotos. Sin embargo, algunos, especialmente afortunados, pudieron ver que también el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba presente.
Text 82:
Nikdo netušil, co Nityānanda Prabhu dělá, když tak chodil z místa na místo. Někteří však měli to velké štěstí, že viděli i Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua.
Text 83:
Entonces, sonriendo, Nityānanda Prabhu Se sentó. A Su derecha dejó cuatro recipientes de arroz partido preparados sin hervir el arroz.
Text 83:
Pán Nityānanda Prabhu se potom s úsměvem posadil. Po své pravici měl čtyři nádoby rýžových vloček, které nebyly z vařené rýže.
Text 84:
El Señor Nityānanda ofreció un lugar a Śrī Caitanya Mahāprabhu y Le invitó a sentarse. Entonces, los dos hermanos Se pusieron a comer arroz partido.
Text 84:
Pán Nityānanda nabídl Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi místo, na které Ho usadil. Potom spolu oba bratři začali jíst rýžové vločky.
Text 85:
Al ver al Señor Caitanya Mahāprabhu comer con Él, el Señor Nityānanda Prabhu Se sintió muy feliz y manifestó diversos tipos de amor extático.
Text 85:
Pán Nityānanda Prabhu z velké radosti, že vedle sebe vidí jíst Pána Caitanyu Mahāprabhua, projevil různé druhy extatické lásky.
Text 86:
El Señor Nityānanda Prabhu ordenó: «Comed todos, y cantad el santo nombre de Hari». Inmediatamente resonaron los santos nombres, «¡Hari!, ¡Hari!», llenando todo el universo.
Text 86:
Pán Nityānanda Prabhu nařídil: „Všichni jezte a volejte u toho svaté jméno Hariho.“ V okamžiku celý vesmír naplnil zvuk svatých jmen „Hari, Hari“.
Text 87:
Mientras cantaban los santos nombres, «¡Hari!, ¡Hari!» y comían, todos los vaiṣṇavas recordaban a Kṛṣṇa y Balarāma, que comían con Sus compañeros, los pastorcillos de vacas, en la orilla del Yamunā.
Text 87:
Když tak všichni vaiṣṇavové při jídle volali svatá jména „Hari, Hari“, vzpomínali, jak Kṛṣṇa a Balarām jedli se svými přáteli pasáčky krav na břehu Jamuny.
Text 88:
Śrī Caitanya Mahāprabhu y el Señor Nityānanda Prabhu son sumamente misericordiosos y generosos. Raghunātha dāsa fue muy afortunado de que Ellos aceptasen todo lo que estaba haciendo.
Text 88:
Śrī Caitanya Mahāprabhu a Pán Nityānanda Prabhu jsou nesmírně milostiví a šlechetní. Raghunātha dāsa byl požehnaný velkým štěstím, když to vše přijali.
Text 89:
¿Quién puede entender la influencia y la misericordia del Señor Nityānanda Prabhu? Él es tan poderoso que hizo que el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu viniese a comer arroz partido a orillas del Ganges.
Text 89:
Kdo dokáže pochopit vliv a milost Pána Nityānandy Prabhua? Je tak mocný, že přiměl Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua, aby přišel a na břehu Gangy jedl rýžové vločky.
Text 90:
Todos los devotos íntimos que eran pastorcillos de vacas, comenzando por Śrī Rāmadāsa, estaban absortos en amor extático. Pensaban que la orilla del Ganges era la orilla del Yamunā.
Text 90:
Všichni důvěrní oddaní, kteří byli pasáčci vedení Śrī Rāmadāsem, se pohroužili do extatické lásky. Mysleli si, že břeh Gangy je břeh Jamuny.
Text 91:
Al saber del festival, muchos tenderos de otras aldeas acudieron allí para vender arroz partido, yogur, dulces y bananas.
Text 91:
Jakmile se o slavnosti dozvěděli obchodníci z mnoha dalších vesnic, přišli tam prodávat rýžové vločky, jogurt, sladkosti a banány.
Text 92:
A medida que llegaban con toda clase de alimentos, Raghunātha dāsa se lo compraba todo. Primero les pagaba su precio, y luego les daba de comer de lo que le habían vendido.
Text 92:
Raghunātha dāsa od nich veškeré potraviny koupil a později je stejným jídlem pohostil.
Text 93:
Todo el que vino a ver aquel divertido festival recibió también su arroz partido, su yogur y sus plátanos.
Text 93:
Každý, kdo se na tuto legraci přišel podívat, dostal také najíst rýžových vloček, jogurtu a banánů.
Text 94:
Cuando terminó de comer, el Señor Nityānanda Prabhu Se lavó las manos y la boca y dio a Raghunātha dāsa la comida que quedaba en los cuatro recipientes.
Text 94:
Pán Nityānanda Prabhu dojedl, umyl si ruce a ústa a dal Raghunāthovi dāsovi jídlo, které zbylo ve čtyřech velkých nádobách.
Text 95:
En los otros tres recipientes grandes del Señor Nityānanda, quedaba todavía comida; un brāhmaṇa la repartió entre todos los devotos, dando a cada uno un poquito.
Text 95:
Jídlo zbylé v dalších třech velkých nádobách Pána Nityānandy rozdal jeden brāhmaṇa všem oddaným tak, že každý dostal sousto.
Text 96:
Un brāhmaṇa trajo entonces un collar de flores, Se lo puso a Nityānanda Prabhu, y Le ungió todo el cuerpo con pasta de madera de sándalo.
Text 96:
Jiný brāhmaṇa potom přinesl květinovou girlandu, kterou pověsil Pánu Nityānandovi na krk, a celé Jeho tělo potřel santálovou pastou.
Text 97:
Cuando un sirviente trajo nueces de betel y Se las ofreció al Señor Nityānanda, el Señor sonrió y las masticó.
Text 97:
Když služebník přinesl betelové oříšky a nabídl je Pánu Nityānandovi, Pán se usmál a začal je žvýkat.
Text 98:
Con Sus propias manos, el Señor Nityānanda Prabhu repartió entre los devotos todos los collares de flores, la pasta de madera de sándalo y las nueces de betel que quedaron.
Text 98:
Pán Nityānanda Prabhu poté vlastníma rukama všem oddaným rozdal veškeré květinové girlandy, santálovou pastu a betelové oříšky, které zbyly.
Text 99:
Tras recibir los remanentes de la comida del Señor Nityānanda Prabhu, Raghunātha dāsa, que se sentía muy feliz, comió un poco y repartió el resto entre sus propios acompañantes.
Text 99:
Ze zbytků jídla Pána Nityānandy Prabhua, které dostal, Raghunātha dāsa něco snědl sám a něco rozdal svým společníkům.
Text 100:
He narrado así los pasatiempos del Señor Nityānanda Prabhu en relación con el famoso festival del arroz partido con yogur.
Text 100:
Takto jsem popsal zábavy Pána Nityānandy Prabhua v souvislosti s proslulou slavností rýžových vloček a jogurtu.
Text 101:
Nityānanda Prabhu descansó el resto del día; al anochecer, fue al templo de Rāghava Paṇḍita y comenzó el canto en congregación del santo nombre del Señor.
Text 101:
Nityānanda Prabhu si po zbytek dne odpočinul, a na konci dne odešel do chrámu Rāghavy Paṇḍita, kde začal se společným zpíváním svatého jména Pána.
Text 102:
Al principio, el Señor Nityānanda Prabhu animó a todos los devotos a que danzaran, y finalmente danzó Él mismo, inundando de amor extático el mundo entero.
Text 102:
Pán Nityānanda Prabhu nejprve roztančil všechny oddané a nakonec začal tančit sám. Celý svět tak zaplavil extatickou láskou.
Text 103:
El Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu observaba la danza del Señor Nityānanda Prabhu. Nityānanda Prabhu podía verle, pero los demás no.
Text 103:
Tanec Pána Nityānandy Prabhua sledoval i Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu. Nikdo jiný než Nityānanda Prabhu to však neviděl.
Text 104:
La danza del Señor Nityānanda Prabhu, como la de Śrī Caitanya Mahāprabhu, no se puede comparar a nada en los tres mundos.
Text 104:
Tanec Pána Nityānandy Prabhua stejně jako tanec Śrī Caitanyi Mahāprabhua nemá v těchto třech světech obdoby.
Text 105:
Nadie puede describir adecuadamente la dulzura de la danza del Señor Nityānanda. Śrī Caitanya Mahāprabhu viene a verla personalmente.
Text 105:
Sladkost tance Pána Nityānandy nedokáže nikdo náležitě popsat. Śrī Caitanya Mahāprabhu přichází osobně, aby ho viděl.
Text 106:
Después de que el Señor Nityānanda hubo danzado y descansado, Rāghava Paṇḍita rogó al Señor que cenase.
Text 106:
Po tanci si Pán Nityānanda odpočinul a Rāghava Paṇḍita Ho požádal, aby se navečeřel.
Text 107:
El Señor Nityānanda Prabhu Se sentó a cenar con Sus acompañantes personales y, a Su derecha, preparó un asiento para Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 107:
Pán Nityānanda Prabhu se spolu se svými společníky posadil k večeři a po své pravici připravil místo pro Śrī Caitanyu Mahāprabhua.
Text 108:
Śrī Caitanya Mahāprabhu fue allí y Se sentó. Al ver esto, Rāghava Paṇḍita sintió una gran felicidad.
Text 108:
Śrī Caitanya Mahāprabhu přišel a posadil se tam. Když to Rāghava Paṇḍita sledoval, jeho srdce překypovalo štěstím.
Text 109:
Rāghava Paṇḍita trajo el prasādam ante los dos hermanos y, acto seguido, sirvió prasādam a todos los demás vaiṣṇavas.
Text 109:
Rāghava Paṇḍita před oba bratry položil prasādam a potom je rozdal všem ostatním vaiṣṇavům.
Text 110:
Había toda clase de pasteles, arroz dulce y arroz fino cocinado, cuyo sabor superaba al néctar. También había diversos tipos de hortalizas estofadas.
Text 110:
Byly tam různé druhy koláčků, sladká rýže i prvotřídní vařená rýže, které překonaly chuť nektaru, a také různé druhy zeleniny.
Text 111:
Los alimentos que Rāghava Paṇḍita preparaba y ofrecía a la Deidad eran como la esencia del néctar. Śrī Caitanya Mahāprabhu iba allí una y otra vez a comer ese prasādam.
Text 111:
Jídlo, které připravoval Rāghava Paṇḍita a obětoval Božstvu, bylo jako esence nektaru. Śrī Caitanya Mahāprabhu tam opakovaně chodil toto prasādam jíst.
Text 112:
Cuando ofrecía la comida a la Deidad después de cocinar, Rāghava Paṇḍita hacía una ofrenda aparte para Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 112:
Když Rāghava Paṇḍita po vaření obětoval jídlo Božstvu, připravoval vždy pro Śrī Caitanyu Mahāprabhua zvláštní porci.
Text 113:
Śrī Caitanya Mahāprabhu iba a comer a diario a casa de Rāghava Paṇḍita. A veces daba a Rāghava Paṇḍita la posibilidad de verle.
Text 113:
Śrī Caitanya Mahāprabhu jedl v domě Rāghavy Paṇḍita každý den a někdy se mu i ukázal.
Text 114:
Rāghava Paṇḍita traía y servía el prasādam a los dos hermanos, dándoles de comer con gran atención. Ellos lo comían todo, de modo que no quedaban remanentes.
Text 114:
Rāghava Paṇḍita oběma bratrům přinášel prasādam, velice pozorně Je obsluhoval a Oni všechno snědli, takže nic nezbylo.
Text 115:
Traía muchísimos platos distintos, tantos que nadie sabría identificarlos todos. En verdad, era un hecho que la madre suprema, Rādhārāṇī en persona, cocinaba en casa de Rāghava Paṇḍita.
Text 115:
Nosil takové množství chodů, že je nikdo ani pořádně neznal. V domě Rāghavy Paṇḍita ve skutečnosti vařila sama nejvyšší matka, Śrīmatī Rādhārāṇī.
Text 116:
Śrīmatī Rādhārāṇī recibió de Durvāsā Muni la bendición de que todo lo que cocinase sería más dulce que el néctar. Ése es el rasgo especial de Su cocina.
Text 116:
Śrīmatī Rādhārāṇī dostala od Durvāsy Muniho požehnání, že vše, co uvaří, bude sladší než nektar. To je zvláštní rys Jejího vaření.
Text 117:
Aromática y agradable a la vista, aquella comida era la esencia de toda dulzura. De ese modo, los dos hermanos, el Señor Caitanya Mahāprabhu y el Señor Nityānanda Prabhu, la comían con gran satisfacción.
Text 117:
Jídlo krásně vonělo a bylo příjemné na pohled a představovalo esenci veškeré sladkosti. Oba bratři, Pán Caitanya Mahāprabhu i Pán Nityānanda Prabhu, je proto jedli s velkou radostí.
Text 118:
Todos los devotos allí presentes rogaron a Raghunātha dāsa que se sentase a tomar prasādam, pero Rāghava Paṇḍita les dijo: «Él tomará prasādam más tarde».
Text 118:
Všichni přítomní oddaní žádali Raghunātha dāse, aby si sedl a najedl se také, ale Rāghava Paṇḍita jim řekl: „On přijme prasādam později.“
Text 119:
Todos los devotos tomaron prasādam hasta no poder más. A continuación, cantando el santo nombre de Hari, se levantaron y se lavaron las manos y la boca.
Text 119:
Všichni oddaní jedli prasādam a naplnili se až po krk. Potom za zpěvu svatého jména Hariho vstali a umyli si ruce i ústa.
Text 120:
Después de comer, los dos hermanos Se lavaron las manos y la boca. Rāghava Paṇḍita, entonces, Les adornó con collares de flores y pasta de madera de sándalo.
Text 120:
Také oba bratři si po jídle umyli ruce a ústa. Rāghava Paṇḍita přinesl květinové girlandy a santálovou pastu a ozdobil Je.
Text 121:
Rāghava Paṇḍita Les ofreció nueces de betel y adoró Sus pies de loto. También repartió entre los devotos nueces de betel, collares de flores y pasta de madera de sándalo.
Text 121:
Rāghava Paṇḍita Jim nabídl betelové oříšky a uctíval Jejich lotosové nohy. Betelové oříšky, květinové girlandy a santálovou pastu rozdal i oddaným.
Text 122:
Rāghava Paṇḍita, mostrándose muy misericordioso con Raghunātha dāsa, le ofreció los platos con los remanentes de la comida de los dos hermanos.
Text 122:
Rāghava Paṇḍita byl k Raghunāthovi dāsovi velice milostivý, a tak mu dal nádoby se zbytky jídla obou bratrů.
Text 123:
Le dijo: «En este plato ha comido el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu. Si te tomas Sus remanentes, te liberarás de las ataduras de tu familia».
Text 123:
Řekl: „Toto jídlo jedl Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu. Když sníš, co po Něm zbylo, zbavíš se pout ke své rodině.“
Text 124:
La Suprema Personalidad de Dios reside ya sea siempre en el corazón o en la casa del devoto. Es una realidad a veces oculta y a veces manifiesta, pues la Suprema Personalidad de Dios es completamente independiente.
Text 124:
Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, neustále pobývá v srdci nebo v domě oddaného. A protože je zcela nezávislý, je tato skutečnost někdy skrytá a někdy projevená.
Text 125:
La Suprema Personalidad de Dios es omnipresente, de modo que reside en todas partes. Todo el que dude de esto será destruido.
Text 125:
Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, je všeprostupující, a proto sídlí všude. Každý, kdo o tom pochybuje, bude zničen.
Text 126:
Por la mañana, después de bañarse en el Ganges, Nityānanda Prabhu Se sentó con Sus devotos personales bajo el mismo árbol que el día anterior.
Text 126:
Ráno, po koupeli v Ganze, se Nityānanda Prabhu se svými společníky posadil pod stejný strom, pod kterým seděl předtím.
Text 127:
Raghunātha dāsa fue allí y adoró los pies de loto del Señor Nityānanda. Por mediación de Rāghava Paṇḍita, expresó su deseo.
Text 127:
Přišel tam Raghunātha dāsa a uctil lotosové nohy Pána Nityānandy. Skrze Rāghavu Paṇḍita potom vyjevil svoji touhu.
Text 128:
«Soy el más bajo de los hombres, el más pecaminoso, caído y condenado. Aun así, deseo alcanzar el refugio de los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 128:
„Jsem ten nejnižší z lidí, nejhříšnější, nejpokleslejší a nejzavrženíhodnější. Nicméně toužím získat útočiště u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 129:
«Como un enano que quiere atrapar la Luna, lo he intentado muchas veces. He hecho todo lo que he podido pero nunca lo he logrado.
Text 129:
„Jako trpaslík, který chce chytit měsíc, jsem se o to již mnohokrát snažil, jak jsem jen mohl, ale nikdy jsem neuspěl.“
Text 130:
«Por desgracia, cada vez que he intentado irme y abandonar mis relaciones familiares, mis padres me lo han impedido.
Text 130:
„Pokaždé, když jsem se snažil odejít a přetrhnout rodinné svazky, mě otec i matka bohužel drželi v poutech.“
Text 131:
«Sin Tu misericordia, nadie puede alcanzar el refugio de Śrī Caitanya Mahāprabhu, pero, con Tu misericordia, hasta el más bajo de los hombres puede alcanzar el refugio de Sus pies de loto.
Text 131:
„Bez Tvé milosti ochranu Śrī Caitanyi Mahāprabhua nikdo nezíská. Budeš-li však milostivý, mohou útočiště u Jeho lotosových nohou získat i ti nejnižší z lidí.“
Text 132:
«Yo no merezco nada, y me asusta mucho presentar esta súplica, pero aun así Te ruego, Señor, que seas especialmente misericordioso conmigo y me concedas el refugio de los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 132:
„Žádám Tě i přesto, že jsem k tomu nezpůsobilý a bojím se tuto žádost přednést. Pane, projev mi zvláštní milost a poskytni mi útočiště u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 133:
«Poniendo Tus pies sobre mi cabeza, dame la bendición de que pueda alcanzar el refugio de Śrī Caitanya Mahāprabhu sin dificultad. Te oro por esa bendición.»
Text 133:
„Polož mi prosím své lotosové nohy na hlavu a tak mi požehnej, abych mohl bez potíží získat ochranu Śrī Caitanyi Mahāprabhua. To je požehnání, o které se k Tobě modlím.“
Text 134:
Tras escuchar la súplica de Raghunātha dāsa, el Señor Nityānanda Prabhu sonrió y dijo a los devotos: «Raghunātha dāsa goza de una felicidad material igual a la de Indra, el rey del cielo.
Text 134:
Pán Nityānanda se po vyslechnutí prosby Raghunātha dāse usmál a řekl všem oddaným: „Hmotné štěstí Raghunātha dāse se vyrovná štěstí nebeského krále Indry.“
Text 135:
«Por la misericordia que Śrī Caitanya Mahāprabhu le ha concedido, Raghunātha dāsa, pese a gozar de tanta felicidad material, no gusta de ella en absoluto. Por lo tanto, todos vosotros sed misericordiosos con él y dadle la bendición de que muy pronto alcance el refugio de los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 135:
„Díky milosti, jíž ho obdařil Śrī Caitanya Mahāprabhu, se Raghunāthovi dāsovi toto jeho hmotné štěstí vůbec nezamlouvá. Buďte k němu tedy všichni milostiví a požehnejte mu, ať brzy získá útočiště u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 136:
«Quien siente la fragancia de los pies de loto del Señor Kṛṣṇa no da el menor valor ni siquiera a la felicidad de que se goza en Brahmaloka, el planeta más elevado. ¿Qué decir entonces de la felicidad celestial?
Text 136:
„Ten, kdo ucítí vůni lotosových nohou Pána Kṛṣṇy, nepovažuje za hodnotné ani štěstí dostupné na nejvyšší planetě Brahmaloce. Co potom říci o nebeském štěstí?“
Text 137:
«“El Señor Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, recibe las oraciones poéticas y sublimes de quienes tratan de alcanzar Su favor. Por ello es conocido con el nombre de Uttamaśloka. Pese a estar en la flor de la juventud, el rey Bharata, muy deseoso de alcanzar la compañía del Señor Kṛṣṇa, abandonó a su muy atractiva esposa, a sus afectuosos hijos, a sus muy queridos amigos y a su opulento reino, del mismo modo que se abandona el excremento después de defecar.”»
Text 137:
„  ,Pán Kṛṣṇa, Nejvyšší Osobnost Božství, je opěvován vznešenými poetickými modlitbami těch, kdo se snaží získat Jeho přízeň. Proto je známý jako Uttamaśloka. Král Bharata tolik dychtil po společnosti Pána Kṛṣṇy, že se již v rozkvětu mládí vzdal své přitažlivé manželky, milujících dětí, drahých přátel a bohatého království stejně, jako se člověk vzdá výkalů poté, co se vyprázdní.̀  “
Text 138:
Entonces, el Señor Nityānanda Prabhu pidió a Raghunātha dāsa que se acercase, le puso Sus pies de loto en la cabeza y dijo lo siguiente.
Text 138:
Pán Nityānanda potom zavolal Raghunātha dāse k sobě, položil mu na hlavu své lotosové nohy a promluvil.
Text 139:
«Mi querido Raghunātha dāsa —dijo—, como tú organizaste la fiesta a orillas del Ganges, Śrī Caitanya Mahāprabhu vino hasta aquí sólo para mostrarte Su misericordia.
Text 139:
„Můj drahý Raghunāthe dāsi,“ řekl, „Śrī Caitanya Mahāprabhu sem přišel jen proto, aby ti prokázal svou milost, protože jsi zařídil hostinu na břehu Gangy.“
Text 140:
«Por Su misericordia sin causa, tomó la leche con arroz partido. Luego, por la noche, después de ver danzar a los devotos, cenó también.
Text 140:
„Ze své bezpříčinné milosti jedl rýžové vločky s mlékem. V noci se po zhlédnutí tance oddaných navečeřel.“
Text 141:
«El Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu, Gaurahari, vino aquí en persona para liberarte. Ahora, ten la seguridad de que todos los obstáculos que te retenían han desaparecido.
Text 141:
„Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu, Gaurahari, sem osobně přišel tě osvobodit. Nyní si buď jistý, že všechny překážky, které tě poutaly, jsou pryč.“
Text 142:
«Śrī Caitanya Mahāprabhu te aceptará y te confiará al cuidado de Su secretario, Svarūpa Dāmodara. De ese modo, serás uno de los sirvientes internos más íntimos del Señor y alcanzarás el refugio de los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 142:
„Śrī Caitanya Mahāprabhu tě přijme a předá do péče svého tajemníka Svarūpy Dāmodara. Staneš se tak jedním z nejdůvěrnějších z okruhu blízkých služebníků a získáš útočiště u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 143:
«Regresa a tu casa con esta seguridad. Muy pronto, libre de impedimentos, obtendrás el refugio de los pies de loto del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu.»
Text 143:
„Buď si tím vším zcela jistý a vrať se domů. Velmi brzy bez překážek získáš útočiště u lotosových nohou Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 144:
El Señor Nityānanda hizo que todos los devotos bendijesen a Raghunātha dāsa, y Raghunātha dāsa presentó sus respetos a los pies de loto de todos.
Text 144:
Pán Nityānanda pobídl všechny oddané, aby Raghunāthovi dāsovi požehnali, a Raghunātha dāsa jim zas vzdal úctu u jejich lotosových nohou.
Text 145:
Tras despedirse del Señor Nityānanda Prabhu y de los demás vaiṣṇavas, Śrī Raghunātha dāsa consultó en secreto a Rāghava Paṇḍita.
Text 145:
Śrī Raghunātha dāsa si od Pána Nityānandy Prabhua a pak i od všech vaiṣṇavů vyžádal svolení, že může odejít. V ústraní se potom radil s Rāghavou Paṇḍitem.
Text 146:
Tras consultar a Rāghava Paṇḍita, entregó secretamente cien monedas y unas siete tolās de oro al tesorero de Nityānanda Prabhu.
Text 146:
Poté, co se poradili, dal potají pokladníkovi Pána Nityānandy sto zlatých mincí a asi sedm tol zlata.
Text 147:
Raghunātha dāsa advirtió al tesorero: «No digas nada de esto al Señor Nityānanda Prabhu; por favor, no le informes de mi presente hasta que haya regresado a Su casa».
Text 147:
Raghunātha dāsa pokladníka upozornil: „Nityānandovi Prabhuovi o tom nyní neříkej. Řekni Mu prosím o tomto daru, až se vrátí domů.“
Text 148:
Después de esto, Rāghava Paṇḍita llevó a Raghunātha dāsa a su casa. Tras llevarle a ver a la Deidad, dio a Raghunātha dāsa un collar de flores y pasta de madera de sándalo.
Text 148:
Rāghava Paṇḍita vzal poté Raghunātha dāse k sobě domů, kde mu ukázal Božstvo a dal mu girlandu a santálovou pastu.
Text 149:
Para el camino de vuelta a casa, entregó a Raghunātha dāsa una gran cantidad de prasādam. Raghunātha dāsa, entonces, habló de nuevo con Rāghava Paṇḍita.
Text 149:
Dal také Raghunāthovi dāsovi na cestu zpět domů velké množství prasādam. Potom Raghunātha dāsa k Rāghavovi Paṇḍitovi znovu promluvil.
Text 150:
«Quiero dar dinero —dijo—, para adorar los pies de loto de todos los grandes devotos, sirvientes y subordinados del Señor Nityānanda Prabhu.
Text 150:
Řekl: „Chci dát peníze na uctívání lotosových nohou všech velkých oddaných, služebníků i podřízených Pána Nityānandy Prabhua.“
Text 151:
«Según veas conveniente, dale a cada uno veinte, quince, doce, diez o cinco monedas.»
Text 151:
„Podle svého uvážení dej každému z nich dvacet, patnáct, dvanáct, deset nebo pět mincí.“
Text 152:
Raghunātha dāsa hizo una relación de la cantidad que quería entregar y la presentó a Rāghava Paṇḍita, quien entonces hizo una lista indicando el dinero que se debía pagar a cada devoto.
Text 152:
Raghunātha dāsa napsal částku, která se má rozdat, a předal to Rāghavovi Paṇḍitovi. Ten potom vyhotovil seznam, ze kterého bylo zřejmé, kolik má každý oddaný dostat.
Text 153:
Con gran humildad, Raghunātha dāsa puso cien monedas y unas dos tolās de oro ante Rāghava Paṇḍita para todos los demás devotos.
Text 153:
Raghunātha dāsa s velkou pokorou složil před Rāghavou Paṇḍitem pro všechny ostatní oddané sto zlatých mincí a asi dvě toly zlata.
Text 154:
Tras tomar el polvo de los pies de Rāghava Paṇḍita, Raghunātha dāsa regresó a su casa, sintiéndose en deuda con el Señor Nityānanda Prabhu por la misericordiosa bendición que había recibido de Él.
Text 154:
Raghunātha dāsa přijal prach z nohou Rāghavy Paṇḍita a vrátil se domů. Cítil se velmi zavázaný Pánu Nityānandovi Prabhuovi, protože od Něho získal milostivé požehnání.
Text 155:
A partir de aquel día, no volvió a entrar en la sección interior de la casa, sino que dormía en el Durgā-maṇḍapa [el lugar en que se adoraba a madre Durgā].
Text 155:
Od toho dne již nevkročil do vnitřních částí domu, a spal na Durgā-maṇḍapě (místě, kde se uctívala matka Durgā).
Text 156:
Allí, sin embargo, sus guardias estaban siempre alerta y vigilantes. Raghunātha dāsa pensaba en la manera de eludir su vigilancia.
Text 156:
Tam však bděli strážci, aby ho hlídali. Raghunātha dāsa přemýšlel o různých možnostech, jak jejich dozoru uniknout.
Text 157:
Por aquel entonces, los devotos de Bengala iban a Jagannātha Purī a ver al Señor Caitanya Mahāprabhu.
Text 157:
Tehdy všichni oddaní z Bengálska odcházeli do Džagannáth Purí navštívit Pána Caitanyu Mahāprabhua.
Text 158:
Raghunātha dāsa no podía acompañarles, pues eran tan famosos que su captura habría sido inmediata.
Text 158:
Raghunātha dāsa však s nimi nemohl jít, protože byli tak známí, že by ho strážci hned chytili.
Text 159-160:
Así pues, Raghunātha dāsa pensaba profundamente en la manera de escapar; una noche, mientras dormía en el Durgā-maṇḍapa, el sacerdote Yadunandana Ācārya entró en la casa cuando sólo faltaban cuatro daṇḍas para el alba.
Text 159-160:
Raghunātha dāsa tedy hluboce přemýšlel o tom, jak utéct. Jedné noci, když spal na Durgā-maṇḍapě, čtyři daṇḍy před úsvitem vstoupil do domu kněz Yadunandana Ācārya.
Text 161:
Yadunandana Ācārya era el sacerdote y maestro espiritual de Raghunātha dāsa. Aunque nacido en familia de brāhmaṇas, había aceptado la misericordia de Vāsudeva Datta.
Text 161:
Yadunandana Ācārya byl knězem a duchovním mistrem Raghunātha dāse. I když se narodil v brāhmaṇské rodině, přijal milost Vāsudevy Datty.
Text 162:
Yadunandana Ācārya había recibido iniciación formal de Advaita Ācārya. Así, consideraba al Señor Caitanya su vida misma.
Text 162:
Yadunandana Ācārya byl formálně zasvěcený od Advaity Ācāryi, a proto byl pro něho Pán Caitanya vším.
Text 163:
Cuando Yadunandana Ācārya entró en la casa de Raghunātha dāsa y se detuvo en el patio, Raghunātha dāsa fue ante él y se postró para ofrecerle reverencias.
Text 163:
Když Yadunandana Ācārya vstoupil do domu Raghunātha dāse a stál ve dvoře, Raghunātha dāsa k němu přišel a padl na zem, aby se mu poklonil.
Text 164:
Uno de los discípulos de Yadunandana Ācārya había dejado su servicio de adorar a la Deidad. Yadunandana Ācārya quería que Raghunātha dāsa convenciera al discípulo para que continuase con aquel servicio.
Text 164:
Jeden ze žáků Yadunandany Ācāryi uctíval Božstvo, ale pak této služby zanechal. Yadunandana Ācārya chtěl, aby ho Raghunātha dāsa přiměl znovu se té služby ujmout.
Text 165:
Yadunandana Ācārya pidió a Raghunātha dāsa: «Por favor, convence al brāhmaṇa de que continúe con el servicio, pues no hay otro para hacerlo».
Text 165:
Yadunandana Ācārya požádal Raghunātha dāse: „Přiměj prosím tohoto brāhmaṇu, aby se vrátil ke své službě, protože tu není jiný brāhmaṇa, který by ji mohl zastat.“
Text 166:
Tras decir esto, Yadunandana Ācārya salió con Raghunātha dāsa. En ese momento, todos los vigilantes estaban profundamente dormidos, pues la noche llegaba a su fin.
Text 166:
Yadunandana Ācārya potom vyšel ven a Raghunātha dāse vzal s sebou. Protože byla noc u konce, všichni hlídači tvrdě spali.
Text 167:
La casa de Yadunandana Ācārya estaba al este de la de Raghunātha dāsa. Mientras se dirigían allí, Yadunandana Ācārya y Raghunātha dāsa iban hablando.
Text 167:
Dům Yadunandany Ācāryi se nacházel východně od domu Raghunātha dāse. Cestou k domu spolu hovořili.
Text 168:
A mitad de camino, Raghunātha dāsa propuso a los pies de loto de su maestro espiritual: «Iré a casa de ese brāhmaṇa, le convenceré de que regrese, y le enviaré a tu casa.
Text 168:
V půli cesty Raghunātha dāsa řekl u lotosových nohou svého duchovního mistra: „Půjdu za tím brāhmaṇou, přemluvím ho, aby se vrátil, a pošlu ho k tobě domů.“
Text 169:
«Puedes irte a casa sin ansiedad. Siguiendo tu orden, convenceré al brāhmaṇa.» Con ese pretexto, y después de pedir permiso, Raghunātha dāsa decidió marcharse.
Text 169:
„Můžeš jít v klidu domů. Já toho brāhmaṇu na tvůj pokyn přemluvím.“ Raghunātha dāsa požádal o svolení a rozhodl se pod touto záminkou odejít.
Text 170:
Raghunātha dāsa pensó: «Ésta es mi mejor oportunidad para marcharme, porque esta vez no hay ni sirvientes ni vigilantes conmigo».
Text 170:
Raghunātha dāsa uvažoval: „Toto je vynikající příležitost k útěku, protože se mnou nejsou žádní služebníci ani hlídači.“
Text 171:
Con ese pensamiento, avanzó rápidamente hacia el Este. A veces se volvía a mirar atrás, pero nadie le seguía.
Text 171:
S těmito myšlenkami rychle vyrazil na východ. Čas od času se otočil a díval se zpátky, ale nikdo za ním nešel.
Text 172:
Pensando en los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu y del Señor Nityānanda Prabhu, se salió del camino principal y siguió, a toda prisa, el que casi nadie usaba.
Text 172:
S myšlenkami na lotosové nohy Śrī Caitanyi Mahāprabhua a Pána Nityānandy Prabhua sešel z hlavní cesty a spěchal cestou, kterou málokdy někdo používal.
Text 173:
Saliéndose del camino principal, que iba de pueblo en pueblo, atravesó las selvas, pensando de todo corazón en los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 173:
Se srdcem i duší upřenými na lotosové nohy Śrī Caitanyi Mahāprabhua se vyhýbal hlavní cestě spojující vesnice a procházel džunglí.
Text 174:
En un día caminó unos cincuenta kilómetros; al anochecer, descansó en los establos de una lechería.
Text 174:
Za jeden den ušel přibližně padesát kilometrů a večer ulehl ve chlévě nějakého mlékaře.
Text 175:
Al ver que Raghunātha dāsa estaba en ayunas, el lechero le dio un poco de leche. Raghunātha dāsa bebió la leche y se acostó a pasar allí la noche.
Text 175:
Mlékař si všiml, že Raghunātha dāsa nic nejí, a tak mu dal trochu mléka. Raghunātha dāsa mléko vypil a uložil se ke spánku.
Text 176:
Al ver que no estaba en casa, el sirviente y el vigilante de Raghunātha dāsa fueron inmediatamente a preguntar por él a su maestro espiritual, Yadunandana Ācārya.
Text 176:
Protože služebník s hlídačem Raghunātha dāse nikde v domě nenašli, šli se na něho okamžitě zeptat jeho duchovního mistra, Yadunandany Ācāryi.
Text 177:
Yadunandana Ācārya dijo: «Me ha pedido permiso y ha regresado a casa». Entonces todos rompieron a gritar: «¡Raghunātha se ha ido!», formando un gran alboroto.
Text 177:
Yadunandana Ācārya řekl: „Požádal mne o svolení odejít a vrátil se domů.“ Nato se strhl povyk a všichni křičeli: „Raghunātha odešel!“
Text 178:
El padre de Raghunātha dāsa dijo: «Los devotos de Bengala acaban de salir hacia Jagannātha Purī a ver al Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 178:
Otec Raghunātha dāse řekl: „Všichni oddaní z Bengálska nyní odešli do Džagannáth Purí za Śrī Caitanyou Mahāprabhuem.“
Text 179:
«Raghunātha dāsa ha huido con ellos. Que diez hombres vayan inmediatamente en su busca y le traigan de vuelta.»
Text 179:
„Raghunātha dāsa utekl s nimi. Ať se ho okamžitě deset mužů vydá chytit a přivedou ho nazpátek.“
Text 180:
El padre de Raghunātha dāsa escribió una carta a Śivānanda Sena en la que, con gran humildad, le pedía: «Por favor, devuélveme a mi hijo».
Text 180:
Otec Raghunātha dāse napsal dopis Śivānandovi Senovi, ve kterém ho s velkou pokorou žádal: „Prosím vrať mi mého syna.“
Text 181:
En Jhāṅkarā, los diez hombres alcanzaron al grupo de vaiṣṇavas que iban a Nīlācala.
Text 181:
U Džhánkary těchto deset mužů dostihlo skupinu vaiṣṇavů, kteří byli na cestě do Níláčaly.
Text 182:
Tras entregar la carta a Śivānanda Sena, le preguntaron por Raghunātha dāsa. Śivānanda Sena contestó: «No ha venido con nosotros».
Text 182:
Předali Śivānandovi Senovi dopis a ptali se ho na Raghunātha dāse. Śivānanda Sena jim však odpověděl: „On sem nepřišel.“
Text 183:
Cuando los diez hombres regresaron a casa, los padres de Raghunātha dāsa se llenaron de ansiedad.
Text 183:
Těch deset mužů se vrátilo domů a otce i matky Raghunātha dāse se zmocnila úzkost.
Text 184:
Tras descansar en casa del lechero, Raghunātha dāsa se levantó muy temprano. En lugar de ir hacia el Este, se volvió hacia el Sur y siguió adelante.
Text 184:
Raghunātha dāsa přespal v domě mlékaře a časně ráno vstal. Místo na východ se však obrátil na jih a pokračoval v cestě.
Text 185:
Pasó por Chatrabhoga, pero, en lugar de seguir el camino principal, siguió el camino que iba de aldea en aldea.
Text 185:
Prošel přes Čhatrabhógu, ale místo po hlavní cestě šel vedlejší cestou skrze různé vesnice.
Text 186:
Sin preocuparse de comer, caminó todo el día. El hambre no era obstáculo, pues su mente estaba concentrada en obtener el refugio de los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 186:
Cestoval celý den, aniž by se staral o jídlo. Hlad pro něho nebyl žádnou překážkou, protože jeho mysl byla soustředěná na dosažení útočiště u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 187:
A veces masticaba cereales fritos, a veces cocinaba, y a veces bebía leche. De ese modo, con lo que podía encontrar allí donde iba, mantuvo juntas la vida y el alma.
Text 187:
Někdy žvýkal smažené obilí, někdy vařil a někdy pil mléko. Tak se udržoval při životě čímkoliv, co bylo k dostání tam, kde právě byl.
Text 188:
Al cabo de doce días llegó a Jagannātha Purī, pero en el camino sólo pudo comer tres días.
Text 188:
Do Džagannáth Purí došel po dvanácti dnech, ale najíst se mohl po cestě jen třikrát.
Text 189:
Cuando Raghunātha dāsa fue a ver a Śrī Caitanya Mahāprabhu, el Señor estaba en compañía de Svarūpa Dāmodara y otros devotos.
Text 189:
Ve chvíli, kdy se Raghunātha dāsa setkal se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem, seděl Pán uprostřed svých společníků, vedených Svarūpou Dāmodarem.
Text 190:
Manteniéndose a una cierta distancia, en el patio, se postró para ofrecer reverencias. Mukunda Datta dijo entonces: «Ahí está Raghunātha».
Text 190:
Raghunātha dāsa zůstal na vzdáleném konci dvora, kde se poklonil. Mukunda Datta potom řekl: „Tamhle je Raghunātha.“
Text 191:
Nada más escuchar esas palabras, Śrī Caitanya Mahāprabhu dio la bienvenida a Raghunātha dāsa. «Ven aquí», le dijo. Raghunātha dāsa se tomó de los pies de loto del Señor, pero el Señor Se puso de pie y, por Su misericordia sin causa, le abrazó.
Text 191:
Jakmile to Śrī Caitanya Mahāprabhu uslyšel, okamžitě Raghunātha dāse přivítal slovy: „Pojď sem.“ Raghunātha dāsa uchopil Pánovy lotosové nohy, ale Pán ze své bezpříčinné milosti vstal a obejmul ho.
Text 192:
Raghunātha dāsa ofreció oraciones a los pies de loto de todos los devotos, comenzando por Svarūpa Dāmodara Gosvāmī. Al ver la misericordia especial que Śrī Caitanya Mahāprabhu había concedido a Raghunātha dāsa, también ellos le abrazaron.
Text 192:
Raghunātha dāsa se modlil k lotosovým nohám všech oddaných v čele se Svarūpou Dāmodarem Gosvāmīm. A když viděli výjimečnou milost, kterou Raghunāthovi dāsovi Śrī Caitanya Mahāprabhu udělil, objali ho také.
Text 193:
El Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «La misericordia del Señor Kṛṣṇa es más fuerte que ninguna otra cosa. Por esa razón, el Señor te ha liberado de la fosa de la vida materialista, que es como un hoyo en que la gente defeca».
Text 193:
Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Kṛṣṇova milost je silnější než cokoliv jiného. Pán tě proto vysvobodil z jámy materialistického života, která je jako jáma na výkaly.“
Text 194:
Raghunātha dāsa, en su mente, respondió: «Yo no sé quién es Kṛṣṇa. Sólo sé que Tu misericordia, ¡oh, mi Señor!, me ha salvado de la vida familiar».
Text 194:
Raghunātha dāsa v mysli odpověděl: „Já nevím, kdo je Kṛṣṇa. Vím jen, že mě z mého rodinného života zachránila Tvá milost, ó Pane.“
Text 195:
El Señor continuó: «Tu padre y su hermano mayor tienen una relación de hermanos con Mi abuelo, Nīlāmbara Cakravartī. Por ello, les considero Mis abuelos.
Text 195:
Pán pokračoval: „Tvůj otec a jeho starší bratr jsou jako bratři Mého děda Nīlāmbary Cakravartīho. Považuji je proto za své dědy.“
Text 196:
«Puesto que tu padre y su hermano mayor son hermanos menores de Nīlāmbara Cakravartī, puedo hacer esta clase de bromas a su costa.
Text 196:
„Jelikož tvůj otec a jeho starší bratr jsou mladšími bratry Nīlāmbary Cakravartīho, mohu o nich takto žertovat.“
Text 197:
«Mi querido Raghunātha dāsa, tu padre y su hermano mayor son como gusanos del excremento en la fosa de excremento del disfrute material, pues la gran enfermedad del veneno del disfrute material es lo que ellos llaman felicidad.
Text 197:
„Můj drahý Raghunāthe dāsi, tvůj otec a jeho starší bratr jsou jako červi ve výkalech v žumpě hmotného požitku, protože otravu hmotným požitkem považují za štěstí.“
Text 198:
«Tu padre y tu tío, aunque son caritativos con los brāhmaṇas y les ayudan mucho, no son vaiṣṇavas puros. Sin embargo, son casi como vaiṣṇavas.
Text 198:
„I když tvůj otec i strýc dávají milodary brāhmaṇům a velmi jim pomáhají, nejsou to čistí vaiṣṇavové. Jsou to však téměř vaiṣṇavové.“
Text 199:
«Quienes están apegados a la vida material y son ciegos a la vida espiritual, tienen que actuar de tal manera que las acciones y reacciones de sus actividades les atan al ciclo de nacimientos y muertes.
Text 199:
„Ti, kdo jsou připoutaní k materialistickému životu a slepí vůči duchovnímu životu, jsou nuceni jednat tak, že je akce a reakce za jejich činnosti poutají k opakovanému rození a umírání.“
Text 200:
«Por Su propia voluntad, el Señor Kṛṣṇa te ha liberado de esa condenable vida materialista. Por lo tanto, no es posible expresar las glorias de la misericordia sin causa del Señor Kṛṣṇa.»
Text 200:
„Pán Kṛṣṇa tě ze své vlastní vůle z tak zavrženíhodného materialistického života vysvobodil. Slávu bezpříčinné milosti Pána Kṛṣṇy proto nelze vůbec popsat.“
Text 201:
Al ver a Raghunātha dāsa tan delgado y sucio, debido al ayuno y a los doce días de camino, el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu, con el corazón derretido de misericordia sin causa, dijo a Svarūpa Dāmodara.
Text 201:
Śrī Caitanya Mahāprabhu pociťoval bezpříčinnou milost a srdce Mu měklo, když viděl Raghunātha dāse tak vyzáblého a špinavého po dvanáctidenní cestě a půstu. Oslovil tedy Svarūpu Dāmodara.
Text 202:
«Mi querido Svarūpa —dijo—, te confío a este Raghunātha dāsa. Por favor, acéptale como hijo o sirviente.
Text 202:
„Můj drahý Svarūpo,“ řekl, „svěřuji ti do péče tohoto Raghunātha dāse. Přijmi ho prosím jako svého syna či služebníka.“
Text 203:
«Ahora hay tres Raghunāthas entre Mis acompañantes. De hoy en adelante, este Raghunātha debe ser conocido como el Raghu de Svarūpa Dāmodara.»
Text 203:
„Nyní jsou mezi Mými společníky tři Raghunāthové. Ode dneška bude tento Raghunātha známý jako Raghu Svarūpy Dāmodara.“
Text 204:
Con estas palabras, Śrī Caitanya Mahāprabhu tomó la mano de Raghunātha dāsa y lo confió en manos de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī.
Text 204:
Po těchto slovech uchopil Śrī Caitanya Mahāprabhu ruku Raghunātha dāse a svěřil ho do rukou Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho.
Text 205:
Svarūpa Dāmodara Gosvāmī aceptó a Raghunātha dāsa diciendo: «Śrī Caitanya Mahāprabhu, yo acepto todo lo que Tú ordenes». Entonces abrazó de nuevo a Raghunātha dāsa.
Text 205:
Svarūpa Dāmodara Gosvāmī přijal Raghunātha dāse a řekl: „Śrī Caitanyo Mahāprabhu, přijímám vše, co nařídíš.“ Potom Raghunātha dāse znovu obejmul.
Text 206:
No puedo expresar debidamente el afecto de Śrī Caitanya Mahāprabhu por Sus devotos. Mostrándose misericordioso con Raghunātha dāsa, el Señor dijo lo siguiente a Govinda.
Text 206:
Náklonnost, kterou Śrī Caitanya Mahāprabhu chová ke svým oddaným, nedokáži náležitě popsat. S velkou milostí vůči Raghunāthovi dāsovi řekl Pán Govindovi:
Text 207:
«En el camino, Raghunātha dāsa ha ayunado y ha pasado muchos días de penalidades. Por lo tanto, cuídale bien durante unos días, de modo que pueda comer a su entera satisfacción.»
Text 207:
„Raghunātha dāsa po cestě nejedl a po mnoho dní podstupoval všelijaké nesnáze. Několik dní se o něho proto dobře starej, aby se mohl do sytosti najíst.“
Text 208:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo entonces a Raghunātha dāsa: «Ve a bañarte al mar. Después ve al templo a ver al Señor Jagannātha y regresa aquí a comer».
Text 208:
Śrī Caitanya Mahāprabhu potom Raghunāthovi dāsovi řekl: „Jdi se vykoupat do moře a pak jdi do chrámu zhlédnout Pána Jagannātha. Až se vrátíš, najez se.“
Text 209:
Tras decir esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se levantó y Se fue a cumplir con Sus deberes de mediodía, y Raghunātha dāsa saludó a todos los devotos allí presentes.
Text 209:
Śrī Caitanya Mahāprabhu domluvil, vstal a odešel za svými poledními povinnostmi. Raghunātha dāsa se pak setkal se všemi přítomnými oddanými.
Text 210:
Habiendo visto la misericordia sin causa que Śrī Caitanya Mahāprabhu había mostrado a Raghunātha dāsa, todos los devotos alababan, atónitos, su buena fortuna.
Text 210:
Všichni oddaní žasli, když viděli bezpříčinnou milost, kterou Śrī Caitanya Mahāprabhu udělil Raghunāthovi dāsovi, a vyzdvihovali jeho štěstí.
Text 211:
Raghunātha dāsa se bañó en el mar y visitó al Señor Jagannātha. Después, regresó donde Govinda, el sirviente personal de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 211:
Raghunātha dāsa se vykoupal v moři, zhlédl Pána Jagannātha a pak se vrátil zpátky ke Govindovi, osobnímu služebníkovi Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 212:
Govinda le ofreció un plato con los remanentes de la comida de Śrī Caitanya Mahāprabhu, y Raghunātha dāsa, muy feliz, aceptó el prasādam.
Text 212:
Govinda mu dal talíř se zbytky jídla Śrī Caitanyi Mahāprabhua a Raghunātha dāsa prasādam přijal s velkou radostí.
Text 213:
Raghunātha dāsa quedó bajo la tutela de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, y Govinda le sirvió remanentes de la comida de Śrī Caitanya Mahāprabhu durante cinco días.
Text 213:
Raghunātha dāsa zůstal v péči Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho a Govinda mu pět dní nosil zbytky jídla Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 214:
A partir del sexto día, Raghunātha dāsa comenzó a ir a la puerta Siṁha-dvāra para pedir limosna tras la ceremonia de puṣpa-añjali, en la que se ofrecen flores al Señor.
Text 214:
Raghunātha dāsa potom počínaje šestým dnem postával u brány zvané Simha-dvára, aby tam vždy po obřadu puṣpa-añjali, při kterém se Pánu obětují květy, vyžebral nějakou almužnu.
Text 215:
Por la noche, tras cumplir con sus deberes prescritos, los numerosos sirvientes del Señor Jagannātha, conocidos con el nombre de viṣayīs, regresan a casa.
Text 215:
Když četní služebníci Pána Jagannātha známí jako viṣayī dokončí své povinnosti, vrací se v noci domů.
Text 216:
Cuando ven a un vaiṣṇava pidiendo limosna en el Siṁha-dvāra, por misericordia hablan con los tenderos para que le den algo de comer.
Text 216:
Když u brány Simha-dvára vidí nějakého vaiṣṇavu, jak žebrá o almužnu, z milosti u místních prodavačů zařídí, aby mu dali něco k jídlu.
Text 217:
Así, la costumbre ha sido siempre que el devoto que no tiene otro medio de sustento espere ante la puerta Siṁha-dvāra para recibir la limosna de los sirvientes.
Text 217:
Tento zvyk tu platí po celé věky, takže oddaný, který nemá jiný zdroj příjmu, se postaví k bráně Simha-dvára a přijímá almužny od služebníků.
Text 218:
De ese modo, el vaiṣṇava completamente dependiente canta el santo nombre del Señor todo el día y contempla al Señor Jagannātha con plena libertad.
Text 218:
Vaiṣṇava bez prostředků tak celý den zpívá svaté jméno Pána a zcela bez omezení se dívá na Pána Jagannātha.
Text 219:
Algunos vaiṣṇavas tienen costumbre de pedir de los puestos de caridad pública y comen lo que allí les dan, mientras que otros se paran de noche ante la puerta Siṁha-dvāra, y piden limosna a los sirvientes.
Text 219:
Někteří vaiṣṇavové mají ve zvyku žebrat u stánků pro chudé a jedí to, co dostanou, zatímco jiní stojí v noci u brány Simha-dvára a žebrají od služebníků.
Text 220:
La renunciación es el principio básico que sostiene la vida de los devotos de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Al ver esa renunciación, Śrī Caitanya Mahāprabhu, la Suprema Personalidad de Dios, Se siente sumamente satisfecho.
Text 220:
Odříkání je základní zásada udržující životy oddaných Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Když Śrī Caitanya Mahāprabhu vidí toto odříkání, nesmírně Ho to těší.
Text 221:
Govinda dijo a Śrī Caitanya Mahāprabhu: «Raghunātha dāsa ha dejado de tomar prasādam aquí. Ahora va al Siṁha-dvāra a pedir limosna para comer».
Text 221:
Govinda řekl Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi: „Raghunātha dāsa už tady prasādam nepřijímá. Postává teď u Simha-dváry a tam žebrá o něco k jídlu.“
Text 222:
Al escuchar esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se sintió muy satisfecho. «Raghunātha dāsa ha hecho bien —dijo—. Ha actuado como se espera de una persona en la orden de vida de renuncia.
Text 222:
Když to Śrī Caitanya Mahāprabhu slyšel, byl nadmíru spokojený a řekl: „Raghunātha dāsa se zachoval správně, tak, jak se má chovat ten, kdo přijal stav odříkání.“
Text 223:
«La persona que se halla en la orden de vida de renuncia debe cantar constantemente el santo nombre del Señor. Debe pedir limosna para comer, y ése debe ser su modo de sustento.
Text 223:
„Člověk ve stavu odříkání by měl neustále zpívat svaté jméno Pána. Při životě by se měl udržovat tak, že si něco vyžebrá.“
Text 224:
«El vairāgī [la persona en la orden de vida de renuncia] no debe depender de los demás. Si lo hace, no logrará el éxito, y Kṛṣṇa no le prestará atención.
Text 224:
„Vairāgī (člověk ve stavu odříkání) by neměl záviset na druhých. Pokud tak činí, nebude úspěšný a Kṛṣṇa ho bude přehlížet.“
Text 225:
«El renunciante deseoso de que su lengua saboree toda clase de alimentos verá arruinarse su vida espiritual, y será esclavo de los gustos de su lengua.
Text 225:
„Pokud vairāgī dychtí, aby jeho jazyk mohl ochutnávat různá jídla, bude s jeho duchovním životem konec a on se stane otrokem choutek svého jazyka.“
Text 226:
«El deber de la persona en la orden de vida de renuncia es cantar constantemente el mantra Hare Kṛṣṇa. Debe satisfacer su estómago con las verduras, hojas, frutas y raíces que estén a su alcance.
Text 226:
„Povinností toho, kdo přijal stav odříkání, je neustále zpívat Hare Kṛṣṇa mantru. Své břicho by měl uspokojit jakoukoliv dostupnou zeleninou, listím, ovocem či kořínky.“
Text 227:
«El que es esclavo de la lengua y, debido a ello, va de aquí para allá consagrado a los genitales y al estómago, no puede alcanzar a Kṛṣṇa.»
Text 227:
„Ten, kdo je sluhou jazyka, a chodí proto sem a tam, oddaný genitáliím a břichu, Kṛṣṇy nemůže dosáhnout.“
Text 228:
Al día siguiente, Raghunātha dāsa preguntó por su deber a los pies de loto de Svarūpa Dāmodara.
Text 228:
Následující den se Raghunātha dāsa dotazoval u lotosových nohou Svarūpy Dāmodara na svou povinnost.
Text 229:
«No sé por qué he abandonado la vida familiar —dijo—. ¿Cuál es mi deber? Por favor, instrúyeme».
Text 229:
„Nevím, proč jsem se vzdal rodinného života,“ řekl. „Co je mou povinností? Prosím pouč mě.“
Text 230:
Raghunātha dāsa nunca dijo una palabra ante el Señor. En lugar de ello, informaba al Señor de sus deseos a través de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y de Govinda.
Text 230:
Raghunātha dāsa před Pánem nikdy nepromluvil ani jediné slovo. O všech svých touhách dával Pánovi vědět prostřednictvím Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho a Govindy.
Text 231:
Al día siguiente, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī dijo al Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu: «Raghunātha dāsa tiene que decir lo siguiente a Tus pies de loto.
Text 231:
Dalšího dne Svarūpa Dāmodara Gosvāmī sdělil Pánu Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi: „Raghunātha dāsa chce u Tvých lotosových nohou říci toto:“
Text 232:
«“No sé cuál es mi deber ni el objeto de mi vida. Por ello, Te pido por favor que me des instrucciones personalmente con Tu boca trascendental.“»
Text 232:
„  ,Nevím, co je má povinnost ani co je cílem mého života. Dej mi proto prosím osobně pokyny ze svých transcendentálních úst.̀  “
Text 233:
Sonriendo, Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo a Raghunātha dāsa: «Ya he nombrado a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī como instructor tuyo.
Text 233:
Śrī Caitanya Mahāprabhu se usmál a Raghunāthovi dāsovi řekl: „Již jsem za tvého učitele určil Svarūpu Dāmodara Gosvāmīho.“
Text 234:
«De él puedes aprender cuál es tu deber y cómo llevarlo a cabo. Yo no sé tanto como él.
Text 234:
„Od něho se nauč, co je tvá povinnost a jak ji vykonávat. Já toho nevím tolik co on.“
Text 235:
«No obstante, si quieres recibir con fe y amor Mis instrucciones, las siguientes palabras te indicarán cuáles son tus deberes.
Text 235:
„Pokud však chceš s vírou a láskou přijmout pokyny ode Mne, dozvíš se o svých povinnostech z následujících slov:“
Text 236:
«No hables como la gente común, ni escuches lo que dicen. No debes tomar alimentos muy sabrosos, ni vestirte demasiado bien.
Text 236:
„Nemluv jako obyčejní lidé ani neposlouchej, co říkají. Nejez chutná jídla a neoblékej se do pěkného oblečení.“
Text 237:
«No esperes honores, pero ofrece pleno respeto a los demás. Canta constantemente el santo nombre del Señor Kṛṣṇa, y, en tu mente, ofrece servicio a Rādhā y Kṛṣṇa en Vṛndāvana.
Text 237:
„Neočekávej žádnou úctu pro sebe, ale naopak prokazuj veškerou úctu druhým. Neustále zpívej svaté jméno Pána Kṛṣṇy a v mysli služ Rādě a Kṛṣṇovi ve Vrindávanu.“
Text 238:
«Te he dado brevemente Mis instrucciones. Los detalles al respecto, los recibirás de Svarūpa Dāmodara.
Text 238:
„To byly ve stručnosti Mé pokyny. Svarūpa Dāmodara ti je dopodrobna vysvětlí.“
Text 239:
«Aquel que se considera más bajo que la hierba, que es más tolerante que un árbol, y que, sin esperar honores personales, está siempre dispuesto a ofrecer respeto a los demás, puede cantar constantemente el santo nombre del Señor sin la menor dificultad.»
Text 239:
„Ten, kdo se považuje za nižšího než tráva, kdo je snášenlivější než strom a neočekává pro sebe žádné uznání, ale naopak je kdykoliv připravený projevovat úctu druhým, může velmi snadno zpívat svaté jméno Pána neustále.“
Text 240:
Tras escuchar esto, Raghunātha dāsa ofreció oraciones a los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu, y el Señor, con gran misericordia, le abrazó.
Text 240:
Když to Raghunātha dāsa vyslechl, přednesl modlitby u lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Pán ho poté z velké milosti objal.
Text 241:
Śrī Caitanya Mahāprabhu le dejó de nuevo bajo la tutela de Svarūpa Dāmodara. De ese modo, Raghunātha dāsa ofreció un servicio muy confidencial con Svarūpa Dāmodara Gosvāmī.
Text 241:
Śrī Caitanya Mahāprabhu ho znovu svěřil Svarūpovi Dāmodarovi. Raghunātha dāsa tak se Svarūpou Dāmodarem Gosvāmīm vykonával velmi důvěrnou službu.
Text 242:
En ese momento llegaron todos los devotos de Bengala y, como en anteriores ocasiones, Śrī Caitanya Mahāprabhu les recibió con gran sentimiento.
Text 242:
Tehdy přišli všichni oddaní z Bengálska a Śrī Caitanya Mahāprabhu se s nimi stejně jako v minulosti vřele přivítal.
Text 243:
Como en anteriores ocasiones, limpió el templo de Guṇḍicā y celebró una merienda en el jardín con los devotos.
Text 243:
Znovu vyčistil chrám Guṇḍici a společně s oddanými pak přijal hostinu v zahradě.
Text 244:
El Señor volvió a danzar con los devotos durante el festival de Ratha-yātrā. Al ver esto, Raghunātha dāsa no podía salir de su asombro.
Text 244:
Při slavnosti Ratha-yātrā Pán znovu tančil s oddanými a Raghunātha dāsa při té podívané nevycházel z úžasu.
Text 245:
Cuando Raghunātha dāsa saludó a todos los devotos, Advaita Ācārya Se mostró muy misericordioso con él.
Text 245:
Když se Raghunātha dāsa setkal se všemi oddanými, Advaita Ācārya mu udělil velkou milost.
Text 246:
También saludó a Śivānanda Sena, el cual le dijo: «Tu padre envió diez hombres para llevarte de vuelta.
Text 246:
Setkal se také se Śivānandou Senou, který mu řekl: „Tvůj otec poslal deset mužů, aby tě odvedli.“
Text 247:
«Me escribió una carta pidiéndome que te mandase de vuelta, pero, al no obtener información de tu paradero, los diez hombres se fueron de Jhāṅkarā y regresaron a casa.»
Text 247:
„Napsal mi dopis, ve kterém mě žádal, abych tě poslal zpět, ale když se o tobě těch deset mužů nic nedozvědělo, vrátili se z Džhánkary zpátky domů.“
Text 248:
Cuando los devotos regresaron a Bengala tras cuatro meses de estancia en Jagannātha Purī, el padre de Raghunātha dāsa supo de su llegada y envió un hombre a Śivānanda Sena.
Text 248:
Když se všichni bengálští oddaní po čtyřměsíčním pobytu v Džagannáth Purí vrátili domů, doslechl se otec Raghunātha dāse o jejich návratu a poslal svého člověka za Śivānandou Senou.
Text 249:
El mensajero preguntó a Śivānanda Sena: «¿Has visto en la morada de Śrī Caitanya Mahāprabhu a alguien que haya entrado en la orden de vida de renuncia?
Text 249:
Posel se Śivānandy Seny zeptal: „Viděl jsi na místě, kde bydlel Śrī Caitanya Mahāprabhu, nějakého člověka ve stavu odříkání?“
Text 250:
«Esa persona es Raghunātha dāsa, el hijo de Govardhana Majumadāra. ¿Le has visto en Nīlācala?»
Text 250:
„Tou osobou je Raghunātha dāsa, syn Govardhana Majumadāry. Potkal jsi ho v Níláčale?“
Text 251:
Śivānanda Sena contestó: «Sí, señor. Raghunātha dāsa está con Śrī Caitanya Mahāprabhu, y es una persona muy famosa. ¿Hay alguien que no le conozca?
Text 251:
Śivānanda Sena odpověděl: „Ano, pane, Raghunātha dāsa je se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem a je velice slavný. Kdo by ho neznal?“
Text 252:
«Śrī Caitanya Mahāprabhu le ha puesto bajo la tutela de Svarūpa Dāmodara. Para los devotos del Señor, Raghunātha dāsa es ahora como su vida misma.
Text 252:
„Śrī Caitanya Mahāprabhu ho svěřil do péče Svarūpy Dāmodara. Raghunātha dāsa se stal životem všech Pánových oddaných.“
Text 253:
«Canta el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa todo el día y toda la noche. No abandona el refugio de Śrī Caitanya Mahāprabhu ni por un momento.
Text 253:
„Dnem i nocí zpívá Hare Kṛṣṇa mahā-mantru a ani na okamžik neopouští útočiště Śrī Caitanyi Mahāprabhua.“
Text 254:
«Se halla en la orden suprema de la vida de renuncia. En verdad, no se preocupa ni de comer ni de vestirse. De alguna manera, come y se mantiene con vida.
Text 254:
„Je na nejvyšší úrovni odříkavého života. Vůbec se nestará o své jídlo ani oblečení. Jí, jak to jde, a tak se udržuje při životě.“
Text 255:
«Pasadas diez daṇḍas [cuatro horas] de la noche, después de haber visto la ceremonia de puṣpāñjali, Raghunātha dāsa va a la puerta Siṁha-dvāra y pide limosna para comer.
Text 255:
„Poté, co uplynulo deset daṇḍ (čtyři hodiny) noci a Raghunātha dāsa zhlédl obřad puṣpāñjali, stojí u brány Simha-dvára a žebrá o něco k jídlu.“
Text 256:
«Si alguien le da algo de comer, come. A veces ayuna, y a veces mastica cereales fritos».
Text 256:
„Pokud mu někdo dá něco k jídlu, tak jí, jinak drží půst. Někdy žvýká smažené obilí.“
Text 257:
Tras escuchar esto, el mensajero regresó a casa de Govardhana Majumadāra y le dio todos los detalles acerca de Raghunātha dāsa.
Text 257:
Posel to vyslechl a vrátil se ke Govardhanovi Majumadārovi, aby mu sdělil vše, co se o Raghunāthovi dāsovi dozvěděl.
Text 258:
Al escuchar la descripción de la conducta de Raghunātha dāsa en la orden de vida de renuncia, sus padres se sintieron muy desdichados, de modo que decidieron enviar a Raghunātha algunos criados con bienes para su comodidad.
Text 258:
Otec i matka byli velmi nešťastní, když slyšeli, co Raghunātha dělá ve stavu odříkání, a rozhodli se, že mu pošlou nějaké lidi s věcmi pro jeho pohodlí.
Text 259:
Inmediatamente, el padre de Raghunātha dāsa envió a Śivānanda Sena cuatrocientas monedas, dos criados y un brāhmaṇa.
Text 259:
Raghunāthův otec okamžitě poslal čtyři sta mincí, dva služebníky a jednoho brāhmaṇu za Śivānandou Senou.
Text 260:
Śivānanda Sena les dijo: «No podéis ir a Jagannātha Purī directamente. Cuando yo vaya, podéis acompañarme.
Text 260:
Śivānanda Sena jim řekl: „Nemůžete jít do Džagannáth Purí sami. Můžete mě ale doprovodit, až tam půjdu já.“
Text 261:
«Ahora id a casa. Cuando vayamos todos nosotros, os llevaré conmigo.»
Text 261:
„Nyní jděte domů. Vezmu vás s sebou, až půjdeme všichni.“
Text 262:
En su obra Śrī Caitanya-candrodaya-nāṭaka, el gran poeta Śrī Kavi-karṇapūra narra este episodio y escribe por extenso acerca de las gloriosas actividades de Raghunātha dāsa.
Text 262:
Velký básník Śrī Kavi-karṇapūra při vyprávění této události obšírně popsal slavné činnosti Raghunātha dāse ve své knize Śrī Caitanya-candrodaya-nāṭaka.
Text 263:
«Raghunātha dāsa es un discípulo de Yadunandana Ācārya, que es muy gentil y sumamente querido por Vāsudeva Datta, que habita en Kāñcanapallī. A nosotros, devotos de Śrī Caitanya Mahāprabhu, Raghunātha dāsa, debido a sus cualidades trascendentales, nos es siempre más querido que la vida misma. Él ha sido favorecido por la abundante misericordia de Śrī Caitanya Mahāprabhu, y por ello siempre es agradable. Dando claramente un ejemplo superior para la orden de vida de renuncia, este muy querido seguidor de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī es el océano de la renunciación. ¿Quién, de entre los habitantes de Nīlācala [Jagannātha Purī], no le conoce bien?
Text 263:
„Raghunātha dāsa je žákem Yadunandany Ācāryi, který je šlechetný a nesmírně drahý Vāsudevovi Dattovi z Káňčanapallí. Raghunātha dāsa je nám všem oddaným Śrī Caitanyi Mahāprabhua díky svým transcendentálním vlastnostem dražší než vlastní život. Je vždy milovaný, protože od Śrī Caitanyi Mahāprabhua dostal ohromnou milost. Tento velmi drahý následovník Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho je oceánem odříkání a je živým, mimořádným příkladem pro stav odříkání. Kdo z obyvatel Níláčaly (Džagannáth Purí) by ho dobře neznal?“
Text 264:
«Debido a que todos los devotos están muy complacidos con él, Raghunātha dāsa Gosvāmī fácilmente llegó a ser como una fértil tierra de la buena fortuna, adecuada para sembrar la semilla de la misericordia del Señor Caitanya Mahāprabhu. Tan pronto como fue sembrada, esa semilla creció hasta ser un incomparable árbol del amor de Śrī Caitanya Mahāprabhu, y dio fruto.»
Text 264:
„Protože Raghunātha dāsa Gosvāmī přinášel radost všem oddaným, stal se snadno úrodnou půdou štěstěny vhodnou k zasazení semínka Śrī Caitanyi Mahāprabhua. Jakmile bylo toto semínko zasazeno, vyrostl z něho jedinečný strom lásky Śrī Caitanyi Mahāprabhua, nesoucí své plody.“
Text 265:
En esos versos, el gran poeta Kavi-karṇapūra da la misma información que Śivānanda Sena comunicó al mensajero del padre de Raghunātha dāsa.
Text 265:
Velký básník Kavi-karṇapūra v těchto verších říká to samé, co řekl Śivānanda Sena poslovi otce Raghunātha dāse.
Text 266:
Al año siguiente, cuando Śivānanda Sena fue, como de costumbre, a Jagannātha Purī, los sirvientes y el brāhmaṇa, que era cocinero, fueron con él.
Text 266:
Další rok šel Śivānanda Sena jako obvykle do Džagannáth Purí a služebníci i brāhmaṇský kuchař šli s ním.
Text 267:
Los sirvientes y el brāhmaṇa llevaron cuatrocientas monedas a Jagannātha Purī. Una vez allí, fueron a ver a Raghunātha dāsa.
Text 267:
Služebníci a brāhmaṇa přinesli do Džagannáth Purí čtyři sta mincí a setkali se tam s Raghunāthem dāsem.
Text 268:
Raghunātha dāsa no quiso el dinero ni los criados que su padre le enviaba, de modo que el brāhmaṇa y uno de los criados se quedaron allí con el dinero.
Text 268:
Raghunātha dāsa nepřijal peníze ani lidi, které mu otec poslal. Brāhmaṇa a jeden ze služebníků tam proto s penězi zůstali.
Text 269:
Entonces, Raghunātha dāsa comenzó a invitar muy atentamente a Śrī Caitanya Mahāprabhu a su casa dos días al mes.
Text 269:
Tou dobou začal Raghunātha dāsa s velkou pozorností dva dny v každém měsíci zvát Śrī Caitanyu Mahāprabhua do svého domu.
Text 270:
En esas dos ocasiones gastaba 640 kauḍis, que le proporcionaban el criado y el brāhmaṇa.
Text 270:
Tato dvě pozvání stála 640 kauḍi. Právě tento obnos si proto bral od sluhy a brāhmaṇy.
Text 271:
Durante dos años, Raghunātha dāsa continuó invitando a Śrī Caitanya Mahāprabhu de ese modo, pero al final del segundo año dejó de hacerlo.
Text 271:
Raghunātha dāsa takto zval Śrī Caitanyu Mahāprabhua po dva roky, ale na konci druhého roku s tím přestal.
Text 272:
Cuando pasaron dos meses seguidos sin que Raghunātha dāsa invitase al Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu, el Señor, el hijo de Śacī, interrogó a Svarūpa Dāmodara.
Text 272:
Když už Raghunātha dāsa nepozval Pána Śrī Caitanyu Mahāprabhua dva měsíce za sebou, Pán, syn matky Śacī, se na to zeptal Svarūpy Dāmodara.
Text 273:
El Señor preguntó: «¿Por qué ha dejado Raghunātha dāsa de invitarme?».

Svarūpa Dāmodara contestó: «Debe de haber reconsiderado la situación.
Text 273:
Pán se zeptal: „Proč už Mě Raghunātha dāsa nezve?“
Text 274:
«“Yo invito a Śrī Caitanya Mahāprabhu aceptando bienes de los materialistas. Sé que la mente del Señor no está satisfecha con esto.
Text 274:
„  ,Zvu Śrī Caitanyu Mahāprabhua na základě přijímání darů od materialistických lidí. Vím, že s tím Pánova mysl není spokojená.̀  “
Text 275:
«“Debido a que acepto todas esas cosas de personas cuyo único interés es el dinero, mi conciencia es impura. Por lo tanto, lo único que consigo con ese tipo de invitaciones es una cierta reputación material.
Text 275:
„  ,Mé vědomí je nečisté, protože přijímám věci od lidí, kteří se zajímají jen o peníze. Tímto zvaním nezískám nic než určitou hmotnou pověst.̀  “
Text 276:
«“Cuando Se lo pido, Śrī Caitanya Mahāprabhu acepta mis invitaciones porque sabe que un tonto como yo se sentiría desdichado si Él no las aceptase.”
Text 276:
„  ,Śrī Caitanya Mahāprabhu na mou žádost pozvání přijímá, protože ví, že hlupák jako já by byl nešťastný, kdyby je nepřijal.̀  “
Text 277:
«Teniendo todo eso en cuenta —concluyó Svarūpa Dāmodara—, ha dejado de invitarte.» Al escuchar esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu sonrió y dijo lo siguiente.
Text 277:
„Po zvážení všech těchto bodů,“ usoudil Svarūpa Dāmodara, „Tě přestal zvát.“ Když to Śrī Caitanya Mahāprabhu slyšel, usmál se a řekl:
Text 278:
«Cuando se comen alimentos ofrecidos por un materialista, la mente se contamina, y cuando la mente se contamina, no podemos pensar debidamente en Kṛṣṇa.
Text 278:
„Když někdo jí jídlo nabídnuté materialistou a jeho mysl se znečistí, pak nedokáže správně vzpomínat na Kṛṣṇu.“
Text 279:
«Cuando se acepta la invitación de una persona contaminada por la modalidad material de la pasión, tanto la persona que ofrece la comida como la que la acepta se contaminan mentalmente.
Text 279:
„Jakmile někdo přijme pozvání od člověka znečištěného hmotnou kvalitou vášně, bude mentálně znečištěný jak ten, kdo jídlo nabízí, tak ten, kdo je přijímá.“
Text 280:
«Debido al ferviente deseo de Raghunātha dāsa, Yo acepté su invitación por muchos días. Es muy bueno que Raghunātha dāsa, sabiéndolo, haya abandonado por sí solo esa práctica.»
Text 280:
„Tolik dní jsem kvůli dychtivosti Raghunātha dāse jeho pozvání přijímal. Je dobře, že to ví a sám od sebe toho zanechal.“
Text 281:
Unos días después, Raghunātha dāsa dejó de pedir limosna junto a la puerta Siṁha-dvāra. A partir de entonces, comía lo que mendigaba en un puesto de distribución gratuita de alimentos.
Text 281:
Po několika dnech Raghunātha dāsa přestal žebrat u brány Simha-dvára a začal se živit žebráním u stánku, kde se rozdává jídlo zdarma.
Text 282:
Cuando Govinda le informó de esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu preguntó a Svarūpa Dāmodara: «¿Cómo es que Raghunātha dāsa ya no va a pedir limosna a la puerta Siṁha-dvāra?».
Text 282:
Když se to Śrī Caitanya Mahāprabhu od Govindy dozvěděl, zeptal se Svarūpy Dāmodara: „Proč už Raghunātha dāsa nestojí u brány Simha-dvára a nežebrá?“
Text 283:
Svarūpa Dāmodara contestó: «Raghunātha dāsa no se sentía bien yendo a mendigar a la Siṁha-dvāra, de modo que ahora acude cada mediodía al puesto de caridad a pedir limosna».
Text 283:
Svarūpa Dāmodara odpověděl: „Raghunātha dāsa nebyl u Simha-dváry šťastný, a proto nyní chodí v poledne žebrat ke stánku, kde se rozdávají milodary.“
Text 284:
Al escuchar la novedad, Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Ha hecho muy bien en dejar de ir a la puerta Siṁha-dvāra. Esa forma de pedir limosna es como hacer de prostituta.
Text 284:
Śrī Caitanya Mahāprabhu na to řekl: „Dobře udělal, že už nechodí postávat k bráně Simha-dvára, protože to se podobá chování prostitutky.“
Text 285:
«“Se acerca una persona. Seguro que me da algo. Esa persona me dio algo la noche pasada. Ahora se acerca otro. Tal vez me dé algo. La persona que acaba de pasar no me ha dado nada, pero seguro que la próxima que venga me dará algo.” De ese modo, la persona en la orden de vida de renuncia abandona su neutralidad y depende de la caridad de esta o aquella persona. Con esa mentalidad, está actuando como una prostituta.
Text 285:
„  ,Tady někdo přichází. Určitě mi něco dá. Ten mi dal včera večer. Teď přichází někdo další. Mohl by mi něco dát. Ten, co tu nyní prošel, mi nic nedal, ale přijde další a určitě mi něco dá.̀ Člověk ve stavu odříkání tímto způsobem pozbude své nezaujatosti a začne záviset na milodarech té či oné osoby. Tímto uvažováním si osvojuje zaměstnání prostitutky.“
Text 286:
«En el puesto de distribución gratuita de comida, puede llenarse el estómago con lo que le den; así no hay posibilidad de más conversaciones indeseables, y se puede cantar en paz el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa.»
Text 286:
„Pokud se jde najíst do stánku, kde se bezplatně rozdává jídlo, a naplní si břicho tím, co dostane, pak už není příležitost knějakým dalším nežádoucím řečem, a tak může pokojně zpívat Hare Kṛṣṇa mahā-mantru.“
Text 287:
Tras decir esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu concedió de nuevo Su misericordia a Raghunātha dāsa, dándole una piedra de la colina Govardhana y un collar de caracolas pequeñas.
Text 287:
Śrī Caitanya Mahāprabhu domluvil a znovu Raghunātha dāse obdařil svou milostí tím, že mu dal kámen z kopce Góvardhanu a girlandu z lasturek.
Text 288:
Śaṅkarānanda Sarasvatī había traído la piedra de la colina Govardhana y el collar de caracolas de Vṛndāvana.
Text 288:
Jednou se Śaṅkarānanda Sarasvatī vrátil z Vrindávanu a přinesl s sebou kámen z Góvardhanu a girlandu z lasturek.
Text 289:
Él regaló a Śrī Caitanya Mahāprabhu los dos objetos, el collar de caracolas y la piedra de la colina Govardhana.
Text 289:
Tyto dvě věci – girlandu z lasturek a kámen z kopce Góvardhanu – daroval Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi.
Text 290:
Al recibir aquellos dos objetos tan poco comunes, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se sintió inmensamente feliz. Cuando rezaba Hare Kṛṣṇa, Se ponía el collar.
Text 290:
Śrī Caitanya Mahāprabhu měl z těchto dvou věcí velikou radost. Při opakování svatého jména si věšel girlandu z lasturek na krk.
Text 291:
El Señor Se llevaba la piedra al corazón o, a veces, a los ojos. A veces Se la llevaba a la nariz para olerla, y a veces Se la ponía en la cabeza.
Text 291:
Kámen si Pán pokládal na srdce nebo na oči, někdy k němu čichal a jindy si ho dával na hlavu.
Text 292:
La piedra de Govardhana estaba siempre mojada con lágrimas de Sus ojos. Śrī Caitanya Mahāprabhu solía decir: «Esta piedra es directamente el cuerpo del Señor Kṛṣṇa».
Text 292:
Tento kámen z Góvardhanu byl neustále smáčený slzami z Jeho očí. Śrī Caitanya Mahāprabhu říkával: „Tento kámen je přímo tělo Pána Kṛṣṇy.“
Text 293:
Tuvo consigo la piedra y el collar durante tres años. Después, el Señor se los regaló a Raghunātha dāsa, muy satisfecho con su conducta.
Text 293:
Pán si tento kámen a girlandu ponechával tři roky. Potom je dal Raghunāthovi dāsovi, protože Ho velice uspokojovalo jeho chování.
Text 294:
Śrī Caitanya Mahāprabhu instruyó a Raghunātha dāsa: «Esta piedra es la forma trascendental del Señor Kṛṣṇa. Adórala con mucho fervor».
Text 294:
Śrī Caitanya Mahāprabhu Raghunātha dāse poučil: „Tento kámen je transcendentální podoba Pána Kṛṣṇy, proto ho uctívej s velkým zaujetím.“
Text 295:
Śrī Caitanya Mahāprabhu continuó: «Adora esta piedra en la modalidad de la bondad, como un perfecto brāhmaṇa, pues con esa adoración no tardarás en alcanzar, sin la menor duda, el amor extático por Kṛṣṇa.
Text 295:
Śrī Mahāprabhu pokračoval: „Tento kámen uctívej na úrovni kvality dobra jako dokonalý brāhmaṇa, protože takovým uctíváním zajisté rychle dosáhneš extatické lásky ke Kṛṣṇovi.“
Text 296:
«Para esa adoración, se necesita un cuenco de agua y unas flores de un árbol de tulasī. Esa adoración, realizada con pureza completa, está perfectamente situada en el plano de la bondad.
Text 296:
„Pro toto uctívání potřebuješ džbán vody a pár květů z keříku tulasī. Tak vypadá uctívání na úrovni kvality dobra, pokud je prováděno v naprosté čistotě.“
Text 297:
«Con fe y amor, debes ofrecer ocho flores tiernas de tulasī, cada una de ellas con dos hojas de tulasī, una a cada lado de la flor.»
Text 297:
„S vírou a láskou bys měl obětovat osm jemných kvítků tulasī, každý se dvěma lístky, jedním na každé straně.“
Text 298:
Tras darle esos consejos sobre la adoración, el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu ofreció personalmente a Raghunātha dāsa la govardhana-śilā con Su mano trascendental. Siguiendo el consejo del Señor, Raghunātha dāsa adoró la śilā lleno de júbilo trascendental.
Text 298:
Poté, co Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu Raghunātha dāse poučil, jak má govardhana-śilu uctívat, mu ji předal svou vlastní transcendentální rukou. Raghunātha dāsa śilu s velkou transcendentální radostí uctíval tak, jak mu Pán řekl.
Text 299:
Svarūpa Dāmodara dio a Raghunātha dāsa Gosvāmī dos piezas de tela de unos quince centímetros de largo, una plataforma de madera y un cuenco para el agua.
Text 299:
Svarūpa Dāmodara dal Raghunāthovi dāsovi dva kusy látky asi patnáct centimetrů dlouhé, dřevěnou podložku a džbán na vodu.
Text 300:
De ese modo, Raghunātha dāsa comenzó a adorar la piedra de Govardhana; mientras la adoraba, veía a la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, el hijo de Nanda Mahārāja, directamente en la piedra.
Text 300:
Raghunātha dāsa tak začal tento kámen z Góvardhanu uctívat a při uctívání v něm přímo viděl Nejvyšší Osobnost Božství, Kṛṣṇu, syna Nandy Mahārāje.
Text 301:
Al pensar en cómo había recibido la govardhana-śilā directamente de manos de Śrī Caitanya Mahāprabhu, Raghunātha dāsa estaba siempre desbordante de amor extático.
Text 301:
Raghunātha dāsa byl neustále zaplavený extatickou láskou, protože vzpomínal, jak dostal govardhana-śilu přímo z rukou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 302:
Aunque se adore a la Deidad con dieciséis artículos, es imposible obtener una felicidad trascendental como la que Raghunātha dāsa obtenía por el simple hecho de ofrecer agua y tulasī.
Text 302:
Takové transcendentální blaženosti, kolik Raghunātha dāsa prožíval při pouhém obětování vody a tulasī, není možné dosáhnout ani při uctívání Božstva šestnácti předměty.
Text 303:
Un día, cuando Raghunātha dāsa llevaba ya algún tiempo adorando de ese modo a la govardhana-śilā, Svarūpa Dāmodara le dijo lo siguiente.
Text 303:
Když Raghunātha dāsa uctíval govardhana-śilu několik dní, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī mu řekl toto:
Text 304:
«Ofrece a la piedra de Govardhana dulces khājā, y sandeśa de primera clase por el valor de ocho kauḍis. Si los ofreces con amor y fe, serán como el néctar.»
Text 304:
„Obětuj Góvardhanu prvotřídní sladkosti khājā a sandeśa v ceně osmi kauḍi. Pokud je obětuješ s vírou a láskou, budou jako nektar.“
Text 305:
Raghunātha dāsa comenzó entonces a ofrecer unos dulces muy caros llamados khājā que le proporcionaba Govinda siguiendo la orden de Svarūpa Dāmodara.
Text 305:
Raghunātha dāsa pak začal obětovat drahé sladkosti zvané khājā, které na pokyn Svarūpy Dāmodara Gosvāmīho dodával Govinda.
Text 306:
Cuando recibió de Śrī Caitanya Mahāprabhu la piedra y el collar de caracolas, Raghunātha dāsa comprendió la intención del Señor. Entonces pensó lo siguiente.
Text 306:
Když Raghunātha dāsa dostal od Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua kámen a girlandu z lasturek, pochopil, proč mu je Pán dal. Uvažoval následovně:
Text 307:
«Al ofrecerme la govardhana-śilā, Śrī Caitanya Mahāprabhu me ha ofrecido un lugar cerca de la colina Govardhana, y con el collar de caracolas, me ha ofrecido refugio a los pies de loto de Śrīmatī Rādhārāṇī.»
Text 307:
„Śrī Caitanya Mahāprabhu mi tím, že mi věnoval govardhana-śilu, poskytl místo u kopce Góvardhanu a s girlandou z lasturek mi dal útočiště u lotosových nohou Śrīmatī Rādhārāṇī.“
Text 308:
La felicidad trascendental de Raghunātha dāsa era ilimitada. Olvidando todas las cosas externas, sirvió los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu con el cuerpo y la mente.
Text 308:
Transcendentální blaženost Raghunātha dāse neznala mezí. Zapomněl na všechno vnější a svým tělem i myslí sloužil lotosovým nohám Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 309:
¿Quién podría enumerar los ilimitados atributos trascendentales de Raghunātha dāsa? Sus estrictos principios regulativos eran exactamente como las líneas de una piedra.
Text 309:
Kdo by mohl vyjmenovat nekonečné transcendentální vlastnosti Raghunātha dāse? Jeho přísné usměrňující zásady připomínaly žíly na kameni.
Text 310:
Raghunātha dāsa pasaba más de veintidós de las veinticuatro horas del día cantando el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa y recordando los pies de loto del Señor. En comer y dormir, nunca empleaba más de hora y media, y algunos días ni siquiera eso.
Text 310:
Raghunātha dāsa trávil více než dvacet dva hodin každého dne zpíváním Hare Kṛṣṇa mahā-mantry a vzpomínáním na lotosové nohy Pána. Jedl a spal méně než hodinu a půl, a některé dny nebylo možné ani to.
Text 311:
Los temas acerca de su renunciación son maravillosos. En toda su vida, nunca le permitió a su lengua la complacencia de los sentidos.
Text 311:
Popisy jeho odříkání jsou úžasné. Za celý život svému jazyku nedovolil žádný smyslový požitek.
Text 312:
Nunca se puso más ropa de vestir que una pequeña tela harapienta y un manto de remiendos. De ese modo, cumplió estrictamente la orden de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 312:
Nikdy na sobě neměl jiné oblečení než malou roztrhanou látku a patchworkový přehoz. Tak přísně následoval nařízení Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 313:
Comía solamente para mantener juntos el alma y el cuerpo, y, cuando comía, se lo reprochaba a sí mismo con las siguientes palabras.
Text 313:
Vše, co jedl, jedl jen proto, aby se udržel naživu, a přitom sám sebe takto káral:
Text 314:
«“Quien ha limpiado su corazón con el conocimiento perfecto y ha entendido a Kṛṣṇa, el Brahman Supremo, lo gana todo ¿Por qué tendría esa persona que actuar como un disoluto, esforzándose por mantener el cuerpo material?”»
Text 314:
„  ,Ten, jehož srdce bylo očištěno dokonalým poznáním a kdo poznal Kṛṣṇu, Nejvyšší Brahman, získá vše. Proč by se pak měl pečlivě snažit udržovat své hmotné tělo jako nějaký prostopášník?̀  “
Text 315:
En las tiendas venden el prasādam del Señor Jagannātha, y lo que no se vende, se descompone en dos o tres días.
Text 315:
Prasādam Pána Jagannātha prodávají obchodníci a to, co neprodají, se za dva až tři dny zkazí.
Text 316:
La comida estropeada se echa a las vacas de Tailaṅga en la puerta Siṁha-dvāra. Pero huele tanto a podrido que ni las vacas pueden comerla.
Text 316:
Veškeré zkažené jídlo se pak předhodí u brány Simha-dvára kravám z Tailangy. Kvůli jeho hnilobnému zápachu ho však ani krávy nejedí.
Text 317:
De noche, Raghunātha dāsa recogía el arroz echado a perder, lo llevaba a casa y lo lavaba con agua en abundancia.
Text 317:
Raghunātha dāsa v noci tuto zkaženou rýži sbíral, přinesl ji domů a promyl ji ve velkém množství vody.
Text 318:
Entonces, añadiéndole sal, comía la parte dura del interior de los granos de arroz.
Text 318:
Potom snědl vnitřní, tužší část rýže se solí.
Text 319:
Un día, Svarūpa Dāmodara vio lo que hacía Raghunātha dāsa. Sonriendo, le pidió un poco de aquel arroz y lo comió.
Text 319:
Jednoho dne Svarūpa Dāmodara viděl, co Raghunātha dāsa dělá. Usmál se, o trochu toho jídla požádal a snědl je.
Text 320:
Svarūpa Dāmodara dijo: «Tú comes este néctar todos los días, pero nunca nos lo ofreces. ¿Qué clase de persona eres?».
Text 320:
Svarūpa Dāmodara řekl: „Co ty jsi zač? Každý den tu jíš takový nektar a nám nenabídneš?“
Text 321:
Śrī Caitanya Mahāprabhu Se enteró de esto por boca de Govinda; al día siguiente Se presentó en el lugar y dijo lo siguiente.
Text 321:
Když se o tom od Govindy doslechl Śrī Caitanya Mahāprabhu, druhý den tam přišel a řekl:
Text 322:
«¿Qué manjares estás comiendo? ¿Por qué no Me das nada?». Con esas palabras, le quitó por la fuerza un poco de arroz y lo comió.
Text 322:
„Co to tu jíš za lahůdky? Proč Mi nic nedáš?“ S těmito slovy si jedno sousto násilím vzal a snědl je.
Text 323:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu iba a tomar otro poco de arroz, Svarūpa Dāmodara Le sujetó la mano y dijo: «Eso no es bueno para Ti». De ese modo, se llevó la comida por la fuerza.
Text 323:
Když si Śrī Caitanya Mahāprabhu bral další sousto, Svarūpa Dāmodara Ho chytil za ruku a řekl: „To se pro Tebe nehodí.“ A násilím Mu to jídlo vzal.
Text 324:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Por supuesto, Yo tomo cada día prasādam de toda clase, pero nunca he probado un prasādam tan bueno como el que está comiendo Raghunātha».
Text 324:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Každý den jím různé druhy prasādam, ale tak chutné prasādam, jako jí Raghunātha, jsem ještě nejedl.“
Text 325:
De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu realizó muchos pasatiempos en Jagannātha Purī. Viendo las rigurosas penitencias de Raghunātha dāsa en la orden de vida de renuncia, el Señor Se sentía enormemente satisfecho.
Text 325:
Śrī Caitanya Mahāprabhu tak v Džagannáth Purí prováděl mnoho různých zábav. Když viděl přísnou askezi Raghunātha dāse ve stavu odříkání, byl velice spokojený.
Text 326:
En su poema Gaurāṅga-stava-kalpavṛkṣa, Raghunātha dāsa ha narrado su propia liberación.
Text 326:
Své vlastní osvobození popsal Raghunātha dāsa v básni nazvané Gaurāṅga-stava-kalpavṛkṣa.
Text 327:
«Aunque soy un alma caída, el más bajo de los hombres, Śrī Caitanya Mahāprabhu, por Su misericordia, me liberó del bosque en llamas de una gran opulencia material. Él, con gran placer, me ha puesto en manos de Svarūpa Dāmodara, Su acompañante personal. El Señor me dio, además, el collar de pequeñas caracolas que llevaba en el pecho y una piedra de la colina Govardhana, aunque eran cosas muy queridas para Él. Ese mismo Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu despierta en mi corazón y hace que me vuelva loco por Él.»
Text 327:
„Přestože jsem pokleslá duše a nejnižší z lidí, Śrī Caitanya Mahāprabhu mě svou milostí vysvobodil z planoucího lesního požáru obrovského hmotného bohatství. S velkou radostí mě svěřil svému osobnímu společníkovi Svarūpovi Dāmodarovi. Dal mi také girlandu z lasturek, kterou nosil na své hrudi, a kámen z kopce Góvardhanu, i když Mu byly velmi drahé. Ten samý Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu se nyní projevuje v mém srdci a způsobuje, že po Něm šílím.“
Text 328:
De este modo he narrado el encuentro de Raghunātha dāsa con Śrī Caitanya Mahāprabhu. Todo el que escuche acerca de este episodio alcanza los pies de loto de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
Text 328:
Tak jsem popsal setkání Raghunātha dāse se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem. Každý, kdo o něm naslouchá, dosáhne lotosových nohou Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
Text 329:
Orando a los pies de loto de Śrī Rūpa y Śrī Raghunātha, siempre deseando su misericordia, yo, Kṛṣṇadāsa, narro el Śrī Caitanya-caritāmṛta, siguiendo sus pasos.
Text 329:
Já, Kṛṣṇadāsa, kráčím ve stopách Śrī Rūpy a Śrī Raghunātha a vyprávím Śrī Caitanya-caritāmṛtu. A protože vždy toužím po jejich milosti, modlím se u jejich lotosových nohou.