CAPÍTULO 14
KAPITOLA ČTRNÁCTÁ
Los sentimientos de separación de Kṛṣṇa del Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu
Pán Śrī Caitanya Mahāprabhu prožívá pocity odloučení od Kṛṣṇy
Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura da el siguiente resumen del Capítulo Catorce. Los sentimientos de separación de Kṛṣṇa de Śrī Caitanya Mahāprabhu desembocaron en una locura trascendental muy elevada. En cierta ocasión, mientras oraba al Señor Jagannātha cerca de la Garuḍa-stambha, una mujer de Orissa, ansiosa por ver al Señor Jagannātha, apoyó un pie en el hombro del Señor. Govinda la riñó, pero Caitanya Mahāprabhu alabó su ferviente deseo. Cuando fue al templo del Señor Jagannātha, Caitanya Mahāprabhu estaba absorto en amor extático y solamente veía a Kṛṣṇa. Sin embargo, al notar la presencia de la mujer, recobró la conciencia externa y vio a Jagannātha, Baladeva y Subhadrā. En otra ocasión, Caitanya Mahāprabhu había soñado con Kṛṣṇa, y el amor extático Le dominaba. Cuando dejó de ver a Kṛṣṇa, Śrī Caitanya Mahāprabhu Se comparó con un yogī, y explicó que ese yogī veía Vṛndāvana. A veces, se manifestaban en Él todos los signos del éxtasis trascendental. Una noche, Govinda y Svarūpa Dāmodara notaron que el Señor no estaba en Su habitación, si bien las tres puertas estaban cerradas y con el cerrojo echado. Al darse cuenta de esto, Svarūpa Dāmodara y los demás devotos salieron y encontraron al Señor inconsciente ante la puerta Siṁha-dvāra. Su cuerpo era mucho más largo de lo habitual, y las articulaciones de los huesos estaban flojas. Poco a poco, cantando el mantra Hare Kṛṣṇa, los devotos lograron que Śrī Caitanya Mahāprabhu recobrara el conocimiento, y Le llevaron de nuevo a Su morada. Un día, Śrī Caitanya Mahāprabhu confundió una duna de arena, conocida con el nombre de Caṭaka-parvata, con la colina Govardhana. Corriendo hacia ella, Le sobrevino el aturdimiento, y Su gran amor por Kṛṣṇa hizo aparecer en Su cuerpo las ocho transformaciones extáticas. En ese momento, todos los devotos cantaron el mantra Hare Kṛṣṇa para calmarle.
Śrīla Bhaktivinoda Ṭhākura shrnuje čtrnáctou kapitolu takto: Pocity odloučení od Kṛṣṇy u Śrī Caitanyi Mahāprabhua vyústily ve vysoce pokročilé transcendentální šílenství. Když stál u Garuḍa-stambhy a modlil se k Pánu Jagannāthovi, jedna žena z Urísy si ve velké dychtivosti vidět Pána Jagannātha stoupla na Pánovo rameno. Govinda jí za to vynadal, ale Caitanya Mahāprabhu chválil její dychtivost. Při návštěvě chrámu Pána Jagannātha byl Caitanya Mahāprabhu pohroužený v extatické lásce a viděl jen Kṛṣṇu. Jakmile si však uvědomil přítomnost této ženy, okamžitě se probral k vnějšímu vědomí a opět uviděl Jagannātha, Baladevu a Subhadru. Caitanya Mahāprabhu také viděl Kṛṣṇu ve snu a byl zaplavený extatickou láskou. Když už Kṛṣṇu neviděl, přirovnal se k yogīmu a vyprávěl, jak tento yogī viděl Vrindávan. Někdy se u Něho projevily všechny transcendentální extatické příznaky. Jedné noci si Govinda a Svarūpa Dāmodara všimli, že Pán není ve své místnosti, i když byly všechny troje dveře zamčené. Svarūpa Dāmodara šel proto s ostatními oddanými ven a našli Pána ležet v bezvědomí u brány Simha-dvára. Jeho tělo bylo neobvykle protáhlé, s uvolněnými klouby. Oddaní postupně přivedli Śrī Caitanyu Mahāprabhua zpíváním Hare Kṛṣṇa mantry znovu k vědomí a odvedli Ho zpátky do Jeho obydlí. Jindy si zase Śrī Caitanya Mahāprabhu spletl písečnou dunu zvanou Čatak-parvat s kopcem Góvardhanem. Když k ní utíkal, najednou ztuhl a na Jeho těle se z velké lásky ke Kṛṣṇovi projevilo osm extatických proměn. Všichni oddaní tehdy zpívali Hare Kṛṣṇa mantru, aby Ho uklidnili.
- Text 1:
- Ahora narraré una parte muy pequeña de las actividades que Śrī Caitanya Mahāprabhu llevaba a cabo con la mente, la inteligencia y el cuerpo cuando Se llenaba de desconcierto debido a fuertes sentimientos de separación de Kṛṣṇa.
- Text 1:
- Nyní popíši nepatrnou část činností, které Śrī Caitanya Mahāprabhu vykonával svou myslí, inteligencí a tělem, když byl zmatený silnými pocity odloučení od Kṛṣṇy.
- Text 3:
- ¡Toda gloria al Señor Nityānanda, que es la vida misma de Śrī Caitanya Mahāprabhu! ¡Y toda gloria a Advaita Ācārya, que es inmensamente querido a Śrī Caitanya Mahāprabhu!
- Text 3:
- Sláva Pánu Nityānandovi, který je samotným životem Śrī Caitanyi Mahāprabhua! Sláva Advaitovi Ācāryovi, který je Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi nesmírně drahý!
- Text 4:
- ¡Toda gloria a Svarūpa Dāmodara y a todos los demás devotos, comenzando por Śrīvāsa Ṭhākura! Por favor, dadme la fuerza para describir la personalidad de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
- Text 4:
- Sláva Svarūpovi Dāmodarovi a všem ostatním oddaným, v čele se Śrīvāsem Ṭhākurem! Dejte mi prosím sílu popsat povahu Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
- Text 5:
- La locura trascendental que Śrī Caitanya Mahāprabhu sentía debido a la separación de Kṛṣṇa, es una emoción muy profunda y misteriosa. Ni siquiera quienes son muy avanzados y eruditos pueden entenderla.
- Text 5:
- Pocity transcendentálního šílenství v odloučení od Kṛṣṇy, které Śrī Caitanya Mahāprabhu prožíval, jsou nesmírně hluboké a tajemné. Ani velmi pokročilý a učený člověk je nedokáže pochopit.
- Text 7:
- Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y Raghunātha dāsa Gosvāmī anotaron todas esas actividades trascendentales de Śrī Caitanya Mahāprabhu en sus libros de apuntes.
- Text 7:
- Svarūpa Dāmodara Gosvāmī a Raghunātha dāsa Gosvāmī zaznamenali všechny tyto transcendentální činnosti Śrī Caitanyi Mahāprabhua ve svých zápisnících.
- Text 8:
- En aquellos días, Svarūpa Dāmodara y Raghunātha dāsa Gosvāmī vivían con Śrī Caitanya Mahāprabhu, mientras que todos los demás comentaristas vivían muy lejos de Él.
- Text 8:
- V těch dnech žili Svarūpa Dāmodara a Raghunātha dāsa Gosvāmī se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem, kdežto všichni ostatní komentátoři žili od Pána daleko.
- Text 9:
- Esas dos grandes personalidades [Svarūpa Dāmodara y Raghunātha dāsa Gosvāmī] tomaron nota de las actividades de Śrī Caitanya Mahāprabhu momento tras momento. En sus apuntes narraron esas actividades, tanto en pocas palabras como por extenso.
- Text 9:
- Okamžik za okamžikem tyto dvě velké osobnosti (Svarūpa Dāmodara a Raghunātha dāsa Gosvāmī) zaznamenávaly ve svých denících činnosti Śrī Caitanyi Mahāprabhua, stručně i obšírně.
- Text 10:
- Svarūpa Dāmodara escribió notas breves, mientras que los apuntes de Raghunātha dāsa Gosvāmī son descripciones detalladas. Ahora narraré las actividades de Śrī Caitanya Mahāprabhu con mayor detalle, como cuando se carda el algodón prensado.
- Text 10:
- Svarūpa Dāmodara psal krátké poznámky, kdežto Raghunātha dāsa Gosvāmī pořizoval obsáhlé popisy. Já nyní vylíčím činnosti Śrī Caitanyi Mahāprabhua obšírněji, jako když se načechrává stlačená bavlna.
- Text 11:
- Por favor, escuchad con fe esta descripción de las emociones extáticas de Caitanya Mahāprabhu. De ese modo llegaréis a saber acerca de Su amor extático, y, en última instancia, alcanzaréis el amor por Dios.
- Text 11:
- S vírou prosím naslouchejte tomuto popisu extatických emocí Pána Caitanyi Mahāprabhua. Poznáte tak Jeho extatickou lásku a nakonec dosáhnete lásky k Bohu.
- Text 12:
- Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu sentía la separación de Kṛṣṇa, Su estado era idéntico al de las gopīs de Vṛndāvana después de que Kṛṣṇa Se marchó a Mathurā.
- Text 12:
- Stav Śrī Caitanyi Mahāprabhua při pocitech odloučení od Kṛṣṇy přesně odpovídal stavu gopī ve Vrindávanu po Kṛṣṇově odjezdu do Mathury.
- Text 13:
- Poco a poco, la lamentación de Śrīmatī Rādhārāṇī cuando Uddhava visitó Vṛndāvana pasó a ser un rasgo de la locura trascendental de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
- Text 13:
- Zásadním rysem transcendentálního šílenství Śrī Caitanyi Mahāprabhua se postupně stal nářek Śrīmatī Rādhārāṇī při Uddhavově návštěvě Vrindávanu.
- Text 14:
- Las emociones de Śrī Caitanya Mahāprabhu coincidían exactamente con las de Śrīmatī Rādhārāṇī en Su encuentro con Uddhava. El Señor siempre Se identificaba con la posición de Rādhārāṇī, y a veces pensaba que era la propia Śrīmatī Rādhārāṇī.
- Text 14:
- Emoce Śrī Caitanyi Mahāprabhua přesně odpovídaly emocím Śrīmatī Rādhārāṇī při setkání s Uddhavou. Pán se vždy vcítil do Jejího postavení a někdy si myslel, že On sám je Śrīmatī Rādhārāṇī.
- Text 15:
- Así es el estado de locura trascendental. ¿Por qué resulta dificil entenderlo? Cuando alguien es muy elevado en el amor por Kṛṣṇa, se vuelve trascendentalmente loco y habla como un loco.
- Text 15:
- Tak vypadá stav transcendentálního šílenství. Proč je to těžké pochopit? Ten, kdo je vysoce pokročilý v lásce ke Kṛṣṇovi, je transcendentálně šílený a mluví jako blázen.
- Text 16:
- «Con el progreso gradual, la emoción extática del encantamiento llega a parecerse a la confusión. Entonces se alcanza el estado de asombro [vaicitrī], que despierta la locura trascendental. Udghūrṇā y citra-jalpa son dos de las muchas divisiones de la locura trascendental.»
- Text 16:
- „Pokud se extatický pocit okouzlení postupně vyvíjí dále, začne se podobat zmatení. Poté přijde stav údivu (vaicitrī), který probouzí transcendentální šílenství. Udghūrṇā a citra-jalpa jsou dvě z mnoha podob transcendentálního šílenství.“
- Text 18:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu vio al Señor Kṛṣṇa de pie, con Su hermoso cuerpo curvado en tres puntos, llevándose una flauta a los labios. Vestido de amarillo y con collares de flores silvestres, podía cautivar al propio Cupido.
- Text 18:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu viděl překrásné tělo Pána Kṛṣṇy prohnuté ve třech místech, s flétnou na rtech. Ve žlutém oblečení a ověnčený girlandami z lesních květů okouzloval dokonce i Amora.
- Text 24:
- De pronto, una mujer de Orissa que no podía ver al Señor Jagannātha debido a la multitud, se subió a la columna de Garuḍa, apoyando el pie en el hombro de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
- Text 24:
- Jedna žena z Urísy přes dav na Pána Jagannātha neviděla. Vylezla proto na Garuḍův sloup a přitom si stoupla Pánu Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi na rameno.
- Text 25:
- Al ver esto, Govinda, el sirviente personal de Caitanya Mahāprabhu, la hizo bajar rápidamente de donde estaba. Śrī Caitanya Mahāprabhu, sin embargo, riñó a Govinda.
- Text 25:
- Jakmile to spatřil Govinda, osobní služebník Śrī Caitanyi Mahāprabhua, rychle ženu stáhl dolů. Śrī Caitanya Mahāprabhu ho však za to pokáral.
- Text 26:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo a Govinda: «¡Oh, ādi-vasyā [hombre sin civilizar]!, no prohibas a esa mujer subirse a la Garuḍa-stambha. Déjale ver al Señor Jagannātha a su entera satisfacción».
- Text 26:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl Govindovi: „Ó ādi-vasyo (necivilizovaný člověče), nezakazuj této ženě vylézt na Garuḍa-stambhu. Ať se na Pána Jagannātha dívá, jak je jí libo.“
- Text 27:
- Sin embargo, la mujer, al recobrar la razón, se bajó rápidamente de la columna y, viendo a Śrī Caitanya Mahāprabhu, inmediatamente pidió perdón a Sus pies de loto.
- Text 27:
- Jakmile si ta žena uvědomila, co dělá, slezla rychle na zem, a když viděla Śrī Caitanyu Mahāprabhua, okamžitě poprosila o prominutí u Jeho lotosových nohou.
- Text 32:
- Completamente absorto en esa visión, Śrī Caitanya Mahāprabhu había adoptado la actitud de las gopīs, en tal medida que, allí donde miraba, veía a Kṛṣṇa de pie con la flauta en los labios.
- Text 32:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu se plně pohroužil do této vize a osvojil si náladu gopī do té míry, že všude, kam se podíval, viděl Kṛṣṇu s flétnou na rtech.
- Text 33:
- Al ver a la mujer, el Señor recobró la conciencia externa, y vio de nuevo las formas de las deidades del Señor Jagannātha, Subhadrā y el Señor Balarāma.
- Text 33:
- Po spatření té ženy se Pánovi vrátilo vnější vědomí a opět viděl božstva v jejich původní podobě jako Pána Jagannātha, Subhadru a Pána Balarāma.
- Text 34:
- Cuando vio las deidades, el Señor Caitanya creyó ver a Kṛṣṇa en Kurukṣetra. Se preguntaba: «¿He venido a Kurukṣetra? ¿Dónde está Vṛndāvana?».
- Text 34:
- Při pohledu na božstva si Pán Caitanya myslel, že vidí Kṛṣṇu na Kurukšétře, a divil se: „Copak jsem se dostal na Kurukšétru? Kde je Vrindávan?“
- Text 36:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu Se sentó en el suelo y comenzó a hacer marcas en él con las uñas. Las lágrimas, que fluían de Sus ojos como el Ganges no Le dejaban ver.
- Text 36:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu se posadil na zem a ryl do ní svými nehty. Byl oslepený slzami, které Mu proudily z očí jako Ganga.
- Text 37:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Había encontrado a Kṛṣṇa, el Señor de Vṛndāvana, pero he vuelto a perderle. ¿Quién Se ha llevado a Mi Kṛṣṇa? ¿Adónde he venido?».
- Text 37:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Našel jsem Kṛṣṇu, Pána Vrindávanu, ale zase jsem Ho ztratil. Kdo Mi vzal Mého Kṛṣṇu? Kde jsem se to ocitl?“
- Text 38:
- Cuando soñó con la danza rāsa, Śrī Caitanya Mahāprabhu estaba completamente absorto en la bienaventuranza trascendental, pero al despertar de Su sueño, pensó que había perdido una joya de gran valor.
- Text 38:
- Když se Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi zdálo o tanci rāsa, byl zcela pohroužený v transcendentální blaženosti, ale když Jeho sen skončil, měl pocit, jako kdyby ztratil vzácný drahokam.
- Text 39:
- De ese modo, Śrī Caitanya Mahāprabhu cantaba y danzaba, siempre absorto en la bienaventuranza de la locura trascendental. Cumplía con las necesidades del cuerpo, como comer y bañarse, simplemente por hábito.
- Text 39:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu tak zpíval a tančil, neustále pohroužený v blaženosti transcendentálního šílenství. Tělesné potřeby, jako je jedení a koupání, vykonával jen ze zvyku.
- Text 41:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «Al principio, Mi mente alcanzó de alguna forma el tesoro de Kṛṣṇa, pero de nuevo Le perdió. Por ello, presa de la lamentación, abandonó Mi cuerpo y Mi hogar y adoptó los principios religiosos de un kāpālika-yogī. Mi mente, entonces, se fue a Vṛndāvana con sus discípulos, Mis sentidos».
- Text 41:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu řekl: „Moje mysl nejdříve nějakým způsobem získala poklad Kṛṣṇy, ale zase Ho ztratila. Ze zoufalství se proto vzdala Mého těla i domova a přijala náboženské zásady kāpālika-yogīho. Potom i s Mými smysly jakožto svými žáky odešla do Vrindávanu.“
- Text 42:
- Habiendo perdido la joya recién adquirida, Śrī Caitanya Mahāprabhu, al recordar sus cualidades, Se vio abrumado por la lamentación. Entonces, tomándose del cuello de Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, lloraba: «¡Ay!, ¿dónde está Mi Señor Hari?, ¿dónde está Hari?». Finalmente, lleno de inquietud, perdió por completo la paciencia.
- Text 42:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu ztratil získaný drahokam a při vzpomínkách na jeho vlastnosti Ho přemohl nářek. Potom chytil Rāmānandu Rāye a Svarūpu Dāmodara Gosvāmīho kolem krku a křičel: „Běda, kde je Můj Pán Hari? Kde je Hari?“ Nakonec zneklidněl a přestal se zcela ovládat.
- Text 43:
- «Mis queridos amigos —dijo—, escuchad, por favor, acerca de la dulzura de Kṛṣṇa. Por su gran deseo de esa dulzura, Mi mente ha abandonado todos los principios religiosos sociales y védicos, y ahora se dedica a mendigar, como un yogī místico.
- Text 43:
- „Moji drazí přátelé,“ řekl, „poslouchejte prosím o Kṛṣṇově sladkosti. Moje mysl se z velké touhy po této sladkosti vzdala všech společenských i védských náboženských zásad a stala se žebrákem jako nějaký mystický yogī.“
- Text 44:
- «El anillo del rāsa-līlā de Kṛṣṇa, que es obra de Śukadeva Gosvāmī, el orfebre más auspicioso, es tan puro como un pendiente hecho de caracola. El yogī de Mi mente lleva ese pendiente en la oreja. Ha vaciado una calabaza y ha hecho de ella el cuenco de Mis aspiraciones, y se ha echado al hombro la bolsa de Mis expectativas.
- Text 44:
- „Kruh Kṛṣṇovy rāsa-līly, vyrobený Śukadevou Gosvāmīm, tím nejpříznivějším řemeslníkem, je čistý jako náušnice z lastury. Yogī Mé mysli tuto náušnici nosí v uchu. Z dýně vyřezal nádobu Mých nadějí a ranec Mých očekávání si pověsil na rameno.“
- Text 45:
- «El yogī de Mi mente viste su desaseado cuerpo, cubierto de polvo y cenizas, con el raído manto de la ansiedad. Sus únicas palabras son: «¡Ay de Mí! ¡Kṛṣṇa!». En la muñeca lleva doce pulseras de aflicción, y en la cabeza un turbante de avidez. No ha comido nada, y por ello está muy delgado.
- Text 45:
- „Yogī Mé mysli nosí na svém špinavém těle, pokrytém prachem a popelem, roztrhanou pokrývku úzkosti. Jeho jediná slova jsou ,Běda! Kṛṣṇa!̀ Nosí dvanáct náramků trápení a na hlavě turban chtivosti. Protože nic nejí, je velmi hubený.“
- Text 46:
- «El gran yogī de Mi mente estudia constantemente la poesía y los comentarios de los pasatiempos del Señor Kṛṣṇa en Vṛndāvana. En el Śrīmad-Bhāgavatam y otras Escrituras, grandes yogīs santos, como Vyāsadeva y Śukadeva Gosvāmī, han explicado que el Señor Kṛṣṇa es la Superalma y está más allá de toda contaminación material.
- Text 46:
- „Tento velký yogī Mé mysli neustále studuje poezii a rozhovory o vrindávanských zábavách Pána Kṛṣṇy. Velcí svatí yogī jako Vyāsadeva a Śukadeva Gosvāmī popsali ve Śrīmad-Bhāgavatamu a dalších písmech Pána Kṛṣṇu jako Nadduši, nedotčenou jakýmkoliv hmotným znečištěním.“
- Text 47:
- «El yogī místico de Mi mente ha adoptado el nombre de Mahābāula y ha hecho de Mis diez sentidos sus discípulos. De ese modo, Mi mente ha ido a Vṛndāvana, dejando atrás el hogar de Mi cuerpo y el gran tesoro del disfrute material.
- Text 47:
- „Mystický yogī Mé mysli přijal jméno Mahābāula a z Mých deseti smyslů si udělal žáky. Má mysl tak opustila domov Mého těla i velký poklad hmotného požitku a odešla do Vrindávanu.“
- Text 48:
- «En Vṛndāvana, va de puerta en puerta pidiendo limosna con todos sus discípulos. Desde los ciudadanos a los árboles y enredaderas, pide a todos los habitantes de Vṛndāvana, tanto móviles como inertes. De ese modo, vive de frutas, raíces y hojas.
- Text 48:
- „Ve Vrindávanu chodí se svými žáky od domu k domu a žebrá. Žebrá od pohyblivých i nehybných obyvatel – lidí, stromů i popínavých rostlin. Žije tak z ovoce, kořínků a listí.“
- Text 49:
- «Las gopīs de Vrajabhūmi saborean constantemente el néctar de los atributos de Kṛṣṇa, Su belleza, Su dulzura, Su aroma, el sonido de Su flauta y el tacto de Su cuerpo. Los cinco discípulos de Mi mente, los sentidos de percepción, recogen los remanentes de ese néctar de las gopīs y los traen al yogī de Mi mente. Los sentidos se mantienen con vida comiendo esos remanentes.
- Text 49:
- „Gopī z Vradžabhúmi si neustále vychutnávají nektar Kṛṣṇových vlastností, Jeho krásy, sladkosti, vůně, zvuku Jeho flétny a doteků Jeho těla. Pět poznávacích smyslů, které jsou žáky Mé mysli, shromažďuje od gopī zbytky tohoto nektaru, nosí je yogīmu Mé mysli a samy se udržují při životě jedením těchto zbytků.“
- Text 50:
- Hay un jardín solitario en el que Kṛṣṇa disfruta de Sus pasatiempos, y, en un rincón de un pabellón de ese jardín, el yogī de Mi mente, con sus discípulos, practica el yoga místico. Con el deseo de ver a Kṛṣṇa directamente, ese yogī pasa la noche despierto, meditando en Kṛṣṇa, que es la Superalma y está libre de la contaminación de las tres modalidades de la naturaleza.
- Text 50:
- „V jedné opuštěné zahradě si Kṛṣṇa užívá svých zábav a v rohu jednoho altánu v této zahradě praktikuje yogī Mé mysli společně se svými žáky mystickou yogu. A protože chce tento yogī přímo vidět Kṛṣṇu, zůstává celou noc vzhůru a medituje o Kṛṣṇovi, který je Nadduší, neznečištěnou třemi kvalitami přírody.“
- Text 51:
- «Al perder la compañía de Kṛṣṇa y no poder verle más, Mi mente, deprimida, ha emprendido el proceso del yoga místico. En el vacío de la separación de Kṛṣṇa, ha experimentando diez transformaciones trascendentales. Agitada por esas transformaciones, Mi mente ha huido, dejando vacío Mi cuerpo, su lugar de residencia. De ese modo, estoy completamente en trance.»
- Text 51:
- „Když Moje mysl ztratila Kṛṣṇovu společnost a již Ho neviděla, byla sklíčená a začala s mystickou yogou. V prázdnotě odloučení od Kṛṣṇy prožívala deset transcendentálních proměn. Rozrušená těmito proměnami utekla a zanechala Mé tělo, které bylo jejím obydlím, prázdné. Tak jsem v naprostém transu.“
- Text 52:
- Cuando sentían la separación de Kṛṣṇa, las gopīs experimentaban diez tipos de transformaciones corporales. Esos mismos signos aparecieron en el cuerpo de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
- Text 52:
- Gopī v odloučení od Kṛṣṇy prožívaly deset druhů tělesných proměn, a stejné příznaky se objevily na těle Śrī Caitanyi Mahāprabhua.
- Text 53:
- «Las diez transformaciones corporales producto de la separación de Kṛṣṇa son: ansiedad, desvelo, agitación mental, delgadez, falta de aseo, hablar como un loco, enfermedad, locura, ilusión y muerte.»
- Text 53:
- „Úzkost, bdění, mentální neklid, vyzáblost, nečistota, bláznivá mluva, churavost, šílenství, iluze a smrt je deset tělesných proměn způsobených odloučením od Kṛṣṇy.“
- Text 54:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu pasaba el día y la noche abrumado por esas diez manifestaciones extáticas. Cada vez que surgían esos signos, Su mente se veía dominada por la inquietud.
- Text 54:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu byl dnem i nocí popletený těmito deseti extatickými stavy. Kdykoliv se tyto příznaky objevily, Jeho mysl zneklidněla.
- Text 56:
- Rāmānanda Rāya recitó versos del Śrīmad-Bhāgavatam, y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī cantó acerca de los pasatiempos de Kṛṣṇa. De ese modo, devolvieron a Śrī Caitanya Mahāprabhu a la conciencia externa.
- Text 56:
- Rāmānanda Rāya recitoval verše ze Śrīmad-Bhāgavatamu a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī zpíval o Kṛṣṇových zábavách, a tak přivedli Śrī Caitanyu Mahāprabhua k vnějšímu vědomí.
- Text 57:
- Así pasaron la mitad de la noche. Después, Rāmānanda Rāya y Svarūpa Dāmodara Gosvāmī llevaron a Śrī Caitanya Mahāprabhu a la habitación interior para que Se acostase en Su cama.
- Text 57:
- Po takto strávené polovině noci Rāmānanda Rāya a Svarūpa Dāmodara Gosvāmī uložili Śrī Caitanyu Mahāprabhua na Jeho lůžko ve vnitřní místnosti.
- Text 60:
- Pasado algún tiempo, Svarūpa Dāmodara dejó de escuchar el canto de Śrī Caitanya Mahāprabhu. Cuando entró en la habitación, encontró las tres puertas cerradas, pero Śrī Caitanya Mahāprabhu Se había ido.
- Text 60:
- V jednu chvíli však Svarūpa Dāmodara již Śrī Caitanyu Mahāprabhua zpívat neslyšel. Vstoupil tedy do Jeho pokoje a zjistil, že Śrī Caitanya Mahāprabhu je pryč, i když byly zamčené všechny troje dveře.
- Text 61:
- Cuando vieron que el Señor no estaba en Su habitación, los devotos se llenaron de ansiedad y se pusieron a buscarle por todas partes con una antorcha.
- Text 61:
- Jakmile oddaní zjistili, že Pán není ve své místnosti, přepadla je nesmírná úzkost. Se zažehnutou pochodní Ho tedy hledali všude okolo.
- Text 63:
- Al principio se pusieron muy contentos de verle, pero, al ver el estado en que Se hallaba, todos los devotos, encabezados por Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, se llenaron de ansiedad.
- Text 63:
- Nejdříve měli oddaní v čele se Svarūpou Dāmodarem Gosvāmīm velkou radost, že Ho vidí, ale když zjistili, v jakém je stavu, zmocnila se jich zase velká úzkost.
- Texts 65-66:
- Sus brazos y piernas medían ahora tres codos de longitud; las articulaciones estaban separadas y unidas sólo por la piel. La temperatura del cuerpo del Señor, que indicaba que vivía, era muy baja. En las articulaciones de los brazos, las piernas, el cuello y la cintura, la separación mínima era de quince centímetros.
- Text 65-66:
- Každá z Jeho paží a nohou byla tři lokty dlouhá a oddělené klouby spojovala pouze kůže. Pánova tělesná teplota, naznačující přítomnost života, byla velmi nízká. Všechny Jeho klouby v pažích, nohou, krku a pase byly minimálně patnáct centimetrů od sebe.
- Text 67:
- Parecía que sólo la piel cubría Sus alargadas articulaciones. Al ver al Señor en aquellas condiciones, todos los devotos se sintieron muy desdichados.
- Text 67:
- Zdálo se, že Jeho oddělené klouby pokrývala jen kůže. Při pohledu na to, v jakém je Pán stavu, byli všichni oddaní velmi nešťastní.
- Text 69:
- En esas circunstancias, Svarūpa Dāmodara Gosvāmī y los demás devotos se pusieron a recitar el santo nombre de Kṛṣṇa en voz muy alta al oído de Śrī Caitanya Mahāprabhu.
- Text 69:
- Svarūpa Dāmodara Gosvāmī poté začal se všemi ostatními oddanými hlasitě opakovat svaté jméno Kṛṣṇy Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi do ucha.
- Text 70:
- Después de mucho tiempo de cantar de ese modo, el santo nombre de Kṛṣṇa entró en el corazón de Śrī Caitanya Mahāprabhu, quien, de pronto, Se levantó con una fuerte exclamación: «¡Hari bol!».
- Text 70:
- Po dlouhé době opakování svaté jméno Kṛṣṇy vstoupilo Śrī Caitanyovi Mahāprabhuovi do srdce, a On najednou vstal a hlasitě vykřikl „Haribol!“
- Text 73:
- «En la casa de Kāśī Miśra, Śrī Caitanya Mahāprabhu a veces estaba desconsolado, debido a la separación de Kṛṣṇa. Las articulaciones de Su cuerpo trascendental se aflojaban, y Sus brazos y piernas se alargaban. Rodando por el suelo, el Señor clamaba, muy afligido, con la voz quebrada, y lloraba lleno de pesar. La aparición de Śrī Caitanya Mahāprabhu, que surge en mi corazón, me hace enloquecer».
- Text 73:
- „V domě Kāśīho Miśry byl někdy Śrī Caitanya Mahāprabhu velmi zarmoucený z pocitů odloučení od Kṛṣṇy. Klouby na Jeho transcendentálním těle se uvolnily a paže i nohy se protáhly. Pán se válel po zemi a zalykajícím se hlasem plným lítosti nešťastně vykřikoval a naříkal. Když se obraz Śrī Caitanyi Mahāprabhua v tomto stavu probouzí v mém srdci, přivádí mě to k šílenství.“
- Text 77:
- Al escuchar la descripción de Su estado cuando yacía en el suelo cerca del Siṁha-dvāra, Śrī Caitanya Mahāprabhu, muy asombrado, dijo: «No recuerdo nada de eso.
- Text 77:
- Jak Śrī Caitanya Mahāprabhu poslouchal vyprávění o tom, v jakém stavu ležel u Simha-dváry, velmi se tomu divil. Řekl: „Na nic z toho si nevzpomínám.“
- Text 79:
- En ese momento, todos oyeron el sonido de la caracola del templo de Jagannātha. Śrī Caitanya Mahāprabhu, inmediatamente, Se bañó y fue a ver al Señor Jagannātha.
- Text 79:
- V tu chvíli všichni uslyšeli zvuk lastury z Jagannāthova chrámu. Śrī Caitanya Mahāprabhu se okamžitě vykoupal a šel zhlédnout Pána Jagannātha.
- Text 81:
- Nadie ha sido testigo de semejantes cambios corporales en ningún otro lugar, ni nadie ha leído nada parecido al respecto en las Escrituras reveladas. Aun así, Śrī Caitanya Mahāprabhu, el sannyāsī supremo, manifestaba esos signos de éxtasis.
- Text 81:
- Takové tělesné proměny nikdo nikde neviděl, ani o nich nikdo nečetl ve zjevených písmech. Svrchovaný sannyāsī Śrī Caitanya Mahāprabhu však tyto extatické příznaky projevil.
- Text 83:
- Raghunātha dāsa Gosvāmī vivió continuamente con Śrī Caitanya Mahāprabhu. Yo simplemente pongo por escrito lo que he escuchado de él. Aunque la gente común no cree en estos pasatiempos, yo creo en ellos completamente.
- Text 83:
- Raghunātha dāsa Gosvāmī žil se Śrī Caitanyou Mahāprabhuem neustále a já píši jen to, co jsem slyšel od něho. I když obyčejní lidé těmto zábavám nevěří, já jim naprosto věřím.
- Text 86:
- «[El Señor Caitanya dijo:] “¡De todos los devotos, esta colina de Govardhana es el mejor! ¡Oh, amigos Míos!, esta colina abastece a Kṛṣṇa y Balarāma, así como a Sus terneros, vacas y amigos pastorcillos, de todo lo que necesitan: agua para beber, hierbas muy tiernas, cuevas, fruta, flores y hortalizas. De ese modo, la colina presenta sus respetos al Señor. Tocada por los pies de loto de Kṛṣṇa y Balarāma, la colina de Govardhana se muestra llena de júbilo.”»
- Text 86:
- „(Pán Caitanya řekl:) ,Tento kopec Góvardhan je nejlepší ze všech oddaných! Ó mé přítelkyně, tento kopec dává Kṛṣṇovi, Balarāmovi i Jejich telátkům, kravám a kamarádům vše, co potřebují – pitnou vodu, měkkou trávu, jeskyně, ovoce, květy a zeleninu. Tak tento kopec vzdává Pánovi úctu. A protože se ho dotýkají lotosové nohy Kṛṣṇy a Balarāmy, vypadá velmi blaženě.̀ “
- Text 87:
- Recitando ese verso, Śrī Caitanya Mahāprabhu corrió hacia la duna de arena, rápido como el viento. Govinda corrió tras Él, pero no conseguía alcanzarle.
- Text 87:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu recitoval tento verš a rychlostí větru se hnal k písečné duně. Govinda utíkal za Ním, ale nedokázal Ho dohonit.
- Text 88:
- Primero fue un solo devoto el que gritó; después se levantó un alboroto estruendoso, cuando todos los devotos se pusieron de pie y echaron a correr tras el Señor.
- Text 88:
- Nejdřív jeden oddaný nahlas vykřikl, a když se pak všichni ostatní oddaní zvedli a rozeběhli se za Pánem, rozpoutala se vřava.
- Text 89:
- Entre los devotos que corrieron tras Śrī Caitanya Mahāprabhu estaban Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, Jagadānanda Paṇḍita, Gadādhara Paṇḍita, Rāmāi, Nandāi y Śaṅkara Paṇḍita.
- Text 89:
- Některými z oddaných, kteří se za Śrī Caitanyou Mahāprabhuem rozběhli, byli Svarūpa Dāmodara Gosvāmī, Jagadānanda Paṇḍita, Gadādhara Paṇḍita, Rāmāi, Nandāi a Śaṅkara Paṇḍita.
- Text 93:
- De cada poro de Su cuerpo manaban sin cesar sangre y sudor, y no podía pronunciar palabra alguna, sino solo emitir un sonido como de gárgaras en la garganta.
- Text 93:
- Z každého póru na těle Mu neustále vytékala krev s potem a nebyl schopný říci ani slovo; z hrdla Mu vycházel jen klokotavý zvuk.
- Text 102:
- Cuando Śrī Caitanya Mahāprabhu Se levantó, todos los vaiṣṇavas exclamaron: «¡Hari! ¡Hari!», llenos de júbilo. El auspicioso sonido llenó el aire en todas direcciones.
- Text 102:
- Jakmile se Śrī Caitanya Mahāprabhu zvedl, všichni vaiṣṇavové s velkou radostí hlasitě zpívali „Hari, Hari!“ Tento příznivý zvuk se nesl na všechny světové strany.
- Text 108:
- «Al escuchar el sonido de la flauta de Kṛṣṇa, Śrīmatī Rādhārāṇī y todas Sus amigas gopīs fueron a Su encuentro. Todas ellas iban muy bien vestidas.
- Text 108:
- „Śrīmatī Rādhārāṇī uslyšela melodii Kṛṣṇovy flétny a přišla tam v doprovodu všech svých přítelkyň gopī, aby se s Ním setkala. Všechny byly velmi hezky oblečené.“
- Text 111:
- «¿Por qué Me habéis traído aquí, causándome sufrimientos innecesarios? Tuve la oportunidad de ver los pasatiempos de Kṛṣṇa, pero no lo he podido hacer.»
- Text 111:
- „Proč jste Mě sem přivedli a způsobili Mi tak zbytečnou bolest? Měl jsem možnost vidět Kṛṣṇovy zábavy, ale nakonec jsem je neviděl.“
- Text 114:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu recobró plenamente la conciencia externa y enseguida les ofreció oraciones. Entonces, los dos ancianos respetables abrazaron al Señor con afecto amoroso.
- Text 114:
- Śrī Caitanya Mahāprabhu se vrátil k úplnému vnějšímu vědomí a okamžitě jim přednesl modlitby. Tito dva starší urození muži poté Pána s láskyplnou náklonností objali.
- Text 117:
- Tras bañarse en el mar, Śrī Caitanya Mahāprabhu regresó a Su morada con todos los devotos. Allí almorzaron los remanentes de la comida ofrecida al Señor Jagannātha.
- Text 117:
- Po koupeli v moři se Śrī Caitanya Mahāprabhu vrátil s oddanými do svého sídla, kde všichni poobědvali zbytky jídla obětovaného Pánu Jagannāthovi.
- Text 119:
- En su Gaurāṅga-stava-kalpavṛkṣa, Raghunātha dāsa Gosvāmī ha explicado con todo detalle el pasatiempo en que Śrī Caitanya Mahāprabhu corrió hacia la duna Caṭaka-parvata.
- Text 119:
- Tuto zábavu Śrī Caitanyi Mahāprabhua, kdy běžel k písečné duně zvané Čatak-parvat, názorně popsal Raghunātha dāsa Gosvāmī ve své knize Gaurāṅga-stava-kalpavṛkṣa.
- Text 120:
- «Cerca de Jagannātha Purī hay una gran duna de arena conocida con el nombre de Caṭaka-parvata. Al ver la colina, Śrī Caitanya Mahāprabhu dijo: «¡Oh, iré a la tierra de Vraja a ver la colina Govardhana!». Entonces echó a correr como un loco hacia ella, y todos los vaiṣṇavas corrieron tras Él. Esta escena cobra vida en mi corazón y me hace enloquecer.»
- Text 120:
- „Nedaleko Džagannáth Purí je velká písečná duna zvaná Čatak-parvat. Když ji Śrī Caitanya Mahāprabhu spatřil, řekl: ,Ó, musím jít do Vradži zhlédnout kopec Góvardhan!̀ Potom se k ní rozběhl jako šílený a všichni vaiṣṇavové běželi za Ním. Tento výjev se probouzí v mém srdci a přivádí mě k šílenství.“
- Text 122:
- He narrado brevemente Sus pasatiempos trascendentales simplemente para dar una breve referencia. No obstante, todo el que escuche esto alcanzará ciertamente el refugio de los pies de loto del Señor Kṛṣṇa.
- Text 122:
- V krátkosti jsem je vylíčil, abych naznačil povahu Jeho transcendentálních zábav. Nicméně každý, kdo to poslouchá, nepochybně získá útočiště u lotosových nohou Pána Kṛṣṇy.
- Text 123:
- Orando a los pies de loto de Śrī Rūpa y Śrī Raghunātha, siempre deseando su misericordia, yo, Kṛṣṇadāsa, narro el Śrī Caitanya-caritāmṛta, siguiendo sus pasos.
- Text 123:
- Já, Kṛṣṇadāsa, kráčím ve stopách Śrī Rūpy a Śrī Raghunātha a vyprávím Śrī Caitanya-caritāmṛtu. A protože vždy toužím po jejich milosti, modlím se u jejich lotosových nohou.