Skip to main content

Text 24

Text 24

Devanagari

Devanagari

तस्य प्रवयस: पुत्रा दश तेषां तु योऽवम: ।
बालो नारायणो नाम्ना पित्रोश्च दयितो भृशम् ॥ २४ ॥

Text

Texto

tasya pravayasaḥ putrā
daśa teṣāṁ tu yo ’vamaḥ
bālo nārāyaṇo nāmnā
pitroś ca dayito bhṛśam
tasya pravayasaḥ putrā
daśa teṣāṁ tu yo ’vamaḥ
bālo nārāyaṇo nāmnā
pitroś ca dayito bhṛśam

Synonyms

Palabra por palabra

tasya — of him (Ajāmila); pravayasaḥ — who was very old; putrāḥ — sons; daśa — ten; teṣām — of all of them; tu — but; yaḥ — the one who; avamaḥ — the youngest; bālaḥ — child; nārāyaṇaḥ — Nārāyaṇa; nāmnā — by name; pitroḥ — of the father and mother; ca — and; dayitaḥ — dear; bhṛśam — very.

tasya — de él (Ajāmila); pravayasaḥ — que era muy viejo; putrāḥ — hijos; daśa — diez; teṣām — de todos ellos; tu — pero; yaḥ — el que; avamaḥ — el más joven; bālaḥ — niño; nārāyaṇaḥ — Nārāyaṇa; nāmnā — de nombre; pitroḥ — de los padres; ca — y; dayitaḥ — querido; bhṛśam — muy.

Translation

Traducción

That old man Ajāmila had ten sons, of whom the youngest was a baby named Nārāyaṇa. Since Nārāyaṇa was the youngest of all the sons, he was naturally very dear to both his father and his mother.

El viejo Ajāmila tenía diez hijos, el menor de los cuales era el pequeño Nārāyaṇa. Nārāyaṇa, al ser el menor de todos, era, de modo natural, muy querido por sus padres.

Purport

Significado

The word pravayasaḥ indicates Ajāmila’s sinfulness because although he was eighty-eight years old, he had a very young child. According to Vedic culture, one should leave home as soon as he has reached fifty years of age; one should not live at home and go on producing children. Sex life is allowed for twenty-five years, between the ages of twenty-five and forty-five or, at the most, fifty. After that one should give up the habit of sex life and leave home as a vānaprastha and then properly take sannyāsa. Ajāmila, however, because of his association with a prostitute, lost all brahminical culture and became most sinful, even in his so-called household life.

La palabra pravayasaḥ nos revela el carácter pecaminoso de Ajāmila, pues, a pesar de sus ochenta y ocho años, tenía un hijo muy pequeño. Según la cultura védica, al cumplir los cincuenta años hay que abandonar el hogar; no hay que seguir en casa procreando más hijos. La vida sexual se permite durante veinticinco años, entre los veinticinco y los cuarenta y cinco, o, a lo sumo, los cincuenta. A partir de esa edad, hay que abandonar el hábito sexual, irse del hogar para llevar vida de vānaprastha, y, finalmente, entrar en la orden de sannyāsa. Pero Ajāmila, debido a su relación con la prostituta, perdió toda su cultura brahmínica y fue un gran pecador, incluso en su supuesta vida de casado.