Skip to main content

Text 1

Text 1

Devanagari

Devanagari

श्रीशुक उवाच
भरतस्यात्मज: सुमतिर्नामाभिहितो यमु ह वाव केचित्पाखण्डिन ऋषभपदवीमनुवर्तमानं चानार्या अवेदसमाम्नातां देवतां स्वमनीषया पापीयस्या कलौ कल्पयिष्यन्ति ॥ १ ॥

Text

Texto

śrī-śuka uvāca
bharatasyātmajaḥ sumatir nāmābhihito yam u ha vāva kecit pākhaṇḍina ṛṣabha-padavīm anuvartamānaṁ cānāryā aveda-samāmnātāṁ devatāṁ sva-manīṣayā pāpīyasyā kalau kalpayiṣyanti.
śrī-śuka uvāca
bharatasyātmajaḥ sumatir nāmābhihito yam u ha vāva kecit pākhaṇḍina ṛṣabha-padavīm anuvartamānaṁ cānāryā aveda-samāmnātāṁ devatāṁ sva-manīṣayā pāpīyasyā kalau kalpayiṣyanti.

Synonyms

Palabra por palabra

śrī-śukaḥ uvāca — Śrī Śukadeva Gosvāmī continued to speak; bharatasya — of Bharata Mahārāja; ātma-jaḥ — the son; sumatiḥ nāma-abhihitaḥ — named Sumati; yam — unto whom; u ha vāva — indeed; kecit — some; pākhaṇḍinaḥ — atheists, men without Vedic knowledge; ṛṣabha-padavīm — the path of King Ṛṣabhadeva; anuvartamānam — following; ca — and; anāryāḥ — not belonging to the Āryans who strictly follow the Vedic principles; aveda-samāmnātām — not enumerated in the Vedas; devatām — to be Lord Buddha or a similar Buddhist deity; sva-manīṣayā — by their own mental speculation; pāpīyasyā — most sinful; kalau — in this Age of Kali; kalpayiṣyanti — will imagine.

śrī-śukaḥ uvāca — Śrī Śukadeva Gosvāmī continuó hablando; bharatasya — de Bharata Mahārāja; ātma-jaḥ — el hijo; sumatiḥ nāma-abhihitaḥ — llamado Sumati; yam — a quien; u ha vāva — en verdad; kecit — algunos; pākhaṇḍinaḥ — ateos, hombres sin conocimiento védico; ṛṣabha-padavīm — la senda del rey Ṛṣabhadeva; anuvartamānam — siguiendo; ca — y; anāryāḥ — no pertenecientes a los āryas que siguen estrictamente los principios védicos; aveda-samāmnātām — no enumerados en los Vedas; devatām — ser el Señor Buddha o deidad budista equivalente; sva-manīṣayā — por su propia especulación mental; pāpīyasyā — muy pecaminosos; kalau — en la era de Kali; kalpayiṣyanti — imaginarán.

Translation

Traducción

Śrīla Śukadeva Gosvāmī continued: The son of Mahārāja Bharata known as Sumati followed the path of Ṛṣabhadeva, but in the Age of Kali some unscrupulous people will imagine him to be Lord Buddha himself. These people, who will actually be atheistic and of bad character, will interpret the Vedic principles in an imaginary, infamous way to support their activities. Thus these sinful people will accept Sumati as Lord Buddhadeva and propagate the theory that everyone should follow the principles of Sumati. In this way they will be carried away by mental concoction.

Śrīla Śukadeva Gosvāmī continuó: El hijo de Mahārāja Bharata llamado Sumati siguió la senda de Ṛṣabhadeva, pero algunas personas sin escrúpulos quisieron imaginar que se trataba del propio Señor Buddha. Esas personas, verdaderos ateos llenos de malas cualidades, encontraron en los principios védicos un imaginario respaldo para sus infames actividades. Esos pecadores consideraron que Sumati era el Señor Buddhadeva, y propagaron la teoría de que todo el mundo debe imitar a Sumati y seguir sus principios. De ese modo, fueron víctimas de la especulación mental y se desviaron.

Purport

Significado

Those who are Āryans strictly follow the Vedic principles, but in this Age of Kali a community has sprung up known as the Arya Samaj, who members are ignorant of the import of the Vedas in the paramparā system. They decry all bona fide ācāryas and pose themselves as the real followers of the Vedic principles, but in fact such non-Āryans do not follow the Vedic principles. Another group of non-Āryans are the Jains, who are referred to in the present verse. Not only do they not follow the Vedic principles, but they have no relationship with Lord Buddha, though they claim to. Imitating the behavior of Sumati, they also claim to be descendants of Ṛṣabhadeva. Those who are Vaiṣṇavas carefully avoid their company because they are ignorant of the path of the Vedas. In Bhagavad-gītā (15.15) Kṛṣṇa says, vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ: “The real purpose of the Vedas is to understand Me.” This is the injunction of all Vedic literatures. One who does not know the greatness of Lord Kṛṣṇa cannot be accepted as an Āryan. Lord Buddha, an incarnation of Lord Kṛṣṇa, adopted a particular means to propagate the philosophy of bhāgavata-dharma. He preached almost exclusively among atheists. Atheists do not want any God, and Lord Buddha therefore said that there is no God, but he adopted the means to instruct his followers for their benefit. Therefore he preached in a duplicitous way, saying that there is no God. Nonetheless, he himself was an incarnation of God.

Las personas āryas siguen estrictamente los principios védicos; pero en la era de Kali ha surgido una comunidad, que recibe el nombre de ārya-samāja, que ignora el significado de los Vedas establecido por el sistemaparamparā. Sus líderes desprecian a todos los ācāryas genuinos y se presentan a sí mismos como los verdaderos seguidores de los principios védicos. A esos ācāryas que no siguen los principios védicos se les conoce en la actualidad con el nombre de ārya-samājas o jainistas. No solo no siguen los principios védicos; tampoco tienen relación con el Señor Buddha. Imitando la conducta de Sumati, se declaran descendientes de Ṛṣabhadeva. Ignoran el sendero de los Vedas, y, debido a ello, los vaiṣṇavas se cuidan mucho de su compañía. En el Bhagavad-gītā (15.15), Kṛṣṇa dice: vedaiś ca sarvair aham eva vedyaḥ: «La verdadera finalidad de los Vedas es comprenderme a Mí». Ese es el mandamiento de todas las Escrituras védicas. A quien no conozca la grandeza del Señor Kṛṣṇa, no se le puede considerar ārya. El Señor Buddha, que es una encarnación del Señor Kṛṣṇa, se valió de un procedimiento particular para propagar la filosofía de bhāgavata-dharma.Predicó casi exclusivamente a los ateos. Como ellos no querían ningún Dios, el Señor Buddha dijo que no existe Dios, pero tomó las medidas necesarias para instruir a sus seguidores de manera que pudieran beneficiarse. Por lo tanto, predicó con duplicidad, diciendo que Dios no existe, mientras él mismo era una encarnación de Dios.