TEXT 44

Texto

Tekst

pūrvābhyāsena tenaiva
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate

Palabra por palabra

Synoniemen

pūrva — anterior; abhyāsena — mediante la práctica; tena — con eso; eva — ciertamente; hriyate — es atraído; hi — con toda seguridad; avaśaḥ — automáticamente; api — también; saḥ — él; jijñāsuḥ — indagador; api — incluso; yogasya — acerca del yoga; śabda-brahma — principios rituales de las Escrituras; ativartate — trasciende.

pūrva — vorige; abhyāsena — door beoefening; tena — door die; eva — zeker; hriyate — wordt aangetrokken; hi — ongetwijfeld; avaśaḥ — vanzelf; api — ook; saḥ — hij; jijñāsuḥ — nieuwsgierig; api — zelfs; yogasya — over yoga; śabda-brahma — ritualistische principes van de geschriften; ativartate — transcendeert.

Traducción

Vertaling

En virtud de la conciencia divina de su vida anterior, él se siente atraído automáticamente a los principios yóguicos, aun sin buscarlos. Ese trascendentalista indagador siempre está por encima de los principios rituales de las Escrituras.

Op grond van het goddelijk bewustzijn van zijn vorige leven raakt hij vanzelf aangetrokken tot de principes van yoga, zelfs zonder ernaar op zoek te zijn. Zo’n leergierige transcendentalist staat altijd boven de ritualistische principes van de geschriften.

Significado

Betekenisverklaring

Los yogīs adelantados no están muy atraídos a los rituales de las Escrituras, pero de un modo automático se sienten atraídos a los principios del yoga, los cuales pueden elevarlos al estado de plena conciencia de Kṛṣṇa, la máxima perfección del yoga. En el Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7), esa indiferencia hacia los rituales védicos por parte de los trascendentalistas adelantados, se explica de la siguiente manera:

Gevorderde yogī’s voelen zich niet zo aangetrokken tot de rituelen die in de heilige teksten staan, maar raken vanzelf aangetrokken tot de principes van yoga, die hen tot compleet Kṛṣṇa-bewustzijn kunnen verheffen, wat de hoogste perfectie in yoga is. Dat gevorderde transcendentalisten de Vedische rituelen niet in acht nemen, wordt in het Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7) als volgt uitgelegd:

aho bata śva-paco ’to garīyān
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te

«¡Oh, mi Señor!, las personas que cantan los santos nombres de Su Señoría están sumamente adelantadas en la vida espiritual, incluso si han nacido en familias de comeperros. Esos cantores han ejecutado sin duda toda clase de austeridades y sacrificios, se han bañado en todos los lugares sagrados y han concluido todos los estudios de las Escrituras».

‘O mijn Heer! Zij die Uw heilige namen chanten zijn zeer, zeer ver gevorderd in het spirituele leven, zelfs al zijn ze geboren in families van hondeneters. Deze chanters hebben ongetwijfeld al lang allerlei soorten van ascese en offers verricht, een bad genomen in alle heilige plaatsen en hun studie van alle heilige teksten beëindigd.’

Un ejemplo famoso de esto lo presentó el Señor Caitanya, quien aceptó a Ṭhākura Haridāsa como uno de Sus discípulos más importantes. Aunque Ṭhākura Haridāsa había nacido en una familia musulmana, el Señor Caitanya lo elevó a la posición de nāmācārya, debido a su rígida observancia del principio de cantar diariamente trescientos mil santos nombres del Señor: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Y como él cantaba el santo nombre del Señor constantemente, se sobrentiende que en su vida anterior debe de haber pasado por todos los métodos rituales de los Vedas, conocidos como śabda-brahma. Por consiguiente, a menos que uno se purifique, no puede adoptar el principio del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, ni dedicarse al canto del santo nombre del Señor, Hare Kṛṣṇa.

Het beroemde voorbeeld hiervan is Ṭhākura Haridāsa, die door Heer Caitanya aanvaard werd als een van Zijn belangrijkste discipelen. Hoewel Ṭhākura Haridāsa in een moslimfamilie geboren was, werd hij door Heer Caitanya tot de positie van nāmācārya verheven, omdat hij zich strikt aan zijn principe hield van het dagelijks chanten van driehonderdduizend heilige namen van de Heer: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. En het feit dat hij de heilige naam van de Heer onafgebroken chantte, maakt duidelijk dat hij in zijn vorige leven alle ritualistische methoden van de Veda’s, die bekendstaan als śabda-brahma, doorlopen moet hebben. Dit betekent dus dat zonder gezuiverd te zijn iemand de principes van het Kṛṣṇa-bewustzijn niet kan aanvaarden en evenmin de heilige naam van de Heer, Hare Kṛṣṇa, kan chanten.