Skip to main content

Text 23

Text 23

Devanagari

Devanagari

ततश्चावभृथस्‍नानविधूताशेषकिल्बिष: ।
सरस्वत्यां महानद्यां रेजे व्यब्भ्र इवांशुमान् ॥ २३ ॥

Text

Texto

tataś cāvabhṛtha-snāna-
vidhūtāśeṣa-kilbiṣaḥ
sarasvatyāṁ mahā-nadyāṁ
reje vyabbhra ivāṁśumān
tataś cāvabhṛtha-snāna-
vidhūtāśeṣa-kilbiṣaḥ
sarasvatyāṁ mahā-nadyāṁ
reje vyabbhra ivāṁśumān

Synonyms

Palabra por palabra

tataḥ — thereafter; ca — also; avabhṛtha-snāna — by bathing after finishing the sacrifice; vidhūta — cleansed; aśeṣa — unlimited; kilbiṣaḥ — whose reactions of sinful activities; sarasvatyām — on the bank of the great river Sarasvatī; mahā-nadyām — one of the biggest rivers in India; reje — Lord Paraśurāma appeared; vyabbhraḥ — cloudless; iva aṁśumān — like the sun.

tataḥ — a continuación; ca — también; avabhṛtha-snāna — bañándose después de celebrar el sacrificio; vidhūta — limpió; aśeṣa — ilimitadas; kilbiṣaḥ — cuyas reacciones de actividades pecaminosas; sarasvatyām — a orillas del gran río Sarasvatī; mahā-nadyām — uno de los ríos más grandes de la India; reje — el Señor Paraśurāma tenía el aspecto; vyabbhraḥ — sin nubes; iva aṁśumān — del sol.

Translation

Traducción

Thereafter, having completed the ritualistic sacrificial ceremonies, Lord Paraśurāma took the bath known as the avabhṛtha-snāna. Standing on the bank of the great river Sarasvatī, cleared of all sins, Lord Paraśurāma appeared like the sun in a clear, cloudless sky.

A continuación, una vez completas las ceremonias rituales de sacrificio, el Señor Paraśurāma se bañó siguiendo el procedimiento de avabhṛta-snāna. De pie a orillas del gran río Sarasvatī, purificado de todo pecado, el Señor Paraśurāma era como el sol en un cielo claro y sin nubes.

Purport

Significado

As stated in Bhagavad-gītā (3.9), yajñārthāt karmaṇo ’nyatra loko ’yaṁ karma-bandhanaḥ: “Work done as a sacrifice for Viṣṇu has to be performed; otherwise work binds one to this material world.” Karma-bandhanaḥ refers to the repeated acceptance of one material body after another. The whole problem of life is this repetition of birth and death. Therefore one is advised to work to perform yajña meant for satisfying Lord Viṣṇu. Although Lord Paraśurāma was an incarnation of the Supreme Personality of Godhead, he had to account for sinful activities. Anyone in this material world, however careful he may be, must commit some sinful activities, even though he does not want to. For example, one may trample many small ants and other insects while walking on the street and kill many living beings unknowingly. Therefore the Vedic principle of pañca-yajña, five kinds of recommended sacrifice, is compulsory. In this Age of Kali, however, there is a great concession given to people in general. Yajñaiḥ saṅkīrtana-prāyair yajanti hi sumedhasaḥ: we may worship Lord Caitanya, the hidden incarnation of Kṛṣṇa. Kṛṣṇa-varṇaṁ tviṣākṛṣṇam: although He is Kṛṣṇa Himself, He always chants Hare Kṛṣṇa and preaches Kṛṣṇa consciousness. One is recommended to worship this incarnation by chanting, the saṅkīrtana-yajña. The performance of saṅkīrtana-yajña is a special concession for human society to save people from being affected by known or unknown sinful activities. We are surrounded by unlimited sins, and therefore it is compulsory that one take to Kṛṣṇa consciousness and chant the Hare Kṛṣṇa mahā-mantra.

Como se afirma en el Bhagavad-gītā (3.9): yajñārthāt karmaṇo 'nyatra loko 'yaṁ karma-bandhanaḥ: «Toda actividad debe realizarse como un sacrificio en honor de Viṣṇu, pues, de lo contrario, nos encadena al mundo material». Karma-bandhanaḥ se refiere al hecho de recibir sucesivos cuerpos materiales, uno tras otro. Ese ciclo de nacimientos y muertes es el problema fundamental de la vida. Por eso se nos aconseja que encaminemos nuestros esfuerzos hacia la celebración de yajña para complacer al Señor Viṣṇu. A pesar de ser una encarnación de la Suprema Personalidad de Dios, el Señor Paraśurāma tenía que rendir cuentas de sus actividades pecaminosas. En el mundo material, por mucho empeño que pongamos en evitarlo, siempre cometeremos alguna actividad pecaminosa u otra, aun sin querer. Al caminar por la calle, por ejemplo, pisamos muchas hormigas y pequeños insectos, y de ese modo matamos a muchos seres vivos sin darnos cuenta. Por lo tanto, estamos obligados a seguir el principio védico de pañca-yajña, es decir, de cinco tipos recomendados de sacrificio. En la era de Kali, no obstante, se hace una importante concesión a la gente en general. Yajñaiḥ saṅkīrtana-prāyair yajanti hi sumedhasaḥ: Podemos adorar al Señor Caitanya, la encarnación oculta de Kṛṣṇa. Kṛṣṇa-varṇaṁ tviṣākṛṣṇam: Aunque es Kṛṣṇa mismo, siempre canta Hare Kṛṣṇa y predica el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Se nos recomienda adorar a esa encarnación mediante el proceso de cantar, saṅkīrtana-yajña. La práctica de saṅkīrtana-yajña es una concesión especial que se hace a la sociedad humana a fin de salvar a la gente del efecto de sus actividades pecaminosas conocidas y desconocidas. Estamos rodeados de un sinnúmero de pecados, y por ello es nuestra obligación volvernos conscientes de Kṛṣṇa y cantar el mahā-mantra Hare Kṛṣṇa.