Skip to main content

Text 47

Text 47

Devanagari

Devanagari

पृथग्धिय: कर्मद‍ृशो दुराशया:
परोदयेनार्पितहृद्रुजोऽनिशम् ।
परान् दुरुक्तैर्वितुदन्त्यरुन्तुदा-
स्तान्मावधीद्दैववधान्भवद्विध: ॥ ४७ ॥

Text

Texto

pṛthag-dhiyaḥ karma-dṛśo durāśayāḥ
parodayenārpita-hṛd-rujo ’niśam
parān duruktair vitudanty aruntudās
tān māvadhīd daiva-vadhān bhavad-vidhaḥ
pṛthag-dhiyaḥ karma-dṛśo durāśayāḥ
parodayenārpita-hṛd-rujo ’niśam
parān duruktair vitudanty aruntudās
tān māvadhīd daiva-vadhān bhavad-vidhaḥ

Synonyms

Palabra por palabra

pṛthak — differently; dhiyaḥ — those who are thinking; karma — fruitive activities; dṛśaḥ — observer; durāśayāḥ — mean-minded; para-udayena — by others’ flourishing condition; arpita — given up; hṛt — heart; rujaḥ — anger; aniśam — always; parān — others; duruktaiḥ — harsh words; vitudanti — gives pain; aruntudāḥ — by piercing words; tān — unto them; — not; avadhīt — kill; daiva — by providence; vadhān — already killed; bhavat — you; vidhaḥ — like.

pṛthak — con desigualdad; dhiyaḥ — los que están pensando; karma — actividades fruitivas; dṛśaḥ — observador; durāśayāḥ — de mentalidad ruin; para-udayena — por la condición próspera de los demás; arpita — abandonado; hṛt — corazón; rujaḥ — ira; aniśam — siempre; parān — a los demás; duruktaiḥ — palabras ásperas; vitudanti — hace sufrir; aruntudāḥ — con palabras hirientes; tān — a ellos; — no; avadhīt — mata; daiva — por la providencia; vadhān — ya matados; bhavat — tú; vidhaḥ — como.

Translation

Traducción

Persons who observe everything with differentiation, who are simply attached to fruitive activities, who are mean-minded, who are always pained to see the flourishing condition of others and who thus give distress to them by uttering harsh and piercing words have already been killed by providence. Thus there is no need for them to be killed again by an exalted personality like you.

Las personas que hacen diferencias entre unas cosas y otras, que simplemente están apegadas a las actividades fruitivas, que tienen una mentalidad ruin, que sienten dolor siempre que ven a los demás en condiciones prósperas y, por esa razón, los hacen sufrir con palabras ásperas e hirientes, están muertas ya, pues la providencia las ha matado. No es necesario que una personalidad gloriosa como tú las mate de nuevo.

Purport

Significado

Persons who are materialistic and always engaged in fruitive activities for material profit cannot endure seeing the flourishing life of others. Except for a few persons in Kṛṣṇa consciousness, the entire world is full of such envious persons, who are perpetually full of anxieties because they are attached to the material body and are without self-realization. Since their hearts are always filled with anxiety, it is understood that they have already been killed by providence. Thus Lord Śiva, as a self-realized Vaiṣṇava, was advised not to kill Dakṣa. A Vaiṣṇava is described as para-duḥkha-duḥkhī because although he is never distressed in any condition of life, he is distressed to see others in a distressed condition. Vaiṣṇavas, therefore, should not try to kill by any action of the body or mind but should try to revive the Kṛṣṇa consciousness of others out of compassion for them. The Kṛṣṇa consciousness movement has been started to deliver the envious persons of the world from the clutches of māyā, and even though devotees are sometimes put into trouble, they push on the Kṛṣṇa consciousness movement in all tolerance. Lord Caitanya advises:

Los que son materialistas y están siempre en busca de ganancias materiales, ocupados en actividades fruitivas, no pueden soportar la prosperidad ajena. Con excepción de unas cuantas personas conscientes de Kṛṣṇa, el mundo entero está lleno de ese tipo de personas, envidiosos inmersos en un mar de ansiedades debido a su apego por el cuerpo material y a su carencia de autorrealización. Puesto que su corazón está siempre lleno de ansiedad, es como si ya hubieran muerto a manos de la providencia. Siendo un vaiṣṇava autorrealizado, el Señor Śiva recibió el consejo de no matar a Dakṣa. Se explica que el vaiṣṇava es para-duḥkha-duḥkhī, porque no se aflige bajo ninguna circunstancia de la vida, pero se aflige cuando ve el sufrimiento ajeno. Por lo tanto, los vaiṣṇavas no deben tratar de matar con ninguna acción del cuerpo o de la mente, sino que, por compasión, deben tratar de revivir la conciencia de Kṛṣṇa de los demás. El movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa se ha fundado para liberar de las garras de māyā a las envidiosas personas mundanas, y los devotos, a pesar de las dificultades con que a veces tienen que enfrentarse, se esfuerzan, con ánimo tolerante, por hacer progresar este movimiento. El Señor Caitanya aconseja:

tṛṇād api sunīcena
taror api sahiṣṇunā
amāninā mānadena
kīrtanīyaḥ sadā hariḥ
tṛṇād api sunīcena
taror api sahiṣṇunā
amāninā mānadena
kīrtanīyaḥ sadā hariḥ

“One can chant the holy name of the Lord in a humble state of mind, thinking himself lower than the straw in the street. One should be more tolerant than the tree, devoid of all sense of false prestige and ready to offer all respects to others. In such a state of mind one can chant the holy name of the Lord constantly.” (Śikṣāṣṭaka 3)

«Para cantar el santo nombre del Señor, se debe tener una mentalidad humilde y considerarse más bajo que una brizna de paja de la calle. Se debe ser más tolerante que un árbol, sin el menor asomo de prestigio falso, y estar dispuesto a ofrecer pleno respeto a los demás. Con esa mentalidad, se puede cantar constantemente el santo nombre del Señor» (Śikṣāṣṭaka 3).

A Vaiṣṇava should follow the examples of such Vaiṣṇavas as Haridāsa Ṭhākura, Nityānanda Prabhu and also Lord Jesus Christ. There is no need to kill anyone who has already been killed. But it should be noted herewith that a Vaiṣṇava should not tolerate the blaspheming of Viṣṇu or Vaiṣṇavas, although he should tolerate personal insults to himself.

El vaiṣṇava debe seguir el glorioso ejemplo de vaiṣṇavas como Haridāsa Ṭhākura, Nityānanda Prabhu y el Señor Jesucristo. ¿Qué necesidad hay de matar a quien ya está muerto? Pero junto con esto hay que señalar que el vaiṣṇava no debe consentir blasfemias contra Viṣṇu o los vaiṣṇavas, aunque debe tolerar los insultos dirigidos a su persona.