Skip to main content

Text 42

Text 42

Devanagari

Devanagari

एषा ब्रह्मण्यदेवस्य कृष्णस्य च महात्मन: ।
अवतारकथा पुण्या वधो यत्रादिदैत्ययो: ॥ ४२ ॥

Text

Texto

eṣā brahmaṇya-devasya
kṛṣṇasya ca mahātmanaḥ
avatāra-kathā puṇyā
vadho yatrādi-daityayoḥ
eṣā brahmaṇya-devasya
kṛṣṇasya ca mahātmanaḥ
avatāra-kathā puṇyā
vadho yatrādi-daityayoḥ

Synonyms

Palabra por palabra

eṣā — all this; brahmaṇya-devasya — of the Supreme Personality of Godhead, who is worshiped by all brāhmaṇas; kṛṣṇasya — of Kṛṣṇa, the original Supreme Personality of Godhead; ca — also; mahā-ātmanaḥ — the Supersoul; avatāra-kathā — narrations about His incarnations; puṇyā — pious, purifying; vadhaḥ — killing; yatra — wherein; ādi — in the beginning of the millennium; daityayoḥ — of the demons (Hiraṇyākṣa and Hiraṇyakaśipu).

eṣā — todo esto; brahmaṇya-devasya — de la Suprema Personalidad de Dios, que es adorado por todos losbrāhmaṇas; kṛṣṇasya — de Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios original; ca — también; mahā-ātmanaḥ — la Superalma; avatāra-kathā — narraciones acerca de Sus encarnaciones; punyā — piadosas, purificadoras; vadhaḥ — muerte; yatra — donde; ādi — en el principio del milenio; daityayoḥ — de los demonios (Hiraṇyākṣa e Hiraṇyakaśipu).

Translation

Traducción

In this narration about Kṛṣṇa, the Supreme Personality of Godhead, various expansions or incarnations of the Lord have been described, and the killing of the two demons Hiraṇyākṣa and Hiraṇyakaśipu has also been described.

En esta narración acerca de Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, te he hablado también de varias expansiones o encarnaciones del Señor, así como de la muerte de los dos demonios Hiraṇyākṣa e Hiraṇyakaśipu.

Purport

Significado

Avatāras, or incarnations, are expansions of the Supreme Personality of Godhead — Kṛṣṇa, Govinda.

Los avatāras, o encarnaciones, son expansiones de la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, Govinda.

advaitam acyutam anādim ananta-rūpam
ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanaṁ ca
vedeṣu durlabham adurlabham ātma-bhaktau
govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi
advaitam acyutam anādim ananta-rūpam
ādyaṁ purāṇa-puruṣaṁ nava-yauvanaṁ ca
vedeṣu durlabham adurlabham ātma-bhaktau
govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi

“I worship the Supreme Personality of Godhead, Govinda, who is the original person — nondual, infallible, and without beginning. Although He expands into unlimited forms, He is still the original, and although He is the oldest person, He always appears as a fresh youth. Such eternal, blissful and all-knowing forms of the Lord cannot be understood by the academic wisdom of the Vedas, but they are always manifest to pure, unalloyed devotees.” (Brahma-saṁhitā 5.33) The Brahma-saṁhitā describes the avatāras. Indeed, all the avatāras are described in the authentic scriptures. No one can become an avatāra, or incarnation, although this has become fashionable in the Age of Kali. The avatāras are described in the authentic scriptures (śāstras), and therefore before one risks accepting a pretender as an avatāra, one should refer to the śāstras. The śāstras say everywhere that Kṛṣṇa is the original Personality of Godhead and that He has innumerable avatāras, or incarnations. Elsewhere in the Brahma-saṁhitā it is said, rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan: Rāma, Nṛsiṁha, Varāha and many others are consecutive expansions of the Supreme Personality of Godhead. After Kṛṣṇa comes Balarāma, after Balarāma is Saṅkarṣaṇa, then Aniruddha, Pradyumna, Nārāyaṇa and then the puruṣa-avatāras — Mahā-Viṣṇu, Garbhodakaśāyī Viṣṇu and Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu. All of them are avatāras.

«Yo adoro a la Suprema Personalidad de Dios, Govinda, que es la persona original, no dual, infalible y sin principio. Aunque Se expande en ilimitadas formas, sigue siendo la forma original, y aunque es la persona más antigua, siempre muestra todo el frescor de la juventud. Esas formas del Señor, eternas, bienaventuradas y omniscientes, no pueden entenderse mediante el estudio académico de los Vedas, pero siempre Se les manifiestan a los devotos puros e inmaculados» (Brahma-saṁhitā 5.33). La Brahma-saṁhitā describe a losavatāras. De hecho, todos los avatāras vienen descritos en las Escrituras auténticas. Nadie puede convertirse en un avatāra, una encarnación, aunque en la era de Kali es algo que se ha puesto de moda. Los avatārasvienen descritos en las Escrituras auténticas (śāstras), y por lo tanto, antes de arriesgarse a considerar avatāraa un farsante, es necesario consultar los śāstras. Lo que los śāstras dicen una y otra vez es que Kṛṣṇa es la Personalidad de Dios original, y que Él tiene infinidad de avatāras o encarnaciones. En otro verso de laBrahma-saṁhitā se dice: rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan: Rama, Nṛsiṁha, Varāha y muchas otras encarnaciones son sucesivas expansiones de la Suprema Personalidad de Dios. Después de Kṛṣṇa viene Balarāma, después de Balarāma, Saṅkarṣaṇa, después Aniruddha, Pradyumna, Nārāyaṇa y los puruṣa-avatāras: Mahā-Viṣṇu, Garbhodakaśāyī Viṣṇu y Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu. Todos Ellos son avatāras.

One must hear about the avatāras. Narrations about such avatāras are called avatāra-kathā, the narrations of Kṛṣṇa’s expansions. Hearing and chanting these narrations is completely pious. Śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ. One who hears and chants can become puṇya, purified of material contamination.

Debemos escuchar acerca de los avatāras. Las narraciones acerca de esos avatāras son lo que se denomina avatāra-kathā, es decir, narraciones acerca de las expansiones de Kṛṣṇa. Escuchar y recitar esas narraciones es un acto completamente piadoso. Śṛṇvatāṁ sva-kathāḥ kṛṣṇaḥ puṇya-śravaṇa-kīrtanaḥ: El que escucha y recita puede volverse puṇya, es decir, purificarse de la contaminación material.

Whenever there are references to the avatāras, religious principles are established, and demons who are against Kṛṣṇa are killed. The Kṛṣṇa consciousness movement is spreading all over the world with two aims — to establish Kṛṣṇa as the Supreme Personality of Godhead and to kill all the pretenders who falsely present themselves as avatāras. The preachers of the Kṛṣṇa consciousness movement must carry this conviction very carefully within their hearts and kill the demons who in many tactful ways vilify the Supreme Personality of Godhead, Kṛṣṇa. If we take shelter of Nṛsiṁhadeva and Prahlāda Mahārāja, it will be easier to kill the demons who are against Kṛṣṇa and to thus reestablish Kṛṣṇa’s supremacy. Kṛṣṇas tu bhagavān svayam: Kṛṣṇa is the Supreme Lord, the original Lord. Prahlāda Mahārāja is our guru, and Kṛṣṇa is our worshipable God. As advised by Śrī Caitanya Mahāprabhu, guru-kṛṣṇa-prasāde pāya bhakti-latā-bīja. If we can be successful in getting the mercy of Prahlāda Mahārāja and also that of Nṛsiṁhadeva, then our Kṛṣṇa consciousness movement will be extremely successful.

Siempre que se menciona a los avatāras, se habla del restablecimiento de los principios religiosos y de la muerte de los demonios que están en contra de Kṛṣṇa. El movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa se está propagando por todo el mundo con dos objetivos: establecer que Kṛṣṇa es la Suprema Personalidad de Dios, y matar a todos los farsantes que se hacen pasar por avatāras. Los predicadores del movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa deben guardar celosamente este convencimiento en el corazón, y deben matar a los demonios que, con mucha sutileza, difaman a la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa. Si nos refugiamos en Nṛsiṁhadeva y en Prahlāda Mahārāja, será más fácil matar a los demonios que están en contra de Kṛṣṇa, para de ese modo restablecer la supremacía de Kṛṣṇa. Kṛṣṇas tu bhagavān svayam: Kṛṣṇa es el Señor Supremo, el Señor original. Prahlāda Mahārāja es nuestro guru, y Kṛṣṇa, nuestro Dios adorado. Śrī Caitanya Mahāprabhu nos aconseja: guru-kṛṣṇa-prasāde pāya bhakti-latā-bīja. Si logramos alcanzar la misericordia de Prahlāda Mahārāja y Nṛsiṁhadeva, nuestro movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa tendrá un enorme éxito.

The demon Hiraṇyakaśipu had so many ways to try to become God himself, but although Prahlāda Mahārāja was chastised and threatened in many ways, he rigidly refused to accept his powerful demoniac father as God. Following in the footsteps of Prahlāda Mahārāja, we should reject all the rascals who pretend to be God. We must accept Kṛṣṇa and His incarnations, and no one else.

El demonio Hiraṇyakaśipu hizo todo cuanto estaba en sus manos por volverse Dios, pero Prahlāda Mahārāja, a pesar todos los castigos y amenazas que tuvo que soportar, se negó de plano a aceptar que su poderoso y demoníaco padre fuese Dios. Nosotros, siguiendo los pasos de Prahlāda Mahārāja, debemos rechazar a todos los sinvergüenzas que se hacen pasar por Dios. Debemos aceptar a Kṛṣṇa, a Sus encarnaciones, y a nadie más.