Skip to main content

TEXT 1

VERSO 1

Texto

Texto

śrī-bhagavān uvāca
mayy āsakta-manāḥ pārtha
yogaṁ yuñjan mad-āśrayaḥ
asaṁśayaṁ samagraṁ māṁ
yathā jñāsyasi tac chṛṇu
śrī-bhagavān uvāca
mayy āsakta-manāḥ pārtha
yogaṁ yuñjan mad-āśrayaḥ
asaṁśayaṁ samagraṁ māṁ
yathā jñāsyasi tac chṛṇu

Palabra por palabra

Sinônimos

śrī bhagavān uvāca — el Señor Supremo dijo; mayi — a Mí; āsakta-manāḥ — mente apegada; pārtha — ¡oh, hijo de Pṛthā!; yogam — autorrealización; yuñjan — practicando; mat-āśrayaḥ — con conciencia de Mí (conciencia de Kṛṣṇa); asaṁśayam — sin dudas; samagram — completamente; mām — Mí; yathā — cómo; jñāsyasi — puedes saber; tat — eso; śṛṇu — trata de oír.

śrī-bhagavān uvāca — o Senhor Supremo disse; mayi — a Mim; āsakta-manāḥ — mente apegada; pārtha — ó filho de Pṛthā; yogam — auto-realização; yuñjan — praticando; mat-āśrayaḥ — em consciência de Mim (consciência de Kṛṣṇa); asaṁśayam — sem dúvida; samagram — completamente; mām — a Mim; yathā — como; jñāsyasi — você pode conhecer; tat — isso; śṛṇu — tente ouvir.

Traducción

Tradução

La Suprema Personalidad de Dios dijo: Ahora oye, ¡oh, hijo de Pṛthā!, cómo mediante la práctica del yoga con plena conciencia de Mí, con la mente apegada a Mí, podrás conocerme por completo, libre de dudas.

A Suprema Personalidade de Deus disse: Agora preste atenção, ó filho de Pṛthā, enquanto lhe explico como é que, praticando yoga com plena consciência de Mim, e com a mente apegada a Mim, você poderá livrar-se das dúvidas e conhecer-Me por completo.

Significado

Comentário

En este séptimo capítulo del Bhagavad-gītā se describe íntegramente la naturaleza del proceso de conciencia de Kṛṣṇa. Kṛṣṇa posee a plenitud todas las opulencias, y aquí se describe la manera en que Él las manifiesta. En este capítulo se describen también cuatro clases de personas afortunadas que se apegan a Kṛṣṇa y cuatro clases de personas desafortunadas que nunca se entregan a Él.

Neste Sétimo Capítulo do Bhagavad-gītā, descreve-se na íntegra a natureza da consciência de Kṛṣṇa. Kṛṣṇa é pleno em todas as opulências, e nesta passagem descreve-se como é que Ele manifesta essas opulências. Também descrevem-se neste capítulo quatro espécies de pessoas afortunadas que se apegam a Kṛṣṇa e quatro espécies de pessoas desafortunadas que nunca se rendem a Ele.

En los primeros seis capítulos del Bhagavad-gītā, se ha descrito a la entidad viviente como alma espiritual no material, capaz de elevarse hasta la autorrealización por medio de diferentes tipos de yogas. Al final del sexto capítulo se dijo claramente que concentrar la mente en Kṛṣṇa de modo constante, o, en otras palabras, el proceso de conciencia de Kṛṣṇa, es la forma más elevada de todos los yogas. Al uno concentrar la mente en Kṛṣṇa es capaz de conocer la Verdad Absoluta por completo, y ello no se puede lograr de ninguna otra manera. La comprensión del brahma-jyotir impersonal o del Paramātmā localizado no es conocimiento perfecto acerca de la Verdad Absoluta, porque es un conocimiento parcial. Kṛṣṇa es el conocimiento completo y científico, y a la persona consciente de Kṛṣṇa se le revela todo. Cuando uno tiene plena conciencia de Kṛṣṇa sabe sin lugar a dudas que Kṛṣṇa es el conocimiento máximo. Los diferentes tipos de yogas solo son puntos intermedios de la senda de conciencia de Kṛṣṇa. Aquel que emprende directamente el proceso de conciencia de Kṛṣṇa  sabe automática y plenamente acerca del brahma-jyotir y de Paramātmā. Mediante la práctica del yoga de conciencia de Kṛṣṇa uno puede conocer todo a plenitud, es decir, la Verdad Absoluta, las entidades vivientes, la naturaleza material, y las manifestaciones de todo ello con sus enseres.

Nos seis primeiros capítulos do Bhagavad-gītā, a entidade viva foi descrita como alma espiritual imaterial, capaz de elevar-se à auto-realização através de diferentes categorias de yogas. No final do Sexto Capítulo, afirmou-se com toda a clareza que a firme concentração da mente em Kṛṣṇa, ou, em outras palavras, a consciência de Kṛṣṇa, é a mais elevada forma de qualquer yoga. Concentrando sua mente em Kṛṣṇa, é possível conhecer por completo a Verdade Absoluta, mas não se atinge esta meta caso se busque outro método. Compreender o brahmajyoti impessoal ou o Paramātmā localizado não é o mesmo que ter conhecimento perfeito da Verdade Absoluta, porque semelhante compreensão é parcial. Tem conhecimento completo e científico quem sabe o que Kṛṣṇa é, e tudo é revelado a quem é consciente de Kṛṣṇa. Em completa consciência de Kṛṣṇa, sabe-se que Kṛṣṇa é o conhecimento último, situado além de quaisquer dúvidas. Os diferentes tipos de yoga são apenas diversos degraus no caminho da consciência de Kṛṣṇa. Quem adota diretamente a consciência de Kṛṣṇa logo passa a conhecer tudo sobre o brahmajyoti e o Paramātmā. Pela prática da yoga da consciência de Kṛṣṇa, pode-se conhecer tudo por completo — a saber, a Verdade Absoluta, as entidades vivas, a natureza material e suas manifestações e parafernália.

Por lo tanto, uno debe comenzar la práctica del yoga tal como se indica en el último verso del sexto capítulo. Concentrar la mente en Kṛṣṇa, el Supremo, se logra por medio del servicio devocional prescrito de nueve diferentes formas, de las cuales śravaṇam es la primera y principal. El Señor le dice, por ende, a Arjuna: tac chṛṇu, «Óyeme». Nadie puede ser una autoridad superior a Kṛṣna, y, en consecuencia, por el hecho de oírlo a Él, uno recibe la mayor oportunidad de convertirse en una persona perfectamente consciente de Kṛṣṇa. Uno tiene, pues, que aprender con Kṛṣṇa directamente o con un devoto puro de Kṛṣṇa, y no con un advenedizo no devoto, envanecido de su educación académica.

Deve-se, portanto, começar a prática de yoga seguindo as instruções do último verso do Sexto Capítulo. A concentração da mente em Kṛṣṇa, o Supremo, torna-se possível através das nove formas diferentes de serviço devocional prescrito, das quais śravaṇam é a primeira e a mais importante. Por isso, o Senhor diz a Arjuna que tac chṛṇu, ou “Ouça a Mim”. Ninguém pode ser uma autoridade superior a Kṛṣṇa, e portanto, quem O ouve recebe a maior oportunidade de tornar-se perfeito em consciência de Kṛṣṇa. Deve-se, portanto, aprender diretamente com Kṛṣṇa ou com um devoto puro de Kṛṣṇa e não com o não-devoto arrogante, envaidecido por sua erudição acadêmica.

En el capítulo dos del Primer Canto del Śrīmad-Bhāgavatam, ese proceso mediante el cual se entiende a Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, la Verdad Absoluta, se describe de la siguiente manera:

No Segundo Capítulo do Primeiro Canto do Śrīmad-Bhāgavatam, faz-se a seguinte descrição deste processo que consiste em compreender Kṛṣṇa, a Suprema Personalidade de Deus, a Verdade Absoluta:

śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ
puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ
hṛdy antaḥ-stho hy abhadrāṇi
vidhunoti suhṛt satām
śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ
puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ
hṛdy antaḥ-stho hy abhadrāṇi
vidhunoti suhṛt satām
naṣṭa-prāyeṣv abhadreṣu
nityaṁ bhāgavata-sevayā
bhagavaty uttama-śloke
bhaktir bhavati naiṣṭhikī
naṣṭa-prāyeṣv abhadreṣu
nityaṁ bhāgavata-sevayā
bhagavaty uttama-śloke
bhaktir bhavati naiṣṭhikī
tadā rajas-tamo-bhāvāḥ
kāma-lobhādayaś ca ye
ceta etair anāviddhaṁ
sthitaṁ sattve prasīdati
tadā rajas-tamo-bhāvāḥ
kāma-lobhādayaś ca ye
ceta etair anāviddhaṁ
sthitaṁ sattve prasīdati
evaṁ prasanna-manaso
bhagavad-bhakti-yogataḥ
bhagavat-tattva-vijñānaṁ
mukta-saṅgasya jāyate
evaṁ prasanna-manaso
bhagavad-bhakti-yogataḥ
bhagavat-tattva-vijñānaṁ
mukta-saṅgasya jāyate
bhidyate hṛdaya-granthiś
chidyante sarva-saṁśayāḥ
kṣīyante cāsya karmāṇi
dṛṣṭa evātmanīśvare
bhidyate hṛdaya-granthiś
chidyante sarva-saṁśayāḥ
kṣīyante cāsya karmāṇi
dṛṣṭa evātmanīśvare

«Oír lo que las Escrituras védicas dicen de Kṛṣṇa u oírlo a Él directamente a través del Bhagavad-gītā, es en sí actividad virtuosa. Y para aquel que oye hablar de Kṛṣṇa, el Señor Kṛṣṇa, quien mora en el corazón de todos, actúa como un amigo bienqueriente, y purifica al devoto que siempre se dedica a oír hablar de Él. De ese modo, en el devoto se desarrolla en forma natural el conocimiento trascendental que tiene latente. A medida que él va oyendo más lo que el Bhāgavatam y los devotos hablan de Kṛṣṇa, se va estableciendo en el servicio devocional del Señor. Mediante el desarrollo del servicio devocional uno se libera de las modalidades de la pasión y la ignorancia, y de esa manera disminuyen la avaricia y las lujurias materiales. Cuando estas impurezas se limpian, el candidato permanece firme en su posición de bondad pura, se anima mediante el servicio devocional y entiende perfectamente la ciencia de Dios. El bhakti-yoga corta así el apretado nudo del afecto material, y le permite a uno llegar de inmediato a la etapa de asaṁśayaṁ samagram, la etapa en la que se entiende a la Suprema Verdad Absoluta, la Personalidad de Dios» (Bhāg. 1.2.17–21).

Por consiguiente, uno puede entender la ciencia de Kṛṣṇa solo si oye a Kṛṣṇa o a Su devoto consciente de Kṛṣṇa.

“Quem, ao ouvir sobre Kṛṣṇa, recorre à literatura védica, ou ouve sobre Ele diretamente através do Bhagavad-gītā, executa uma atividade virtuosa. E para aquele que ouve sobre Kṛṣṇa, o Senhor Kṛṣṇa que reside nos corações de todos, age assim como o maior benquerente e amigo, e purifica o devoto que sempre se ocupa em ouvir sobre Ele. Dessa maneira, o devoto desenvolve seu conhecimento transcendental latente com espontaneidade. À medida que continua a ouvir sobre Kṛṣṇa através do Bhāgavatam e de outros devotos, ele se fixa no serviço devocional ao Senhor. Desenvolvendo o serviço devocional, será possível livrarmo-nos dos modos da paixão e da ignorância, e com isso a luxúria e a avareza materiais decrescem. Quando estas impurezas são removidas, o candidato permanece firme em sua posição de bondade pura, fortalece-se no serviço devocional e compreende perfeitamente a ciência de Deus. Assim, a bhakti-yoga rompe o nó cego da afeição material e capacita-o a chegar de imediato à fase de asaṁśayaṁ samagram, em que passa a compreeender a Suprema Verdade Absoluta, a Personalidade de Deus.” (Bhāg. 1.2.17-21)

Portanto, somente ouvindo Kṛṣṇa ou Seu devoto em consciência de Kṛṣṇa é que se pode compreender a ciência de Kṛṣṇa.