Skip to main content

Text 32

ТЕКСТ 32

Devanagari

Деванагари

सटावधूता जलदा: परापतन्
ग्रहाश्च तद् द‍ृष्टिविमुष्टरोचिष: ।
अम्भोधय: श्वासहता विचुक्षुभु-
र्निर्ह्रादभीता दिगिभा विचुक्रुशु: ॥ ३२ ॥

Text

Текст

saṭāvadhūtā jaladāḥ parāpatan
grahāś ca tad-dṛṣṭi-vimuṣṭa-rociṣaḥ
ambhodhayaḥ śvāsa-hatā vicukṣubhur
nirhrāda-bhītā digibhā vicukruśuḥ
сат̣а̄вадхӯта̄ джалада̄х̣ пара̄патан
граха̄ш́ ча тад-др̣шт̣и-вимушт̣а-рочишах̣
амбходхайах̣ ш́ва̄са-хата̄ вичукшубхур
нирхра̄да-бхӣта̄ дигибха̄ вичукруш́ух̣

Synonyms

Пословный перевод

saṭā — by the hair on Lord Nṛsiṁhadeva’s head; avadhūtāḥ — shaken; jaladāḥ — the clouds; parāpatan — scattered; grahāḥ — the luminous planets; ca — and; tat-dṛṣṭi — by His glaring glance; vimuṣṭa — taken away; rociṣaḥ — whose effulgence; ambhodhayaḥ — the water of the oceans and seas; śvāsa-hatāḥ — being struck by Lord Nṛsiṁhadeva’s breathing; vicukṣubhuḥ — became turbulent; nirhrāda-bhītāḥ — frightened by Nṛsiṁhadeva’s roaring; digibhāḥ — all the elephants guarding the quarters; vicukruśuḥ — cried out.

сат̣а̄ — волосами (на голове Господа Нрисимхадевы); авадхӯта̄х̣ — сотрясаемые; джалада̄х̣ — облака; пара̄патан — рассеялись; граха̄х̣ — светила; ча — и; тат-др̣шт̣и — Его сверкающим взором; вимушт̣а — отнято; рочишах̣ — те, сияние которых; амбходхайах̣ — воды морей и океанов; ш́ва̄са-хата̄х̣ — ударяемые дыханием (Господа Нрисимхадевы); вичукшубхух̣ — заволновались; нирхра̄да-бхӣта̄х̣ — напуганные рычанием Нрисимхадевы; дигибха̄х̣ — слоны, охраняющие разные стороны света; вичукруш́ух̣ — закричали.

Translation

Перевод

The hair on Nṛsiṁhadeva’s head shook the clouds and scattered them here and there, His glaring eyes stole the effulgence of the luminaries in the sky, and His breathing agitated the seas and oceans. Because of His roaring, all the elephants in the world began to cry in fear.

Тряся Своей гривой, Нрисимхадева разметал в стороны все облака; Его сверкающие глаза затмили сияние небесных светил, а дыхание взволновало моря и океаны. Услышав Его рык, все слоны в мире взревели от страха.

Purport

Комментарий

As the Lord says in Bhagavad-gītā (10.41):

В «Бхагавад-гите» (10.41) Господь говорит:

yad yad vibhūtimat sattvaṁ
śrīmad ūrjitam eva vā
tat tad evāvagaccha tvaṁ
mama tejo-’ṁśa-sambhavam
йад йад вибхӯтимат саттвам̇
ш́рӣмад ӯрджитам эва ва̄
тат тад эва̄вагаччха твам̇
мама теджо-’м̇ш́а-самбхавам

“Know that all beautiful, glorious and mighty creations spring from but a spark of My splendor.” The illumination of the planets and stars in the sky is but a partial manifestation of the Lord’s effulgence. There are many wonderful qualities of different living entities, but whatever extraordinary things exist are but part of the Lord’s tejas, His illumination or brilliance. The deep waves of the seas and oceans and the many other wonders within the creation of the Supreme Personality of Godhead all become insignificant when the Lord, in His special feature, incarnates within this material world. Everything is insignificant in comparison to His personal, all-defeating transcendental qualities.

«Знай же, что все чудесное, прекрасное и величественное в этом мире — лишь искра Моего великолепия». Сияние небесных светил — это только отблеск сияния Господа. В мире много удивительного и необычайного, но все это — лишь часть теджаса Господа, Его сияния, или блистательного великолепия. Морские глубины, огромные океанские волны и другие чудеса в творении Господа кажутся ничтожными, когда Сам Господь, принимая определенный облик, нисходит в материальный мир. Все выглядит ничтожным в сравнении с божественными качествами всемогущей Личности Бога.