Skip to main content

TEXTS 41-42

VERSOS 41-42

Texto

Texto

sakheti matvā prasabhaṁ yad uktaṁ
he kṛṣṇa he yādava he sakheti
ajānatā mahimānaṁ tavedaṁ
mayā pramādāt praṇayena vāpi
sakheti matvā prasabhaṁ yad uktaṁ
he kṛṣṇa he yādava he sakheti
ajānatā mahimānaṁ tavedaṁ
mayā pramādāt praṇayena vāpi
yac cāvahāsārtham asat-kṛto ’si
vihāra-śayyāsana-bhojaneṣu
eko ’tha vāpy acyuta tat-samakṣaṁ
tat kṣāmaye tvām aham aprameyam
yac cāvahāsārtham asat-kṛto ’si
vihāra-śayyāsana-bhojaneṣu
eko ’tha vāpy acyuta tat-samakṣaṁ
tat kṣāmaye tvām aham aprameyam

Palabra por palabra

Sinônimos

sakhā — amigo; iti — así pues; matvā — pensando; prasabham — presuntuosamente; yat — todo lo; uktam — dicho; he kṛṣṇa — ¡oh, Kṛṣṇa!; he yādava — ¡oh, Yādava!; he sakhe — ¡oh, mi querido amigo!; iti — así pues; ajānatā — sin saber; mahimānam — glorias; tava — Tuyas; idam — esto; mayā — por mí; pramādāt — por necedad; praṇayena — por amor; api — o; yat — todo lo que; ca — también; avahāsa-artham — en broma; asat-kṛtaḥ — faltado el respeto; asi — se Te ha hecho; vihāra — al descansar; śayyā — al acostarse; āsana — al sentarse; bhojaneṣu — o al comer juntos; ekaḥ — solo; atha — o; api — también; acyuta — ¡oh, Tú, el infalible!; tat-samakṣam — entre compañeros; tat — todos esos; kṣāmaye — pido perdón; tvām — a Ti; aham — yo; aprameyam — inconmensurable.

sakhā — amigo; iti — assim; matvā — pensando; prasabham — presunçosamente; yat — tudo o que; uktam — dito; he kṛṣṇa — ó Kṛṣṇa; he yādava — ó Yādava; he sakhe — ó meu querido amigo; iti — assim; ajānatā — sem conhecer; mahimānam — glórias; tava — Suas; idam — isto; mayā — por mim; pramādāt — por tolice; praṇayena — por amor; api — ou; yat — tudo o que; ca — também; avahāsa-artham — por brincadeira; asat-kṛtaḥ — desonrado; asi — foi; vihāra — em relaxamento; śayyā — deitado; āsana — sentado; bhojaneṣu — ou quando comíamos juntos; ekaḥ — sozinhos; atha — ou; api — também; acyuta — ó infalível; tat-samakṣam — entre companheiros; tat — por tudo isso; kṣāmaye — peço perdão; tvām — a Você; aham — eu; aprameyam — imensurável.

Traducción

Tradução

Considerándote mi amigo y sin conocer Tus glorias, Te he llamado irreflexivamente «¡oh, Kṛṣṇa!», «¡oh, Yādava!», «¡oh, amigo mío!». Por favor, perdona todo lo que haya hecho por locura o por amor. Te he faltado el respeto muchas veces, bromeando mientras descansábamos, acostándome en la misma cama, sentándome contigo o comiendo contigo, a veces a solas y a veces frente a muchos amigos. ¡Oh, Tú, el infalible!, por favor perdóname por todas esas ofensas.

Colocando-O na posição de amigo, sem sequer conhecer Suas glórias, dirigi-me a Você com as seguintes palavras imprudentes: “Ó Kṛṣṇa”, “ó Yādava”, “ó meu amigo”. Por favor, perdoe tudo o que eu possa ter feito por loucura ou por amor. Quantas vezes O desonrei brincando, enquanto nos descontraíamos, deitávamos na mesma cama, sentávamos ou comíamos juntos, às vezes a sós e outras vezes diante de muitos amigos. Ó infalível, por favor, perdoe todas essas minhas ofensas!

Significado

Comentário

Aunque Kṛṣṇa está manifestado ante Arjuna en Su forma universal, Arjuna recuerda su relación amistosa con Kṛṣṇa, y debido a ello le pide que lo perdone por todos los tratos informales que surgen de la amistad. Él está admitiendo que anteriormente no sabía que Kṛṣṇa podía adoptar esa forma universal, aunque Kṛṣṇa se lo había explicado como amigo íntimo de él. Arjuna no sabía cuántas veces podía haber irrespetado a Kṛṣṇa al llamarlo «¡oh, amigo mío!», «¡oh, Kṛṣṇa!», «¡oh, Yādava!», etc., sin reconocer Su opulencia. Pero Kṛṣṇa es tan bueno y misericordioso, que a pesar de esa opulencia actuó con Arjuna como un amigo. Así es la reciprocidad amorosa y trascendental que hay entre el devoto y el Señor. La relación que hay entre la entidad viviente y Kṛṣṇa está fija eternamente; esa relación no se puede olvidar, tal como lo podemos ver en el comportamiento de Arjuna. Aunque Arjuna ha visto la opulencia que hay en la forma universal, no puede olvidar la relación amistosa que tiene con Kṛṣṇa.

Embora Kṛṣṇa Se manifeste diante de Arjuna em Sua forma universal, Arjuna recorda-se da relação amistosa que cultivava com Kṛṣṇa e por conseguinte pede perdão e solicita a Kṛṣṇa que o desculpe dos muitos gestos informais que surgem em conseqüência da amizade. Ele admite que antes não sabia que Kṛṣṇa podia assumir tal forma universal, embora Kṛṣṇa a houvesse explicado quando agia como seu amigo íntimo. Arjuna não sabia quantas vezes podia ter desonrado Kṛṣṇa, tratando-O de: “Ó meu amigo”, “ó Kṛṣṇa”, “ó Yādava”, etc., sem reconhecer Sua opulência. Mas Kṛṣṇa é tão bom e misericordioso que, apesar dessa opulência, Ele tratou Arjuna como amigo. É assim que se dá a reciprocidade amorosa transcendental entre o devoto e o Senhor. O relacionamento entre a entidade viva e Kṛṣṇa é algo estabelecido eternamente. Não se pode esquecê-lo, como se vê pelo comportamento de Arjuna. Embora tenha visto a opulência da forma universal, Arjuna não pôde esquecer sua relação amigável com Kṛṣṇa.