Skip to main content

Texts 56-57

ТЕКСТЫ 56-57

Devanagari

Деванагари

अयं हि श्रुतसम्पन्न: शीलवृत्तगुणालय: ।
धृतव्रतो मृदुर्दान्त: सत्यवाङ्‍मन्त्रविच्छुचि: ॥ ५६ ॥
गुर्वग्‍न्यतिथिवृद्धानां शुश्रूषुरनहङ्‌कृत: ।
सर्वभूतसुहृत्साधुर्मितवागनसूयक: ॥ ५७ ॥

Text

Текст

ayaṁ hi śruta-sampannaḥ
śīla-vṛtta-guṇālayaḥ
dhṛta-vrato mṛdur dāntaḥ
satya-vāṅ mantra-vic chuciḥ
айам̇ хи ш́рута-сампаннах̣
ш́ӣла-вр̣тта-гун̣а̄лайах̣
дхр̣та-врато мр̣дур да̄нтах̣
сатйа-ва̄н̇ мантра-вич чхучих̣
gurv-agny-atithi-vṛddhānāṁ
śuśrūṣur anahaṅkṛtaḥ
sarva-bhūta-suhṛt sādhur
mita-vāg anasūyakaḥ
гурв-агнй-атитхи-вр̣ддха̄на̄м̇
ш́уш́рӯшур анахан̇кр̣тах̣
сарва-бхӯта-сухр̣т са̄дхур
мита-ва̄г анасӯйаках̣

Synonyms

Пословный перевод

ayam — this person (known as Ajāmila); hi — indeed; śruta-sampannaḥ — well educated in Vedic knowledge; śīla — of good character; vṛtta — good conduct; guṇa — and good qualities; ālayaḥ — the reservoir; dhṛta-vrataḥ — fixed in the execution of the Vedic injunctions; mṛduḥ — very mild; dāntaḥ — completely controlling the mind and senses; satya-vāk — always truthful; mantra-vit — knowing how to chant the Vedic hymns; śuciḥ — always very neat and clean; guru — the spiritual master; agni — the fire-god; atithi — guests; vṛddhānām — and of the old household members; śuśrūṣuḥ — very respectfully engaged in the service; anahaṅkṛtaḥ — without pride or false prestige; sarva-bhūta-suhṛt — friendly to all living entities; sādhuḥ — well-behaved (no one could find any fault in his character); mita-vāk — talking with great care not to speak nonsense; anasūyakaḥ — not envious.

айам — этот (Аджамила); хи — несомненно; ш́рута-сампаннах̣ — знаток Вед; ш́ӣла — благонравия; вр̣тта — хорошего поведения; гун̣а — добродетелей; а̄лайах̣ — средоточие; дхр̣та-вратах̣ — строго исполняющий предписания Вед; мр̣дух̣ — кроткий; да̄нтах̣ — обуздавший ум и чувства; сатйа-ва̄к — всегда правдивый; мантра- вит — умеющий правильно исполнять ведические гимны; ш́учих̣ — опрятный и чистоплотный; гуру — духовного учителя; агни — бога огня; атитхи — гостей; вр̣ддха̄на̄м — старших в семье; ш́уш́рӯшух̣ — почтительно служащий; анахан̇кр̣тах̣ — лишенный гордыни и самомнения; сарва-бхӯта-сухр̣т — добрый ко всем; са̄дхух̣ — ведущий себя примерно; мита-ва̄к — умеренный в речах; анасӯйаках̣ — независтливый.

Translation

Перевод

In the beginning this brāhmaṇa named Ajāmila studied all the Vedic literatures. He was a reservoir of good character, good conduct and good qualities. Firmly established in executing all the Vedic injunctions, he was very mild and gentle, and he kept his mind and senses under control. Furthermore, he was always truthful, he knew how to chant the Vedic mantras, and he was also very pure. Ajāmila was very respectful to his spiritual master, the fire-god, guests, and the elderly members of his household. Indeed, he was free from false prestige. He was upright, benevolent to all living entities, and well-behaved. He would never speak nonsense or envy anyone.

В юности этот брахман, Аджамила, изучил все Веды, был благонравным, праведным и очень добродетельным. Он неукоснительно исполнял все предписания Вед, был кроток и учтив, держал в узде ум и чувства. Аджамила всегда говорил правду, умел верно произносить ведические мантры и был очень чистоплотен. Он чтил духовного учителя, бога огня, гостей и старших членов семьи. Ему была чужда гордыня, он был справедлив и добр ко всем, благовоспитан, говорил очень обдуманно и никому не завидовал.

Purport

Комментарий

The order carriers of Yamarāja, the Yamadūtas, are explaining the factual position of piety and impiety and how a living entity is entangled in this material world. Describing the history of Ajāmila’s life, the Yamadūtas relate that in the beginning he was a learned scholar of the Vedic literature. He was well-behaved, neat and clean, and very kind to everyone. In fact, he had all good qualities. In other words, he was like a perfect brāhmaṇa. A brāhmaṇa is expected to be perfectly pious, to follow all the regulative principles and to have all good qualities. The symptoms of piety are explained in these verses. Śrīla Vīrarāghava Ācārya comments that dhṛta-vrata means dhṛtaṁ vrataṁ strī-saṅga-rāhityātmaka-brahmacarya-rūpam. In other words, Ajāmila followed the rules and regulations of celibacy as a perfect brahmacārī and was very softhearted, truthful, clean and pure. How he fell down in spite of all these qualities and thus came to be threatened with punishment by Yamarāja will be described in the following verses.

Ямадуты, посланцы Ямараджи, объясняют, что есть благочестие и что есть грех, и как живое существо запутывается в сетях материального мира. Рассказывая о жизни Аджамилы, они отмечают, что в прежние времена он был знатоком Вед. Кроме того, он был благовоспитан, чистоплотен и незлобив. Поистине, он был образцом добродетели, то есть образцовым брахманом. Брахман должен исполнять все предписания Вед, быть праведным и очень добродетельным. Таковы, согласно этим стихам, признаки благочестия. Шрила Вирарагхава Ачарья поясняет, что слово дхр̣та-врата здесь значит дхр̣там̇ вратам̇ стрӣ- сан̇га-ра̄хитйа̄тмака-брахмачарйа-рӯпам. Как истинный брахмачари, Аджамила хранил целомудрие, был мягкосердечен, правдив, чист в помыслах и делах. Как же случилось, что он пал и едва не предстал перед судом Ямараджи? Обо всем этом будет рассказано далее.