TEXT 10

Texto

Tekst

prayāṇa-kāle manasācalena
bhaktyā yukto yoga-balena caiva
bhruvor madhye prāṇam āveśya samyak
sa taṁ paraṁ puruṣam upaiti divyam

Palabra por palabra

Synoniemen

prayāṇa-kāle — en el momento de la muerte; manasā — por medio de la mente; acalena — sin que se aparte; bhaktyā — con toda devoción; yuktaḥ — dedicado; yoga-balena — mediante el poder del yoga místico; ca — también; eva — ciertamente; bhruvoḥ — las dos cejas; madhye — entre; prāṇam — el aire vital; āveśya — estableciendo; samyak — por completo; saḥ — él; tam — eso; param — trascendental; puruṣam — la Personalidad de Dios; upaiti — consigue; divyam — en el reino espiritual.

prayāṇa-kāle — op het moment van de dood; manasā — door de geest; acalena — zonder dat hij afgeleid wordt; bhaktyā — met volledige devotie; yuktaḥ — verbonden; yoga-balena — door de kracht van mystieke yoga; ca — ook; eva — zeker; bhruvoḥ — de twee wenkbrauwen; madhye — tussen; prāṇam — de levensadem; āveśya — vestigend; samyak — volledig; saḥ — hij; tam — die; param — transcendentale; puruṣam — Persoonlijkheid Gods; upaiti — bereikt; divyam — in het spirituele koninkrijk.

Traducción

Vertaling

Aquel que, en el momento de la muerte, fije su aire vital entre las cejas y, por la fuerza del yoga, con una mente recta, se dedique a recordar al Señor Supremo con toda devoción, ciertamente que llegará a la Suprema Personalidad de Dios.

Wie op het moment van de dood zijn levensadem tussen de wenkbrauwen concentreert en door de kracht van yoga in volledige devotie aan de Allerhoogste Heer denkt zonder dat zijn geest afdwaalt, zal de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods zeker bereiken.

Significado

Betekenisverklaring

En este verso se afirma claramente que, a la hora de la muerte, la mente debe estar fija en la devoción por la Suprema Personalidad de Dios. A los expertos en yoga se les recomienda que eleven la fuerza vital hasta el entrecejo (hasta el ājñā-cakra). Aquí se está sugiriendo la práctica del ṣaṭ-cakra-yoga, que implica el meditar en los seis cakras. El devoto puro no practica ese yoga, pero como él siempre está dedicado al proceso de conciencia de Kṛṣṇa, en el momento de morir puede recordar a la Suprema Personalidad de Dios, por la gracia de Él. Esto se explica en el verso 14.

In dit vers wordt duidelijk gesteld dat de geest op het moment van de dood verzonken moet zijn in devotie voor de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Personen die gevorderd zijn in yoga wordt aangeraden om de levenskracht omhoog te brengen naar de plaats tussen de wenkbrauwen (naar de ājñā-cakra). In dit vers wordt voorgesteld om ṣaṭ-cakra-yoga te beoefenen, meditatie op de zes cakra’s. Een zuivere toegewijde beoefent zulke yoga niet, maar omdat hij altijd bezig is met Kṛṣṇa-bewuste activiteiten, zal hij door de genade van de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods in staat zijn op het moment van de dood aan Hem te denken. Dit wordt in tekst veertien uitgelegd.

En este verso es significativo el uso específico de la palabra yoga-balena, porque sin la práctica del yoga —ya sea el ṣaṭ-cakra-yoga o el bhakti-yoga—, a la hora de la muerte no se puede llegar a ese estado trascendental de la existencia. Al morir, uno no puede recordar súbitamente al Señor Supremo; se debe haber practicado algún sistema de yoga, especialmente el sistema del bhakti-yoga. Como en el momento de morir se tiene la mente muy perturbada, durante la vida se debe practicar la trascendencia a través del yoga.

Het gebruik van het woord ‘yoga-balena’ is belangrijk in dit vers, want zonder yoga te beoefenen — of het nu ṣaṭ-cakra-yoga of bhakti-yoga is — kan niemand op het moment van de dood deze transcendentale zijnstoestand bereiken. Men kan zich niet plotseling de Allerhoogste Heer herinneren wanneer men sterft; men moet een of andere yogamethode beoefend hebben — in het bijzonder het systeem van bhakti-yoga. Omdat de geest op het moment van de dood zeer verstoord is, moet men gedurende zijn leven transcendentale activiteiten verrichten door yoga te beoefenen.