Skip to main content

Text 55

Text 55

Devanagari

Devanagari

मैत्रेय उवाच
एवं भगवतादिष्ट: प्रजापतिपतिर्हरिम् ।
अर्चित्वा क्रतुना स्वेन देवानुभयतोऽयजत् ॥ ५५ ॥

Text

Texto

maitreya uvāca
evaṁ bhagavatādiṣṭaḥ
prajāpati-patir harim
arcitvā kratunā svena
devān ubhayato ’yajat
maitreya uvāca
evaṁ bhagavatādiṣṭaḥ
prajāpati-patir harim
arcitvā kratunā svena
devān ubhayato ’yajat

Synonyms

Palabra por palabra

maitreyaḥ — Maitreya; uvāca — said; evam — thus; bhagavatā — by the Supreme Personality of Godhead; ādiṣṭaḥ — having been instructed; prajāpati-patiḥ — the head of all the Prajāpatis; harim — Hari; arcitvā — after worshiping; kratunā — with the sacrificial ceremonies; svena — his own; devān — the demigods; ubhayataḥ — separately; ayajat — worshiped.

maitreyaḥ — Maitreya; uvāca — dijo; evam — de este modo; bhagavatā — por la Suprema Personalidad de Dios; ādiṣṭaḥ — habiendo sido instruido; prajāpati-patiḥ — el líder de los prajāpatis; harim — a Hari; arcitvā — después de adorar; kratunā — con las ceremonias de sacrificio; svena — sus propias; devān — a los semidioses; ubhayataḥ — por separado; ayajat — adoró.

Translation

Traducción

The sage Maitreya said: Thus Dakṣa, the head of all Prajāpatis, having been nicely instructed by the Supreme Personality of Godhead, worshiped Lord Viṣṇu. After worshiping Him by performing the prescribed sacrificial ceremonies, Dakṣa separately worshiped Lord Brahmā and Lord Śiva.

El sabio Maitreya dijo: Habiendo recibido estas sabias enseñanzas de la Suprema Personalidad de Dios, el líder de los prajāpatis, Dakṣa, adoró al Señor Viṣṇu. Después de adorarlo con la ejecución de las ceremonias de sacrificio prescritas, adoró por separado al Señor Brahmā y al Señor Śiva.

Purport

Significado

Lord Viṣṇu should be offered everything, and His prasāda should be distributed to all the demigods. This practice is still followed in the temple of Jagannātha at Purī. There are many temples of demigods around the main temple of Jagannātha, and the prasāda which is offered first to Jagannātha is distributed to all the demigods. The deity of Bhagālin is worshiped with the prasāda of Viṣṇu, and also, in the famous Lord Śiva temple of Bhuvaneśvara, the prasāda of Lord Viṣṇu or Lord Jagannātha is offered to the deity of Lord Śiva. This is the Vaiṣṇava principle. The Vaiṣṇava does not deride even ordinary living entities, including the small ant; everyone is offered proper respect according to his position. The offering, however, is in relation to the center, the Supreme Personality of Godhead, Kṛṣṇa, or Viṣṇu. The devotee who is highly elevated sees the relationship to Kṛṣṇa in everything; he does not see anything as being independent of Kṛṣṇa. That is his vision of oneness.

Al Señor Viṣṇu debe ofrecérsele todo, y Su prasāda debe repartirse entre los semidioses. Esa práctica continúa todavía en vigor en el templo de Jagannātha en Purī. Alrededor del templo principal de Jagannātha hay muchos templos de semidioses, y el prasāda que se ha ofrecido primero a Jagannātha se reparte después entre los semidioses. A la deidad de Bhagālin se la adora con el prasāda de Viṣṇu, y también en el famoso templo del Señor Śiva en Bhuvaneśvara se ofrece a la deidad de Śiva prasāda del Señor Viṣṇu o del Señor Jagannātha. Esa es la norma vaiṣṇava. El vaiṣṇava no se burla siquiera de las entidades vivientes más comunes, como las hormigas; trata a todos con el debido respeto, conforme a sus respectivas posiciones. Ese respeto, sin embargo, está en relación con el centro, la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa, o Viṣṇu. El devoto que es muy elevado lo ve todo en relación con Kṛṣṇa; para él nada es independiente de Kṛṣṇa. Esa es su visión de unidad.