Skip to main content

Text 8

Text 8

Devanagari

Devanagari

न शिष्याननुबध्नीत ग्रन्थान्नैवाभ्यसेद् बहून् ।
न व्याख्यामुपयुञ्जीत नारम्भानारभेत्‍क्‍वचित् ॥ ८ ॥

Text

Texto

na śiṣyān anubadhnīta
granthān naivābhyased bahūn
na vyākhyām upayuñjīta
nārambhān ārabhet kvacit
na śiṣyān anubadhnīta
granthān naivābhyased bahūn
na vyākhyām upayuñjīta
nārambhān ārabhet kvacit

Synonyms

Palabra por palabra

na — not; śiṣyān — disciples; anubadhnīta — one should induce for material benefit; granthān — unnecessary literatures; na — not; eva — certainly; abhyaset — should try to understand or cultivate; bahūn — many; na — nor; vyākhyām — discourses; upayuñjīta — should make as a means of livelihood; na — nor; ārambhān — unnecessary opulences; ārabhet — should attempt to increase; kvacit — at any time.

na — no; śiṣyān — discípulos; anubadhnīta — se debe inducir para beneficios materiales; granthān — obras literarias inútiles; na — no; eva — ciertamente; abhyaset — debe tratar de entender o cultivar; bahūn — muchas; na — ni; vyākhyām — conferencias; upayuñjīta — debe hacer como medio de subsistencia; na — ni; ārambhān — opulencias innecesarias; ārabhet — debe tratar de aumentar; kvacit — en ningún momento.

Translation

Traducción

A sannyāsī must not present allurements of material benefits to gather many disciples, nor should he unnecessarily read many books or give discourses as a means of livelihood. He must never attempt to increase material opulences unnecessarily.

Un sannyāsī nunca debe atraer hacia sí muchos discípulos con el hechizo de los beneficios materiales, ni debe leer innecesariamente muchos libros, o ganarse el sustento dando conferencias. Nunca debe tratar de aumentar de forma innecesaria sus opulencias materiales.

Purport

Significado

So-called svāmīs and yogīs generally make disciples by alluring them with material benefits. There are many so-called gurus who attract disciples by promising to cure their diseases or increase their material opulence by manufacturing gold. These are lucrative allurements for unintelligent men. A sannyāsī is prohibited from making disciples through such material allurements. Sannyāsīs sometimes indulge in material opulence by unnecessarily constructing many temples and monasteries, but actually such endeavors should be avoided. Temples and monasteries should be constructed for the preaching of spiritual consciousness or Kṛṣṇa consciousness, not to provide free hotels for persons who are useful for neither material nor spiritual purposes. Temples and monasteries should be strictly off limits to worthless clubs of crazy men. In the Kṛṣṇa consciousness movement we welcome everyone who agrees at least to follow the movement’s regulative principles — no illicit sex, no intoxication, no meat-eating and no gambling. In the temples and monasteries, gatherings of unnecessary, rejected, lazy fellows should be strictly disallowed. The temples and monasteries should be used exclusively by devotees who are serious about spiritual advancement in Kṛṣṇa consciousness. Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura explains the word ārambhān as meaning maṭhādi-vyāpārān, which means “attempts to construct temples and monasteries.” The first business of the sannyāsī is to preach Kṛṣṇa consciousness, but if, by the grace of Kṛṣṇa, facilities are available, then he may construct temples and monasteries to give shelter to the serious students of Kṛṣṇa consciousness. Otherwise such temples and monasteries are not needed.

Los falsos svāmīs y yogīs suelen hacer discípulos atrayéndoles con beneficios materiales. Hay muchos supuestos gurus que atraen discípulos hacia sí con la promesa de curar sus enfermedades o aumentar sus opulencias materiales fabricando oro. Los hombres poco inteligentes se sienten atraídos por esas promesas de lucro. Al sannyāsī se le prohíbe valerse de esas atractivas promesas materiales para hacer discípulos. A veces los sannyāsīs adquieren gran opulencia material y construyen muchos templos y monasterios, pero, en realidad, hay que evitar esos esfuerzos innecesarios. Se deben construir templos y monasterios para predicar el cultivo de conciencia espiritual, conciencia de Kṛṣṇa, y no para que sirvan de hoteles gratuitos a personas inútiles tanto material como espiritualmente. Los templos y monasterios deben estar muy lejos de ser clubs inútiles de gente loca. En el movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa, damos la bienvenida a todo el que acepte el requisito mínimo de seguir sus cuatro principios regulativos: abstenerse de vida sexual ilícita, no tomar drogas, alcohol o sustancias semejantes, no comer carne, y no participar en juegos de azar. Se debe prohibir estrictamente que los templos y monasterios sirvan de refugio para individuos inútiles, perezosos, o desechados por la sociedad. Los templos y monasterios deben acoger exclusivamente a devotos serios en el empeño de avanzar en el camino espiritual mediante el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura explica que la palabra ārambhān significa maṭhādi-vyāpārān, es decir, «intentos de construir templos y monasterios». La primera función de los sannyāsīs es predicar el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, pero si, por la gracia de Kṛṣṇa, pueden disponer de los medios necesarios, entonces pueden construir templos y monasterios para que sirvan de refugio a los estudiantes sinceros en el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. En caso contrario, esos templos y monasterios no hacen ninguna falta.