Skip to main content

Texts 39-40

ТЕКСТЫ 39-40

Devanagari

Деванагари

नैऋर्तास्ते समादिष्टा भर्त्रा वै शूलपाणय: ।
तिग्मदंष्ट्रकरालास्यास्ताम्रश्मश्रुशिरोरुहा: ॥ ३९ ॥
नदन्तो भैरवं नादं छिन्धि भिन्धीति वादिन: ।
आसीनं चाहनञ्शूलै: प्रह्रादं सर्वमर्मसु ॥ ४० ॥

Text

Текст

nairṛtās te samādiṣṭā
bhartrā vai śūla-pāṇayaḥ
tigma-daṁṣṭra-karālāsyās
tāmra-śmaśru-śiroruhāḥ
наирр̣та̄с те сама̄дишт̣а̄
бхартра̄ ваи ш́ӯла-па̄н̣айах̣
тигма-дам̇шт̣ра-кара̄ла̄сйа̄с
та̄мра-ш́маш́ру-ш́ироруха̄х̣
nadanto bhairavaṁ nādaṁ
chindhi bhindhīti vādinaḥ
āsīnaṁ cāhanañ śūlaiḥ
prahrādaṁ sarva-marmasu
наданто бхаиравам̇ на̄дам̇
чхиндхи бхиндхӣти ва̄динах̣
а̄сӣнам̇ ча̄ханан̃ ш́ӯлаих̣
прахра̄дам̇ сарва-мармасу

Synonyms

Пословный перевод

nairṛtāḥ — the demons; te — they; samādiṣṭāḥ — being fully advised; bhartrā — by their master; vai — indeed; śūla-pāṇayaḥ — having tridents in their hands; tigma — very sharp; daṁṣṭra — teeth; karāla — and fearful; āsyāḥ — faces; tāmra-śmaśru — coppery mustaches; śiroruhāḥ — and hair on the head; nadantaḥ — vibrating; bhairavam — fearful; nādam — sound; chindhi — chop; bhindhi — divide into small parts; iti — thus; vādinaḥ — speaking; āsīnam — who was sitting silently; ca — and; ahanan — attacked; śūlaiḥ — with their tridents; prahrādam — Prahlāda Mahārāja; sarva-marmasu — on the tender parts of the body.

наирр̣та̄х̣ — демоны; те — те; сама̄дишт̣а̄х̣ — направленные; бхартра̄ — господином; ваи — поистине; ш́ӯла-па̄н̣айах̣ — те, у кого трезубцы в руках; тигма — с очень острыми; дам̇шт̣ра — зубами; кара̄ла — страшными; а̄сйа̄х̣ — те, чьи лица; та̄мра-ш́маш́ру — темно-красные (цвета меди) усы; ш́ироруха̄х̣ — те, у которых волосы на голове; надантах̣ — издающие; бхаиравам — ужасающий; на̄дам — звук; чхиндхи — руби; бхиндхи — режь на кусочки; ити — так; ва̄динах̣ — говорящие; а̄сӣнам — молча сидевшего; ча — и; аханан — разили; ш́ӯлаих̣ — трезубцами; прахра̄дам — Махараджу Прахладу; сарва-мармасу — в самые нежные части тела.

Translation

Перевод

The demons [Rākṣasas], the servants of Hiraṇyakaśipu, thus began striking the tender parts of Prahlāda Mahārāja’s body with their tridents. The demons all had fearful faces, sharp teeth and reddish, coppery beards and hair, and they appeared extremely threatening. Making a tumultuous sound, shouting, “Chop him up! Pierce him!” they began striking Prahlāda Mahārāja, who sat silently, meditating upon the Supreme Personality of Godhead.

Тогда демоны-ракшасы, слуги Хираньякашипу, принялись пронзать трезубцами нежное тело Махараджи Прахлады. Сам вид этих демонов наводил ужас: у них были страшные лица с оскаленными острыми зубами и медно-красными бородами и гривами. С оглушительными криками «Руби его! Проткни!» они стали бить Махараджу Прахладу, который сидел молча и неподвижно, погруженный в мысли о Верховной Личности Бога.