Skip to main content

TEXT 5

TEXT 5

Texto

Tekst

anta-kāle ca mām eva
smaran muktvā kalevaram
yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ
yāti nāsty atra saṁśayaḥ
anta-kāle ca mām eva
smaran muktvā kalevaram
yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ
yāti nāsty atra saṁśayaḥ

Palabra por palabra

Synonyms

anta-kāle — al final de la vida; ca — también; mām — a Mí; eva — ciertamente; smaran — recordando; muktvā — abandonando; kalevaram — el cuerpo; yaḥ — aquel que; prayāti — va; saḥ — él; mat-bhāvam — Mi naturaleza; yāti — consigue; na — no; asti — hay; atra — aquí; saṁśayaḥ — duda.

anta-kāle — elu lõpul; ca — samuti; mām — Mind; eva — kindlasti; smaran — mäletades; muktvā — hüljates; kalevaram — keha; yaḥ — see, kes; prayāti — läheb; saḥ — tema; mat-bhāvam — Minu looduse; yāti — saavutab; na — ei; asti — on; atra — siin; saṁśayaḥ — kahtlus.

Traducción

Translation

Y quienquiera que al final de la vida abandone el cuerpo recordándome únicamente a Mí, de inmediato alcanza Mi naturaleza. De esto no hay ninguna duda.

Ja igaüks, kes elu lõpul oma kehast lahkudes mäletab üksnes Mind, saavutab kohe Minu looduse. Selles pole vähimatki kahtlust.

Significado

Purport

En este verso se recalca la importancia del proceso de conciencia de Kṛṣṇa. Todo aquel que abandone el cuerpo en estado de conciencia de Kṛṣṇa, es trasladado de inmediato a la naturaleza trascendental del Señor Supremo. El Señor Supremo es el más puro de los puros. Por lo tanto, todo aquel que esté consciente de Kṛṣṇa constantemente, también es el más puro de los puros. La palabra smaran («recordando») es importante. Recordar a Kṛṣṇa no le es posible al alma impura que no ha practicado el proceso de conciencia de Kṛṣṇa mediante el servicio devocional. En consecuencia, uno debe cultivar conciencia de Kṛṣṇa desde el mismo comienzo de la vida. Si uno quiere lograr el éxito al final de su vida, el proceso de recordar a Kṛṣṇa es esencial. De modo que, se debe cantar constante e incesantemente el mahā-mantra: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. El Señor Caitanya ha aconsejado que uno sea tan tolerante como un árbol (taror iva sahiṣṇunāy). A una persona que canta Hare Kṛṣṇa se le pueden presentar muchísimos impedimentos. No obstante, tolerando todos esos impedimentos, uno debe continuar cantando Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare, de modo que al final de su vida pueda tener todo el beneficio del proceso de conciencia de Kṛṣṇa.

Selles värsis rõhutatakse Kṛṣṇa teadvuse olulisust. Igaüks, kes lahkub oma kehast Kṛṣṇa teadvuses, siirdub kohe Kõigekõrgema Jumala transtsendentaalsesse loodusesse. Kõigekõrgem Jumal on puhtaimast puhtam. Seepärast on igaüks, kes viibib pidevalt Kṛṣṇa teadvuses, samuti puhtaimast puhtam. Väga tähtis on sõna smaran („mäletades"). Ebapuhas hing, kes ei ole praktiseerinud Kṛṣṇa teadvust pühendunud teenimise näol, ei suuda Kṛṣṇat mäletada. Seepärast tuleks Kṛṣṇa teadvust praktiseerida juba elu algusest peale. Kui inimene soovib elu lõpul edu saavutada, siis on Kṛṣṇa mäletamise protsess alustrajava tähtsusega. Seepärast tuleb pidevalt, lakkamatult korrata mahā-mantrat: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Jumal Caitanya soovitas elusolendil olla sama kannatlik kui puu (taror iva sahiṣṇunā). Hare Kṛṣṇa kordamisel võib inimene saatuda silmitsi paljude takistustega, kuid nendest heitumata peab ta jätkama Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare kordamist, et elu lõpul nautida Kṛṣṇa teadvuse täit õnnistust.