Skip to main content

Text 36

Text 36

Devanagari

Devanagari

यत्र नारायण: साक्षाद्भगवान्न्यासिनां गति: ।
संस्तूयते सत्कथासु मुक्तसङ्गै: पुन: पुन: ॥ ३६ ॥

Text

Texto

yatra nārāyaṇaḥ sākṣād
bhagavān nyāsināṁ gatiḥ
saṁstūyate sat-kathāsu
mukta-saṅgaiḥ punaḥ punaḥ
yatra nārāyaṇaḥ sākṣād
bhagavān nyāsināṁ gatiḥ
saṁstūyate sat-kathāsu
mukta-saṅgaiḥ punaḥ punaḥ

Synonyms

Palabra por palabra

yatra — where; nārāyaṇaḥ — Lord Nārāyaṇa; sākṣāt — directly; bhagavān — the Supreme Personality of Godhead; nyāsinām — of persons in the renounced order of life; gatiḥ — the ultimate goal; saṁstūyate — is worshiped; sat-kathāsu — by discussing the transcendental vibration; mukta-saṅgaiḥ — by those who are liberated from material contamination; punaḥ punaḥ — again and again.

yatra — donde; nārāyaṇaḥ — el Señor Nārāyaṇa; sākṣāt — directamente; bhagavān — la Suprema Personalidad de Dios; nyāsinām — de personas en la orden de vida de renuncia; gatiḥ — el objetivo supremo; saṁstūyate — es adorado; sat-kathāsu — conversando sobre la vibración trascendental; mukta-saṅgaiḥ — por aquellos que están liberados de la contaminación material; punaḥ punaḥ — una y otra vez.

Translation

Traducción

The Supreme Lord, Nārāyaṇa, is present among devotees who are engaged in hearing and chanting the holy name of the Supreme Personality of Godhead. Lord Nārāyaṇa is the ultimate goal of sannyāsīs, those in the renounced order of life, and Nārāyaṇa is worshiped through this saṅkīrtana movement by those who are liberated from material contamination. Indeed, they recite the holy name again and again.

Nārāyaṇa, el Señor Supremo, Se encuentra allí donde los devotos se dedican a escuchar y cantar el santo nombre de la Suprema Personalidad de Dios. El Señor Nārāyaṇa es el objetivo supremo de los sannyāsīs, es decir, las personas que están en la orden de vida de renuncia, y los que están liberados de la contaminación material adoran a Nārāyaṇa por medio de este movimiento de saṅkīrtana. En verdad, recitan el santo nombre una y otra vez.

Purport

Significado

The Māyāvādī sannyāsīs are missing the real presence of Nārāyaṇa. This is because they falsely claim to be Nārāyaṇa Himself. According to the customary etiquette of Māyāvādī sannyāsīs, they address one another as Nārāyaṇa. To say that everyone is a temple of Nārāyaṇa is correct, but to accept another human being as Nārāyaṇa is a great offense. The conception of daridra-nārāyaṇa (poor Nārāyaṇa), an attempt to identify the poor with Nārāyaṇa, is also a great offense. Even to identify Nārāyaṇa with demigods like Lord Brahmā and Lord Śiva is an offense:

Los sannyāsīs māyāvādīs, debido a su pretensión de ser ellos mismos Nārāyaṇa, no pueden percibir la verdadera presencia de Nārāyaṇa. Esos sannyāsīs māyāvādīs emplean el nombre de Nārāyaṇa como un tratamiento respetuoso para dirigirse unos a otros. Es correcto decir que todos somos templos de Nārāyaṇa, pero considerar Nārāyaṇa a otro ser humano es una gran ofensa. Y otra gran ofensa es el concepto de daridra-nārāyaṇa (Nārāyaṇa pobre), un intento de identificar a los pobres con Nārāyaṇa. Incluso el hecho de identificar a Nārāyaṇa con semidioses como el Señor Brahmā y el Señor Śiva es ofensivo.

yas tu nārāyaṇaṁ devaṁ
brahma-rudrādi-daivataiḥ
samatvenaiva vīkṣeta
sa pāṣaṇḍī bhaved dhruvam
yas tu nārāyaṇaṁ devaṁ
brahma-rudrādi-daivataiḥ
samatvenaiva vīkṣeta
sa pāṣaṇḍī bhaved dhruvam

“One who considers Lord Nārāyaṇa on a level with great demigods like Lord Brahmā and Lord Śiva is immediately listed among nonbelievers.” The fact is that by performing saṅkīrtana-yajña one can immediately please the Supreme Personality of Godhead. Then Nārāyaṇa Himself descends and immediately is present. In this Age of Kali, Nārāyaṇa is immediately present in the form of Lord Caitanya. Concerning Lord Caitanya, Śrīmad-Bhāgavatam (11.5.32) states:

«A aquel que considera que el Señor Nārāyaṇa está al mismo nivel que grandes semidioses como el Señor Brahmā y el Señor Śiva, se le cuenta inmediatamente entre los no creyentes». Pero lo cierto es que con la ejecución de saṅkīrtana-yajña podemos complacer inmediatamente a la Suprema Personalidad de Dios; Nārāyaṇa mismo desciende y Se manifiesta de inmediato. En esta era de Kali, Nārāyaṇa Se manifiesta inmediatamente en la forma del Señor Caitanya. De Él se afirma en el Śrīmad-Bhāgavatam (11.5.32):

kṛṣṇa-varṇaṁ tviṣākṛṣṇaṁ
sāṅgopāṅgāstra-pārṣadam
yajñaiḥ saṅkīrtana-prāyair
yajanti hi sumedhasaḥ
kṛṣṇa-varṇaṁ tviṣākṛṣṇaṁ
sāṅgopāṅgāstra-pārṣadam
yajñaiḥ saṅkīrtana-prāyair
yajanti hi sumedhasaḥ

“In the Age of Kali, intelligent persons perform congregational chanting to worship the incarnation of Godhead who constantly sings the name of Kṛṣṇa. Although His complexion is not blackish, He is Kṛṣṇa Himself. He is accompanied by His associates, servants, weapons and confidential companions.” After all, human life is meant for pleasing Nārāyaṇa, and this can easily be done by performing saṅkīrtana-yajña. Whenever there is congregational chanting of the holy names of the Lord, Gaura Nārāyaṇa, the Supreme Personality of Godhead in His incarnation as Lord Caitanya, immediately appears and is worshiped by saṅkīrtana-yajña.

«En la era de Kali, aquellos que son inteligentes ejecutan cantos en congregación para adorar a la encarnación de Dios que canta sin cesar el nombre de Kṛṣṇa. Aunque Su tez no es negruzca, Él es el mismo Kṛṣṇa. Junto a Él están Sus acompañantes, sirvientes, armas y compañeros íntimos». En última instancia, la finalidad de la vida humana es complacer a Nārāyaṇa, lo cual puede lograrse fácilmente con la ejecución de saṅkīrtana-yajña. Siempre que se cantan los santos nombres del Señor en congregación, Gaura-Nārāyaṇa, la Suprema Personalidad de Dios en Su encarnación como el Señor Caitanya, Se manifiesta y es adorado con ese saṅkīrtana-yajña.

In this verse it is said that Nārāyaṇa is nyāsināṁ gatiḥ, the ultimate goal of the sannyāsīs. The goal of those who have renounced the material world is the attainment of Nārāyaṇa. A Vaiṣṇava sannyāsī therefore dedicates his life to serving Nārāyaṇa; he does not falsely claim to be Nārāyaṇa. Instead of becoming nirvaira (nonenvious of other living entities), one who tries to become Nārāyaṇa becomes envious of the Supreme Lord. Therefore the attempt to become Nārāyaṇa constitutes the greatest offense. Actually, when one chants or discusses the transcendental activities of the Lord, he immediately becomes nonenvious. In this material world everyone is envious of everyone else, but by vibrating or discussing the holy name of the Lord, one becomes nonenvious and devoid of material hankering. Because of our envy of the Supreme Personality of Godhead, we have become envious of all other living entities. When we are no longer envious of the Supreme Personality of Godhead, there will be real peace, unity and fraternity in human society. Without Nārāyaṇa or saṅkīrtana-yajña there cannot be peace in this material world.

En este verso se dice que Nārāyaṇa es nyāsināṁ gatiḥ, el objetivo final de los sannyāsīs. El objetivo de aquellos que han renunciado al mundo material es encontrar a Nārāyaṇa. Por consiguiente, el sannyāsī vaiṣṇava dedica su vida al servicio de Nārāyaṇa; no abriga la errónea pretensión de ser Nārāyaṇa. El que trata de llegar a ser Nārāyaṇa, en lugar de alcanzar el plano de nirvaira (ausencia de envidia hacia las demás entidades vivientes), se llena de envidia hacia el Señor Supremo. Por lo tanto, el intento de llegar a ser Nārāyaṇa constituye la más grande de las ofensas. En realidad, al cantar o hablar de las actividades trascendentales del Señor, inmediatamente nos liberamos de la envidia y de los anhelos materiales. Nuestra envidia contra la Suprema Personalidad de Dios nos hace envidiosos de las demás entidades vivientes. Cuando dejemos de tener envidia a la Suprema Personalidad de Dios, en la sociedad humana habrá paz, unidad y fraternidad verdaderas. Sin Nārāyaṇa y sin saṅkīrtana-yajña, no puede haber paz en el mundo material.