Skip to main content

Texts 3-4

Texts 3-4

Devanagari

Devanagari

शिवं यवसं सुभद्रं शान्तं क्षेमममृतमभयमिति वर्षाणि तेषु गिरयो नद्यश्च सप्तैवाभिज्ञाता: ॥ ३ ॥ मणिकूटो वज्रकूट इन्द्रसेनो ज्योतिष्मान् सुपर्णो हिरण्यष्ठीवो मेघमाल इति सेतुशैला: । अरुणा नृम्णाऽऽङ्गिरसी सावित्री सुप्तभाता ऋतम्भरा सत्यम्भरा इति महानद्य: । यासां जलोपस्पर्शनविधूतरजस्तमसो हंसपतङ्गोर्ध्वायनसत्याङ्गसंज्ञाश्चत्वारो वर्णा: सहस्रायुषो विबुधोपमसन्दर्शनप्रजनना: स्वर्गद्वारं त्रय्या विद्यया भगवन्तं त्रयीमयं सूर्यमात्मानं यजन्ते ॥ ४ ॥

Text

Texto

śivaṁ yavasaṁ subhadraṁ śāntaṁ kṣemam amṛtam abhayam iti varṣāṇi teṣu girayo nadyaś ca saptaivābhijñātāḥ; maṇikūṭo vajrakūṭa indraseno jyotiṣmān suparṇo hiraṇyaṣṭhīvo meghamāla iti setu-śailāḥ aruṇā nṛmṇāṅgirasī sāvitrī suptabhātā ṛtambharā satyambharā iti mahā-nadyaḥ; yāsāṁ jalopasparśana-vidhūta-rajas-tamaso haṁsa-pataṅgordhvāyana-satyāṅga-saṁjñāś catvāro varṇāḥ sahasrāyuṣo vibudhopama-sandarśana-prajananāḥ svarga-dvāraṁ trayyā vidyayā bhagavantaṁ trayīmayaṁ sūryam ātmānaṁ yajante.
śivaṁ yavasaṁ subhadraṁ śāntaṁ kṣemam amṛtam abhayam iti varṣāṇi teṣu girayo nadyaś ca saptaivābhijñātāḥ; maṇikūṭo vajrakūṭa indraseno jyotiṣmān suparṇo hiraṇyaṣṭhīvo meghamāla iti setu-śailāḥ aruṇā nṛmṇāṅgirasī sāvitrī suptabhātā ṛtambharā satyambharā iti mahā-nadyaḥ; yāsāṁ jalopasparśana-vidhūta-rajas-tamaso haṁsa-pataṅgordhvāyana-satyāṅga-saṁjñāś catvāro varṇāḥ sahasrāyuṣo vibudhopama-sandarśana-prajananāḥ svarga-dvāraṁ trayyā vidyayā bhagavantaṁ trayīmayaṁ sūryam ātmānaṁ yajante.

Synonyms

Palabra por palabra

śivam — Śiva; yavasam — Yavasa; subhadram — Subhadra; śāntam — Śānta; kṣemam — Kṣema; amṛtam — Amṛta; abhayam — Abhaya; iti — thus; varṣāṇi — the tracts of land according to the names of the seven sons; teṣu — in them; girayaḥ — mountains; nadyaḥ ca — and rivers; sapta — seven; eva — indeed; abhijñātāḥ — are known; maṇi-kūṭaḥ — Maṇikūṭa; vajra-kūṭaḥ — Vajrakūṭa; indra-senaḥ — Indrasena; jyotiṣmān — Jyotiṣmān; suparṇaḥ — Suparṇa; hiraṇya-ṣṭhīvaḥ — Hiraṇyaṣṭhīva; megha-mālaḥ — Meghamāla; iti — thus; setu-śailāḥ — the ranges of mountains marking the borders of the varṣas; aruṇā — Aruṇā; nṛmṇā — Nṛmṇā; āṅgirasī — Āṅgirasī; sāvitrī — Sāvitrī; supta-bhātā — Suptabhātā; ṛtambharā — Ṛtambharā; satyambharā — Satyambharā; iti — thus; mahā-nadyaḥ — very large rivers; yāsām — of which; jala-upasparśana — simply by touching the water; vidhūta — washed off; rajaḥ-tamasaḥ — whose modes of passion and ignorance; haṁsa — Haṁsa; pataṅga — Pataṅga; ūrdhvāyana — Ūrdhvāyana; satyāṅga — Satyāṅga; saṁjñāḥ — named; catvāraḥ — four; varṇāḥ — castes or divisions of men; sahasra-āyuṣaḥ — living for one thousand years; vibudha-upama — similar to the demigods; sandarśana — in having very beautiful forms; prajananāḥ — and in producing children; svarga-dvāram — the gateway to the heavenly planets; trayyā vidyayā — by performing ritualistic ceremonies according to Vedic principles; bhagavantam — the Supreme Personality of Godhead; trayī-mayam — established in the Vedas; sūryam ātmānam — the Supersoul, represented by the sun-god; yajante — they worship.

śivam — Śiva; yavasam — Yavasa; subhadram — Subhadra; śāntam — Śānta; kṣemam — Kṣema; amṛtam — Amṛta; abhayam — Abhaya; iti — así; varṣāṇi — las regiones que llevan los nombres de los siete hijos; teṣu — en ellas; girayaḥ — montañas; nadyaḥ ca — y ríos; sapta — siete; eva — en verdad; abhijñātāḥ — son conocidos; maṇi-kūṭaḥ — Maṇikūṭa; vajra-kūṭaḥ — Vajrakūṭa; indra-senaḥ — Indrasena; jyotiṣmān — Jyotiṣmān; suparṇaḥ — Suparṇa; hiraṇya-ṣṭhīvaḥ — Hiraṇyaṣṭhīva; megha-mālaḥ — Meghamāla; iti — así; setu-śailāḥ — las cordilleras que delimitan los varṣas; aruṇā — Aruṇā; nṛmṇā — Nṛmṇā; āṅgirasī — Āṅgirasī; sāvitrī — Sāvitrī; supta-bhātā — Suptabhātā; ṛtambharā — Ṛtambharā; satyambharā — Satyambharā; iti — así; mahā-nadyaḥ — ríos muy grandes; yāsām — de los cuales; jala-upasparśana — con tan solo tocar el agua; vidhūta — limpia; rajaḥ-tamasaḥ — cuyas modalidades de la pasión y la ignorancia; haṁsa — haṁsa; pataṅga — pataṅga; ūrdhvāyana — ūrdhvāyana; satyāṅga — satyāṅga; saṁjñāḥ — llamadas; catvāraḥ — cuatro; varṇāḥ — castas o divisiones entre los hombres; sahasra-āyuṣaḥ — con una vida de mil años; vibudha-upama — parecidos a los semidioses; sandarśana — en sus muy hermosas formas; prajananāḥ — y en engendrar hijos; svarga-dvāram — la puerta a los planetas celestiales; trayyā vidyayā — mediante la celebración de ceremonias rituales conforme a los principios védicos; bhagavantam — a la Suprema Personalidad de Dios; trayī-mayam — establecido en losVedas; sūryam ātmānam — a la Superalma, representada por el dios del Sol; yajante — adoran.

Translation

Traducción

The seven islands [varṣas] are named according to the names of those seven sons — Śiva, Yavasa, Subhadra, Śānta, Kṣema, Amṛta and Abhaya. In those seven tracts of land, there are seven mountains and seven rivers. The mountains are named Maṇikūṭa, Vajrakūṭa, Indrasena, Jyotiṣmān, Suparṇa, Hiraṇyaṣṭhīva and Meghamāla, and the rivers are named Aruṇā, Nṛmṇā, Āṅgirasī, Sāvitrī, Suptabhātā, Ṛtambharā and Satyambharā. One can immediately be free from material contamination by touching or bathing in those rivers, and the four castes of people who live in Plakṣadvīpa — the Haṁsas, Pataṅgas, Ūrdhvāyanas and Satyāṅgas — purify themselves in that way. The inhabitants of Plakṣadvīpa live for one thousand years. They are beautiful like the demigods, and they also beget children like the demigods. By completely performing the ritualistic ceremonies mentioned in the Vedas and by worshiping the Supreme Personality of Godhead as represented by the sun-god, they attain the sun, which is a heavenly planet.

Las siete islas [varṣas] recibieron los nombres de esos siete hijos: Śiva, Yavasa, Subhadra, Śānta, Kṣema, Amṛta y Abhaya. En esas siete regiones hay siete montañas y siete ríos. Los nombres de las montañas son los siguientes: Maṇikūṭa, Vajrakūṭa, Indrasena, Jyotiṣmān, Suparṇa, Hiraṇyaṣṭhīva y Meghamāla; los nombres de los ríos son: Aruṇā, Nṛmṇā, Āṅgirasī, Sāvitrī, Suptabhātā, Ṛtambharā y Satyambharā. Quien toque las aguas de esos ríos o se bañe en ellos puede liberarse de inmediato de la contaminación material; los miembros de las cuatro castas que habitan Plakṣadvīpa, es decir, los haṁsas, los pataṅgas, losūrdhvāyanas y los satyāṅgas, se purifican de ese modo. Los habitantes de Plakṣadvīpa viven mil años; tienen la hermosura de los semidioses y engendran hijos del mismo modo que ellos. Mediante la celebración perfecta de las ceremonias rituales que se mencionan en los Vedas, y mediante la adoración de la Suprema Personalidad de Dios representado por el dios del Sol, se elevan hasta el Sol, que es un planeta celestial.

Purport

Significado

According to general understanding, there are originally three deities — Lord Brahmā, Lord Viṣṇu and Lord Śiva — and people with a poor fund of knowledge consider Lord Viṣṇu no better than Lord Brahmā or Lord Śiva. This conclusion, however, is invalid. As stated in the Vedas, iṣṭāpūrtaṁ bahudhā jāyamānaṁ viśvaṁ bibharti bhuvanasya nābhiḥ tad evāgnis tad vāyus tat sūryas tad u candramāḥ agniḥ sarvadaivataḥ. This means that the Supreme Lord, who accepts and enjoys the results of Vedic ritualistic ceremonies (technically called iṣṭāpūrta), who maintains the entire creation, who supplies the necessities of all living entities (eko bahūnāṁ yo vidadhāti kāmān) and who is the central point of all creation, is Lord Viṣṇu. Lord Viṣṇu expands as the demigods known as Agni, Vāyu, Sūrya and Candra, who are simply parts and parcels of His body. Lord Kṛṣṇa says in Śrīmad Bhagavad-gītā (9.23):

Por lo general, se considera que hay tres deidades originales: el Señor Brahmā, el Señor Viṣṇu y el Señor Śiva; la gente poco informada no considera al Señor Viṣṇu superior al Señor Brahmā o al Señor Śiva. Esa conclusión, sin embargo, es falsa. Como se afirma en los Vedas: iṣṭāpūrtaṁ bahudhā jāyamānaṁ viśvaṁ bibharti bhuvanasya nābhiḥ tad evāgnis tad vāyus tat sūryas tad u candramāḥ agniḥ sarvadaivataḥ. Esto significa que el Señor Supremo, que acepta los resultados de las ceremonias rituales védicas (cuyo nombre técnico es iṣṭāpūrta), que disfruta de ellos, que mantiene toda la creación, que abastece a las entidades vivientes de todo lo que necesitan (eko bahūnāṁ yo vidadhāti kāmān), y que es el punto central de toda la creación, es el Señor Viṣṇu. Él Se expande en semidioses como Agni, Vāyu, Sūrya y Candra, que son simples partes integrales de Su cuerpo. El Señor Kṛṣṇa dice en el Śrīmad Bhagavad-gītā (9.23):

ye ’py anya-devatā-bhaktā
yajante śraddhayānvitāḥ
te ’pi mām eva kaunteya
yajanty avidhi-pūrvakam
ye ’py anya-devatā-bhaktā
yajante śraddhayānvitāḥ
te ’pi mām eva kaunteya
yajanty avidhi-pūrvakam

“Devotees who worship the demigods with firm faith worship Me also, but not according to regulative principles.” In other words, if one worships the demigods but does not understand the relationship between the demigods and the Supreme Personality of Godhead, his worship is irregular. Kṛṣṇa also says in Bhagavad-gītā (9.24), ahaṁ hi sarva-yajñānāṁ bhoktā ca prabhur eva ca: “I am the only enjoyer of ritualistic ceremonies.”

«Los devotos que adoran a los semidioses con fe firme, Me adoran a Mí también, pero lo hacen sin seguir los principios regulativos». En otras palabras, si adoramos a los semidioses sin comprender la relación que hay entre ellos y la Suprema Personalidad de Dios, la adoración es irregular. Kṛṣṇa dice también en el Bhagavad-gītā (9.24): ahaṁ hi sarva-yajñānāṁ bhoktā ca prabhur eva ca: «Yo soy el único disfrutador de las ceremonias rituales».

It may be argued that the demigods are as important as Lord Viṣṇu because the names of the demigods are different names of Viṣṇu. This, however, is not a sound conclusion, for it is contradicted in the Vedic literatures. The Vedas declare:

Podría argüirse que los semidioses son tan importantes como el Señor Viṣṇu, pues sus nombres no son sino diferentes nombres de Viṣṇu. No es, sin embargo, una conclusión bien fundada, pues las Escrituras védicas la contradicen. Los Vedas declaran:

candramā manaso jātaś cakṣoḥ sūryo ajāyata; śrotrādayaś ca prāṇaś ca mukhād agnir ajāyata; nārāyaṇād brahmā, nārāyaṇād rudro jāyate, nārāyaṇāt prajāpatiḥ jāyate, nārāyaṇād indro jāyate, nārāyaṇād aṣṭau vasavo jāyante, nārāyaṇād ekādaśa rudrā jāyante.

candramā manaso jātaś cakṣoḥ sūryo ajāyata; śrotrādayaś ca prāṇaś ca mukhād agnir ajāyata; nārāyaṇād brahmā, nārāyaṇād rudro jāyate, nārāyaṇāt prajāpatiḥ jāyate, nārāyaṇād indro jāyate, nārāyaṇād aṣṭau vasavo jāyante, nārāyaṇād ekādaśa rudrā jāyante.

“The demigod of the moon, Candra, came from the mind of Nārāyaṇa, and the sun-god came from His eyes. The controlling deities of hearing and the life air came from Nārāyaṇa, and the controlling deity of fire was generated from His mouth. Prajāpati, Lord Brahmā, came from Nārāyaṇa, Indra came from Nārāyaṇa, and the eight Vasus, the eleven expansions of Lord Śiva and the twelve Ādityas also came from Nārāyaṇa.” In the smṛti Vedic literature it is also said:

«El semidiós de la Luna, Candra, nació de la mente de Nārāyaṇa, y el dios del Sol nació de Sus ojos. Las deidades regentes del oído y del aire vital nacieron de Nārāyaṇa, y la deidad del fuego se generó a partir de Su boca. Prajāpati, el Señor Brahmā, nació de Nārāyaṇa, Indra nació de Nārāyaṇa, y los ocho Vasus, las once expansiones del Señor Śiva y los doce Ādityas también nacieron de Nārāyaṇa». En las Escrituras védicas smṛti se dice también:

brahmā śambhus tathaivārkaś
candramāś ca śatakratuḥ
evam ādyās tathaivānye
yuktā vaiṣṇava-tejasā
brahmā śambhus tathaivārkaś
candramāś ca śatakratuḥ
evam ādyās tathaivānye
yuktā vaiṣṇava-tejasā
jagat-kāryāvasāne tu
viyujyante ca tejasā
vitejaś ca te sarve
pañcatvam upayānti te
jagat-kāryāvasāne tu
viyujyante ca tejasā
vitejaś ca te sarve
pañcatvam upayānti te

“Brahmā, Śambhu, Sūrya and Indra are all merely products of the power of the Supreme Personality of Godhead. This is also true of the many other demigods whose names are not mentioned here. When the cosmic manifestation is annihilated, these different expansions of Nārāyaṇa’s potencies will merge into Nārāyaṇa. In other words, all these demigods will die. Their living force will be withdrawn, and they will merge into Nārāyaṇa.”

«Brahmā, Śambhu, Sūrya e Indra son simples productos del poder de la Suprema Personalidad de Dios. Esto es así también en el caso de los muchos otros semidioses cuyos nombres no se mencionan aquí. En el momento de la aniquilación de la manifestación cósmica, esas diversas expansiones de las potencias de Nārāyaṇa se fundirán en Nārāyaṇa. En otras palabras, todos esos semidioses morirán. Se les retirará la fuerza viviente y se fundirán en Nārāyaṇa».

Therefore it should be concluded that Lord Viṣṇu, not Lord Brahmā or Lord Śiva, is the Supreme Personality of Godhead. As a government officer is sometimes accepted as the entire government although he is actually but a departmental manager, so the demigods, having achieved power of attorney from Viṣṇu, act on His behalf, although they are not as powerful as He. All the demigods must work under the orders of Viṣṇu. Therefore it is said, ekale īśvara kṛṣṇa, āra saba bhṛtya. The only master is Lord Kṛṣṇa, or Lord Viṣṇu, and all others are His obedient servants, who act exactly according to His orders. The distinction between Lord Viṣṇu and the demigods is also expressed in Bhagavad-gītā (9.25).

Por lo tanto, la conclusión es que la Suprema Personalidad de Dios es el Señor Viṣṇu, y no el Señor Brahmā ni el Señor Śiva. Del mismo modo que a veces se acepta a un ministro del gobierno como representante del gobierno en pleno, aunque en realidad solo tiene a su cargo una sección, los semidioses, que han recibido de Viṣṇu el poder de representarle, actúan en Su nombre, a pesar de no ser tan poderosos como Él. Todos los semidioses deben actuar siguiendo las órdenes de Viṣṇu. Por lo tanto se dice: ekale īśvara kṛṣṇa, āra saba bhṛtya: El único amo es el Señor Kṛṣṇa, el Señor Viṣṇu; todos los demás son Sus obedientes servidores, que actúan tal como Él les ordena. La diferencia entre el Señor Viṣṇu y los semidioses se expresa también en el Bhagavad-gītā(9.25):

yānti deva-vratā devān
pitṝn yānti pitṛ-vratāḥ
bhūtāni yānti bhūtejyā
yānti mad-yājino ’pi mām
yānti deva-vratā devān
pitṝn yānti pitṛ-vratāḥ
bhūtāni yānti bhūtejyā
yānti mad-yājino ’pi mām

Those who worship the demigods go to the planets of the demigods, whereas the worshipers of Lord Kṛṣṇa and Lord Viṣṇu go to the planets in Vaikuṇṭha. These are the statements of the smṛti. Therefore the idea that Lord Viṣṇu is on the same level as the demigods is in contradiction to the śāstras. The demigods are not supreme. The supremacy of the demigods is dependent on the mercy of Lord Nārāyaṇa (Viṣṇu, or Kṛṣṇa).

Los que adoran a los semidioses van a los planetas de los semidioses, mientras que los adoradores del Señor Kṛṣṇa y del Señor Viṣṇu van a los planetas de Vaikuṇṭha. Eso es lo que afirma el smṛti. Por lo tanto, la idea de que el Señor Viṣṇu está al mismo nivel que los semidioses está en contradicción con los śāstras. Los semidioses no son supremos. Su supremacía depende de la misericordia del Señor Nārāyaṇa (Viṣṇu, o Kṛṣṇa).