Skip to main content

TEXT 8

VERSO 8

Texto

Texto

na hi prapaśyāmi mamāpanudyād
yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām
avāpya bhūmāv asapatnam ṛddhaṁ
rājyaṁ surāṇām api cādhipatyam
na hi prapaśyāmi mamāpanudyād
yac chokam ucchoṣaṇam indriyāṇām
avāpya bhūmāv asapatnam ṛddhaṁ
rājyaṁ surāṇām api cādhipatyam

Palabra por palabra

Sinônimos

na — no; hi — indudablemente; prapaśyāmi — veo; mama — mi; apanudyāt — pueden apartar; yat — aquello que; śokam — lamentación; ucchoṣaṇam — secando; indriyāṇām — de los sentidos; avāpya — logrando; bhūmau — en la Tierra; asapatnam — sin rival; ṛddham — próspero; rājyam — reino; surāṇām — de los semidioses; api — incluso; ca — también; ādhipatyam — supremacía.

na — não; hi — decerto; prapaśyāmi — vejo; mama — meus; apanudyāt — pode afastar; yat — aquilo que; śokam — lamentação; ucchoṣaṇam — secando; indriyāṇām — dos sentidos; avāpya — conseguindo; bhūmau — sobre a Terra; asapatnam — sem rival; ṛddham — próspero; rājyam — reino; surāṇām — dos semideuses; api — mesmo; ca — também; ādhipatyam — supremacia.

Traducción

Tradução

No encuentro ninguna forma de apartar este pesar que me está secando los sentidos. No podré disiparlo ni siquiera si obtengo en la Tierra un reino próspero y sin igual, con una soberanía tal como la de los semidioses en el cielo.

Não consigo descobrir um meio de afastar este pesar que está secando meus sentidos. Não serei capaz de suprimi-lo nem mesmo que ganhe na Terra um reino próspero e inigualável com soberania como a dos semideuses nos céus.

Significado

Comentário

Aunque Arjuna estaba exponiendo tantos argumentos basados en el conocimiento de los principios religiosos y de los códigos morales, parece ser que era incapaz de resolver su verdadero problema sin la ayuda del maestro espiritual, el Señor Śrī Kṛṣṇa. Él pudo darse cuenta de que su supuesto conocimiento era inútil para deshacerse de sus problemas, los cuales estaban secando toda su existencia; y a él le resultaba imposible resolver esas perplejidades sin la ayuda de un maestro espiritual como el Señor Kṛṣṇa. El conocimiento académico, la erudición, una posición destacada, etc., son todos inútiles para resolver los problemas de la vida; la ayuda solo la puede brindar un maestro espiritual como Kṛṣṇa. Por lo tanto, se concluye que un maestro espiritual que esté cien por ciento consciente de Kṛṣṇa, es el maestro espiritual genuino, ya que él puede resolver los problemas de la vida. El Señor Caitanya dijo que aquel que domina la ciencia del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa es el verdadero maestro espiritual, sin que importe su posición social.

Embora Arjuna estivesse apresentando tantos argumentos baseados no conhecimento dos princípios da religião e dos códigos morais, parece que, sem a ajuda do mestre espiritual, o Senhor Śrī Kṛṣṇa, ele era incapaz de resolver seu verdadeiro problema. Ele podia compreender que seu pretenso conhecimento era inútil para afastar seus problemas, que estavam debilitando toda a sua existência; e sem a ajuda de um mestre espiritual como o Senhor Kṛṣṇa, era-lhe impossível resolver essas perplexidades. Conhecimento acadêmico, erudição, posição elevada, etc., são todos inúteis para resolver os problemas da vida; a ajuda só pode ser dada por um mestre espiritual como Kṛṣṇa. Portanto, conclui-se que um mestre espiritual que seja cem por cento consciente de Kṛṣṇa é o mestre espiritual autêntico, pois ele pode resolver os problemas da vida. O Senhor Caitanya disse que aquele que domina a ciência da consciência de Kṛṣṇa, independentemente de sua posição social, é o verdadeiro mestre espiritual.

kibā vipra, kibā nyāsī, śūdra kene naya
yei kṛṣṇa-tattva-vettā, sei ‘guru’ haya
kibā vipra, kibā nyāsī, śūdra kene naya
yei kṛṣṇa-tattva-vettā, sei ‘guru’ haya

«No importa que una persona sea un vipra [un erudito entendido en la sabiduría védica], o que haya nacido en una familia de clase baja, o que esté en la orden de vida de renuncia. Si dicha persona domina la ciencia de Kṛṣṇa, es el maestro espiritual genuino y perfecto» (Cc. Madhya 8.128). De modo que, nadie es un maestro espiritual genuino, si no domina la ciencia del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. En las Escrituras védicas también se dice:

“Não importa se alguém é um vipra [estudioso erudito na sabedoria védica] ou nasceu em família inferior, ou está na ordem de vida renunciada— se ele é mestre na ciência de Kṛṣṇa, é o mestre espiritual perfeito e genuíno.” (Caitanya-caritāmṛta, Madhya 8.128) Logo, não sendo mestre na ciência da consciência de Kṛṣṇa, não se pode ser um mestre espiritual autêntico. Também se diz na literatura védica:

ṣaṭ-karma-nipuṇo vipro
mantra-tantra-viśāradaḥ
avaiṣṇavo gurur na syād
vaiṣṇavaḥ śva-paco guruḥ
ṣaṭ -karma-nipuṇo vipro
mantra-tantra-viśāradaḥ
avaiṣṇavo gurur na syād
vaiṣṇavaḥ śva-paco guruḥ

«Un brāhmaṇa erudito, experto en todas las materias del conocimiento védico, no es apto para volverse maestro espiritual si no es un vaiṣṇava, o un experto en la ciencia del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Pero, una persona nacida en una familia de una casta baja puede convertirse en maestro espiritual, si es vaiṣṇava, es decir, si está consciente de Kṛṣṇa» (Padma Purãṇa).

“Um brāhmaṇa erudito, versado em todos os assuntos do conhecimento védico, não está apto a tornar-se um mestre espiritual se não for um vaiṣṇava, ou hábil na ciência da consciência de Kṛṣṇa. Mas a pessoa nascida em família de casta inferior pode tornar-se mestre espiritual se for vaiṣṇava, ou consciente de Kṛṣṇa.” (Padma Purāṇa)

Los problemas de la existencia material —el nacimiento, la vejez, las enfermedades y la muerte— no se pueden contrarrestar con la acumulación de riquezas y el desarrollo económico. En muchas partes del mundo hay estados que están repletos de todas las facilidades de la vida, que están colmados de riquezas y desarrollados económicamente, y, sin embargo, los problemas de la existencia material aún continúan. Dichos estados se encuentran buscando la paz de diferentes maneras, pero ellos podrán conseguir la verdadera felicidad únicamente si consultan a Kṛṣṇa o el Bhagavad-gītā y el Śrīmad-Bhāgavatam —que constituyen la ciencia de Kṛṣṇa— a través del representante genuino de Kṛṣṇa, el hombre consciente de Kṛṣṇa.

Os problemas da existência material — nascimento, velhice, doença e morte — não podem ser extintos pelo acúmulo de riquezas e pelo desenvolvimento econômico. Em muitas partes do mundo há Estados que estão repletos de todas as condições materiais favoráveis, que estão cheios de riqueza e são economicamente desenvolvidos, mas os problemas da existência material continuam presentes. Eles estão procurando a paz de modos diferentes, mas só poderão alcançar a felicidade verdadeira se consultarem Kṛṣṇa ou o Bhagavad-gītā e o Śrīmad-Bhāgavatam — que constituem a ciência de Kṛṣṇa — através do representante genuíno, o homem em consciência de Kṛṣṇa.

Si el desarrollo económico y las comodidades materiales pudieran disipar los lamentos causados por las embriagueces familiares, sociales, nacionales o internacionales, entonces Arjuna no habría dicho que ni siquiera un reino sin paralelo en la Tierra o una supremacía como la de los semidioses en los planetas celestiales podría disipar sus lamentos. Por consiguiente, él buscó refugiarse en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa, y ese es el sendero indicado para la paz y la armonía. Los cataclismos de la naturaleza material pueden, en cualquier momento, acabar con el desarrollo económico o la supremacía en el mundo. Incluso el elevarse a una situación planetaria superior, tal como la que los hombres están buscando ahora en el planeta Luna, también puede terminarse de un solo golpe. El Bhagavad-gītā lo confirma: kṣīṇe puṇye martya-lokaṁ viśanti. «Cuando los resultados de las actividades piadosas se terminan, uno cae de nuevo, yendo desde la cima de la felicidad hasta la posición más baja de la vida». Muchos políticos del mundo han caído de ese modo. Esas caídas solo constituyen más causas de lamentación.

Se desenvolvimento econômico e confortos materiais pudessem afastar as lamentações devidas ao inebriamento familiar, social, nacional ou internacional, então Arjuna não teria dito que até um reino terrestre inigualável ou uma supremacia como a dos semideuses nos planetas celestiais seriam incapazes de afastar suas lamentações. Ele buscou, portanto, refúgio na consciência de Kṛṣṇa, e este é o caminho certo, propício à paz e harmonia. A qualquer momento, o desenvolvimento econômico ou a supremacia sobre o mundo podem ser acabados pelos cataclismos da natureza material. Mesmo a elevação a uma situação planetária superior, como atualmente procuram os homens que querem ir ao planeta Lua, também pode acabar com um só golpe. O Bhagavad-gītā confirma isto: kṣīṇe puṇye martya-lokaṁ viśanti. “Quando os resultados das atividades piedosas extinguem-se, aquele que está no auge da felicidade volta a cair à mais baixa condição de vida.” Muitos políticos do mundo sofreram essa queda. Tais quedas acabam sendo mais causas de lamentação.

En consecuencia, si queremos eliminar la lamentación para siempre, tenemos entonces que refugiarnos en Kṛṣṇa, tal como Arjuna lo está tratando de hacer. Así que Arjuna le pidió a Kṛṣṇa que resolviera su problema definitivamente, y esa es la senda de conciencia de Kṛṣṇa.

Portanto, se quisermos subjugar a lamentação para sempre, teremos que nos refugiar em Kṛṣṇa, como Arjuna está tentando fazer. Assim, Arjuna pediu que Kṛṣṇa resolvesse definitivamente seu problema, e este é o método da consciência de Kṛṣṇa.