Skip to main content

TEXT 35

VERSO 35

Texto

Texto

sañjaya uvāca
etac chrutvā vacanaṁ keśavasya
kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṁ
sa-gadgadaṁ bhīta-bhītaḥ praṇamya
sañjaya uvāca
etac chrutvā vacanaṁ keśavasya
kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṁ
sa-gadgadaṁ bhīta-bhītaḥ praṇamya

Palabra por palabra

Sinônimos

sañjayaḥ uvāca — Sañjaya dijo; etat — así; śrutvā — oyendo; vacanam — la palabra; keśavasya — de Kṛṣṇa; kṛta-añjaliḥ — con las manos juntas; vepamānaḥ — temblando; kirītī — Arjuna; namaskṛtvā — ofreciendo reverencias; bhūyaḥ — otra vez; eva — también; āha — dijo; kṛṣṇam — a Kṛṣṇa; sa-gadgadam — con una voz quebrada; bhīta-bhītaḥ — asustado; praṇamya — ofreciendo reverencias.

sañjayaḥ uvāca — Sañjaya disse; etat — assim; śrutvā — ouvindo; vacanam — o discurso; keśavasya — de Kṛṣṇa; kṛta-añjaliḥ — de mãos postas; vepamānaḥ — tremendo; kirītī — Arjuna; namaskṛtvā — oferecendo reverências; bhūyaḥ — novamente; eva — também; āha — disse; kṛṣṇam — a Kṛṣṇa; sa-gadgadam — com a voz balbuciante; bhīta-bhītaḥ — amedrontado; praṇamya — oferecendo reverências.

Traducción

Tradução

Sañjaya le dijo a Dhṛtarāṣṭra: ¡Oh, rey!, después de oír esas palabras de labios de la Suprema Personalidad de Dios, el tembloroso Arjuna le ofreció reverencias una y otra vez con las manos juntas, y, temerosamente y con una voz quebrada, le habló al Señor Kṛṣṇa de la siguiente manera.

Sañjaya disse a Dhṛtarāṣṭra: Ó rei, após ouvir estas palavras da Suprema Personalidade de Deus, Arjuna, trêmulo e de mãos postas, ofereceu repetidas reverências. Ele se dirigiu amedrontado ao Senhor Kṛṣṇa, e com a voz vacilante falou as seguintes palavras.

Significado

Comentário

Tal como ya lo hemos explicado, debido a la situación creada por la forma universal de la Suprema Personalidad de Dios, Arjuna se pasmó de asombro; así pues, él comenzó a ofrecerle a Kṛṣṇa sus respetuosas reverencias una y otra vez, y con la voz quebrada comenzó a orar, no como un amigo, sino como un devoto lleno de asombro.

Como já explicamos, devido à situação criada pela forma universal da Suprema Personalidade de Deus, Arjuna ficou perplexo e atônito e então, ele começou a oferecer respeitosas reverências repetidas vezes a Kṛṣṇa, e com uma voz vacilante começou a orar, não como amigo, mas como um devoto maravilhado.