Skip to main content
Biblioteca » El Bhagavad-gītā tal como es » CAPÍTULO 1

TEXT 27

제27절

Texto

원문

tān samīkṣya sa kaunteyaḥ
sarvān bandhūn avasthitān
kṛpayā parayāviṣṭo
viṣīdann idam abravīt
딴사믹샤사 까운떼야하 tān samīkṣya sa kaunteyaḥ
사르반 반두나바스티딴 sarvān bandhūn avasthitān
끄리빠야 빠라야비쉬또 kṛpayā parayāviṣṭo
비쉬단니담 아브라빗 viṣīdann idam abravīt

Palabra por palabra

동의어

tān — todos ellos; samīkṣya — después de ver; saḥ — él; kaunteyaḥ — el hijo de Kuntī; sarvān — toda clase de; bandhūn — parientes; avasthitān — situado; kṛpayā — por compasión; parayā — de un alto grado; āviṣṭaḥ — abrumado; vīṣidan — mientras se lamentaba; idam — así pues; abravīt — habló.

딴: 그들 모두, 사믹샤: 보고 난 후, 사하: 그는, 까운떼야하: 꾼띠의 아들, 사르반: 모든 종류의, 반둔: 친인척들, 아바스티딴: 위치한, 끄리빠야: 측은히 여겨, 빠라야: 높은 위치의, 아비쉬따하: 압도된, 비쉬단: 한탄하던 중, 이담: 따라서, 아브라빗:말했다.

Traducción

번역

Cuando el hijo de Kuntī, Arjuna, vio a todas esas diversas clases de parientes y amigos, se llenó de compasión y dijo lo siguiente.

꾼띠의 아들인 아르주나가 이 모든 친구 및 친척들을 보았을 때 동정심에 압도되어 다음과 같이 말했습니다.