Skip to main content

CAPÍTULO 15

KAPITOLA PATNÁCTÁ

La locura trascendental del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu

Transcendentální šílenství Pána Śrī Caitanyi Mahāprabhua

A continuación, ofrecemos un resumen del Capítulo Quince. Tras asistir a la ceremonia upala-bhoga del Señor Jagannātha, Śrī Caitanya Mahāprabhu, una vez más, comenzó a sentir emociones extáticas. Cuando vio el jardín en la playa, a la orilla del mar, pensó de nuevo que estaba en Vṛndāvana, y, cuando empezó a pensar en Kṛṣṇa realizando Sus diversos pasatiempos, de nuevo Le sobrevino la excitación de las emociones extáticas. La noche del rāsa-līlā, las gopīs, desconsoladas por la ausencia de Kṛṣṇa, buscaban a Kṛṣṇa por todos los bosques. Śrī Caitanya Mahāprabhu asumió los mismos pensamientos trascendentales de las gopīs y Se llenó de emoción extática. Svarūpa Dāmodara Gosvāmī recitó un verso del Gīta-govinda que se adaptaba perfectamente a las emociones del Señor. Caitanya Mahāprabhu manifestó entonces las transformaciones extáticas conocidas con los nombres de bhāvodaya, bhāva-sandhi, bhāva-śābalya, etc. El Señor experimentó las ocho clases de transformaciones extáticas, y las saboreó intensamente.

Následuje shrnutí patnácté kapitoly. Po zhlédnutí obřadu upala-bhoga Pána Jagannātha začal Śrī Caitanya Mahāprabhu opět pociťovat extatické emoce. U mořské pláže spatřil zahradu a opět si myslel, že je ve Vrindávanu. Myslel také na Kṛṣṇu uprostřed Jeho různých zábav, přičemž Ho znovu rozrušily transcendentální emoce. Když jednou Kṛṣṇa v noci tančil tanec rāsa, zmizel, a gopī Ho hledaly ve všech lesích. Śrī Caitanya Mahāprabhu měl ty samé transcendentální myšlenky, jaké tehdy měly gopī, což Ho naplnilo extatickými emocemi. Svarūpa Dāmodara Gosvāmī recitoval jeden verš z Gīta-govindy, který se přesně hodil k Pánovým emocím. Caitanya Mahāprabhu poté projevil extatické proměny známé jako bhāvodaya, bhāva-sandhi, bhāva-śabalya a tak dále. Pán prožíval všech osm druhů extatických proměn a velmi si je vychutnával.

Text 1:
El océano del amor extático por Kṛṣṇa es muy difícil de entender incluso para semidioses como el Señor Brahmā. Al llevar a cabo Sus pasatiempos, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se sumergió en ese océano, y Su corazón estaba absorto en ese amor. De ese modo manifestó de diversas maneras la sublime posición del amor trascendental por Kṛṣṇa.
Text 1:
Dokonce i pro polobohy, jako je Brahmā, je nesmírně těžké pochopit oceán extatické lásky ke Kṛṣṇovi. Śrī Caitanya Mahāprabhu se prováděním svých zábav do tohoto oceánu ponořil a Jeho srdce bylo v této lásce zcela pohroužené. Různými způsoby tak projevoval vznešené postavení transcendentální lásky ke Kṛṣṇovi.
Text 2:
¡Toda gloria a Śrī Kṛṣṇa Caitanya, la Suprema Personalidad de Dios! ¡Toda gloria al Señor Nityānanda, cuyo cuerpo está siempre rebosante de bienaventuranza trascendental!
Text 2:
Sláva Śrī Kṛṣṇovi Caitanyovi, Nejvyšší Osobnosti Božství! Sláva Pánu Nityānandovi, jehož tělo je vždy plné transcendentální blaženosti!
Text 3:
¡Toda gloria a Śrī Advaita Ācārya, que es muy querido al Señor Caitanya! ¡Y toda gloria a todos los devotos del Señor, encabezados por Śrīvāsa Ṭhākura!
Text 3:
Sláva Śrī Advaitovi Ācāryovi, jenž je nesmírně drahý Pánu Caitanyovi! Sláva všem oddaným Pána, v čele se Śrīvāsem Ṭhākurem!
Text 4:
De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se olvidaba de Sí mismo todo el día y toda la noche, inmerso en un océano de amor extático por Kṛṣṇa.
Text 4:
Śrī Caitanya Mahāprabhu se tak dnem i nocí zapomínal, pohroužený v oceánu extatické lásky ke Kṛṣṇovi.
Text 5:
El Señor Se mantenía en tres estados de conciencia: a veces estaba completamente sumido en emociones extáticas, a veces Se hallaba en un estado de conciencia externa parcial, y a veces Se hallaba en plena conciencia externa.
Text 5:
Pán se udržoval ve třech stavech vědomí: někdy se zcela pohroužil do extatických emocí, někdy byl částečně při vnějším vědomí a někdy byl zcela při vnějším vědomí.
Text 6:
En realidad, Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba siempre inmerso en emociones extáticas, pero, del mismo modo que el torno de un alfarero gira sin que el alfarero lo toque, las actividades corporales del Señor, como bañarse, ir al templo a ver al Señor Jagannātha y comer al mediodía, se producían por sí solas.
Text 6:
Śrī Caitanya Mahāprabhu byl ve skutečnosti v extatických emocích pohroužený neustále, ale tak jako se hrnčířský kruh otáčí, aniž by se ho hrnčíř dotýkal, pokračovaly samy od sebe i Pánovy tělesné činnosti, jako koupání, navštěvování chrámu za účelem zhlédnutí Pána Jagannātha a obědvání.
Text 7:
Un día, mientras Śrī Caitanya Mahāprabhu miraba al Señor Jagannātha en el templo, el Señor Jagannātha Le pareció Śrī Kṛṣṇa en persona, el hijo de Nanda Mahārāja.
Text 7:
Jednoho dne, když se Śrī Caitanya Mahāprabhu v chrámu díval na Pána Jagannātha, zjevil se Pán Jagannātha jako Śrī Kṛṣṇa, syn Nandy Mahārāje, osobně.
Text 8:
Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu Se dio cuenta de que el Señor Jagannātha era Kṛṣṇa en persona, Sus cinco sentidos quedaron de inmediato absortos en la atracción por las cinco cualidades del Señor Kṛṣṇa.
Text 8:
Jakmile Śrī Caitanya Mahāprabhu vnímal, že Pán Jagannātha je samotný Kṛṣṇa, okamžitě bylo Jeho pět smyslů přitahováno pěti vlastnostmi Pána Kṛṣṇy.
Text 9:
Como en una competición de cuerda, la mente del Señor Caitanya se vio atraída en cinco direcciones por las cinco cualidades trascendentales del Señor Kṛṣṇa. De ese modo, el Señor quedó inconsciente.
Text 9:
Mysl Pána Caitanyi byla pěti transcendentálními vlastnostmi Pána Kṛṣṇy tažená do pěti směrů jako při přetahování, až z toho Pán upadl do bezvědomí.
Text 10:
Justo entonces terminó la ceremonia upala-bhoga del Señor Jagannātha, y los devotos que habían acompañado al Señor Caitanya al templo Le llevaron de vuelta a casa.
Text 10:
Právě v tu chvíli skončil obřad upala-bhoga Pána Jagannātha a oddaní, kteří doprovázeli Pána Caitanyu do chrámu, Ho odvedli domů.
Text 11:
Esa noche, Śrī Caitanya Mahāprabhu fue asistido por Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y Rāmānanda Rāya. Abrazándose a su cuello, el Señor Se lamentaba.
Text 11:
Té noci se o Śrī Caitanyu Mahāprabhua starali Svarūpa Dāmodara Gosvāmī a Rāmānanda Rāya. Pán je držel okolo krku a naříkal.
Text 12:
Śrīmatī Rādhārāṇī, muy agitada por intensos sentimientos de separación de Kṛṣṇa, citó a Viśākhā un verso que explicaba la causa de Su gran ansiedad e inquietud.
Text 12:
Když byla Śrīmatī Rādhārāṇī velmi rozrušená z toho, jak pociťovala odloučení od Kṛṣṇy, řekla Viśāce verš vysvětlující příčinu Její velké úzkosti a neklidu.
Text 13:
Recitando ese verso, Śrī Caitanya Mahāprabhu expresó las emociones que Le abrasaban. Entonces, sumido en la lamentación, explicó el verso a Svarūpa Dāmodara y Rāmānanda Rāya.
Text 13:
Recitováním tohoto verše Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu vyjádřil své žhnoucí pocity. Potom s velkým nářkem vysvětlil Svarūpovi Dāmodarovi a Rāmānandovi Rāyovi jeho význam.
Text 14:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «“Aunque el corazón de las gopīs es como una montaña muy alta, las olas de néctar del océano de la belleza de Kṛṣṇa acaban por inundarlo. Su dulce voz les entra en los oídos y les da bienaventuranza trascendental. El tacto de Su cuerpo es más refrescante que millones de millones de lunas juntas, y el néctar de Su fragancia corporal se desborda por el mundo entero. ¡Oh, querida amiga mía!, ese Kṛṣṇa, que es el hijo de Nanda Mahārāja y cuyos labios son exactamente como el néctar, atrae Mis cinco sentidos por la fuerza.”
Text 14:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „  ,Srdce gopī jsou jako vysoké kopce, a přesto jsou zaplavené vlnami nektarového oceánu Kṛṣṇovy krásy. Jeho sladký hlas vstupuje do jejich uší a přináší jim transcendentální blaženost. Dotek Jeho těla je chladivější než milióny měsíců dohromady a nektar Jeho tělesné vůně zaplavuje celý svět. Ó Má drahá přítelkyně, tento Kṛṣṇa, jenž je synem Nandy Mahārāje a má rty jako nektar, silou přitahuje Mých pět smyslů.̀  “
Text 15:
«La belleza del Señor Śrī Kṛṣṇa, el sonido de Sus palabras y la vibración de Su flauta, Su tacto, Su fragancia y el sabor de Sus labios están llenos de una dulzura indescriptible. Cuando todos esos rasgos atraen a Mis cinco sentidos a la vez, Mis sentidos montan juntos en un solo caballo, Mi mente, pero quieren ir en cinco direcciones distintas.
Text 15:
„Krása Pána Śrī Kṛṣṇy, zvuk Jeho slov a melodie Jeho flétny, Jeho dotek, vůně a chuť Jeho rtů jsou plné nepopsatelné sladkosti. Když všechny tyto rysy přitahují Mých pět smyslů najednou, Mé smysly jedou všechny na jediném koni Mé mysli, ale každý chce jet na jinou stranu.“
Text 16:
«¡Oh, Mi querida amiga!, oye, por favor, la causa de Mi infortunio. Mis cinco sentidos, en realidad, son unos bandidos extravagantes. Saben muy bien que Kṛṣṇa es la Suprema Personalidad de Dios, pero, aun así, quieren robarle Sus propiedades.
Text 16:
„Ó Má drahá přítelkyně, poslechni si prosím, co je příčinou Mého utrpení. Mých pět smyslů jsou ve skutečnosti nemravní lupiči, protože chtějí plenit Kṛṣṇovo vlastnictví, i když dobře vědí, že Kṛṣṇa je Nejvyšší Osobnost Božství.“
Text 17:
«Mi mente es como un solo caballo en el que montan los cinco sentidos de percepción, encabezados por la vista. Cada uno de Mis sentidos quiere dirigir el caballo, por lo que tiran de Mi mente en cinco direcciones a la vez. ¿En qué dirección irá? Si tiran de las riendas todos a la vez, el caballo, sin duda, perderá la vida. ¿Cómo puedo tolerar esa atrocidad?
Text 17:
„Moje mysl je jako jediný kůň, na kterém jede pět poznávacích smyslů, vedených zrakem. Každý z nich chce toho koně řídit, a tak Mou mysl tahají do pěti směrů najednou. Jakým směrem půjde? Pokud budou tahat všechny najednou, kůň určitě přijde o život. Jak mohu takovou krutost snášet?“
Text 18:
«Mi querida amiga, si tú Me dices: “Trata de controlar los sentidos”, ¿qué quieres que te conteste? No puedo enfadarme con Mis sentidos. ¿Qué culpa tienen? La belleza, el sonido, el tacto, la fragancia y el sabor de Kṛṣṇa son por naturaleza sumamente atractivos. Esos cinco aspectos atraen a Mis sentidos, y cada uno de ellos quiere arrastrar a Mi mente en una dirección distinta. De ese modo, la vida de Mi mente está en gran peligro, como un caballo que debe correr en cinco direcciones a la vez. Por lo tanto, también Yo estoy en peligro de muerte.
Text 18:
„Má drahá přítelkyně, pokud říkáš ,Jen se snaž ovládat své smyslỳ, co ti na to mám říct? Na své smysly se zlobit nemohu. Je to snad jejich chyba? Kṛṣṇova krása, zvuk, dotek, vůně a chuť jsou svojí povahou nesmírně přitažlivé. Těchto pět rysů přitahuje Mé smysly, a každý z nich chce potom táhnout mysl jiným směrem. Život Mé mysli je tak ohrožen jako život koně, který je tažený do pěti směrů zároveň. Proto i Mně hrozí smrt.“
Text 19:
«Ciertamente, la conciencia de toda mujer en los tres mundos es como una alta montaña, pero la dulzura de la belleza de Kṛṣṇa es como un océano. Una sola gota del agua de ese océano puede inundar el mundo entero y sumergir todas las grandes montañas de conciencia.
Text 19:
„Vědomí každé ženy ve třech světech je jako vysoká hora, ale sladkost Kṛṣṇovy krásy je jako oceán. Pouhá kapka z tohoto oceánu dokáže zaplavit celý svět, včetně všech vysokých hor vědomí.“
Text 20:
«La dulzura de las jocosas palabras de Kṛṣṇa crea un caos indescriptible en el corazón de todas las mujeres. Sus palabras atan el oído de la mujer a las cualidades de esa dulzura. De ese modo se desata una competición, y la vida del oído acaba yéndose.
Text 20:
„Sladkost Kṛṣṇových žertovných slov vytváří nepopsatelný zmatek v srdcích všech žen. Jeho slova upoutají ucho ženy k jejich sladkosti. Tak dojde k přetahování a ucho přijde o život.“
Text 21:
«El cuerpo trascendental de Kṛṣṇa es tan refrescante que no se puede comparar ni con la pasta de sándalo ni con millones de millones de lunas. Es experto en atraer los senos de todas las mujeres, que son como grandes montañas. En verdad, el cuerpo trascendental de Kṛṣṇa atrae la mente de todas las mujeres de los tres mundos.
Text 21:
„Kṛṣṇovo transcendentální tělo je tak chladivé, že ho nelze srovnávat ani se santálovou pastou či milióny a milióny měsíců. Dovedně přitahuje ňadra všech žen, jež připomínají vysoké hory. Transcendentální tělo Kṛṣṇy tedy přitahuje mysl všech žen ve třech světech.“
Text 22:
«La fragancia del cuerpo de Kṛṣṇa hace enloquecer más que el aroma del almizcle, y supera la fragancia de la flor de loto azul. Entra en la nariz de todas las mujeres del mundo, construye allí su nido y, de ese modo, las atrae.
Text 22:
„Vůně Kṛṣṇova těla dokáže pobláznit víc než vůně pižma a překonává i vůni modrého lotosu. Vstupuje do nosních dírek všech žen tohoto světa, usídluje se tam, a tak je přitahuje.“
Text 23:
«Combinados con el alcanfor de Su amable sonrisa, los labios de Kṛṣṇa son tan dulces que atraen la mente de todas las mujeres, obligándolas a abandonar cualquier otro objeto de atracción. Cuando no se puede obtener la dulzura de la sonrisa de Kṛṣṇa, el resultado es lamentación y grandes dificultades mentales. Esa dulzura es la única riqueza de las gopīs de Vṛndāvana.»
Text 23:
„Pokud jsou Kṛṣṇovy rty spojené s kafrem Jeho laskavého úsměvu, jsou tak sladké, že přitahují mysl všech žen a donutí je vzdát se všech jiných pout. Když však sladkost Kṛṣṇova úsměvu není na dosah, vyústí to v silné mentální potíže a nářek. Tato sladkost je jediným bohatstvím gopī z Vrindávanu.“
Text 24:
Tras decir esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se abrazó al cuello de Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara. El Señor, entonces, dijo: «Mis queridos amigos, escuchadme, por favor. ¿Qué voy a hacer? ¿Adónde voy a ir? ¿Adónde puedo ir para encontrar a Kṛṣṇa? Por favor, decidme vosotros cómo puedo encontrarle».
Text 24:
Po těchto slovech Śrī Caitanya Mahāprabhu chytil Rāmānandu Rāye a Svarūpu Dāmodara okolo krku a řekl: „Moji drazí přátelé, prosím poslouchejte Mě. Co mám dělat? Kam mám jít? Kde získám Kṛṣṇu? Řekněte Mi prosím, jak Ho mohu najít.“
Text 25:
Así, absorto en el dolor trascendental, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se lamentaba día tras día en compañía de Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y Rāmānanda Rāya.
Text 25:
Takto pohroužený v transcendentální bolesti Śrī Caitanya Mahāprabhu den za dnem naříkal ve společnosti Svarūpy Dāmodara a Rāmānandy Rāye.
Text 26:
Para realzar los sentimientos de éxtasis del Señor, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī cantaba las canciones más adecuadas y Rāmānanda Rāya recitaba los versos más acordes. De ese modo, lograban calmarle.
Text 26:
Pro obohacení Pánovy extatické nálady Svarūpa Dāmodara Gosvāmī zpíval patřičné písně a Rāmānanda Rāya recitoval vhodné verše. Takto Ho byli schopni uklidnit.
Text 27:
Al Señor Le gustaban especialmente el Kṛṣṇa-karṇāmṛta de Bilvamaṅgala Ṭhākura, la poesía de Vidyāpati y el Śrī Gīta-govinda, de Jayadeva Gosvāmī. Śrī Caitanya Mahāprabhu sentía un gran placer en el corazón cuando Sus acompañantes recitaban versos y cantaban canciones de esos libros.
Text 27:
Pán zvláště rád naslouchal Kṛṣṇa-karṇāmṛtě od Bilvamaṅgala Ṭhākura, básním od Vidyāpatiho a Śrī Gīta-govindě od Jayadevy Gosvāmīho. Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi plesalo srdce, když Jeho společníci recitovali verše a zpívali písně z těchto knih.
Text 28:
Un día, mientras iban a la playa, a orillas del mar, Śrī Caitanya Mahāprabhu vio de pronto un jardín de flores.
Text 28:
Jednoho dne šel Śrī Caitanya Mahāprabhu k moři, a cestou najednou spatřil květinovou zahradu.
Text 29:
El Señor Caitanya confundió el jardín con Vṛndāvana y entró en él a toda prisa. Absorto en amor extático, Se puso a buscar a Kṛṣṇa por el jardín.
Text 29:
Pán Caitanya si tu zahradu spletl s Vrindávanem a rychle do ní vstoupil. Pohroužený v extázi lásky ke Kṛṣṇovi po ní bloumal a chtěl Ho najít.
Text 30:
Cuando Kṛṣṇa desapareció con Rādhārāṇī durante la danza rāsa, las gopīs se pusieron a buscarle en el bosque. Del mismo modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu Le buscaba en aquel jardín a la orilla del mar.
Text 30:
Poté, co Kṛṣṇa během tance rāsa zmizel s Rādhārāṇī, chodily gopī po lese a hledaly Ho. Stejně nyní chodil Śrī Caitanya Mahāprabhu po této zahradě u moře.
Text 31:
Absorto en los sentimientos de éxtasis de las gopīs, Śrī Caitanya Mahāprabhu iba de un lado a otro. Así, empezó a preguntar por Kṛṣṇa a todos los árboles y enredaderas, citándoles versos.
Text 31:
Śrī Caitanya Mahāprabhu chodil sem a tam, pohroužený v extatické náladě gopī. Začal se ptát na Kṛṣṇu tak, že každému stromu a rostlině recitoval jisté verše.
Text 32:
«[Las gopīs decían:] “¡Oh, árboles cūta, priyāla, panasa, āsana y kovidāra! ¡oh, árboles jambu, arka, bel, bakula y mango!, ¡oh, árboles kadamba y nīpa y todos los demás árboles que vivís a orillas del Yamunā para el bien de los demás!, por favor, decidnos dónde ha ido Kṛṣṇa. Hemos perdido la mente y estamos prácticamente muertas.
Text 32:
„(Gopī řekly:) ,Ó strome cūta, priyāla, panasa, āsana a kovidāra! Ó strome jambu, arka, bilva, bakula a mangovníku! Ó strome kadamba, nīpa a všechny ostatní, které žijete na březích Jamuny ve prospěch druhých, prosím řekněte nám, kam šel Kṛṣṇa. Naše mysli jsou ztracené a jsme téměř mrtvé.̀  “
Text 33:
«“Oh, muy auspiciosa planta de tulasī!, tú eres muy querida a los pies de loto de Govinda, y Él te es muy querido a ti. ¿Has visto por aquí a Kṛṣṇa, que lleva un collar de tus hojas, rodeado de un enjambre de abejorros?
Text 33:
„  ,Ó dokonale příznivá rostlinko tulasī, jsi velmi drahá lotosovým nohám Govindy a On je velmi drahý tobě. Neviděla jsi tu projít Kṛṣṇu, ozdobeného girlandou z tvých lístků a obklopeného rojem čmeláků?̀  “
Text 34:
«“¡Oh, plantas de flores mālatī, mallikā, jātī y yūthikā!, ¿habéis visto pasar por aquí a Kṛṣṇa, tocándoos con Su mano para daros placer?.”»
Text 34:
„  ,Ó rostlinky s květy mālatī, mallikā, jātī a yūthikā, viděly jste okolo projít Kṛṣṇu, který se vás dotkl svou rukou, aby vás potěšil?̀  “
Text 35:
Śrī Caitanya Mahāprabhu continuó: «“¡Oh, árboles de mango y de la fruta jack!, ¡oh, árboles piyāla, jambu y kovidāra!, todos vosotros sois habitantes de un lugar sagrado. Así pues, os pido que actuéis haciendo el bien a los demás.
Text 35:
Śrī Caitanya Mahāprabhu pokračoval: „  ,Ó mangovníku, ó chlebovníku, stromy piyāla, jambu a kovidāra, jste všichni obyvateli svatého místa. Jednejte proto laskavě ve prospěch druhých.̀  “
Text 36:
«“¿Habéis visto a Kṛṣṇa pasar por aquí? Por favor, salvadnos la vida diciéndonos qué camino ha seguido.”»
Text 36:
„  ,Viděli jste tudy jít Kṛṣṇu? Řekněte nám prosím, kudy šel, a zachraňte tak naše životy.̀  “
Text 37:
«Como los árboles no contestaban, las gopīs pensaron: “Todos estos árboles son del grupo masculino, y por ello deben de ser amigos de Kṛṣṇa.
Text 37:
Když stromy neodpovídaly, gopī se dohadovaly: „  ,Všechny tyto stromy musí být Kṛṣṇovi přátelé, protože jsou mužského rodu.̀  “
Text 38:
«“¿Por qué iban los árboles a decirnos dónde ha ido Kṛṣṇa? Mejor que preguntemos a las enredaderas; ellas son del grupo femenino y, por tanto, es como si fuesen amigas nuestras.
Text 38:
„  ,Proč by nám měly stromy říkat, kam Kṛṣṇa šel? Zeptejme se raději rostlinek, ty jsou ženského rodu, a jsou proto jako naše přítelkyně.̀  “
Text 39:
«“Sin duda ellas nos dirán dónde ha ido Kṛṣṇa, pues Le han visto personalmente.”» Siguiendo ese razonamiento, las gopīs preguntaron a las plantas y enredaderas, comenzando por tulasī.
Text 39:
„  ,Ty nám jistě prozradí, kam Kṛṣṇa šel, protože Ho osobně viděly.̀  “ S těmito myšlenkami se gopī dotazovaly rostlin v čele s tulasī.
Text 40:
«“¡Oh, tulasī!, ¡oh, mālatī!, ¡oh, yūthī, mādhavī y mallikā!, Kṛṣṇa os es muy querido; por eso, Él debe de haber venido cerca de vosotras.
Text 40:
„  ,Ó tulasī! Ó mālatī! Ó yūthī, mādhavī a malliko! Kṛṣṇa je vám velice drahý, a proto k vám jistě přišel blíž.̀  “
Text 41:
«“Vosotras sois como amigas queridas. Por favor, decidnos qué camino ha seguido Kṛṣṇa y salvadnos la vida.”»
Text 41:
„  ,Všechny jste pro nás jako drahé přítelkyně. Řekněte nám prosím, kterým směrem Kṛṣṇa odešel, a zachraňte naše životy.̀  “
Text 42:
«Al ver que tampoco recibían respuesta, las gopīs pensaron: «“Estas plantas son todas sirvientas de Kṛṣṇa y no se atreven a hablar con nosotras.”»
Text 42:
Když ani pak gopī nedostaly žádnou odpověď, pomyslely si: „  ,Všechny tyto rostliny jsou Kṛṣṇovy služebné, a proto s námi ze strachu nechtějí mluvit.̀  “
Text 43:
Entonces llegaron ante un grupo de ciervas. Al sentir el aroma del cuerpo de Kṛṣṇa y ver la cara de las ciervas, las gopīs les preguntaron para saber si Kṛṣṇa estaba cerca.
Text 43:
Poté gopī potkaly skupinku laní. Když ucítily vůni Kṛṣṇova těla a uviděly tváře laní, začaly se jich vyptávat, aby zjistily, zda je Kṛṣṇa nablízku.
Text 44:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «“¡Oh, esposa del ciervo!, el Señor Kṛṣṇa ha estado abrazando a Su amada y por ello, el polvo de kuṅkuma de Sus erguidos senos ha cubierto Su collar de flores kunda. Aquí se puede sentir la fragancia de ese collar. ¡Oh, mi querida amiga!, ¿has visto a Kṛṣṇa pasar por aquí con Su más querida compañera, aumentando el placer de los ojos de todas vosotras?”.
Text 44:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Ó lani, Pán Kṛṣṇa objímal svou milou a kuṅkumový prášek z Jejích zdvižených ňader pokryl Jeho girlandu z květů kunda. Line se zde vůně z této girlandy. Ó má drahá přítelkyně, neviděla jsi zde projít Kṛṣṇu v doprovodu Jeho nejdražší společnice, což by zvětšilo radost očí vás všech?̀  “
Text 45:
«“¡Oh, querida cierva!, Śrī Kṛṣṇa siempre Se siente muy complacido de darte placer. Por favor, dinos si ha pasado por aquí en compañía de Śrīmatī Rādhārāṇī. Estamos seguras de que deben de haber seguido este camino.
Text 45:
„  ,Ó drahá lani, pro Śrī Kṛṣṇu je vždy potěšením udělat ti radost. Řekni nám prosím, jestli tudy prošel v doprovodu Śrīmatī Rādhārāṇī. Myslíme si, že tudy zajisté museli projít.̀  “
Text 46:
«“No somos extrañas. Como amigas muy queridas de Śrīmatī Rādhārāṇī, podemos percibir la fragancia del cuerpo de Kṛṣṇa desde lejos.
Text 46:
„  ,Nejsme nikdo cizí. Jako velmi drahé přítelkyně Śrīmatī Rādhārāṇī dokážeme na dálku poznat vůni Kṛṣṇova těla.̀  “
Text 47:
«“Kṛṣṇa ha estado abrazando a Śrīmatī Rādhārāṇī, y el polvo de kuṅkuma de Sus senos se ha mezclado con las flores kunda del collar que decora el cuerpo de Kṛṣṇa. La fragancia de ese collar ha perfumado todo el ambiente.
Text 47:
„  ,Kṛṣṇa objímal Śrīmatī Rādhārāṇī a kuṅkumový prášek z Jejích ňader se smísil s girlandou z květů kunda zdobící Jeho tělo. Vůně této girlandy provoněla celé ovzduší.̀  “
Text 48:
«“El Señor Kṛṣṇa Se ha ido de aquí, y las ciervas están sintiendo la separación. ¿Cómo podrían contestarnos, si no escuchan nuestras palabras?”»
Text 48:
„  ,Pán Kṛṣṇa odtud odešel, a laně proto cítí odloučení. Jak by tedy mohly odpovědět, když ani neslyší naše slova?̀  “
Text 49:
Las gopīs llegaron entonces hasta un grupo de árboles, tan cargados de frutas y flores que sus ramas se doblaban hasta tocar el suelo.
Text 49:
Gopī potom přišly ke stromům tak obtěžkaným plody a květy, že se jejich větve ohýbaly k zemi.
Text 50:
Las gopīs pensaron que los árboles habían visto pasar a Kṛṣṇa y que por eso Le estaban ofreciendo reverencias respetuosas. Para asegurarse, las gopīs preguntaron a los árboles.
Text 50:
Gopī si pomyslely, že všechny tyto stromy viděly Kṛṣṇu projít, a tak se Mu s úctou klaní. Chtěly se o tom ujistit, a tak se stromů zeptaly.
Text 51:
El Señor Caitanya continuó: «“¡Oh, árboles!, por favor, decidnos si Kṛṣṇa, el hermano menor de Balarāma, agradeció vuestras reverencias con miradas amorosas mientras pasaba por aquí, con una mano sobre el hombro de Śrīmatī Rādhārāṇī y una flor de loto en la otra, y seguido de un enjambre de abejorros enloquecidos por la fragancia de las flores de tulasī.
Text 51:
Pán Caitanya pokračoval: „Ó stromy, řekněte nám prosím, zda Balarāmův mladší bratr Kṛṣṇa uvítal vaše poklony svými láskyplnými pohledy, když tudy procházel s jednou rukou na rameni Śrīmatī Rādhārāṇī a s lotosovým květem ve druhé, následován rojem čmeláků omámených vůní květů tulasī.̀  “
Text 52:
«“Para impedir que los abejorros se posasen en la cara de Su amada, Él los espantaba con la flor de loto que llevaba en la mano. De ese modo, Su mente estaba ligeramente distraída.
Text 52:
„  ,Aby předešel tomu, že budou čmeláci usedat na tvář Jeho milované, odháněl je lotosovým květem, který držel v ruce, a to způsobilo lehké rozptýlení Jeho mysli.̀  “
Text 53:
«“¿Os prestó atención cuando Le ofrecisteis reverencias? ¿Sí o no? Por favor, confirmad vuestras palabras con algún testimonio concreto.
Text 53:
„  ,Všímal si vás, nebo ne, když jste se Mu klaněly? A podložte prosím svoje slova důkazem.̀  “
Text 54:
«“La separación de Kṛṣṇa ha dejado muy tristes a estos sirvientes. ¿Cómo van a respondernos, si han perdido la conciencia?”»
Text 54:
„  ,Odloučení od Kṛṣṇy učinilo tyto služebníky velmi nešťastnými. Jak by nám mohli odpovědět, když ztratili vědomí?̀  “
Text 55:
Diciendo esto, las gopīs llegaron a la playa en la ribera del Yamunā. Allí vieron al Señor Kṛṣṇa bajo un árbol kadamba.
Text 55:
Po těchto slovech vyšly gopī na pláž u řeky Jamuny a tam uviděly Pána Kṛṣṇu pod kadambovým stromem.
Text 56:
De pie, con la flauta en los labios, Kṛṣṇa, que cautiva a millones de millones de Cupidos, atraía los ojos y la mente del mundo entero con Su ilimitada belleza.
Text 56:
Kṛṣṇa, který okouzluje milióny a milióny Amorů, tam stál s flétnou na rtech a svou neomezenou krásou přitahoval oči a mysli celého světa.
Text 57:
Al ver la belleza trascendental de Kṛṣṇa, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se desplomó inconsciente en el suelo. En ese momento, todos los devotos, encabezados por Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, llegaron al jardín junto al Señor.
Text 57:
Jakmile Śrī Caitanya Mahāprabhu spatřil transcendentální krásu Kṛṣṇy, padl v bezvědomí na zem. Tehdy se k Němu v zahradě připojili všichni oddaní, v čele se Svarūpou Dāmodarem Gosvāmīm.
Text 58:
Como antes, vieron todos los signos del amor extático trascendental manifestados en el cuerpo de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Aunque externamente parecía confuso, por dentro saboreaba la bienaventuranza trascendental.
Text 58:
Stejně jako i dřív mohli na těle Śrī Caitanyi Mahāprabhua sledovat veškeré příznaky transcendentální extatické lásky. Navenek sice vypadal zmatený, ale v nitru si vychutnával transcendentální blaženost.
Text 59:
Como antes, vieron todos los signos del amor extático trascendental manifestados en el cuerpo de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Aunque externamente parecía confuso, por dentro saboreaba la bienaventuranza trascendental.
Text 59:
Oddaní opět přivedli Śrī Caitanyu Mahāprabhua společnou snahou zpátky k vědomí. Pán vstal, chodil sem a tam a rozhlížel se kolem.
Text 60:
Caitanya Mahāprabhu decía: «¿Dónde ha ido Mi Kṛṣṇa? Acabo de verle, y Su belleza Me ha cautivado los ojos y la mente.
Text 60:
Caitanya Mahāprabhu řekl: „Kam zmizel Můj Kṛṣṇa? Právě teď jsem Ho viděl a Jeho krása uchvátila Mé oči a mysl.“
Text 61:
«¿Por qué no puedo ver de nuevo a Kṛṣṇa con Su flauta en los labios? Mis ojos van de un lugar a otro con la esperanza de verle una vez más.»
Text 61:
„Proč už nemohu vidět Kṛṣṇu, jak drží flétnu u svých rtů? Moje oči bloudí sem a tam v naději, že Ho znovu spatří.“
Text 62:
Śrī Caitanya Mahāprabhu recitó entonces el siguiente verso, que recoge las palabras de Śrīmatī Rādhārāṇī a Su querida amiga Viśākhā.
Text 62:
Śrī Caitanya Mahāprabhu potom recitoval následující verš, který pronesla Śrīmatī Rādhārāṇī ke své drahé přítelkyni Viśāce.
Text 63:
«“Mi querida amiga, el lustre del cuerpo de Kṛṣṇa es más brillante que el de una nube recién formada, y Sus ropas amarillas, más atractivas que un relámpago de súbito resplandor. Una pluma de pavo real adorna Su cabeza, y en el cuello lleva un exquisito collar de perlas brillantes. Cuando Se lleva a los labios Su encantadora flauta, Su rostro se ve tan hermoso como la Luna llena del otoño. Con esa belleza, Madana-mohana, el que cautiva a Cupido, aumenta el deseo que tienen Mis ojos de verle.”»
Text 63:
„  ,Moje drahá přítelkyně, Kṛṣṇovo tělo se leskne víc než čerstvý mrak a Jeho žlutý oděv je přitažlivější než první blesky. Hlavu má ozdobenou pavím perem a na krku Mu visí roztomilý perlový náhrdelník. Když drží svou okouzlující flétnu u svých rtů, Jeho tvář je krásná jako podzimní měsíc v úplňku. Madana-mohana neboli ten, který okouzluje Amora, touto krásou zvětšuje touhu Mých očí Jej spatřit.̀  “
Text 64:
Caitanya Mahāprabhu continuó: «La tez de Śrī Kṛṣṇa es tan brillante como el cosmético en polvo para los ojos. Supera la belleza de una nube recién formada, y es más suave que una flor de loto azul. En verdad, Su tez es tan agradable que atrae los ojos y la mente de todos, y es tan poderosa que desafía toda comparación.
Text 64:
Caitanya Mahāprabhu pokračoval: „Pleť Śrī Kṛṣṇy se leskne jako jemný prášek maskary. Překonává krásu čerstvě vytvořeného mraku a je hebčí než modrý lotosový květ. Barva Jeho pleti je tak příjemná, že přitahuje oči a mysli všech, a je tak mocná, že se vymyká jakémukoliv přirovnání.“
Text 65:
«Mi querida amiga, por favor, dime qué debo hacer. Kṛṣṇa es tan atractivo como una nube maravillosa, y Mis ojos son como pájaros cātaka, que mueren de sed porque no ven esa nube.
Text 65:
„Má drahá přítelkyně, prosím řekni Mi, co mám dělat. Kṛṣṇa je přitažlivý jako úžasný mrak a Moje oči jsou jako ptáci cātaka, kteří umírají žízní, protože tento mrak nevidí.“
Text 66:
«Las ropas amarillas de Kṛṣṇa son como los inquietos relámpagos del cielo, y el collar de perlas en Su cuello es como una fila de garzas que vuelan bajo una nube. La pluma de pavo real en Su cabeza y Su collar vaijayantī de flores [con flores de cinco colores] son como dos arco iris.
Text 66:
„Kṛṣṇův žlutý oděv vypadá jako neklidný blesk na obloze a perlový náhrdelník na Jeho krku jako řada volavek letících pod mrakem. Jak paví pero na Jeho hlavě, tak Jeho girlanda vaijayantī (z květů pěti barev) připomínají duhy.“
Text 67:
«El lustre del cuerpo de Kṛṣṇa es tan hermoso como el fulgor de una límpida Luna llena que sale en el horizonte, y el sonido de Su flauta es como el dulce tronar de una nube recién formada. En Vṛndāvana, los pavos reales danzan al escuchar ese sonido.
Text 67:
„Lesk Kṛṣṇova těla je krásný jako právě vyšlý měsíc v úplňku bez jediné skvrny a tóny Jeho flétny zní jako sladké hřmění čerstvého mraku. Všichni pávi ve Vrindávanu se roztančí, když slyší tento zvuk.“
Text 68:
«La nube de los pasatiempos de Kṛṣṇa empapa los catorce mundos con una lluvia de néctar. Por desgracia, cuando apareció esa nube, se levantó un remolino y la alejó de Mí. Sin poder ver la nube, el pájaro cātaka de Mis ojos está muriendo de sed.»
Text 68:
„Mrak Kṛṣṇových zábav smáčí čtrnáct světů sprchou nektaru. Poté, co se tento mrak objevil, se však naneštěstí zvedl prudký vítr a odfoukl ho pryč. Pták cātaka Mých očí téměř umírá žízní, když ten mrak nevidí.“
Text 69:
Con una voz ahogada, Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo de nuevo: «¡Ay de Mí!, ¡sigue recitando, Rāma Rāya!». Rāmānanda Rāya entonces comenzó un nuevo verso. Mientras escuchaba ese verso, el Señor a veces Se llenaba de júbilo, y a veces Se veía abrumado por la lamentación. Después, el Señor explicó el verso personalmente.
Text 69:
Śrī Caitanya Mahāprabhu znovu řekl zalykajícím se hlasem: „Běda, Rāmo Rāyi, pokračuj v recitování.“ Rāmānanda Rāya tedy začal recitovat jeden verš. Při poslechu tohoto verše byl Śrī Caitanya Mahāprabhu chvílemi veselý a chvílemi přemožený nářkem. Poté Pán ten verš osobně vysvětlil.
Text 70:
«“Querido Kṛṣṇa, al ver Tu hermosa cara adornada de hermosos cabellos, al ver la belleza de los pendientes sobre Tus mejillas, y al ver el néctar de Tus labios, la belleza de Tus sonrientes miradas, Tus dos brazos, que aseguran completa ausencia de temor, y Tu amplio pecho, cuya belleza hace surgir la atracción conyugal, simplemente nos hemos entregado a Ti para ser Tus sirvientas.”»
Text 70:
„  ,Drahý Kṛṣṇo, díky pohledu na Tvůj překrásný obličej ozdobený loknami vlasů, na krásu Tvých náušnic dotýkajících se Tvých tváří, na nektar Tvých rtů, na krásu Tvých usměvavých pohledů, na Tvé dvě paže, které zajišťují naprostou nebojácnost, a na Tvoji širokou hruď, jejíž krása probouzí milostnou náklonnost, jsme se jednoduše odevzdaly touze být Tvé služebné.̀  “
Text 71:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Tras vencer a la Luna y a la flor de loto, Kṛṣṇa deseó capturar a las gopīs, que son como las ciervas. Para ello, extendió el lazo de Su hermoso rostro, y en ese lazo puso el señuelo de Su dulce sonrisa para engañar a las gopīs. Estas cayeron en la trampa y abandonaron el hogar, sus esposos, la familia y el prestigio, para ser las sirvientas de Kṛṣṇa.
Text 71:
Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Poté, co porazil měsíc a lotosový květ, chtěl Kṛṣṇa polapit laním podobné gopī. Nastražil proto smyčku své překrásné tváře a do ní umístil nástrahu svého sladkého úsměvu, aby gopī svedl. Gopī se do té léčky chytily a staly se Kṛṣṇovými služkami, přičemž se vzdaly svých domovů, rodin, manželů a váženého postavení.“
Text 72:
«Mi querida amiga, Kṛṣṇa actúa igual que un cazador. A ese cazador nada le importa si lo que hace es piadoso o impío; se limita a inventar muchos métodos para conquistar lo más profundo del corazón de las gopīs, que son como las ciervas.
Text 72:
„Můj drahý příteli, Kṛṣṇa se chová jako lovec. Tento lovec se nestará o zbožnost či bezbožnost; pouze vytváří mnoho prostředků, kterými by přemohl nitra srdcí laním podobných gopī.“
Text 73:
«Los pendientes que danzan en las mejillas de Kṛṣṇa tienen forma de tiburón, y son muy brillantes. Esos pendientes atraen con su danza la mente de todas las mujeres. Pero, por encima de todo ello, Kṛṣṇa atraviesa el corazón de las mujeres con las flechas de Sus miradas de dulce sonreír. No tiene ningún miedo de matar a las mujeres de esa forma.
Text 73:
„Náušnice tančící na Kṛṣṇových tvářích mají tvar žraloků a jasně se třpytí. Tyto tančící náušnice přitahují mysli všech žen. Kṛṣṇa navíc probodává srdce žen šípy svých sladce usměvavých pohledů. Vůbec nemá strach takto zabíjet ženy.“
Text 74:
«En el pecho de Kṛṣṇa están los adornos de las marcas Śrīvatsa, que señalan la morada de la diosa de la fortuna. Su amplio pecho de bandido atrae por millares a las doncellas de Vraja, conquistando su mente y sus senos por la fuerza. De ese modo, todas ellas se vuelven sirvientas de la Suprema Personalidad de Dios.
Text 74:
„Na Kṛṣṇově hrudi jsou ozdoby Śrīvatsa a znak poukazující na sídlo bohyně štěstí. Jeho hruď, jež je široká jako hruď lupiče, přitahuje tisíce a tisíce dívek z Vradži a násilím pokořuje jejich mysli i ňadra. Všechny se tak stávají služebnicemi Nejvyšší Osobnosti Božství.“
Text 75:
«Los muy hermosos brazos de Kṛṣṇa son como dos largos cerrojos. También son como serpientes que con su negro cuerpo pasan por entre los montañosos senos de las mujeres y les pican en el corazón. Y así mueren esas mujeres por el efecto de su veneno abrasador.
Text 75:
„Kṛṣṇovy dvě překrásné paže jsou jako dlouhé petlice. Připomínají také těla černých hadů, kteří vstupují do prostoru mezi dvě horám podobná ňadra žen a uštknou jejich srdce. Ty ženy potom umírají na otravu spalujícím jedem.“
Text 76:
«El efecto refrescante del alcanfor, combinado con el frescor de las raíces de khasakhasa y la pasta de madera de sándalo, se ve superado por el frescor de las palmas de las manos y las plantas de los pies de Kṛṣṇa, que son más refrescantes y placenteras que millones de millones de Lunas. Su contacto, aun por una sola vez, seduce la mente de las mujeres, y de ese modo apaga de inmediato el ardiente veneno de los deseos lujuriosos que Kṛṣṇa les inspira.»
Text 76:
„Chladivý účinek kafru, kořínků khasakhasa a santálového dřeva společně je překonán chladem Kṛṣṇových dlaní a chodidel, která jsou chladnější a příjemnější než milióny a milióny měsíců. Pokud se žen byť jen jednou dotknou, jsou jejich mysli okouzleny a spalující účinek jedu chtivých tužeb po Kṛṣṇovi je okamžitě odstraněn.“
Text 77:
Lamentándose con amor extático, Śrī Caitanya Mahāprabhu recitó entonces el siguiente verso, que Śrīmatī Rādhārāṇī pronunció ante Su amiga, Śrīmatī Viśākhā, para explicarle el lamento de Su corazón.
Text 77:
Śrī Caitanya Mahāprabhu naříkal v extázi lásky a recitoval přitom následující verš, který vyslovila Śrīmatī Rādhārāṇī, když své přítelkyni Śrīmatī Viśāce odhalovala nářek svého srdce.
Text 78:
«“Mi querida amiga, el pecho de Kṛṣṇa es tan ancho y atractivo como una puerta de gemas indranīla, y Sus dos brazos, fuertes como cerrojos, pueden aliviar la angustia de la mente de las jóvenes afligidas por los deseos lujuriosos que Él les inspira. Su cuerpo es más refrescante que la Luna, la pasta de madera de sándalo, la flor de loto y el alcanfor. De ese modo, Madana-mohana, el que atrae a Cupido, está aumentando el deseo de Mis senos.”»
Text 78:
„  ,Má drahá přítelkyně, Kṛṣṇova hruď je široká a přitažlivá jako dveře z drahokamů indranīla a Jeho dvě jako petlice silné paže dokáží odstranit mentální úzkost mladých dívek soužených chtivými touhami po Něm. Jeho tělo je chladnější než měsíc, santálové dřevo, lotosový květ a kafr. Takto Madana-mohana, jenž přitahuje Amora, zvětšuje touhu Mých ňader.̀  “
Text 79:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo entonces: «Hace un instante tenía a Kṛṣṇa, pero por desgracia, he vuelto a perderle.
Text 79:
Śrī Caitanya Mahāprabhu poté řekl: „Právě teď jsem Kṛṣṇu měl, ale naneštěstí jsem Ho zase ztratil.“
Text 80:
«Kṛṣṇa es, por naturaleza, muy inquieto; no Se queda en ningún sitio. Se encuentra con alguien, cautiva su mente, y luego desaparece.
Text 80:
„Kṛṣṇa je svou povahou velmi neposedný; nezůstává na jednom místě. S někým se setká, okouzlí jeho mysl, a potom zmizí.“
Text 81:
«“Las gopīs se sentían orgullosas de su gran fortuna. Para domeñar su sentimiento de superioridad y favorecerlas de modo especial, Keśava, que domina incluso al Señor Brahmā y al Señor Śiva, desapareció de la danza rāsa.”»
Text 81:
„  ,Gopī začaly být pyšné na své štěstí, a tak Keśava, který je pokořitelem i Pána Brahmy a Pána Śivy, zmizel z tance rāsa, aby pokořil jejich pocit nadřazenosti a prokázal jim zvláštní přízeň.̀  “
Text 82:
Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo entonces a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī: «Por favor, canta una canción que devuelva la conciencia a Mi corazón».
Text 82:
Śrī Caitanya Mahāprabhu potom řekl Svarūpovi Dāmodarovi Gosvāmīmu: „Zazpívej prosím nějakou píseň, která do Mého srdce vnese vědomí.“
Text 83:
Entonces, para el placer de Śrī Caitanya Mahāprabhu, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī comenzó a cantar muy dulcemente el siguiente verso del Gīta-govinda.
Text 83:
Svarūpa Dāmodara Gosvāmī tedy začal pro potěšení Śrī Caitanyi Mahāprabhua velmi sladce zpívat následující verš z Gīta-govindy.
Text 84:
«“Aquí, en el escenario de la danza rāsa, recuerdo a Kṛṣṇa, que siempre está deseoso de bromear y de realizar pasatiempos.”»
Text 84:
„  ,Zde na místě, kde se tančí tanec rāsa, vzpomínám na Kṛṣṇu, který vždy rád laškuje a oddává se radovánkám.̀  “
Text 85:
Tan pronto como Svarūpa Dāmodara Gosvāmī cantó esa canción tan especial, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se levantó y Se puso a danzar lleno de amor extático.
Text 85:
Když Svarūpa Dāmodara Gosvāmī zpíval tuto výjimečnou píseň, Śrī Caitanya Mahāprabhu okamžitě vstal a začal v extázi lásky tančit.
Text 86:
En ese momento, en el cuerpo del Señor Caitanya se manifestaron los ocho tipos de transformaciones espirituales. Se destacaron también los treinta y tres signos de vyabhicāri-bhāva, comenzando con la lamentación y el júbilo.
Text 86:
V tu chvíli se na těle Pána Caitanyi projevilo všech osm druhů duchovních proměn. Vidět bylo také třicet tři příznaků vyabhicāri-bhāvy, počínaje nářkem a jásáním.
Text 87:
En el cuerpo de Śrī Caitanya Mahāprabhu surgieron todos los signos de éxtasis, como bhāvodaya, bhāva-sandhi y bhāva-śābalya. Las emociones entablaron una gran batalla entre sí, y cada una de ellas se destacó sobre las otras.
Text 87:
V těle Śrī Caitanyi Mahāprabhua se probudily všechny extatické příznaky, jako jsou bhāvodaya, bhāva-sandhi a bhāva-śābalya. Mezi různými emocemi docházelo ke střetům a každá z nich začala být výrazná.
Text 88:
El Señor Caitanya Mahāprabhu hizo que Svarūpa Dāmodara cantase una y otra vez aquel mismo verso. Cada vez que lo cantaba, el Señor volvía a saborearlo, y, de ese modo, danzaba una y otra vez.
Text 88:
Pán Caitanya Mahāprabhu žádal Svarūpu Dāmodara, aby tento verš zpíval znovu a znovu. Pokaždé, když ho zazpíval, si ho Pán vychutnával nějak jinak a znovu a znovu přitom tančil.
Text 89:
Después de que el Señor hubo danzado un largo tiempo, y entonces Svarūpa Dāmodara Gosvāmī dejó de cantar el verso.
Text 89:
Poté, co Pán již tančil dlouhou dobu, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī přestal ten verš zpívat.
Text 90:
Śrī Caitanya Mahāprabhu insistía una y otra vez: «¡Sigue! ¡Canta! ¡Canta!», pero Svarūpa Dāmodara, viendo la fatiga del Señor, no siguió cantando.
Text 90:
Śrī Caitanya Mahāprabhu znovu a znovu říkal: „Pokračuj! Zpívej! Zpívej!“ Svarūpa Dāmodara však viděl, jak je Pán unavený, a proto již nepokračoval.
Text 91:
Los devotos, al escuchar que Śrī Caitanya Mahāprabhu decía: «¡Sigue cantando!», se reunieron en torno a Él y comenzaron a recitar el santo nombre de Hari al unísono.
Text 91:
Když oddaní slyšeli, že Śrī Caitanya Mahāprabhu říká, „Zpívej dál!“, všichni se shromáždili okolo Něho a začali jednohlasně zpívat svaté jméno Hariho.
Text 92:
En ese momento, Rāmānanda Rāya invitó al Señor a sentarse y alivió Su fatiga abanicándole.
Text 92:
Rāmānanda Rāya tehdy Pána usadil a ovíváním zahnal Jeho únavu.
Text 93:
Entonces, los devotos llevaron a Śrī Caitanya Mahāprabhu a la playa y Le bañaron. Por último, Le llevaron de nuevo a casa.
Text 93:
Všichni oddaní poté vzali Śrī Caitanyu Mahāprabhua na pláž a vykoupali Ho. Nakonec Ho odvedli domů.
Text 94:
Después de darle de almorzar, Le hicieron acostarse. Entonces, todos los devotos, encabezados por Rāmānanda Rāya, regresaron a sus respectivas casas.
Text 94:
Dali Mu oběd a uložili Ho k odpočinku. Všichni oddaní v čele s Rāmānandou Rāyem se potom odebrali do svých domovů.
Text 95:
He narrado así los pasatiempos de Śrī Caitanya Mahāprabhu en el jardín, al que entró confundiéndolo con Vṛndāvana.
Text 95:
Takto jsem popsal zábavy Śrī Caitanyi Mahāprabhua v zahradě, do které vstoupil, když si ji spletl s Vrindávanem.
Text 96:
Allí, manifestó locura trascendental y delirios extáticos, que Śrī Rūpa Gosvāmī ha sabido describir muy bien en el siguiente verso de su Stava-mālā.
Text 96:
V ní projevil transcendentální šílenství a extatické blouznění, které Śrī Rūpa Gosvāmī velmi pěkně popsal ve své Stava-māle následovně.
Text 97:
«Śrī Caitanya Mahāprabhu es el más elevado de todos los devotos. A veces, mientras caminaba por la playa, veía un hermoso jardín cercano y lo confundía con el bosque de Vṛndāvana. Entonces Se veía completamente sobrecogido de amor extático por Kṛṣṇa y comenzaba a danzar y a cantar el santo nombre. Su lengua no se detenía ni por un instante mientras cantaba: “¡Kṛṣṇa!”, “¡Kṛṣṇa!”. ¿Alguna vez será de nuevo visible ante Mis ojos?.»
Text 97:
„Śrī Caitanya Mahāprabhu je největší ze všech oddaných. Někdy se stávalo, že při procházce po pláži spatřil v blízkosti překrásnou zahradu a spletl si ji s vrindávanským lesem. To způsobilo, že Ho úplně zaplavila extáze lásky ke Kṛṣṇovi a začal zpívat svaté jméno a tančit. Jeho jazyk se nezastavil, jak jen opakoval ,Kṛṣṇa! Kṛṣṇa!̀ Ukáže se zase někdy na cestě mých očí?“
Text 98:
Los pasatiempos de Śrī Caitanya Mahāprabhu son ilimitados; no es posible escribir acerca de ellos como es debido. Sólo puedo hacer una breve referencia, mientras trato de presentarlos.
Text 98:
Zábavy Śrī Caitanyi Mahāprabhua jsou nekonečné a není možné je správně popsat. Já mohu uvést jen náznak, když se je snažím představit.
Text 99:
Orando a los pies de loto de Śrī Rūpa y Śrī Raghunātha, siempre deseando su misericordia, yo, Kṛṣṇadāsa, narro el Śrī Caitanya-caritāmṛta, siguiendo sus pasos.
Text 99:
Já, Kṛṣṇadāsa, kráčím ve stopách Śrī Rūpy a Śrī Raghunātha a vyprávím Śrī Caitanya-caritāmṛtu. A protože vždy toužím po jejich milosti, modlím se u jejich lotosových nohou.