Skip to main content

TEXT 15

VERŠ 15

Texto

Verš

karma brahmodbhavaṁ viddhi
brahmākṣara-samudbhavam
tasmāt sarva-gataṁ brahma
nityaṁ yajñe pratiṣṭhitam
karma brahmodbhavaṁ viddhi
brahmākṣara-samudbhavam
tasmāt sarva-gataṁ brahma
nityaṁ yajñe pratiṣṭhitam

Palabra por palabra

Synonyma

karma — trabajo; brahma — de los Vedas; udbhavam — producidos como resultado de; viddhi — has de saber; brahma — los Vedas; akṣara — del Brahman Supremo (la Personalidad de Dios); samudbhavam — manifestado directamente; tasmāt — por consiguiente; sarva-gatam — omnipresente; brahma — trascendencia; nityam — eternamente; yajñe — en sacrificio; pratiṣthitam — situado.

karma — činnosť; brahma — z Ved; udbhavam — vznikajú; viddhi — mal by si vedieť; brahmaVedy; akṣara — od Najvyššieho Brahmanu (Božskej Osobnosti); samudbhavam — priamo prejavené; tasmāt — preto; sarva-gatam — všadeprítomná; brahma — transcendencia; nityam — trvale; yajñe — v obeti; pratiṣṭhitam — spočíva.

Traducción

Překlad

Las actividades reguladas se prescriben en los Vedas, y los Vedas proceden directamente de la Suprema Personalidad de Dios. Por lo tanto, la trascendencia omnipresente se encuentra situada eternamente en los actos de sacrificio.

Vedz, že predpísané povinnosti sú uložené vo Vedach, ktoré pochádzajú priamo od Najvyššej Božskej Osobnosti. Preto všadeprítomná Transcendencia trvale spočíva v obetných činoch.

Significado

Význam

El yañārtha-karma, o la necesidad de trabajar solo para la satisfacción de Kṛṣṇa, se enuncia en este verso de un modo más explícito. Si tenemos que trabajar para la satisfacción del yajña-puruṣa, Viṣṇu, tenemos entonces que encontrar las indicaciones acerca del trabajo en el plano del Brahman, es decir, los trascendentales Vedas. Los Vedas son pues, códigos de instrucciones de trabajo. Todo lo que se realiza sin la indicación de los Vedas se denomina vikarma, o trabajo desautorizado o pecaminoso. Por consiguiente, uno debe recibir siempre la indicación de los Vedas, para estar a salvo de la reacción del trabajo. Así como en la vida ordinaria uno tiene que trabajar bajo la dirección del estado, de igual modo uno tiene que trabajar bajo la dirección del estado supremo del Señor. Esas indicaciones de los Vedas se manifiestan directamente con la respiración de la Suprema Personalidad de Dios. Se dice: asya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedo yajur-vedaḥ sāma-vedo ’tharvāṅgirasaḥ, «Los cuatro Vedas, es decir, el Ṛg Veda, el Yajur Veda, el Sāma Veda y el Atharva Veda, son todos emanaciones de la respiración de la gran Personalidad de Dios» (Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣad 4.5.11). El Señor, siendo omnipotente, puede hablar por medio de la exhalación de aire, ya que, tal como se confirma en la Brahma-saṁhitā, el Señor tiene la omnipotencia de realizar, a través de cada uno de los sentidos, las acciones de todo el resto de ellos. En otras palabras, el Señor puede hablar mediante Su respiración, y puede fecundar con los ojos. En efecto, se dice que Él lanzó una mirada a la naturaleza material y así engendró a todas las entidades vivientes. Después de crear o impregnar a las almas condicionadas en el vientre de la naturaleza material, el Señor, a través de la sabiduría védica, dio Sus indicaciones en lo referente a la manera en que esas almas condicionadas puedan regresar al hogar, de vuelta a Dios. Siempre debemos recordar que todas las almas condicionadas que se encuentran en la naturaleza material, están ansiosas de disfrutar de lo material. Pero las instrucciones védicas están hechas de modo tal que uno pueda satisfacer sus deseos pervertidos, y luego regresar a Dios una vez que ha terminado con su mal llamado disfrute. Se trata de una oportunidad que se les da a las almas condicionadas para que logren la liberación; así pues, las almas condicionadas deben tratar de seguir el proceso de yajña, mediante el hecho de volverse conscientes de Kṛṣṇa. Incluso aquellos que no han seguido los mandamientos védicos pueden adoptar los principios del proceso de conciencia de Kṛṣṇa, y eso tomará el lugar de la ejecución de los yajñas o karmas védicos.

V tomto verši je jasnejšie popísaná yajñārtha-karma, čiže nutnosť robiť všetko pre potešenie Kṛṣṇu. Keďže musíme konať tak, aby sme potešili Yajña-puruṣu, Viṣṇua, sme nútení hľadať návod na také konanie v transcendentálnych vedskych knihách. Vedy sú teda zákonníkmi činov. Všetko, čo bolo vykonané bez súhlasu Ved, sa nazýva vikarma, neoprávnený alebo hriešny čin. Preto sa vždy musíme riadiť podľa Ved, aby sme sa ochránili pred následkami činov. V bežnom živote sa musíme správať podľa pokynov štátu a podobne tak sa musíme správať aj podľa pokynov najvyššieho štátu, ktorého hlavou je Boh, Śrī Kṛṣṇa. Tieto pokyny vo Vedach sa manifestujú priamo z dychu Najvyššej Božskej Osobnosti. V Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣade (4.5.11) sa hovorí: asya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedo yajur-vedaḥ sāma-vedo 'tharvāṅgirasaḥ. „Všetky štyri VedyṚg Veda, Yajur Veda, Sāma Veda a Atharva Veda — emanujú z dychu Najvyššej Osobnosti.“ Keďže Pán je všemohúci, môže hovoriť aj dýchaním vzduchu. Pretože On dokáže hociktorým zmyslom vykonávať funkcie všetkých ostatných zmyslov, čo potvrdzuje i Brahma-saṁhitā. Inými slovami, môže rozprávať dýchaním a oplodňovať očami. Vraví sa, že všetky živé bytosti splodil pohľadom na hmotnú prírodu. Po oplodnení lona hmotnej prírody podmienenými dušami, vložil do vedskej múdrosti pokyny, ako sa môžu vrátiť domov, naspäť k Bohu. Nesmieme zabúdať, že všetky podmienené duše v hmotnom svete bažia po hmotnom pôžitku. No vedske pokyny sú zostavené tak, aby človek mohol uspokojiť svoje nečisté žiadosti a po skončení svojho takzvaného pôžitku sa vrátiť k Bohu. Podmieneným dušiam takto ponúkajú možnosť dosiahnuť vyslobodenie. Podmienené duše sa preto musia snažiť nasledovať obetný proces tak, že sa stanú vedomými si Kṛṣṇu. Do oddanej služby Kṛṣṇovi sa môžu zapojiť aj tí, ktorí nedodržiavajú všetky vedske zásady; oddaná služba vedske obrady nahradí.