TEXT 6

Texto

Tekst

sannyāsas tu mahā-bāho
duḥkham āptum ayogataḥ
yoga-yukto munir brahma
na cireṇādhigacchati

Palabra por palabra

Synoniemen

sannyāsaḥ — la orden de vida de renuncia; tu — pero; mahā-bāho — ¡oh, tú, el de los poderosos brazos!; duḥkham — aflicción; āptum — lo aflige a uno con; ayogataḥ — sin servicio devocional; yoga-yuktaḥ — alguien que se dedica al servicio devocional; muniḥ — un pensador; brahma — el Supremo; na cireṇa — sin demora; adhigacchati — llega.

sannyāsaḥ — de onthechte levensorde; tu — maar; mahā-bāho — o sterkgearmde; duḥkham — ellende; āptum — kwellen met; ayogataḥ — zonder devotionele dienst; yoga-yuktaḥ — iemand die devotionele dienst verricht; muniḥ — een denker; brahma — de Allerhoogste; na cireṇa — zonder uitstel; adhigacchati — bereikt.

Traducción

Vertaling

La mera renuncia a todas las actividades, sin dedicarse al servicio devocional del Señor, no puede hacer que uno se sienta feliz. Pero una persona sensata que esté dedicada al servicio devocional, puede llegar al Supremo sin demora.

Alleen maar afstand doen van activiteit, zonder devotionele dienst te verrichten aan de Heer, zal niemand gelukkig maken. Maar een bedachtzaam persoon, die devotionele dienst verricht, kan onmiddellijk de Allerhoogste bereiken.

Significado

Betekenisverklaring

Hay dos clases de sannyāsīs, o personas que están en la orden de vida de renuncia. Los sannyāsīs māyāvādīs se dedican al estudio de la filosofía sāṅkhya, mientras que los sannyāsīs vaiṣṇavas se dedican al estudio de la filosofía del Bhāgavatam, la cual proporciona el comentario indicado acerca de los Vedānta-sūtras. Los sannyāsīs māyāvādīs también estudian los Vedānta-sūtras, pero usan su propio comentario, llamado Śārīraka-bhāṣya, que fue escrito por Śaṅkarācārya. Los estudiantes de la escuela bhāgavata están dedicados al servicio devocional del Señor conforme a las regulaciones pāñcarātrikī, y, por consiguiente, los sannyāsīs vaiṣṇavas tienen múltiples ocupaciones en el trascendental servicio del Señor. Los sannyāsīs vaiṣṇavas no tienen nada que ver con las actividades materiales, y, aun así, realizan diversas actividades en el servicio devocional que le prestan al Señor. Pero los sannyāsīs māyāvādīs, que están dedicados a los estudios del sāṅkhya, del Vedānta y de la especulación, no pueden saborear el trascendental servicio del Señor. Como sus estudios se vuelven muy tediosos, a veces se cansan de la especulación Brahman, a raíz de lo cual se refugian en el Bhāgavatam sin la debida comprensión. En consecuencia, su estudio del Śrīmad-Bhāgavatam se vuelve problemático. Las áridas especulaciones y las interpretaciones impersonales por medios artificiales son todas inútiles para los sannyāsīs māyāvādīs. Los sannyāsīs vaiṣṇavas, que están dedicados al servicio devocional, se sienten felices en el desempeño de sus deberes trascendentales, y tienen garantizada al final la entrada al Reino de Dios. Los sannyāsīs māyāvādīs a veces caen de la senda de la autorrealización, y pasan de nuevo a realizar actividades materiales de una naturaleza filantrópica y altruista, que no son más que ocupaciones materiales. Se concluye, entonces, que aquellos que están dedicados a las actividades del proceso de conciencia de Kṛṣṇa están mejor situados que los sannyāsīs que simplemente están dedicados a especular acerca de lo que es Brahman y lo que no lo es, aunque estos también llegan al proceso de conciencia de Kṛṣṇa después de muchos nacimientos.

Er zijn twee soorten sannyāsī’s of personen in de onthechte levensorde. De māyāvādī-sannyāsī’s bestuderen de sāṅkhya-filosofie, terwijl de vaiṣṇava-sannyāsī’s de filosofie van het Bhāgavatam bestuderen, dat het juiste commentaar op de vedānta-sūtra’s geeft. Ook de māyāvādī-sannyāsī’s bestuderen de vedānta-sūtra’s, maar ze gebruiken hun eigen commentaar dat Śārīraka-bhāṣya wordt genoemd en dat geschreven is door Śaṅkarācārya. De studenten van de Bhāgavata-school verrichten transcendentale devotionele dienst aan de Heer volgens de regels van de pāñcarātrika en hebben daarom een veelvoud van bezigheden in devotionele dienst. Zulke vaiṣṇava-sannyāsī’s hebben niets te maken met materiële activiteiten en toch verrichten ze verschillende activiteiten tijdens hun devotionele dienst aan de Heer. De māyāvādī-sannyāsī’s daarentegen, die zich bezighouden met sāṅkhya en vedanta en met speculeren, kunnen geen plezier beleven aan de transcendentale dienst aan de Heer. Omdat hun studies erg saai worden, worden ze het speculeren over Brahman moe en nemen ze vervolgens hun toevlucht tot het Bhāgavatam, maar zonder een juist begrip. Het bestuderen van het Śrīmad-Bhāgavatam wordt daarom moeilijk voor hen. Droge speculaties en impersonalistische interpretaties met behulp van bepaalde kunstgrepen zijn allemaal waardeloos voor de māyāvādī-sannyāsī’s. De vaiṣṇava-sannyāsī’s, die devotionele dienst verrichten, zijn gelukkig met het vervullen van hun transcendentale plichten en hun uiteindelijke toegang tot het koninkrijk van God is gegarandeerd. De māyāvādī-sannyāsī’s vallen soms van het pad van zelfrealisatie om zich vervolgens opnieuw bezig te houden met filantropische en altruïstische activiteiten, die niets anders zijn dan materiële bezigheden. De conclusie is daarom dat zij die Kṛṣṇa-bewuste activiteiten verrichten zich in een betere situatie bevinden dan de sannyāsī’s die zich bezighouden met speculaties over wat wel en wat niet Brahman is, ook al komen ook zij, na vele levens, tot Kṛṣṇa-bewustzijn.