Skip to main content

Text 4

Text 4

Devanagari

Devanagari

य आत्मविद्यामाख्याय स्वयं संशुद्धो महापुरुषमनुसस्मार ॥ ४ ॥

Text

Texto

ya ātma-vidyām ākhyāya svayaṁ saṁśuddho mahā-puruṣam anusasmāra.
ya ātma-vidyām ākhyāya svayaṁ saṁśuddho mahā-puruṣam anusasmāra.

Synonyms

Palabra por palabra

yaḥ — who (King Pratīha); ātma-vidyām ākhyāya — after instructing many people about self-realization; svayam — personally; saṁśuddhaḥ — being very advanced and purified in self-realization; mahā-puruṣam — the Supreme Personality of Godhead, Viṣṇu; anusasmāra — perfectly understood and always remembered.

yaḥ — quien (el rey Pratīha); ātma-vidyām ākhyāya — después de instruir a mucha gente acerca de la autorrealización; svayam — personalmente; saṁśuddhaḥ — que era muy avanzado y purificado en la autorrealización; mahā-puruṣam — a la Suprema Personalidad de Dios, Viṣṇu; anusasmāra — comprendió perfectamente y recordó siempre.

Translation

Traducción

King Pratīha personally propagated the principles of self-realization. In this way, not only was he purified, but he became a great devotee of the Supreme Person, Lord Viṣṇu, and directly realized Him.

El rey Pratīha propagó personalmente los principios de la autorrealización. De ese modo, además de purificarse, se convirtió en un gran devoto de la Persona Suprema, el Señor Viṣṇu, a quien llegó a percibir directamente.

Purport

Significado

The word anusasmāra is very significant. God consciousness is not imaginary or concocted. The devotee who is pure and advanced realizes God as He is. Mahārāja Pratīha did so, and due to his direct realization of Lord Viṣṇu, he propagated self-realization and became a preacher. A real preacher cannot be bogus; he must first of all realize Lord Viṣṇu as He is. As confirmed in Bhagavad-gītā (4.34), upadekṣyanti te jñānaṁ jñāninas tattva-darśinaḥ: “One who has seen the truth can impart knowledge.” The word tattva-darśī refers to one who has perfectly realized the Supreme Personality of Godhead. Such a person can become a guru and propound Vaiṣṇava philosophy all over the world. The paragon of bona fide preachers and gurus is King Pratīha.

La palabra anusasmāra es muy significativa. El estado de conciencia de Dios no es algo imaginario o inventado. El devoto que es puro y avanzado percibe a Dios tal y como es. Mahārāja Pratīha alcanzó ese nivel, y debido a su percepción directa del Señor Viṣṇu, actuó como predicador y propagó el proceso de la autorrealización. No es lo mismo un verdadero predicador que un farsante; ante todo, tiene que haber percibido al Señor Viṣṇu tal y como es. Esto se confirma en el Bhagavad-gītā (4.34): upadekṣyanti te jñānaṁ jñāninas tattva-darśinaḥ: «Aquel que ha visto la verdad puede impartir conocimiento». La palabra tattva-darśī se refiere a aquel que conoce perfectamente a la Suprema Personalidad de Dios. Esa persona puede actuar como guru y presentar la filosofía vaiṣṇava por todo el mundo. El rey Pratīha es modelo de gurus y predicadores genuinos.