Skip to main content

Text 52

Text 52

Devanagari

Devanagari

धर्ममर्थं च कामं च नितरां चानुपूर्वश: ।
प्रह्रादायोचतू राजन्प्रश्रितावनताय च ॥ ५२ ॥

Text

Texto

dharmam arthaṁ ca kāmaṁ ca
nitarāṁ cānupūrvaśaḥ
prahrādāyocatū rājan
praśritāvanatāya ca
dharmam arthaṁ ca kāmaṁ ca
nitarāṁ cānupūrvaśaḥ
prahrādāyocatū rājan
praśritāvanatāya ca

Synonyms

Palabra por palabra

dharmam — mundane occupational duty; artham — economic development; ca — and; kāmam — sense gratification; ca — and; nitarām — always; ca — and; anupūrvaśaḥ — according to order, or from the beginning to the end; prahrādāya — unto Prahlāda Mahārāja; ūcatuḥ — they spoke; rājan — O King; praśrita — who was humble; avanatāya — and submissive; ca — also.

dharmam — deber prescrito mundano; artham — crecimiento económico; ca — y; kāmam — complacencia de los sentidos; ca — y; nitarām — siempre; ca — y; anupūrvaśaḥ — conforme al orden, o de principio a fin; prahrādāya — a Prahlāda Mahārāja; ūcatuḥ — hablaron; rājan — ¡oh, rey!; praśrita — que era humilde; avanatāya — y sumiso; ca — también.

Translation

Traducción

Thereafter, Ṣaṇḍa and Amarka systematically and unceasingly taught Prahlāda Mahārāja, who was very submissive and humble, about mundane religion, economic development and sense gratification.

A continuación, Ṣaṇḍa y Amarka dieron a Prahlāda Mahārāja, que era muy sumiso y humilde, una formación sistemática e ininterrumpida en lo referente a la religión mundana, el crecimiento económico y la complacencia de los sentidos.

Purport

Significado

There are four processes for human society — dharma, artha, kāma and mokṣa — and they culminate in liberation. Human society must follow a process of religion to advance, and on the basis of religion one should try to develop his economic condition so that he can fulfill his needs for sense gratification according to the religious rules and regulations. Then liberation from material bondage will be easier to attain. That is the Vedic process. When one is above the stages of dharma, artha, kāma and mokṣa, one becomes a devotee. He is then on the platform from which he is guaranteed not to fall again to material existence (yad gatvā na nivartante). As advised in Bhagavad-gītā if one transcends these four processes and is actually liberated, one engages in devotional service. Then he is guaranteed not to fall to material existence again.

Los cuatro procesos para la sociedad humana —dharma, artha, kāma y mokṣa— culminan en la liberación. La sociedad humana, para progresar, debe seguir un proceso religioso, y sobre esa base religiosa, debe tratar de alcanzar una prosperidad económica que le permita satisfacer sus necesidades de complacencia de los sentidos, conforme a las reglas y regulaciones de la religión. De ese modo, la liberación del cautiverio material le será más fácil de obtener. Ese es el proceso védico. Cuando alguien se eleva por encima de las etapas de dharma, artha, kāma y mokṣa, alcanza la posición de devoto. En ese nivel, el riesgo de volver a caer a la existencia material desaparece (yad gatvā na nivartante). Como se indica en el Bhagavad-gītā, aquel que trasciende esos cuatro procesos y alcanza de hecho la liberación, se ocupa en servicio devocional. A partir de entonces, para él la posibilidad de volver a caer a la existencia material desaparece.